.. Hoe los ik dit op? Ons zoontje is nu in zijn 'stoute' fase en luisterd niet meer naar NEE. Doet bijna alles wat niet mag en is dan heel trots op zichzelf en gaat heel gemeen lachen. Het is ook wel heel grappig om te zien en stoor me er ook niet aan, hoort bij zijn leeftijd. Maar nu dus het volgende. We hebben een kat, echt een hele lieve. Mijn zoontje ziet hem nu dus als leuk speelgoed en doet er van alles mee, aan zijn staart trekken, knijpen, op hem springen, erachter aan rennen enz. De kat doet NIKS, soms hoor ik hem hard MIAUWW! schreeuwen maar steekt geen nagel uit. Hij is ook niet bang voor mijn zoontje, hij vlucht niet, blijft gewoon liggen en kopjes geven terwijl die geknepen word.. Maar het is dus wel heeeel zielig! Wat doe je hier nou aan? Heeft iemand ook een kat en een dreumes? Ik kan moeilijk de kat de hele dag naar buiten doen.. Maar ben bang dat onze kat op een dag zijn geduld verliest. Ik zeg natuurlijk wel NEE! Niet doen, en doe hem ook wel voor: aai aai. Dat doet hij dan 2 sec na en daarna geeft hij hem gewoon weer een klap op z'n hoofd. Hij begrijpt het natuurlijk ook nog niet, maar lastig is het wel.
Ik zou hem bij de kat weghalen als hij dat doet. Niet alleen ter bescherming van de kat, maar ook voor je zoontje. Je weet maar nooit wanneer de irritatiegrens van je kat bereikt is en dat wil je niet. Ook niet bij een ondeugende dreumes. Een litteken over het hele gezicht is niet echt iets waar je op zit te wachten, toch? Een boze kat met pijn is net een ronddraaiend stuk prikkeldraad!! En inderdaad wat je zelf ook schrijft, ga samen met je zoontje de kat aaien en laat zien hoe het wel moet. Misschien een dierenarts vragen om hoe hier mee om te gaan? Ik ken een verhaal van een hond die een kind van een jaar of vijf gebeten had. De hond moest natuurlijk (echt te zot voor woorden) worden afgemaakt. Bij de dierenarts gekomen zaten er 16 NIETJES in het oor van de hond. Dus hij had het al 16 keer geaccepteerd. De 17de keer was teveel.
Ik haal hem ook weg, maar hij rent er natuurlijk meteen weer naartoe, dus best lastig. Ben zelf als kind net onder me oog gekrabt door onze kat (alhoewel dat echt een kreng was, maargoed), dus weet hoe gevaarlijk het kan zijn. Het blijft een dier natuurlijk, hoe geduldig hij nu ook lijkt. Het is ook lastig dat hij niet zelf wegrent, een andere kat was allang onder de bank gevlucht. Maar hij komt juist uit zichzelf naar me zoontje
Ik zou hem echt continue bij de kat weghalen, hij moet het toch echt leren. Want het kan een keer gebeuren dat de kat er wel zat van is. Als hij na 3 keer weghalen weer naar de kat gaat, zou ik hem even op de gang zetten.
Doe jij dat ook? Als je kind stout is? Werkt dat? Ik denk als ik dat doe dat hij vrolijk op de gang gaat spelen en er nog niks van snapt.
Tja het ligt er natuurlijk ook aan hoe je hem op de gang zet. Ik zet mijn dochter inderdaad op de gang, en was eerst ook bang dat ze daar zou gaan spelen. Maar omdat ik als ik haar op de gang zet boos toespreek heeft ze dondersgoed door dat het niet voor de leuk is.
Hier dezelfde situatie. Ook zo'n kat niet werkelijk nooit iets terugdoet. Ukkepuk ligt in een deuk als de kat ervandoor probeert te gaan en ze heeft de staart beet of zo. Die kat zelf zoekt altijd de kleine weer op, dus het lijkt vaak echt zieliger dan het werkelijk is, al dat geknijp en getrek. Het belangrijkste vind ik dat de kat altijd weg kan. In een hoekje drijven probeer ik dus te voorkomen (is 1 keertje gebeurt, tussen de muur en koelkast, en uk maar lachen... niks gebeurt overigens). Wel rem ik het erg stoute gedrag af. We zingen samen vaak een liedje, aai aai aai, en dat kent ze ook. En ze begint dan zelf aai aai aai te zingen, en te aaien, als ze zelf inziet dat het toch wel een beetje erg hard gaat, of als de kat miauw roept. Ze heeft een paar keer een mep gehad van de kat, zonder nagels (de schat van een kat...). Ze schrok er wel even van, maar meer in de zin van net ietsje te spannend. Mijn benadering: kat in het nauw voorkomen, soms wat afremmen hier en daar, maar vooral ook zelf ondervinden. Ik zie een hond toch anders reageren dan een kat - een hond probeert zn positie in de clan te redden of veilig te stellen, dat interesseert een kat echt niks, die loopt weg
Onze kleine doet hetzelfde, en wij hebben 3 katten. Op en neer met het kattenluikje gaan terwijl ze er net in/uit willen, in de bak met brokjes grabbelen terwijl ze aan het eten zijn, ze lekker willen aaien (=slaan en knijpen), en ze uitgebreid roepen om mee te spelen met zijn rinkelbal (=schreeuwen terwijl hij er naartoe gaat en heen en weer meppen met die bal). En nog komen ze terug 1 kat heeft hem een keer een mep gegeven, zonder nageltjes (doet ze altijd zo, lief ding dat het is) omdat ze zich in het nauw gedreven voelde denk ik. Ik haal hem altijd wel weg, maar kan het gewoon niet altijd voorkomen als ik bijv. bezig ben.. Hij moet het ook maar leren dat het niet leuk is voor de beestjes en dat ze zo geen vriendjes willen worden met hem
Mijn dochter zit op het moment ook veel achter onze hond aan. Ze krijgt 2 waarschuwingen, en bij de 3e gaat ze een minuut op de stoel. Bij waarschuwing 2 zeg ik al, moet je soms op de stoel??? 9 van de 10 keer houdt ze dan direct op.
hier ook 2 katten en zoontje 16 maanden maar mijn zoon die heb ik vanaf begin dat die doorhad dat er een kat was met zin handje over de kat geaaait nu aait hij de kat en doet veder niets hij aait hem niet en alles trek nergens aan vanaf begin al laten aaien en als die aan de haartjes trok of staart dan zij ik dat mag niet want dan doe je poesje au en dan deed ik met zijn handje de aai beweging en nu echt gaaf hoe hij de kat aait en alles ook hondjes terwijl ik eigenlijk ook een jochie heb wat erg ondeugend is en erg veel temperament heeft
Wij hebben echt een ontzettend lieve kat en een drukke dreumes Maar dit gaat eigenlijk verbazingwekkend goed. Ik heb mijn dochtertje van jongs af aan geleerd hoe ze moet aaien. Mn dochtertje geeft de kat kusjes en de kat geeft haar weer kopjes, ze zijn zo lief samen. Soms word dit wel wilder, maar als mn dochtertje gemeen doet tegen de kat, dus inderdaad slaan en staart trekken, corrigeer ik haar door streng nee te zeggen en haar bij de kat weg te halen. Zo weet ze dat ze alleen lief tegen de kat mag doen. Verbaas me er af en toe over hoe goed het gaat. Dus echt blijven optreden als hij lelijk doet tegen de kat lijkt mij het beste. Wel erg vervelend, maar dieren blijven onvoorspelbaar...
Pfieuw, hier gelukkig nooit last van gehad. Wij hebben altijd de poezen ( en hond ) samen met Nathan geaaid. Dus zijn handje vast pakken en dan ' aaaaaai, aaaaai, aaaai ' en 'zachtjes zachtjes zachtjes ' Meerdere keren op een dag. Zo is Nathan er aan gewend, en de katten ook. En nog steeds is het een schatje met de beesten ( ook met andere katten/honden ) hij is heel zacht aardig, gaat door zijn hurkjes en aait ze zachtjes op het koppie. Maar hier zijn we mee begonnen toen Nathan heel ini mini was, denk een maand of 4. Als ik jou was, zou ik meerdere keren per dag samen met hem naar de poes gaan en aaien, continu zachtjes zeggen. En hem niet alleen naar de kat toe laten gaan.
Hier ook vanaf heel klein al de katten samen gaan aaien. Nu onze meid loopt vindt 1 van de katten het wel weer ff heel raar, maar de andere gaat altijd naar haar toe en die aait (wat af en toe ietsjes te hard gaat en slaan wordt, maar als ik dan zachtjes, aai aai zeg begint ze weer ff te aaien) ze heel vaak. Ik probeer er wel voor te zorgen dat de katten iig weg kunnen komen.
Trouwens, wij wonen niet in NL, maar mij dochtertje heeft wel een paar nederlandstalige dvds met liedjes, waaronder een liedje "aai, aai, aai, aai". Dat zinnetje "zingt" ze ook vrolijk als ze buiten speelt met andere (niet-nldse) kindjes en inene een kat ziet. Ze rent op die kat af en begint aai aai aai te zingen... Waarop die kindjes me een keer vroegen waarom ze toch steeds ik ik ik roept als ze een kat ziet....