Hoi, Mijn dochter is nu net 2 maanden oud en slaapt s'nachts eigenlijk vanaf het begin al vrij goed. Nu sinds een week zelfs 19.45 slapen, 23u fles slapend drinken en dan komt ze tussen 6 en 7 weer (sinds we de producten van fedde en kees gebruiken ivm maaiende armen). Helaas gaat het overdag juist weer niet zo goed. Ze slaapt alleen lange periodes op de arm of in de draagzak. In bed blijf ik proberen maar dat kost veeeel moeite en eindigt meestal in een hazenslaapje van 10-20 minuten. In de wandelwagen accepteert ze niet en wandelend of in de auto sinds kort ook niet meer (of met heul veul moeite en bij stilstaan meteen wakker). Ze heeft qua flesjes wel weer een ritme van 5x150 om 7-11-15-19-23. Nu heeft iedereen het over rust reinheid regelmaat en dus slapen-voeden-spelen-slapen etc. Maar als zij hazenslaapjes blijft doen dan duurt het vaak nog wel 2 uur tot de volgende fles. Hoe vul je dat dan in? Ik doe nu, als het in bed niet lukt, met veel huilen en proberen, dan de rest maar op de arm of draagzak. Vaak red ze 1 uur wakkertijd niet eens want dan begint ze al te gapen, zo wordt de tijd die ze moet overbruggen nog langer! Eindeloos in de draagzak of op de arm begint me op te breken en wil dat juist ook optijd doorbreken. Hellup!
Ohja en in principe vind ik nog enkele weken, zo nodig, in de draagzak niet erg maar ze heeft het zo snel warm en dat is nu al haast niet te doen in die zak!
Bij ons ging ze pas na een maand of 3 dutjes in bed doen. Toen ging ze naar het kdv en daar moet het natuurlijk ook. Voor die tijd sliep ze overdag alleen nog op ons of in de draagzak. We hebben het maar gelaten en zijn pas rond de 3 maanden weer gaan proberen. Heel veel oefenen een geduld, maar het ging toen best vlot. Helaaas slaapt ze overdag wel alleen korte dutjes.. we hadden heel lang 30 min slapen en dan 1,5 uur wakker. Qua voeding ongeveer elke 3 uur dus de ene ronde wel, de ander niet. Wel een strak bed ritueel en we bakerden haar in.(op die leeftijd nog dan).
Dit hadden we in het begin bij onze dochter ook. Ze wilde niet in haar wiegje slapen, niet in de kinderwagen (tenzij je ermee ging wandelen). Enkel bij ons op de borst of in de draagzak sliep ze wel. We zijn toch gaan oefenen met in haar wiegje te slapen. Het is even doorzetten, de eerste tijd liepen we 10x naar boven om even een aai over haar bol oid te geven. We lieten haar niet zomaar huilen, maar haalden haar er ook niet uit, tenzij ze echt begon te krijsen. Soort van slaaptraining dus.. en na verloop van tijd ging het steeds beter, rond de 3 maanden deed ze 'normale' dutjes in haar eigen bed.. ze ging toen ook naar de opvang en daar ging het ook goed.
Met 2 maanden kregen we dat hier ook niet altijd voor elkaar. Pas rond 3 maanden kwam er meer ritme in, en daarvoor keken we voornamelijk naar waar hij zijn rust op dat moment kon vinden. In de armen, wieg beneden, wandelwagen, draagzak.. Bij nr 1 hadden we helemaal geen ritme. Slapen s nachts ging goed, overdag drama met dutjes. Bij nr 2 (hij is nu 6 maanden bijna) ging dit veel makkelijker. We leggen hem neer en hij slaapt al (uitzonderingen daargelaten). Bij de eerste is dit nooit gelukt, wilde gewoon niet alleen zijn. Dit ging pas na 8 maanden beter. ieder kindje is anders. Geen passend advies voor je dus..
Heel normaal als ze zo klein zijn. Hier ging het ook vanaf 3 maanden beter, maar wel nog wisselend. Vanaf ruim 4 maanden hebben we nooit meer de draagdoek hoeven gebruiken om haar in slaap te krijgen. Tip is om het te accepteren en lekker bij je te houden, het komt vanzelf goed. Als we het zat waren legden we haar weleens voor een hazenslaapje in bed en dan het slaapje daarna in de draagdoek, zodat ze weer even lang kon slapen. Op de hete dagen zaten we bij een ventilator haha. Succes!
Thanks allen, het is al fijn om te horen dat we niet de enige zijn. Veel tips over de "magische" 3 maanden grens.. hopelijk doet ze het hier dan ook wat beter. Tot die tijd modderen we dan maar wat aan, kijkend naar wat voor haar op dat moment fijn is.
Ik zou het op de arm of in de draagzak slapen niet zien als iets dat je moet doorbreken, maar als iets dat op een geleidelijke manier over kan gaan in in bed slapen wanneer je kindje daaraan toe is. Dus blijven oefenen, maar niet forceren. Of niet oefenen, en later iets meer proberen. Bij ons is het bij de jongste twee het KDV geweest die ze in bed heeft leren slapen. Thuis vertikten ze het gewoon. De jongste slaapt thuis pas sinds hij 1 jaar is zijn dutjes in zijn ledikant. Dus geef je eraan over. Maak het jezelf gemakkelijk. Kies een draagdoek die van lichte stof is, zodat je kindje het niet te warm heeft. Ohja, en ik ben groot voorstander van weg te blijven van de termen goed en slecht als het om slapen gaat bij zulke kleintjes. Er is namelijk niets slechts aan dat een baby van 2 maanden (2 maanden!) nog lekker bij papa of mama wil hangen en het nog moeilijk vindt om zelfstandig in slaap te vallen en te slapen.
Ook hier heel herkenbaar. Overdag drama en snachts doorslapen. Ook is het hier goed gekomen sinds een tijdje nu gelukkig!
Go with the flow zou ik zeggen ze zijn maar heel kort zo klein en dan ga je het missen haha Je kindje is er nog maar net dus logisch dat ze lekker bij jullie wil zijn en als je even je handen vrij wilt kan je haar altijd nog even in de box leggen op haar buik ipv haar rug, waarschijnlijk vind ze dat veel fijner
@Wistaire ik kan uit je OP niet helemaal opmaken of je overdag ook die Fedde en Kees producten gebruikt of niet?
Ja bij elk slaapje. Lijkt nu steeds beter te gaan overdag. Alleen in het ledikant krijgt ze alsnog makkelijk dr vuistjes erboven en gaat dan druk sabbelen/speen uitslaan wat haar wakker maakt en houdt..
Ah oké, hoef ik dat iig. niet meer als tip te geven Ben zelf niet bekend met hun producten, maar had wel ff gegoogled gister. Wat ik op die leeftijd nog wel deed was de mouwen van de slaapzak naar binnen trekken. Dan liggen ze pas écht in een cocon. Kan soms net dat stukje zijn waardoor het slapen ineens wél lukt. En verder ook belangrijk om goed in de gaten te houden of ze het niet te warm of koud heeft tijdens het slapen. Met dat wisselvallige weer wat we deze lente hebben is het elke dag maar weer opnieuw de vraag hoe je je kindje nu het beste kunt kleden… Maar wie weet zijn deze tips niet meer nodig nu het slapen overdag gelukkig al weer iets beter gaat
Hier waaiden we maar gewoon met de stormen mee. We waren allang blij dat ze in de nacht ff een stukkie schakelde. RRR was hier met name de patronen en niet de klok. Zelfde riedeltje voor de tukkies en een iets uitgebreider riedeltje voor naar de nacht. Tukkies waren hier dan ook in een donkere kamer en niet wat "geadviseerd" werd met een lichte kamer. In tegenstelling tot dochter is hij wel makkelijk manneke. Met mn dochter probeerde we t wel en ging ik bijv. de slaapkamers ernaast ff glad trekken en de was ophangen. Sliep ze was t mooi meegenomen, sliep ze niet dan ging ze maar weer mee naar beneden. Ze had altijd ff 20 minuten om zich ertoe te zetten. Helaas betekende dat als baby huilen (nouja moppermodus, niet HUILEN) toen ze wat groter was bleef die tijdspanne zo alleen wat beter te verdragen geluidjes. Doorbrak je die periode voor een aai over de bol, ff ok t hoekje loeren ofzo, begon de klok weer opnieuw te tellen. Heeft even geduurd voordat we dat stukkie van de handleiding gevonden hadden. Manneke is erg gehecht aan zn tukkies en vindt t gelukkig ook heerlijk. Had weer eenzelfde battle verwacht maar die leg je neer en hij koekeloert en valt in slaap zonder gemopper.
Op dit moment is de bijna 15 weken en tot een paar dagen geleden leek het steeds beter te gaan met de dutjes. Soms alles in bed, vaak na 1 cyclus toch nog even in de draagdoek.. maar sinds een paar dagen lukt niks meer in bed (overdag dan) het is KRIJSEN al wanneer je de kamer in loopt en is niet te sussen. Dus zij we weer "genoodzaakt" om echt ALLE dutjes van begin tot eind in de draagdoek te doen. We blijven ieder dutje het bed proberen maar ze blijft echt helemaal overstuur.. is dit nu al de slaapregressie?? En kan het geen kwaad als we nu echt alle dutjes in de draagdoek doen?
Merk trouwens ook dat ze minder uitgerust uit de draagdoek komt. Ze kan er rustig 2 uur in slapen maar wordt daarna vrij snel alweer moe...
Klinkt als slaapregressie idd, kan doodvermoeiend zijn. Ben je net blij dat ze slapen, krijg je dat gedonder. Had van de week hier ook ineens een dingetje met R. Wilde niet alleen slapen maar contact hebben, normaliter niet iets waar hij zich druk om maakt dus "dan zal er wel wat zijn". Ben maar in de stoel naast zn bedje gaan zitten en mn hand bij hem door de spijlen heen. Dat was niet helemaal wat hij bedoelde maar goed genoeg hij viel in slaap maar wel precies zo dat hij contact bleef houden. Rondje erna was t gewoon weer goed allemaal. Geen idee...zal bevestiging ofzo nodig hebben gehad. Zo worden we ook om beurten naar boven geroepen. Wilde meneer nog een extra kus en knuffel van allebei. Maar je kan proberen ipv de draagdoek eens in een stoel ernaast te gaan zitten en even dat contact te maken, soms is t met t minimale ook goed genoeg. Bespaard je je rug misschien ook nog een beetje.
Kan je dit voor jezelf eens wat duidelijker maken? Voor wat denk je dat het kwaad kan? Het ooit zelf leren slapen in bed? Nee, zeker niet (zie ook mijn eerdere post in dit topic). Verder kan het jou misschien helpen toch ook eens de wagen te proberen. Of iemand anders de wagen te laten proberen. Het kan wel kwaad voor jou, als je het gevoel hebt dat je het niet aankan. Maar voor je kindje is het in ieder geval niet schadelijk. Het is heel erg de westerse cultuur dat een kind in bed moet slapen en op zijn/haar eigen kamer in zijn/haar eigen bed moet slapen. In andere culturen slaapt het kind veel vaker bij/op een ouder. Dat maakt het voor mij direct duidelijk dat het geen kwestie van goed of fout is.
Ik heb ondertussen google uitgespeeld omdat ik gewoon geen ervaring heb en niet direct wil uitgaan van wat bv alleen mijn moeder aangeeft. En online lees je zoveel verhalen.. dat het in deze pro/regressie juist de manier van slapen belangrijk is. Dus juist het zelf in slaap vallen leren etc.. en dan werkt een draagdoek daar niet voor natuurlijk. Maargoed ook verhalen van mensen dat het vanzelf wel overgaat naar het in bed slapen. Dit samen met het feit dat ik het gewoon goed wil doen voor haar... ik zie door de bomen het bos gewoon niet meer. Vooral nu met de sprong/regressie lijkt niks te werken, behalve de draagdoek. Misschien vooral opzoek naar steun, ervaringsdeskundige, weten dat ik niet alleen ben..
@Wistaire, even alle informatie die je uit je omgeving hebt ontvangen naast je neerleggend; wat zegt je gevoel? Ik heb bijvoorbeeld tot vrij recent nachtvoedingen gegeven. Dat vond ik lange tijd prima (en vond mijn omgeving vast van alles van, haha ). En op een gegeven moment was ik er zelf echt klaar mee. Dat gaf mij de energie om door te zetten bij het gehuil van mijn jongste toen hij geen borstvoeding kreeg 's nachts. Eerder had ik dat niet gekund. Op geen enkel moment had ik het in zijn eerste jaar makkelijker gevonden om naast hem te zitten, terwijl hij huilde ik bed, ten opzichte van hem in de draagzak of -doek nemen. Mijn ervaring is dus dat je doet wat nodig is op het moment dat je daar klaar voor bent. Als jij nu naast zijn bed zit omdat je hebt gelezen dat dat goed is, zou ik dat toch proberen naast je neer te leggen en te doen wat volgens jouw moedergevoel goed is. Echt, je moedergevoel is er niet voor niets!