En...wanneer komt de tweede??? Zucht

ik kan me dat voorstellen hoor...! wat een rot reacties... Ik zou het dan zelf in het vervolg houden op: Nouuuh voorlopig nog niet hoor!
En tegen de tijd dat je kindje een jaar of 2 is , sta je weer wat sterker in je schoenen mogelijk dan nu (ik vond die 1e maanden al zwaar genoeg zonder gezanik en bemoeizucht van anderen!) dan licht je het dan maar verder toe als ze er dan weer over beginnen.

Nu lekker genieten van je meisje hoor

 

serieus? pfff wat snel zeg dat ze dat vragen, net of het nieuwtje er al af is ofzo. Vind het sowieso maar een rare vraag om dat zomaar te vragen.

Hier vragen ze het gelukkig (nog) niet. Ze horen het vanzelf wel als het zover is.

 

Hier durfde iemand het al te vragen tijdens het kraambezoek, toen mijn zoon 1 maand oud was. De hechtingen waren er amper uit, om het zo maar te zeggen... echt, waar mensen die stommiteit vandaan halen, ik weet het niet...

Mijn standaard antwoord is ook altijd: voorlopig niet! Eerst een ander maar 's (waarmee ik doel op schoonzussen en nichten). Dan is de aandacht meteen weer afgeleid naar die personen en worden zij bestookt met vragen, en kan ik weer rustig achterover leunen

 

Hi Bobbie,

Toevallig lees ik nu jouw onderwerp, en heb ik afgelopen week de GroterGroeien gekocht mét daarin een heel artikel over een vrouw die het bij 1 kindje wil houden en daar erg vervelende reacties op kreeg.
Misschien iets voor jou om dit artikel te lezen? Weet zeker dat je daar begrip in vind, en dat het je sterker maakt in je beslissing van dit moment. Heb je ook gelijk een paar sterke feiten die je op tafel kunt gooien als men spreekt over 'zielig voor het kind om alleen op te groeien'.
Geniet van je kleintje!!

 

Die vraag krijg ik ook regelmatig, maar ik wil helemaal geen tweede meer. Ik krijg dan gelijk de reactie "ja na zo'n bevalling is dat logisch" maar daar ligt het helemaal niet aan. Ik vind het goed zo, voor mijn gevoel is ons gezinnetje compleet.

Maar reacties dat het egoistisch is ofzo heb ik gelukkig nooit gehad. Dat vind ik best onbeschoft ook, het is jouw keuze en dat horen ze gewoon te respecteren.

 

Wat irri hè, als mensen zo stom reageren. 2 jaar geleden zijn we onze dochter verloren bij 29 weken zwangerschap. Het blijkt doordat ik draagster ben van het streptokokken b-virus. Vorig jaar ben ik , na een super spannende zwangerschap, weer te vroeg bevallen. Alles gaat gelukkig goed. Wij gaan het lot dus echt niet meer tarten en zijn zo blij met onze zoon.
Die reacties die je dan krijgt...................dat zeg je nu.................
komt nog wel..............blablablabla. En dat van mensen die hun kinderen er zo "uitgepoept" hebben zeg maar. Heb gewoon respect voor elkaar..DUH !!! Ik zeg nu gewoon dat we 2 kinderen wilden en we hebben een dochter en een zoon....klaar!!!
Zo dat lucht op hahahahaha.

@ Mees: dat klinkt wel interessant, ga het opzoeken.

 

Pff wat een vraag, ik zou dus gewoon simpel zeggen; 'Nee die komt er niet.' Klaar, punt, uitgepraat. En zo slecht hoef je het als enigst kind heus niet te hebben, ik ben ook enigst en ik heb nooit een broertje of zusje gemist hoor, je weet als je enigst bent niet anders en dat is helemaal niet erg. Dus laat dat soort opmerkingen lekker langs je heen glijden, ene oor in andere weer uit!

 

OMG, ik sluit mij ook aan bij deze club. De papa-en-mama-worden-gek-als-er-nog-1-keer-gevraagd-wordt-wanneer-er-een-brusje-komt-club.

Ik weet zelf wel dat ik nog heel graag een kindje zou willen, maar misschien pas als ons meisje naar school gaat. Nou daar hebben mensen ook heel aparte meningen over. Knettergek wordt je ervan.

 

Ff als inmiddels volwassen enig kind: daar is echt niks zieligs aan, en we zijn ook niet allemaal verwende monsters (okee, sommigen wel maar dat heb je als ouder zelf in de hand natuurlijk)! Zolang er genoeg kinderen in de buurt zijn om mee te spelen (en zo af en toe es ff lekker ruzie mee te maken) heb je wel de lusten en niet de lasten. Ik ben nooit jaloers geweest op vriendjes/vriendinnetjes die wel broertjes/zusjes hadden, zag vooral dat ze veel last van elkaar hadden

En als er gevraagd werd/word wanneer de tweede komt zeg ik altijd dat ze dat over een jaar of 2 nog maar es moeten vragen. Ik wil ze niet zo dicht op mekaar, het is dat ik 'al' 35 ben anders had er wat mij betreft wel een jaar of 4 tussen mogen zitten. We willen nog wel graag een tweede tzt maar als het om de een of andere reden toch bij 1 zou blijven is dat ook prima (en als het er per ongeluk 3 worden ook geen ramp)

 

Sjee, dat hebben mensen mij nog niet serieus gevraagd gelukkig. Wel vervelend om dat steeds te horen terwijl je nog geniet van je kleine meisje! Kun je niet een opmerking plaatsen, zo van, is ze niet knap genoeg voor nu? Kind is er net uit, en nu praat jij al over nog eentje er in! Pfff, flauw hoor!

 

In de lounge is er ook al een topic hierover..

Ons wordt het ook gevraagd, Werd al gevraagd toen Kirsten nog geen maand oud was en ik met een open keizersnede wond met bacterie infecite liep .

Mijn vriend heeft altijd gezegd dat hij maar 1 kind wil, ik zelf weet het niet. Tot een maand of 2, 3 geleden had ik zoiets van nee absoluut niet. Maar nu weet ik het niet. Komt het dan komt het komt het niet dan niet. We zijn dolgelukkig met zijn drietjes.
En ja leeftijd speelt ook mee, ik ben 35 en vriend wordt eind van het jaar 43.

 

pfff wat een gemene reacties!
Tis toch zeker jullie keuze! Waar bemoeien mensen zich ook mee?
Niks mis mee als het bij eentje blijft. Houd je kindje echt niets aan over hoor.
GRRR kan me zo boos maken om zulke mensen...

 

Vervelend is dat he?!
Ik krijg de vraag nog steeds, en nee ik hoef echt niet (meer)

Heb mn handen vol aan Quinn, we komen nu eindelijk een beetje rustig vaarwater, Quinn had/heeft allergiën, reflux, babayastma.
Ik kan hem nu alles geven wat ik wil, aandacht, liefde enz en daarbij we genieten nu volop.
Trouwens zou niet weten waar ik nr2 moeten laten, op het dak in de tuin? ach ga je toch verhuizen, tuurlijk.
Nee ik vind ons gezinnetje goed zo, heerlijk

 

Quinten is nu 2 maanden oud en ik heb deze vraag echt diverse keren gehad van verschillend kraambezoek. Ik wist niet wat ik hoorde iedere keer, had echt niet verwacht deze vraag te krijgen...
Ik word eind deze maand 38, heb Quinten dus redelijk laat gekregen en vind het wel goed zo. Vind het prachtig dat ik op deze leeftijd een gezond kindje heb gekregen maar vond de zwangerschap erg zwaar. Wil het gewoon bij 1 houden. Maar ook hier hoor, iedere keer weer het antwoord: "wacht maar, dat komt nog wel". Best komisch, wanneer dan, als ik 45 ben? (en ik weet wel dat ik heus nog wel zwanger kan raken en een gezond kindje op de wereld kan zetten maar dit lijkt me mooi genoeg!)

 

ze hebben mij gelukkig de vraag nog neit gesteld... maar ik denk dat ik er ( momenteel) uit zou flappen "Als t aan mij ligt nooit!"..

Ik wil best nog een kleintje erbij.. maar nu nog (lang) niet.. Ik moet er niet aan denken om zwanger te zijn.. Niet dat die zwaar was, ja op t laatst, maar dat zal voor de meesten gelden.. Maar van die kleine dingen, gezeik over bloedsuiker waarden, dan 4 keer op 1 dag naar Heerenveen moeten Ku**en om te laten prikken, als de bevalling begonnen is met weeën in de auto naar t zh, waar uit CTG ( heeft dat zo??) blijkt dat de wee-activiteit naar een diepte punt is gedaald, dat "geklauw" daar beneden door min of meer wildvreemde lui... Getverdemme.... moet er niet aan denken zeg.....

 

Mijn vader was de eerste die het me echt serieus vroeg, gisteravond. Vind het echt heel naar dat hij het vroeg, maar heb wel serieus uitgelegd hoe wij ertegenover staan; we willen geen tweede.

Natuurlijk, zeg nooit nooit, maar al voor mijn zwangerschap waren we het erover eens dat 1 kindje geschenk genoeg was en nu hij er is zijn we er eigenlijk nog zekerder van dat het goed is zo. Met Sil is ons gezin compleet.

Maar die vraag naar een tweede; daar kots ik van! Alsof iemand daar iets mee te maken heeft... Bah!

 

Hier de vraag ook al gehad hoor....maar voorlopig wil ik nog helemaal geen tweede. En dan gaan mensen zeuren dat het zo mooi is al er maar twee jaar leeftijdsverschil tussen de kindjes zou zitten blablabla....

Ik geniet eerst volop van deze en over een hele tijd zien we wel weer.

 

Nou ik vind het wel wat anders als iemand (die dichtbij staat) er gewoon serieus in geïnteresseerd is. "Hoe kijken jullie daar tegenaan?" Zoiets. Ik heb laatst ook aan mijn schoonzusje gewoon even serieus gevraagd of zij al kinderen willen. Nog even niet, was het antwoord. Ik vind het fijn om nu te weten (al vond zij dat misschien niet fijn??? Geen idee..), want nu kan ik m'n mond een beetje er over houden en niet zo steeds er over beginnen. Blijkbaar hoeft het voor hun nog niet, prima!

Ik vind het bij kraambezoek wel onbeschoft, want dan kom je juist voor dát kindje, en niet voor de volgende toch? Je bent geen fokpaard!

 

Ik had hier een keer een discussie met een vriend over toen ik nog zwanger was, omdat wij al heel lang zeggen dat we 1 kindje goed vinden. Hij beweerde dus dat enigskinderen niet sociaal zouden zijn!!!!!
Ongelovelijk toch, zelf heeft hij niet eens kinderen en toen hij zei dat hij en zijn vriendin er zeker wel meer dan 1 zouden NEMEN brak mijn klomp....