Hallo allemaal, ik wil graag ff wat vertellen. Zoals veel misschien wel weten ben ik in 't begin van ons huwelijk aan de pil geweest. Wij hadden gedacht tot augustus ongeveer, dat stond ook in m'n handtekening onder mijn posts. Die handtekening heb ik een paar weken geleden veranderd. Het was namelijk zo, dat onze reden om een poosje de pil te slikken was, dat we even de tijd wilden nemen te wennen aan de nieuwe situatie: getrouwd, samenwonen, zelfstandig, ineens een compleet huishouding, enz. Dat kost ons best veel energie en we dachten dat het beter voor ons en een eventuele baby was, dat wij eerst een beetje gewend waren en dus meer stabiel waren, voordat ik mogelijk zwanger zou worden, ook al hadden we wel een kinderwens. Ik denk dat dat voor ons een goede keuze was, mede omdat ik in die maanden toe kon groeien naar het idee moeder te worden en in die maanden is mijn kinderwens ook groter geworden, maar een paar weken geleden voelde het voor mij niet lekker meer iedere dag zo'n pilletje te slikken. Mijn man en ik hebben het er een paar keer over gehad, en we kwamen tot de conclusie dat de reden niet meer bestond om te slikken: we zijn gewend geraakt aan ons nieuwe leven en ook behoorlijk stabiel. Mijn man had al langer zoiets van: kunnen we niet stoppen, maar dat idee werd bij mij dus ook steeds sterker. We vonden het daarom niet langer eerlijk tegenover elkaar en tegenover God, om de pil te slikken. Ondertussen was ik al wel weer begonnen aan een nieuwe strip, maar ik heb in de apotheek gevraagd of het erg was midden in een strip te stoppen. Zij zeiden van niet, dus heb ik direct de pil goed opgeborgen en niet meer tevoorschijn gehaald Dit was 15 juni. 17 juni gewoon ongesteld geworden, overigens met meer klachten dan toen ik de pil nog slikte. En nu is het afwachten. Ik hoop snel zwanger te zijn. Maar we laten het gebeuren: we 'klussen' niet gericht maar hebben seks als we daar zin in hebben. Ik vind het wel eens moeilijk de vraag of ik al zwanger ben of niet los te laten, maar ik heb gemerkt dat het me helpt met mezelf een afspraak te maken over wanneer ik mag testen van mezelf. Herkennen mensen dat? Sorry voor 't lange verhaal, maar ik wilde dit graag met jullie delen.
Ja hoor...ik moet ook met mezelf "afspreke"n"dat ik pas test wanneer ik echt overtijd ben (uitgaande van langste cyclus, of wanneer ik weeet wanneer ik mn eisprong heb gehad). Als ik dit niet doe, dan kost t ons een vermogen aan testen. In het begin dacht ik ook steeds, misschien ben ik wel zwanger, maar dat vervaagd wel op een gegeven moment. Al kan ik het nog steeds niet helemaal negeren, zo rond NOD. Succes meid, hoop dat je er niet zo lang op hoeft te wachten als wij al doen!
Succes met zwanger worden, begrijp ik het goed dat je pas samen bent gaan wonen sinds je getrouwd bent? Dan is het voor mij heel herkenbaar dat je eerst aan je nieuwe leventje wil wennen, dat was bij ons ook zo, alleen ben ik pas na 9 maanden getrouwd te zijn met de pil gestopt.... Maar dat kwam mede doordat we nog een verre vakantie gepland hadden... Achteraf gezien heb ik nu zoiets van, ik had toen gerust kunnen stoppen, ik was waarschijnlijk toch niet zo snel zwanger geworden.. Dat ben ik nu nl nog steeds niet...
heej wat spannend jo heel veel succes met zwanger worden.. hoop voor jullie dat t gauw raak is en voor iedereen hier natuurlijk
Fijn dqt jullie dit besluit samen hebben kunnen nemen en dat het eerder is dan verwacht. Heel veel succes met zwanger worden!
Hoi FreeWilly, Op een of andere manier ben ik altijd nieuwsgierig naar jou berichtjes (als mede-christen) Ik ken dat wel dat je toch eerder bent gestopt met de pil. Toen mijnman en ik trouwden zouden we zelfs eenjaar aan de pil blijven, maar na 6 maanden hadden we zoiets van: "nu mag het ook al wel" De we hoopten snel zwanger te worden... Helaas was dat niet echt het geval. Maar ik heb er nog geen moment spijt van dat we toen gestopt zijn met de pil. Die ga ik ook nooit meer slikken (lijkt me ook niet meer nodig als het al zo lang duurt voordat ik zwanger ben...) We willen graag een aantal kinderen en we zien we hoeveel en wanneer we ze van God krijgen Ik heb er het volste vertrouwen in! Groetjes, Marieke
Ik herken het ook helemaal, zie mijn berichtje van gister (hierboven)... Alleen ik was al aan de pil voor ik trouwde omdat ik om de 2 weken ongesteld werd en dat hebben we met de pil dus opgelost, ik heb nu echt zoiets van, als ik dit had geweten dan was ik gelijk gestopt nadat ik getrouwd was (ben overigens ook christen)... vandaar mijn reactie hierop..
Ook ik hoop dat je spoedig zwanger mag worden. Ik geloof dat als het jullie tijd is, dat jullie zwanger zullen worden. Ik ben er heilig van overtuigd dat dat van bovenaf zo geregeld wordt. Het is gewoon goed om je gevoel te volgen in dit en als je zelf voelt dat het naar jullie zelf en naar God niet eerlijk is om door te gaan met slikken, dan hebben jullie alleen maar de juiste beslissing genomen door te stoppen. Knuffel, Marianne
Goed begrepen idd Vandaar ook een geplande gewenningsperiode, we hadden daar een halfjaar voor uitgetrokken. Dus een halfjaar de pil, zodat we zeker wisten dat we niet ook nog eens energie aan een zwangerschap en komend kindje zouden moeten besteden, wat ik achteraf gezien denk ik ook echt niet op had kunnen brengen de eerste drie maanden. Nu na de vierde maand dus, vonden we het goed en zijn we gestopt. Dus twee maanden eerder dan de bedoeling was. En onze verre vakantie hebben wij gehad in de week na ons trouwen Was heerlijk! Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties
heel veel succes. Ik dacht ook wel dat je vroeger zou stoppen als gepland... je bent altijd zo enthousiast in je reageren op dit fotum, dus ergans zal het altijd wel gekriebeld hebben. Heel fijn dat jullie samen hebben besloten om er voor te gaan. En ik hoop dat je snel zwanger zal zijn. Saartje