Hoi meisjes, Ik had een hele lijst reacties klaarliggen...zoals: een knuf voor Gabbels oma, Jolan's koddige meisje, Ppver's beterende schoonpap, Smallie's grote meisje en dolende hormoontjes, Juuds waardeloze intenetverbinding, Nai's dalende suikerspiegeltje Tisch's bul..... enz... en natuurlijk reactie op Kling's ongi en Gabbels nieuws dat er eindelijk eens een beetje duidelijk is over hoenuverder... Maar..... ik voel me ineens een beetje vreemd...na het berichtje van Lim en de reactie van Kling hierop. Ik begrijp heel goed wat Lim bedoelt....hoe kunnen wij in de verste verte weten wat de mmm'ers doormaken met onze kinderen en beebjes....en hoe reageer je op de berichtjes hierover, zodat iemand zich begrepen en gesteund voelt? Eerlijk gezegd...ik weet het niet. Ik leef enorm mee, maar overbrengen is niet mijn sterkste kant. Net als Lim....weet ik nog niet of dit beebje de laatste is, maar ga je het daar uitgebreid over hebben als anderen hun grootste wens maar niet in vervulling zien gaan....ik denk het niet. Ik vind jullie allemaal heel lief en ik zou het heel erg vinden als de verhalen over mijn kindjes het allemaal moeilijker zou maken voor een ander hier. Iemand in the mood voor een groepsknuf??
Zie jullie gewoon als mijn vriendinnen, en ook met vriendinnen maak je niet allemaal hetzelfde mee. Ben echt een beetje van jullie gaan houden, en zou het wel-en-wee van niemand willen missen. Ook al weet ik niet hoe het is om in de mmm te zitten, een troostknuf kan altijd toch? Leef gewoon ontzettend met iedereen mee....
Ik doe mee met de grouphug! Ik zit de laatste pagina's met tranen in mijn ogen te lezen. Lim's vragen en onwetendheden die heel herkenbaar zijn en Klingel's mooie maar ook duidelijke reactie erop. Ik vind jullie allemaal ontzettend lief en idd de werelden waar we in zitten zijn veranderd maar dat wil niet zeggen dat de personen ook helemaal zijn veranderd. Iemand is nog steeds hartstikke sensitief, alert, aardig, lief, sterk en zo verder. En ook al kent niet iedereen dezelfde termen meeleven met elkaar lukt toch altijd wel. En als we een term (medisch of over moederschap) niet kennen moeten we hem vragen, elkaar betrekken in elkaars wereld, want dat is allemaal in de wereld van de bus! Dikke vette grouphug!
dan even nog andere reactie @ Kling, mega klote dat je weer ongi bent geworden! Oh en absoluut niet fijn dat Heereveen geen IVF doet, niet te geloven! Goed dat je al in hebt geschreven! En dump Meppel maar via telefoon, dan is het ook gedaan en is makkelijker dan face-to-face. @gabbel, fijn IVF in het vooruitzicht. Dmv het spuiten wat je de komende ronden gaat doen verhoog je je kansen dus ook? Of begrijp ik dat verkeerd?
sorry meiden maar ik moet gewon effe flink huilen ... wil jullie een dikke knuffel geven.. het spijt me zo erg dat het zo'n ellende is voor jullie !!! ja dit gevoel komt mede door dat topic en ook wat klingeltje net schreef en gaby en en en .. maar ik meen het uit de diepte van mijn hart want julie zijn mijn busmaatjes en ik ben even in mijn eigen wereldje geweest de afgelopen tijd en dat is erg egoistisch van mij.. *slik**huil*
@ Klingel: Doen ze bij de wonderdokter ook IVF? Misschien kan je daar dan wel eerder terecht i.p.v. door-IUI-en of netzoals Elke een flush krijgen
meiden ik wordt stil van jullie woorden ik begrijp beide kanten heel goed mede omdat ik er zelf midden in zit aan de ene kant weet ik hoe het is om in de mmm te zitten en aan de andere kant weet ik wat voor een mooi en wonderbaarlijks het moederschap is Grouphug voor iedereen
Owh Lim, wat ontzettend herkenbaar! Ik heb dat gevoel ook. De aansluiting met de bus is niet meer wat het geweest is. Nog steeds vind ik jullie stuk voor stuk schatten, maar wat liggen we ontzettend ver uit elkaar.... Door de pijn die ik destijds ervaarde, als iemand melde dat ze zwanger wsa, durf ik hier nu niet happy mijn verhalen neer te zetten. Ben enorm blij om nu eindelijk, na 19 rondes, zwanger te zijn. En toch, omdat ik weet hoe het is in de mmm, houd ik mijn mond. Wil niet zeuren over angsten die bij het zwanger zijn horen, omdat ik weet hoe graag ander meiden die dubbele streep op de test eerst nog willen ervaren. Moeilijk hoor!
pfoe wat een pittige teksten afgelopen pagina's! Hier kom ik: Het is gewoon niet te voorkomen dat je verschillende 'afdelingen' krijgt in de bus. Maar er blijft wel altijd een band tussen die afdelingen bestaan doordat we er allemaal tegelijk aan begonnen zijn. Uiteindelijk is hetgeen wat ons bindt de kinderwens (al dan niet al vervult, of zoals lim aangaf misschien nogmaals vervuld) Voor de NNZ-eren is de mmm mega zwaar. (been there, done that). Ook is het mega confronterend om te lezen dat iemand zwanger is of inmiddels al bevallen is. Maar uiteindelijk is dit wel het doel waar de NNZ-eren naartoe willen, een beeb! Ik denk ( en hoop) dat het dus ook zorgt voor steeds dat beetje hoop dat die wens absoluut ook nog in vervulling zal gaan bij jullie! We gunnen iedereen een beeb en volgens mij vindt iedereen het wel frustrerend dat er nog steeds een groepje is waarbij het nog steeds niet gelukt is. Ik voel me af en toe ook flink lullig om te gaan posten over zw-schap of te gaan klagen over kwaaltjes. Ik weet zelf nog dondersgoed dat toen ik nnz was dat ik er flink van over de zeik kon zijn, als er iemand daarover zat te 'zeiken'. (om in de termen te blijven) Ik wilde toen met alle liefde alle kwaaltjes overnemen als ik maar beeb in buik kon hebben. Ik denk dat dit sommige zwangeren (zoals miranke aangaf) remt om berichten te posten. Dit is puur om de nnz-eren te ontlasten (correct me if i'm wrong please). Over Lims der post: ik snap heel goed wat je bedoeld. Ik zat laatst ook met die gedachten. What if? Tja Lims ik kan me supergoed voorstellen dat je je bezwaard voelt om dat hier dan te delen. Puur uit 'schuldgevoel' (?) richting de nnz-eren. Uiteindelijk gaat het om jouw (jullie) wens voor nog een beeb. En is die beebwens uiteindelijk niet hetgeen wat ons allemaal bindt? *pfoe! en dat ok een nuchtere maag met glas koude coca cola.. Weet niet wat ik allemaal gelult heb maar volgens mij was ik op filoklingel tour! als ik nog wat bedenk zal ik het posten * @nrg: thanks voor je aanbod gisteren! Ribjes gaan wel weer. Heb gisteren alleen maar gestrekt op bank gelegen met filmpjes.. Denk dat het vandaag weer zo'n dag wordt. Ben nog steeds moe!
Ik ga even douchen en dan naar paardje toe. Nu is de temp nog te doen. Heb trouwens een vraag geplaatst bij vk-topic. Kreeg te horen dat je van stal uitmesten/kruiwagen rijden, incontinent wordt ? Zal lekker zijn want ik mest nog steeds zelf dagelijks uit.. TENA LADY here I come?
lieve schatjes, der woorden hier zoveel mooie woorden gezegt en ik dnbek dat ik het meeste als NRG denk, we zitten nu allemaal in die bus met verschillende haltes, maar wat voo rmij het meest geld is dat ik eigenlijk van jullie ben gaan houden. Wat zal der een leegte zijn als de bus opeens niet meer rijd... kan niet want ik heb jullie nodig. Gedachten eraan moet ik al huilen. Ik hoop snel meer tijd te hebben om jullie meer te steunen
goedemorgen meiden dadelijk even naar k&g om de kids te laten wegen en meten deze middag komen mijn ouders dus zal ik er pas later weer zijn moest ik ineens weg zijn vanmiddag
Lieve busmeisjes, Klingel is me aan het sms-terroriseren P) omdat ze vind dat ik hier moet reageren. Maar eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen... Allereerst dit: Lim, jij hebt het over de grote groep mmm-ers die ervoor zorgt dat je niet meer durft te posten over de eventuele wens voor een tweede. Los van het feit dat ik dat erg jammer vind snap ik niet zo goed wat het verschil nu is. Er zijn toch meer mensen die een kindje hadden en die nu een tweede hebben? En het is onvermijdelijk dat er straks mensen voor de tweede gaan terwijl nog niet iedereen zwanger is (geweest) van de eerste. Zo zit het leven nou eenmaal in elkaar. En dat is hard, ja. Maar ik vind het harder om (misschien indirect maar je zegt het wel) te zeggen tegen de 6 mmm-ers in de bus dat je je door hun eigenlijk niet meer lekker voelt hier. Tel anders nog eens het aantal moeders en zwangeren op het lijstje... En dan het meeleven waar iedereen het over heeft. Ik ervaar dat helemaal niet zo. Toen we met de bus begonnen werd er meegeleefd als er een NOD in de buurt kwam, of als mensen afspraken hadden of iets anders. Nu is er nauwelijks nog iemand die er naar vraagt. En als je dan toch maar weer een keer zelf het onderwerp aansnijdt, dan komt er soms geen reactie. (Dit geldt niet alleen voor NOD trouwens, want Bow kreeg de laatste keer dat ze een echo had 0! reacties en zo zijn er meer voorbeelden). En over de mmm en dat de meesten gelukkig niet weten hoe of wat: dat hoeft ook niet. Zolang je maar begrijpt of probeert te begrijpen dat het loeizwaar is om iedere cyclus vanaf het begin naar het ziekenhuis te moeten voor bloedprikken en vaginale echo's, om medicijnen te moeten slikken of spuiten die hele nare bijwerkingen (kunnen hebben). Dat je niet zwanger wordt door gezellig te sexen met je man, maar dat je daarvoor naar het ziekenhuis moet, waar je man in een kamertje zijn zaad in een potje deponeert. Waar ze je vervolgens proberen te bevruchten door met een eendebek je baarmoedermond te openen en een slangetje in te brengen om zijn zaad in je baarmoeder te kunnen spuiten. Waar je met een beetje pech na 2 weken weer staat om bloed te prikken omdat het niet gelukt is. Ik vind het jammer dat de moeders niet durven te vertellen over hun kinderen, dat de zwangeren niet durven te vertellen over hun kwaaltjes, maar ik vind het helemaal jammer dat dat gebeurt om ons (de nnz-ers) te "ontlasten". Helemaal omdat voor ons, of in ieder geval voor mij, hetzelfde geldt. Als er al drie pagina's lang gezellig gekletst wordt over kolven, draagdoeken, etc voel ook ik me bezwaard om te komen melden dat ik spot. Of om te vertellen dat ik ontzettend opzie tegen deze ronde IUI omdat ik gewoon geen zín heb in bloedprikken en echo's en clomid en pregnyl. En dat wilde ik even kwijt. Voor mij is al het bovenstaande reden om weer onder mijn steen te kruipen. Dikke knuf voor iedereen! Zo goed Kling?
En voor wie Klingel's tip gemist had: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden/159139-graag-iedereen-lezen-begrip-gevraagt-voor-meiden-waarbij-niet-lukt.html Ontzettend raak!
@ Miranke: Misschien is het voor mij anders, omdat ik de wens voor een derde heb. Maar ik vind dat je wel over je angsten en geluk moet en mag praten hier. De nnz-eren hebben het over de mmm waar de rest geen kaas van heeft gegeten en de mama's over de baby's. Hoewel ik niet veel reageer, lees ik nog steeds wel veel. Op het moment dat ik het heb gelezen ben ik alleen ook alweer kwijt wat ik heb gelezen. Zeker door het gedoe met de jongste vergeet ik veel en wordt hier al gezegd dat Giegman en ik een weekendje weg moeten gaan met z'n 2-en. Het is dus zeker geen onwil om niet te reageren, maar op dit moment kan ik het niet echt opbrengen om meer te reageren door alles waar wij voor komen te staan. heb me zelfs afgevraagd waar we aan beginnen met een derde.........stel dat die hetzelfde krijgt als de jongste.........
Jeetje zeg, ik ben een beetje stil.... Waarom? Ik vind het zo mooi dat alle busmeisjes nu eens echt zeggen hoe ze momenteel over de bus denken. Lim en Kling: bedankt voor die opening, want het is de verwoording van wat kennelijk veel mensen hier al een poosje voelen. Ik heb dus ook besloten, mede door de warme en oprechte reactie van 2 MMM'ers Kling en Cin, dat ik gewoon eerlijk ga zijn. Ja, ik ben megablij dat ik beide pogingen om zwanger te worden, al heel snel zwanger was. Beide keren na 1,5 ronde, omdat de eerste ronde eigenlijk net 'te laat' bleek te zijn. En ja, ik ben beide keren eerlijk geweest over de zwangerschap zelf, waardoor ik heb gedeeld in het feit dat die twee sreepjes op die test na de eerste hype helemaal geen roze wolk hoeven te zijn. Ja, mijn eerste zwangerschap was fantastisch. Ja die eerste bevalling was enorm pijnlijk, maar wel relatief snel. Ja, de kraamtijd met Siem was totaal geen roze wolk en ik heb veel gehuild en mijn zoon verwenst. Ja, ik ben erin gegroeid en houd nu onbeschrijflijk veel van de kleine man. Ja, de tweede zwangerschap was enorm KUT en ik heb zoveel gehuild. Ja, de tweede bevalling was een feestje, net als de kraamtijd. Ja, ik ben enorm verliefd op Femke en krijg echt een steen in mijn maag als ik denk dat ik haar binnenkort regelmatig af moet geven bij het KDV. Ja, ik heb moeite met het volgen van alle MMM-verhalen en het bijhouden van de NOD's. Ja, ik praat gemakkelijker over zwangerschapskwalen mee, maar ja, ik ben ook blij dat ik ook daar nu even uit ben. Ja, mijn leven draait momenteel vooral om mijn kinderen en dat vind ik een leuk leven. Maar NEE: ik keer de bus mijn rug niet toe. Ik ben zo enorm veel van de bus gaan houden, dat ik nog steeds oprecht verdrietig word als er weer een ronde wordt overgeslagen. En inderdaad, de manier waarop ik reageer heeft soms te maken met het feit dat ik me er een beetje ongemakkelijk bij voel, omdat ik mijn droomwens in vervulling heb zien gaan en teveel van jullie nog niet. En soms heeft het gewoon te maken met het feit dat ik moe ben en even niet alles meekrijg. En soms helaas ook gewoon met mijn kloteverbinding... Maar mijn oprechte meeleven is er wel. Ik ben het met Cin eens, dat we die niet altijd meer op de juiste manier uiten. En misschien leeft niet iedereen altijd oprecht en op dezelfde manier mee. Maar zoals ook al toen de meesten van ons nog zwanger moesten worden: ik heb niet met iedere busbeeb dezelfde klik. En daarom reageer op de één misschien net iets meer dan op de ander. Zo gaat het in het 'echte' leven ook. Mijn 'live'-vriendinnen hebben de laatste maanden ook minder van mij gehoord en gezien. Maar als ik ze dan spreek, dan tanken we helemaal bij. Laten we dat met de bus AUB ook zo houden. Dat als je instapt, dat je dan oprecht instapt. En ego-berichten mogen wel, maar voel je niet gepasseerd als mensen daarop niet altijd meteen reageren. Soms lukt het gewoon even niet meer. Ik ben een busbeeb voor het leven. Maar ik wil ook pas weer een meeting als iedereen op z'n minst zwanger is. Dan pas namelijk, kan de bus in mijn ogen weer bij elkaar komen in zijn oorspronkelijke bedoeling. En ik ben net als Kling bang dat er anders te veel scheiding ontstaat door een overschot aan pijnlijke/onbegrijpelijke gespreksonderwerpen... Dikke knuffel voor de hele bus. Liefs van een trotse mama van (JA) 2 xxx
Lieve, lieve meiden. Blijf alsjeblieft alles posten wat je voelt, dit is HET medium om eindelijk eens je ei kwijt te kunnen en je echte gevoelens op te schrijven. Laat je door ons nnnz-ers niet tegenhouden. Tuurlijk worden we minder blij van zw/baby-geklep, maar uiteindelijk is het natuurlijk ook ons doel dat we daar over mee kunnen kletsen. En ook van de andere kant gezien, zal niet iedereen blij worden van de depri-ongi meiden en de hormoonspuiters, dat moeten wij nnnz-ers ook niet vergeten. Wat ik ook merk, is de reactiemoeheid. Ik heb er zelf eerlijk gezegd wel last van: geen puf om op elk pufje, zuchtje en prikje te reageren. Daardoor lijkt het inderdaad alsof we minder op elkaar letten en minder elkaar steunen waar nodig, maar dat is dan (voor mij in elk geval) echt niet waar. Dus meiden, vertel alsjeblieft wat je dwarszit, maar vergeet niet de leuke dingen ook te melden! Bij 'real-life' vriendinnen gebeurt dit toch ook, zij zitten ook niet altijd in dezelfde fase. Zijn ze daarom minder je vriendin? Nee! Mijn beste vriendin heeft vrij makkelijk twee kids gekregen, en juist met haar kan ik supergoed over alles praten (dus ook over haar zwangerschappen en haar kids), en ik ben dol op haar kids. Jullie zijn geweldig en lief en soms lekker zeikerig, zo hoort dat bij vrouwen
Het is juist soms moeilijk, omdat ik me realiseer dat nnnz'ers zo graag uit EIGEN ervaring willen meekletsen over zw/baby's, dat ik me wel eens rottig voel de zoveelste ziekte van Siem, of sprong van Femke neer te pennen. Heb je kids, word je soms nóg gek van ze. Maar het is de realiteit... Het is vooral dat ik niet blij word van de depri-ongi meiden, omdat het zoveel eerlijker zou zijn als die meiden ook gewoon met roze nieuws konden komen en dat we allemaal lekker zwanger/mama kunnen zijn. Maar dat is nu eenmaal niet zo, dus dat maakt verdrietig. Ik kan me goed voorstellen hoe sterk de baby-wens van alle meiden in de bus is. Zelfs als je er al één of meer hebt. Daarom kan ik me zo goed voorstellen dat meiden juist die MMM in gaan. Maar dat ik daarover niet alles begrijp, dat moeten jullie me niet kwalijk nemen. Hoe meer jullie erover kletsen, hoe beter ik het snap. Maar de steun is er sowieso. Bedankt ook voor de tip ***iedereen lezen...**** Ik heb het met kippenvel gelezen.