Na 12 weken was ik vorige week dinsdag EIN-DE-LIJK van het hcg af na de bbz... Al die weken ben ik hier bijna niet geweest.. te veel auw... Dus een ieder die mij heeft gesteund, super thanks. Ook ben ik natuurlijk benieuwd hoe het hier verders is met iedereen.... Morgen gaan we weer naar Gent, even een echo om te kijken of alles wel goed is, want 6 bloedingen( in die 12 weken( en veel pijn moeten ze toch maar eens uit leggen aan mij.... Dan bespreken we morgen ook of we een iui in de natuurlijke cyclus mogen doen... Al met al wel weer spannend dus... Volgende week Dinsdag ook naar Gent, de laatste gen en bloeduitslagen ontvangen... Drukke weken dus wel weer...
Jeetje nieuwbegin, Heftig hoor allemaal. Ik hoop dat je te horen krijgt dat je iui mag doen. Liefs Kareltje
Thanks allemaal... Ik hoop dat ik het gedult en de rust heb om hier te blijven schrijven... In ieder geval iedereen sterkte hier... Wij gaan op naar een nieuwe kans...
Ach tja wat zal ik zeggen, duidelijk geen nieuwe kans... Volgens de gyn is er theoretisch een hele grote kans dat links dicht zit en dus heeft iui geen zin, ik mag deze maand nog steeds niets doen en waarschijnlijk word het ook niets meer behalve ivf. Dus gedane zaak...
Wat erg voor je nieuwbegin... Virtuele knuffel voor jou... Moeten ze eigenlijk niet eerst goed onderzoeken of links dicht zit? Het is erg vervelend als ze "theoretisch" IUI zomaar afschrijven... Duim voor je dat het beter word.
Ach het blijkt ook zo te zijn dat het hcg nog steeds niet op nul is ( 23) en dat ik dus nog steeds mag afwachten, en zelfs als het nul is moet ik nog een cyclus wachten. Weet je ik denk dat ik het nu maar echt stop... Het word zo'n ontzettend lang verhaal met elke keer nieuwe ontdekkingen en nieuwe afspraken die niet worden na gekomen, weer op nieuw instellen en afstellen... Ik ben klaar...
Zo dan, zit je al in een emo fase door de hormonen en doordat het niet wil lukken komt er ook nog eens een ziekenhuis bij die van het ene uiterste in het andere uiterste stapt. Vandaag dus bij de professor geweest en die zag een joekel van een eitje liggen dat op springen stond... en de hormonen geven ook aan dat ik vlak voor een eisprong zit.. Ik zou morgen mogen komen om een iui te doen... Nou vraaaaaaaaaaag ik je... We hebben besloten om deze maand zelf te insemineren en te klussen en dan als het niets heeft uitgehaald volgende maand nog ene iui te doen en dan de pil voor de eerste ivf die op 28 oktober geplant staat.. Het is even makkelijker zo omdat we alle 2 wel erg op zijn van alle om en om en om van het ziekenhuis... Daarnaast zijn we ook moe van 2x in de week naar Gent om nu morgen ochtend weer heen en weer te rijden.. LAten we dan maar een kwart kans deze maand, eenhalve volgende maand en in oktober een hele... IK heb weer HOOP..
Wat een wisselende berichten zeg! Maar in ieder geval voor nu toch wel goed nieuws lijkt me Houd die hoop! Ik duim voor je dat alle moeilijke vervolgplannen helemaal niet meer nodig zijn. xxx
ZO duidelijk een ei sprong... Wauw wat een pijnen.. Maar goei het werkt allemaal duidelijk nog Nu maar weer wachten en wachten en wachten....
Grote twijfels hier, wil ik wel over na de ivf? Het is toch een heel gedoe en een heel gehoop. Misschien maar gewoon bij neer leggen dat wij geen kindje zullen krijgen? Gelukkig heb ik al het voordeel dat ik enorme lieve nichtjes heb die inmiddels volwassen zijn en door dat ik vaak op ze heb mogen passen zijn het ook een beetje mijn kindjes. En als die dan naar je toe komen als ze zien dat je het wat moeilijk heb en zeggen dat ze van je houden, dan heb ik al ene enorm mooi geschenk. Soms moet je blij zijn met de kleine dingen in het leven. Zou ik nu wel niet Gent afbellen voor de ivf?
Pfff nieuw begin, dat is niet niks allemaal. Ik zou nog niks afzeggen als ik jou was. Je hebt snel genoeg afgezegd, als blijkt dat je het echt niet wilt, of nog beter, als het niet meer nodig is. Je hormonen spelen nu een hele grote rol in je denkwijze, dus laat het even op z`n beloop. Je vergeeft het je dalijk niet als je afzegt, je vervolgens toch wilt, maar dan weer langer moet wachten omdat je "plekje" vergeven is. Maar goed, dat is mijn mening, jij weet het zelf het beste. Ik hoop gewoon dat deze poging genoeg is, en je niet meer verder hoeft in de MMM. Liefs Hope
Ik zelf heb heel sterk het gevoel dat ik echt álles tot het eind toe wil proberen.Moet er niet aan denken dat ik, door vroegtijdig af te haken, er achteraf spijt van ga krijgen dat ik niet alles op alles heb gezet. Nu heb ik nog een eisprong, maar over een paar jaar misschien niet meer...
Ik wil je even heel veel sterkte wensen ook met de beslissingen, het is allemaal niet niks wat je op korte termijn moet beslissen. Neem alleen geen overhaaste beslissingen waar je later spijt van krijgt. Liefs Zora