Moet het even van me afschrijven. Er zullen misschien wel meer onderwerpen zijn hierover, maar wil toch mijn verhaal even kwijt. Ons kleine meisje is sinds vorige week naar de basisschool gegaan. De eerste 2 dagen gingen eigenlijk best goed. Wel gespannen en heeft ze wat gehuild onder schooltijd, maar sinds woensdag is het echt een grtoot drama. Echt huilen als ik wegga en dan klampt ze zich helemaal aan me vast. Vind het zo zielig om haar zo achter te laten en zou haar het liefst gewoon weer veilig onder mijn hoede weer terug mee naar huis nemen. Snap natuurlijk dat ze moet wennen en ik hou het afscheid ook kort en geef haar daarna aan de juf, maar ik vind het zo rot om haar op die manier alleen te laten. Ze zegt zelf steeds dat de kindjes in haar klas zo groot zijn en zij nog zo klein is. Tja wat doe je daar dan tegen. Helaas kan ik haar vandaag ook niet ophalen van school, dus ik baal echt heel erg! Zo moest er ff uit, hopelijk dat het over een paar weken beter gaat.
Hoe gaat het als je weg bent? want sommige kinderen maken maken er een heel drama van als je ze wegbrengt, en als je weg bent zijn ze je vergeten, geld niet voor alle kinderen hoor. En als je haar ophaalt, is ze dan vroliijk? En zij voelt natuurlijk ook dat jij er moeite mee hebt, waardoor ze misschien probeert te bereiken (onbewust) dat jij haar weer meeneemt? Helpt het als je even een boekje met haar leest in de klas?(bij ons mocht dat in groep 1)Zodat ze even kan acclamatiseren? en als andere ouders vertrekken, kun je ook vertrekken (kort en opgewekt). Ik zou het ook met de juf bespreken, zij ziet hoe je kind in de klas is.
Heeft hier 6 weken geduurd, toen was het zo goed als over. Ook vroeg ze in de begintijd veel bevestiging van de juf. Ze was altijd een verlegen meisje. Nu is ze 7 en het is over. Niet haantje de voorste maar komt goed voor zichzelf op.
Dat is wel wat ik wil horen!! Haha. Jasmijn zal ook geen haantje de voorste worden, maar dat hoeft idd ook niet. Als ze maar niet blijft huilen als ik haar wegbreng. Ik vind het wel fijn dat ze vandaag overdag wel gewoon gespeeld heeft. Verteld uit zichzelf ook verhalen en zzingt liedjes van een musical die ze binnenkort hebben, dus denk ook wel dat het goed komt. Maar vanmorgen moest ik voor het eerst weer werken en ze huilde nu nog erger dan vorige week en klampte zich helemaal vast aan mij. Was me even teveel dus dacht schrijf het van me af!!
Lieve Kirst, je meisje heeft even tijd nodig. Het komt vast helemaal goed. Wat hierboven ook geschreven werd, bij mij op de groep zie ik het ook hoor. Kinderen die zich helemaal aan mama vast klampen en mama is 1 sec de deur uit en dan is het zo goed als over. Volgens Jesper heeft ze vandaag niet gehuild....dus wie weet is ze weer een stapje verder Ze kwam ook echt wel ontspannen naar buiten, ze kon alleen Ingrid even niet vinden daar keek ze een beetje benauwd om maar toen ze mij zag was het oke. Komt goed met je lieve meisje!
Vandaag ging het al ietsje beter dan gister. Wel huilen natuurlijk en aan de juf gegeven, maar bij het uitzwaaien zwaaide ze terug en huilde ze niet meer, dus er zit vooruitgang in. De juf vertelde ook dat het gisteren heel goed was gegaan en helemaal niet gehuild heeft, gelukkig maar!
Lieve Kirst, vandaag bracht je mannetje haar weg en ze heeft geen traan gelaten!!! Zelfs ik was trots op je meisje! Ze liep mee met Jesper om te zwaaien naar ons en Tijn wilde nog wat zeggen dus ik zo; "kom niks meer zeggen en nu gaan!". we liepen weg en ze stond netjes samen met Jesper aan het raam te zwaaien. Toen wij weg liepen, liepen zij saampjes mooi naar het stoeltje toe en gingen zitten!! Fijn!!!!
Hier heeft het ook een aantal weken geduurd ( 8 ofzo) altijd huilen als me zoontje werd weg gebracht door mij of me man echt krijsen. vreselijk maar op een gegeven moment wennen ze en weten ze ook dat je ze komt halen. het is zeker niet leuk maar echt waar met der tijd gaat het stukken beter! en ik las een leuk positief berichtje over je dochter dus het lijkt zelfs al beter te gaan Komt echt goed hoor maar het is niet goed voor een moederhart.
Nee is niet goed voor een moederhart, mama moet net zo hard wennen als dochter en dan dragen die tranen van m'n meisje niet echt bij. Maar ook vandaag weer een goede dag. Zonder te huilen gewoon afscheid kunnen nemen Dus er zit vooruitgang in!! Daarentegen wijst mijn jongste bij de psz me de deur. Zeft zelf: Mama naar huis, geen kus. Dat is dan weer precies het tegenovergestelde