In 2020 was door een andere forumster een topic geopend met deze titel, zonder 2022 erin natuurlijk Bij deze open ik een nieuwe, voor alle dames die dromen van nog een kindje, maar niet weten of dat in vervulling zal gaan. En dat mag vanwege allerlei redenen zijn. Of je huis te klein is, je financiën te krap, je partner (nog) niet wil of je zelf nog beren op de weg ziet. Of misschien zijn er medische bezwaren bij jouzelf of je huidige kind(eren). Voel je welkom om mee te schrijven en te dromen
Even snel voordat ik de oudste moet ophalen: hier wil man niet. Ik weet het zelf niet zeker. De babytijd vind ik niet erg leuk, maar ik heb altijd 4 kinderen voor me gezien. Ik heb nog geen cyclus, ivm borstvoeding, dus het is nu nog niet zo relevant. Maar het laat me niet helemaal los, zeker als ik op het forum gezinsuitbreiding zie komen.
Ik vind het wel leuk om mee te schrijven. Hier ook altijd de wens gehad voor 4 kindjes, en die wens is er nog steeds alleen voor nu niet. Met de jongste hebben we een heftige eerste periode gehad. De angst is nog te groot om weer voor een kindje te gaan. Dat is 1 reden en we hebben kindjes die niet altijd even goed slapen als ze nog klein zijn, dat vind ik ook echt wel pittig. Denk je dat als jij wel zou willen je man ook ooit zover komt?
Hee @Mammavantwee, jouw naam heb ik vaker voorbij zien komen. Wat hebben jullie met de jongste meegemaakt dat zo heftig was? Wij hebben met jongste ook gedoe gehad vanaf 6 weken. Heel weinig drinken, enorm overstuur raken, slecht groeien, ik telkens kolven om productie oké te houden en ook angst voor uitdroging. Was echt niet leuk. Kinderarts kon niets vinden en vond dat ik maar op verzoek moest voeden. Voelde me echt vreselijk ongehoord toen. Ik ben koemelkvrij gaan eten en sindsdien ging het beter. Nog steeds heeft jongste regelmatig buikklachten. En makkelijke slapers hebben we hier ook niet het eerste jaar Moeten jullie ook veel dragen/wandelen of dat soort dingen om kind in slaap te krijgen? Ik krijg nu pas wat meer tijd voor mezelf. Het idee dat meteen weer op te geven voor een nieuwe spruit vind ik ook niets. Nu zwanger zijn wil ik dus ook niet. Maar wie weet over 6-12 maanden wel. Mijn man zegt overigens echt niet te willen. Ik negeer dat in mijn twijfels een beetje, omdat ik er graag ook zelf uitkom. Wat ik nou wil. Ergens wil ik gewoon heel graag het 4e kínd, vanaf een jaar of 1-2, dat dat slapen niet meer zo'n belasting en opgave is. Maar je ontkomt niet aan zwanger zijn en dat eerste jaar
Zo jammer hè als ze je niet serieus nemen! Fijn dat het koemelkvrij eten hielp. Wij hebben met de middelste ook echt de eerste weken gedoe gehad met z'n voeding. Gelukkig werden wij serieus genomen door de vk toen we met 6 weken bij haar kwamen. Zij heeft toen gelijk het ziekenhuis gebeld en dezelfde avond mochten we nog andere voeding ophalen. 1e 2 weken gaf ik borstvoeding, maar hij huilde zoveel werd er enorm onzeker van. Toen overgestapt op de fles en toen was het huilen helemaal veel en uitslag op z'n gezicht. Met de jongste kwamen we na 1.5 dag erachter dat ze een hart probleem had. Gelukkig had ik een hele attente kraamhulp en de verloskundige heeft ook super goed gehandeld. Ik belde s avonds om 18.00 de verloskundige dat ik het niet vertrouwde, en nog geen 3 uur later lag ze op de OK en op dag 10 een openhartoperatie gehad. Even het verhaal in het kort. Was echt heel heftig, en bang omdat nog een keer mee te moeten maken. Ook voor de andere kids was dat heftig. Het slapen is vooral s nachts dat we vaak elk uur zien, de middelste sliep heel lang goed maar komt nu alweer een tijdje ook s nachts. En de jongste wordt ook regelmatig wakker. Het inslapen gaat wel vanzelf gelukkig. Ik vind het best pittig dat weinig slapen, ervaar je dat ook? Ja dat begrijp ik. Wel lastig als je man echt niet wil en jij heb misschien wel die wens nog! Hier zegt man nu ook nee, maar op het moment is het ook gewoon hard werken met 3 jonge kids. Ik zie dat onze kids redelijk dezelfde leeftijden hebben, leuk
Leuk dat je hier een nieuw topic over opent! Er zitten wel herkenbare dingen voor mij tussen. Ik kom er voor mijzelf ook niet echt uit, een vierde kindje. Voor nu is dat prima, want nu wil ik sowieso nog niet, maar ik kan het ook niet helemaal uitsluiten voor de toekomst. Eigenlijk wilden we na de derde sterilisatie bij mijn, maar bij beide kwamen twijfels. Dus nu houden we liever de optie open. Mijn man staat er wel voor open, dus ik denk dat de keuze uiteindelijk bij mij ligt en dat maakt het gelijk zo moeilijk. Eigenlijk heb ik nooit de wens voor 4 kinderen gehad, maar nu kan ik het toch niet helemaal uitsluiten. Hier komt het vooral door HG zwangerschappen (vooral bij de tweede en derde) en doordat ik vaak hormonaal op z’n kop sta (bij de tweede zware depressie gehad, gelukkig bij de eerste en derde niet) En nu vind ik 3 ook echt wel druk genoeg. Wie weet, in de toekomst, dus ik hoop er tzt zelf ook uit te komen. We willen sowieso eerst verhuizen en groter wonen op korte termijn.
@JupitR Dat eerste jaar kan pittig zijn, snap zeker dat dat je tegen houdt. Ik heb dat vooral het eerste half jaar, dat tweede half jaar vind ik wel echt een hele leuke fase. Dat zou ik best nog eens mee willen maken ooit. Vervelend dat jij en je man niet helemaal op een lijn zitten. Maar je hebt dus niet, dat het daardoor duidelijk voor jezelf is? Ik zou juist hebben, dat als mijn man niet zou willen, dat ik dan zelf ook niet hoef te twijfelen. Want als de ene niet wil, dan houdt het op en heeft twijfelen geen zin (denk ik voor mijzelf dan). Is er een kans dat hij kan bijdraaien denk je? Kun je jezelf er beter bij neerleggen als je het voor jezelf weet? Of dat je beter het gesprek aan kunt gaan?
@Mammavantwee Wat een heftige periode hebben jullie gehad met de jongste. Niet gek dat dat je afschrikt. Misschien slijt het met de tijd een beetje. Zouden ze daar bij een eventuele volgende zwangerschap extra alert op kunnen zijn? Specialistische echo’s oid? Dat slaaptekort vind ik ook echt pittig. Wij hebben geen hele slechte slapers, maar ik zelf slaap de eerste maanden na de geboorte nooit zo goed. Ik ben alert, veel piekeren en daardoor slecht in slaap vallen en veel wakker. Echt een hormonaal dingetje. Als je nachten wat beter zijn, kun je zelf waarschijnlijk veel meer hebben. Hier ook redelijk overeen komende leeftijden. Eenvan 6, een van bijna 4 en een van 10 maanden.
Hi @Fraser! @Mammavantwee, wat heftig van je jongste zeg! Ademde ze niet goed of snel benauwd tijdens het drinken, dat je het daaraan merkte? Heel fijn dat je zulke alerte mensen om je heen had! Is de verwachting dat ze nog een keer geopereerd moet worden? Mijn jongste wordt ook nog vaak wakker, maar de nachten vind ik bijna nooit een probleem. Alleen toen jongste een dubbele oorontsteking had en niet plat kon liggen, en hij op mij sliep en ik daardoor ook niet plat kon liggen Hij wordt wel vaak wakker, maar dan geef ik de borst en slaapt hij snel weer en ik ook. Hij slaapt dus bij ons in bed, dat scheelt. De oudste twee waren ook zo toen ze zo klein waren. Vanaf 2-2,5 jaar slapen zij de nachten wel probleemloos door, in hun eigen bed in eigen kamer. Dus het inslapen en overdag slapen is hier meer het probleem Jongste had hand-voet-mond ziekte begin deze week en sliep daardoor ook slechter en ik dan ook. En dat heeft wel meteen effect hier merk ik. Dus als je dat langere tijd hebt, dat weinig slaap, lijkt me dat heel zwaar. Dat van dezelfde leeftijden had ik inderdaad ook gezien! Maar bij jullie (@Fraser en @Mammavantwee) dus meisje - jongen - meisje en hier drie maal jongen. De oudste twee zijn geweldig samen. Ze spelen de afgelopen week met playmobil ons gezin na. De ruzies vallen heel erg mee gelukkig. Hoe gaat dat bij jullie in de dynamiek tussen de 3? Ergens gun ik mijn jongste dit ook zo erg. Een maatje thuis. Maar is niet gezegd dat een 4e het goed met hem zou kunnen vinden natuurlijk. @Fraser, zoals jij het stelde, dat ik dus eigenlijk niet zou hoeven twijfelen, had ik het niet eens gezien Maar ik denk ergens dat man het misschien toch nog wel zou willen. Of misschien hoop ik dat alleen. Dat man vooral nee zegt omdat 4 niet in zijn beeld past. Het zou mij wel helpen in het gesprek als ik het zelf zeker wist, want nu is het maar hypothetisch: "zullen we geen AC gebruiken en zien waar het ons brengt?" Maar wil ik dat dan zelf echt? Of alleen omdat ik dat altijd voor me zag? Kan ik er minder mee bezig zijn (zwanger worden) dan ik bij de andere 3 was? Dat zou al zoveel schelen! En dan de zwangerschap nog, kan ik daarin dat wat relaxter zijn, omdat de 4e toch al een bonus is? Die illusies heb ik wel En ik denk dat we thuis wat dingen anders zouden kunnen doen om man te ontlasten: schoonmaakster inhuren en BSO evt voor oudste (doen we nu niet), zodat hij zijn me-time ergens heeft.
@Fraser ik snap heel goed dat je twijfelt als je HG heb tijdens de zwangerschappen. Heb dat bij m'n zus gezien, die durfde na 2 kindjes niet meer zwanger te worden. Lijkt me ook echt wel heftig i.c.m. nog meer kinderen! Als ik indd ooit nog zwanger raak, mag ik wel gewoon bij de verloskundige blijven alleen krijgen we de 20 weken echo in het Sofia ziekenhuis. Dan gaan ze uitgebreid het hartje bekijken! Ze hadden het nu op de echo ook moeten zien, en achteraf is het ook te zien. Maar dat gaat echt over millimeter werk. Slaap te kort is indd echt niet goed voor je! Ik word er in ieder geval niet gezelliger van en kan dan ook gewoon minder hebben. Dus hoop toch wel dat ze snel wat beter gaat slapen! Leuk ook dezelfde leeftijden, hier is m'n dochtertje 3 weken terug 5 geworden, zoontje 3.5 en de jongste bijna 1
@JupitR Ze liep bij enige inspanning elke x blauw aan. Ik vertrouwde het zelf vanaf het begin al niet, en de middag voor de operatie vond de kraamhulp haar borstkast ook al te snel heen en weer gaan. Toen al contact gehad met de verloskundige, die heeft een filmpje doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hun vonden er niks geks aan. Maar dat blauw aanlopen werd dus steeds erger en ze kleurde ook minder snel bij. M'n moedergevoel zei, dit klopt niet en toen is alles dus heel snel gegaan! De verwachting is dat ze niet meer geopereerd hoeft te worden, in 2% van deze gevallen komt het wel voor als het niet mooi mee groeit. We hebben tot nu toe elke 3 maanden nog controle in het ziekenhuis Dat is wel fijn als hij daarna gelijk weer door slaapt. Hier slaapt ze na een fles ook wel weer door, maar ze is ook weer vroeg wakker en daar tussendoor komt de middelste dus ook nog regelmatig. Ze kunnen hier ook echt wel leuk met elkaar spelen. Zeker de 3 weken vakantie die ze hebben gehad hebben ze heel veel aan elkaar. Alleen nu de oudste weer naar school gaat en ze erg moe uit school komt is het wel weer meer ruzie. Verder vind ik het wel echt heel leuk hoe ze met elkaar omgaan. Heb dat er ook regelmatig met m'n man over dat de jongste dat straks niet heb. Maar komt ook vast wel weer goed! Ze vinden de jongste heel lief maar soms ook vervelend. Ze pakt al het speelgoed en maakt alles kapot
@JupitR Erg leuk dat je oudste twee zo goed samen kunnen spelen. Ik snap je gevoel wel, maar je weet idd nooit of de derde en de vierde het goed kunnen vinden. En misschien gaat je jongste ook steeds meer meedoen met hun spel of trekken nummer 2 en 3 straks meer naar elkaar. Bij ons is het wisselend. Oudste en middelste spelen ene moment leuk samen en andere moment minder. Niet dat ze dan ruzie hebben, maar gewoon dat ze liever hun eigen gang gaan. Interesses komen niet altijd overeen. Met de jongste zijn we wel echt super lief en beschermend. Ze vinden het ook leuk om voor haar te zorgen en tot nu toe wordt ze vooral vertroeteld. Grappig dat je het zelf niet zo zag. Ik vind het zelf soms irritant dat manlief ineens is gaan twijfelen weg duidelijkheid haha. Daardoor is de optie bij mij wel een beetje ontstaan. Ik denk dat het wel helpt bij het gesprek, als jij weet wat je wilt. Als jij twijfelt neigt je man misschien eerder naar nee, dan waneer jij heel graag wilt en het zeker weet. En ik denk helaas (jou inmiddels een beetje kennende) dat het andere inderdaad een beetje een illusie is. Ik denk dat ik hetzelfde probleem zou hebben haha. In dat gedoe heb ik zelf voorlopig echt geen zin. De spanning rondom zwanger worden en de spanning en bezorgdheid in de zwangerschap.
@Mammavantwee Met nog meer kinderen is HG idd niet makkelijk. Gelukkig heb ik wel een man die heel veel kan ondersteunen en veel thuis is. Dat maakt het dragelijker. Maar zelf zou ik niet nog eens HG willen. Het is dus afwachten of de wens groter wordt dan de angst voor weer zo’n zwangerschap. De laatste zwangerschap kijk ik wel goed op terug, want mijn man en ik hebben het toen heel goed aangepakt mbt HG en depressie preventie. Ook goede zorg vanuit de VK en ziekenhuis. Lijkt mij wel een geruststelling, dat ze meer aandacht aan het hartje besteden. Is er een kans op herhaling of was het gewoon pech? Ja, slaaptekort doet veel met een mens. De ene persoon kan er beter tegen dan de andere. Mijn man kan slaaptekort beter handelen dan ik. Ik hoop voor je dat het snel beter wordt! Mijn oudste is precies een jaar ouder, van december 2015. Leuk dat ze verder zo overeen komen qua leeftijd en jij ook meisje - jongen - meisje.
@Fraser dat is fijn, scheelt toch als je hulp krijgt van je man! Was indd 'gewoon' pech, ook niet veel kindjes die dit hebben per jaar. Dus de kans is klein op herhaling, maar het heeft ons wel nog meer stil gezet dat we ook dankbaar mogen zijn met nu 3 gezonde kindjes. Ik ben toch ook wel bang dat de 4e een zorgenkindje is. Alles is welkom, maar lijkt me wel heel heftig voor het hele gezin. We zijn nog jong dus kunnen er nog een tijdje over nadenken Oh grappig indd !
@Mammavantwee Dat herken ik ook heel erg. Dankbaar voor 3 gezonde kinderen. De angst voor een ongezond kindje houdt mij ook wel tegen, al heb je nooit garanties in het leven. Wat als de vierde wat mankeert, dan is het zeker welkom, maar wat voor een impact heeft dat op de rest van het gezin? Snap dat jij dat misschien nog extra sterk voelt. Hier ook nog jong en daarom tijd genoeg, ik ben 28 en jij? Man is iets ouder, hij is 34.
@Fraser Dat is ook zeker zo hoor! Denk ook wel dat die angst bij steeds een kindje erbij misschien ook wel wat groter is. Je heb toch ook al een gezin om voor te zorgen! Zijn we ongeveer even oud, ik ben net 29 geworden en m'n man is nog 28 wordt bijna 29
Hoi Ik heb ook stiekem diep in mijn hart het verlangen naar een 4de kind. Maar het zal een droom blijven. Ergens vind ik het wel lekker dat onze 2de binnenkort naar groep 1 gaat en de derde over 10 maanden naar de psz. Daarnaast werk ik 22 uur en ben allang blij dat er 2 niet meer naar de opvang gaan. Het was altijd zo stressvol om met het rooster van mijn man ( allebei onregelmatig) iedere maand rond te komen. Nu heeft hij de planners zover gekregen om zijn rooster op dat van mij aan te passen. 22 uur...in de thuiszorg. Maar diep van binnen blijft er een iets van : nog niet compleet gevoel.
Hoi! ik dacht dat een vierde ons helemaal compleet zou laten voelen….. Mijngevoel zou nog heeeeel graag een kindje willen als jongste rond de 4 jaar is ofzo. Zodat ik dan echt alle tijd ervoor zou hebben… Onze kids zit elke x ongeveer 1,5 jaar tussen. Oudste word 6 komend zomer. Het enige wat mij tegen zou houden is mijn lichaam Lichte bm en blaasverzakking overgehouden… dus weetniet ok ik wel weer een zwangerschap en bevalling aan zou durven. Mijn man zou er ook wel voor te porren zijn!