Ik ben zo bang.... Op medisch gebied is er al vanalles mis geweest met mij en nog steeds (chronische dingen). Maar nu weet ik even echt niet meer waar ik het zoeken moet. Ik kwakkel al een tijdje met hoofdpijnen, oorpijn, trillende oogzenuwen. Paar keer naar de huisarts geweest, oren bekeken. Niets aan de hand, gaat wel weer over. Ging niet over natuurlijk en uiteindelijk na weer een bezoek aan de huisarts doorgestuurd naar de KNO. Deze heeft wat onderzoek gedaan, eigenlijk niets gevonden maar wel iets gegeven tegen ontstekingen in de holtes. En ze wil een ct-scan laten maken. Nu maandag weer zo'n pijn in mijn hoofd en oor weer naar de huisarts gegaan. Toch maar contact opnemen met de neuroloog was haar advies. Ik heb gisteren gebeld met de neurologie (heb een neuroloog ivm andere aandoening) en zij heeft mij vanmorgen gebeld. Ik heb mijn klachten doorgesproken en zij wil nu dat ik naast de ct-scan ook een mri-scan laat maken Nu ben ik zo ontzettend bang want kan nu alleen maar denken dat er dus echt iets in mijn hoofd flink mis is. En van daaruit schieten mijn gedachten verder naar het ergst denkbare en dan verlam ik bijna en functioneer totaal niet meer. Mijn hoofd voelt alsof het gaat ontploffen en ik ben direct misselijk..... Van de angst Als ik naar mijn gezin kijk kan ik eigenlijk alleen maar huilen. Ze hebben met mij al zoveel mee moeten maken en nu dit weer.... Ik ben blij dat ze goed gaan kijken met de scans, maar zo bang voor wat ze vinden! De kinderen weten van niks en wil het ook mijn ouders/collega's ed niet vertellen, nog niet. Dus eigenlijk schrijf ik het hier dus nu van me af, gewoon om het kwijt te zijn voor zover mogelijk. Ik ga niet op Google kijken want dan ben ik gegarandeerd binnen 3 maanden dood.... Hoe kom ik de aankomende tijd toch door.... De wachttijd voor de scans en dan de uitslag nog
Deel het met je naasten, iig je ouders. Je zou ook willen dat jouw kinderen bij je komen met hun zorgen toch? En verder, wat ik prettig vond toen ik niet sliep door spanning: ik kreeg tijdelijk slaapmedicatie van de huisarts om de tijd te overbruggen. Was écht heel fijn. Heel veel sterkte!!! onzekerheid is slopend
Een hele dikke knuffel voor jou Ik kan me helemaal indenken dat het ergste scenario nu door je heen gaat. Denk ook niet dat wij iets kunnen doen of zeggen dat die angst vermindert. Je hebt er helemaal niets aan maar ik denk aan je. Het klinkt alsof je lichaam je al op vele manieren op de proef stelt. Hopelijk komt daar niet nóg meer bij. Sterkte en kom hier van je af typen als je daar behoefte aan hebt.
Sterkte meid. Het wachten is echt het ergste. Het niet weten sloopt je. Praat er in elk geval met iemand over die dichtbij je staat. Het is ook goed om die persoon mee te nemen wanneer je de uitslag krijgt. Hopelijk valt het allemaal mee en is het ieys wat eenvoudig te behandelen is.
Ik hoop dat je snel terecht kunt! Die onzekerheid is zo naar. Heel veel sterkte! Ik zou jouw zorgen delen met jouw partner en vrienden/familie.
Probeer het los te laten. Ik weet natuurlijk niet wat je al voor aandoening hebt en wat er al gezien en gezegd is, maar ik lees vooral dat je al langer klachten hebt, waar door meerdere dokters naar gekeken is zonder duidelijke afwijkingen, en deze klachten zijn nu weer opgespeeld. Het is nooit goed om jezelf gek te maken, daar schiet je niks mee op. Als je zo gek van angst wordt, zou ik idd naar de huisarts gaan om je hart uit te storten en iets ontspannends te krijgen. Of misschien kan je neuroloog alvast iets zeggen ter geruststelling dan wel de scan versnellen.
Mijn partner is op de hoogte natuurlijk, maar hij kan niet meer doen dan met me praten en me troosten natuurlijk. Mijn andere aandoeningen staan hier los van. De neuroloog gaf aan dat dit niets met de bestaande aandoening te maken heeft, het is iets nieuws. Ze denkt momenteel aan de hersenstam... Meer zei ze niet... Maar is genoeg om mij inderdaad compleet over de zeik te maken Ik weet dat jullie me niet kunnen geruststellen, maar vind het wel fijn om hier te mogen ventileren. Dankjewel.
Sterkte! Goed dat ze verder onderzoek gaan doen! Ik heb zelf ook vaak hoofdpijn, oorpijn en zo’n trillend oogspiertje (plus een trillende wang). Daarbij soms heftige aangezichtspijn aan 1 zijde. Bij mij komt dit door zeer heftig kaakklemmen in mijn slaap, mijn kaakspieren zijn daardoor super snel overbelast en daardoor drukken ze tegen een aangezichtszenuw. Die pijn straalt overal naar uit, ook bv naar mijn hals. Niks ernstigs, met ontspanningsoefeningen en een opbeetplaatje voor ‘s nachts kan ik het nu goed voorkomen, maar de klachten die het gaf waren dus wel heel intens (met zware pijnstillers lag ik nog ‘s nachts te kermen op de bank). Ik wil hiermee niet zeggen dat jij dit ook hebt, maar wel dat ook iets heel onschuldigs (want dat is dat kaakklemmen van mij) heel heftige klachten kan geven.
Zijn er andere mensen die iets verder van je af staan waarmee je het (voor nu) zou kunnen delen? Goede vrienden? Dan heb je wat meer mensen om je zorgen mee te delen. Verder natuurlijk heel veel sterkte Ik duim voor je dat het allemaal enorm meevalt en het iets kleins zal zijn! ❤
Ben je al bij de tandarts geweest? Ik heb precies hetzelfde gehad. (Ook kaakklemmen. Dacht eerst dat het daarvan kwam). Ook naar kno. Kon niets vinden. Bleek slechte kies. Na een wortelkanaal behandeling nooit meer last gehad van hoofd/oor/oog pijn. Hoop dat het bij jou ook iets onschuldigs is.
Ik kreeg vorig jaar, ongeveer in april, enorme last van hoofdpijn. Veel medicatie gehad en niets hielp. Ik moest toen ook naar een neuroloog en een MRI. Heb hier toen ook een topic over geopend en het was hartverwarmend hoeveel lieve berichten ik hier kreeg. Dat scheelde zo veel! Uiteindelijk bleek er een (onschuldige) bult in m’n nek te zitten die die hoofdpijn veroorzaakte en moest die middels een operatie weggehaald worden. Dat ging helaas niet helemaal als gedacht. Wat ik dus eigenlijk wil zeggen nu, is dat het misschien heel fijn voor je is om hier je angsten neer te typen. Misschien helpt dat. Wij kennen je niet dus het kan lekker anoniem. Als tweede tip geef ik je mee om een aantal mensen in vertrouwen te nemen want misschien heb je er wel heel veel aan. Je hoeft het allemaal niet alleen te doen. In je hoofd ben je al (sorry dat ik het misschien nog zeg), bijna overleden. Anderen kunnen je misschien weer even opmonteren of dingen relativeren. Als derde tip zou ik naar de huisarts gaan. Je moet denk ik echt even een poosje goed slapen. Geen slaap is killing en ‘s nachts worden echt werkelijk waar álle muggen olifanten. Sterkte ❤️
@Fuddey merkte je zelf ook dat je dan zo deed kaakklemmen en dat dat het probleem waarschijnlijk zou zijn of heb je ook scans gehad om andere dingen uit te sluiten? Ik heb wel veel last van spanning/stress, maar denk/merk niet dat ik echt klem met mijn kaken... @merah ik heb boven en onder een gebitsprothese, dus geen eigen tanden meer. Ik denk niet dat er op dat gebied iets loos is. @Iertje81 ook heftig, zal een heel spannende tijd zijn geweest. Kon je zelf iets voelen in je nek, dat er een bult zat ofzo? Of kwam dat pas uit de scan? Gaat het nu goed? Het wachten is vooral killing.... Ik heb dat al vaker mee moeten maken en kan dat niet goed handelen. Mijn man kan heel goed relativeren en gaat uit van het positieve, ik denk direct aan het meest negatieve en daardoor komen zijn worden ook niet goed aan. Ik leef nu een beetje in een waas.... En dat zal nog een tijd zo blijven. Je sluit toch achteraan bij de scans, zeg maar, en het liefst zou ik nu direct gaan.
Niet om het te bagataliseren maar als de neuroloog aan iets ernstigs dacht (waarbij tijd kostbaar is) dan had ze jou toch niet zo lang laten wachten en achteraan aan laten sluiten bij de scans?
Ik merkte het kaakklemmen nadat ik mijn tweede dochter kreeg, toen ik van de OK kwam en bij kwam uit de narcose, zaten mijn kaken extreem strak op elkaar. Enkele dagen laten kreeg ik enorme kiespijn en bleek ik een ontstoken wortel te hebben, wortelkanaalbehandeling gehad en ik dacht dus dat dat het was. Maar daarna (maanden later) kreeg ik die heftige hoofdpijnen, uitstralende pijn. Eerst dacht de huisarts aan een bij-/voorhoofdsholteontsteking, dus ik legde me daarbij neer. Vervolgens ging het vooral bij mijn oor pijn doen, en uitstralend naar boven en onderkaak. Met fikse zenuwpijn erbij. Huilend naar de tandarts voor foto’s en check; niks te zien, alle kiezen prima. Tandarts heeft toen alle spieren gevoeld en gemasseerd, oefeningen gegeven voor de kaak als het daarvandaan kwam. En na een paar keer heel gericht koelen (ijsblokje onder m’n oor, tegen het kaakgewricht, ondertussen heel rustig mond beetje open en weer dicht etc) ging het beter. Conclusie van de tandarts was dus (mogelijk) kaakklemmen en tandenknarsen ‘s nachts. Mijn tanden waren ook erg ‘afgesleten’, wat past bij knarsen. Mijn hele gebit is toen ‘gerestaureerd’ vanwege die slijtage en ik kreeg een opbeetplaatje. Twee jaar geleden was mijn opbeetplaatje stuk en dacht ik wel zonder te kunnen; weer een week lang amper kunnen slapen, huilend van de pijn op de bank, weer totaal het kaakgewricht overbelast. Van het klemmen merk ik zelf heel weinig (heel soms word ik wakker met mij kaken stijf op elkaar), maar je kan dus klemmen met een kracht waarmee je een walnoot kunt kraken - en dat úren constant... Enorm zwaar voor dat gewricht natuurlijk. En ook voor de kiezen en tanden, bij 1 kies heb ik waarschijnlijk de wortel kapot geklemd...
Ik weet het niet.... Ik hoop dat het dan een goed teken is. Maar continu pijn in je hoofd en nu de angst er bovenop werkt echt verlammend. Ik durf niks meer, continu misselijk en diarree (van de angst). Ik ben een doemdenker en heb zo'n periode als nu vaker meegemaakt, denk dat ik er daardoor minder goed mee kan dealen nu. Vorige keer was het mis in mijn been, toen riep ik direct dat ze dat er dan wel af mochten halen...(zit nu grote pin met schroeven in) Als ik maar door kon leven. Nu met mijn hoofd is het andere koek...
Er is niks zo erg als wachten tot je hoort wat je hebt. Probeer positief te blijven al is dat zoooo moeilijk. Ben gerust van het feit dat je de onderzoeken krijgt. En onthoud stress kan je lichaam zo in de war gooien!! Sterkte met de onderzoeken. knuff
Ik ben geen medicus ofzo, maar je klachten passen toch precies bij een niet goed passende gebitsprothese? Net als bij kaakklemmen kan ook een prothese druk geven op de kaken, en daardoor klachten als hoofdpijn, oogpijn en oorpijn. Ik zou dit eerst eens uit laten zoeken voordat je in de paniekstand schiet. En heb je al eens contact gehad met een psycholoog voor je stress, doemdenken etc? Ik vind je reactie op lichamelijke klachten best heftig eigenlijk. Hulp bij leren relativeren lijkt me fijn voor je.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat er een onschuldige verklaring voor is. Praten en huilen lucht hopelijk een beetje op. En wat afleiding zoeken als dat mogelijk is. Ik zou dit ook niet helemaal los kunnen laten denk ik.
Bedankt voor je reactie. Gebit zou ook het probleem kunnen zijn maar wordt nu niet aan gedacht door KNO, neuroloog en huisarts. In januari gaat dit gebit vervangen worden, maar gebit is al langer slecht en de klachten zijn niet zo lang aanwezig. Relativeren is zeker moeilijker wanneer je al veel tegenslagen hebt gehad medisch. Ik wil niet alles neerzetten, maar heb o.a. geen schildklier meer, geen baarmoeder enzo meer, groot lipoom verwijderd uit mijn rug, heb een weinig voorkomende botziekte (fibreuze dysplasie), een weinig voorkomende neuropathie (DVN), osteoporose etc. Dus ik ben geen groentje in het ziekenhuis en heb al het nodige meegemaakt. Ik loop daar de deur toch al plat helaas en ben pas 40... Dus ik denk dat dat heftig reageren op lichamelijke klachten niet zo vreemd is in mijn geval. Hulp psychisch hierbij heb ik zeker gehad en ga ik ook weer krijgen.