Even een vraag voor een vriendin. Zij en haar vriend zijn nu een jaar samen en wonen sinds 2 maanden ook samen. Ze is nu een paar maanden zwanger van hem. Ze is er alleen achter gekomen dat zijn schuld die hij zei te hebben meer nulletjes heeft dan die gezegd had te hebben. Ze heeft hem hiermee geconfronteerd nadat ze achter die niet bestaande bankrekening bij toeval kwam en er schijnen allemaal schulden uit zijn verleden te zijn die hij gewoon niet betaald heeft. We praten dan over duizenden euro's aan zorgverzekering waar die als wanbetaler staat, niet betaalde huur etc... Hij heeft hierover gelogen omdat hij haar er niet mee wou belasten en bang was dat ze er vandoor zou gaan. Nu blijkt na de confrontatie dat die nog steeds liegt over een aantal financiële zaken. En dit lijkt gewoon maar niet op te houden. Als ze hem buiten zet is die alles kwijt en geen plek om heen te gaan maar ze weet niet of ze dit nog wel wil zo? Daarnaast, zouden ze morgen hun kind gaan erkennen maar ze weet niet of ze wel dat hij zijn naam gaat dragen? Ze weet echt niet meer wat te doen! Help?? Tips? Dank je wel.
Ik zou nog even wachten met erkennen, dit kan altijd nog. Verder zou ik zelf eisen dat hij eerlijk alles op tafel gooit, doet hij dat niet zou het over zijn. Ik zou ben dan niet meer kunnen vertrouwen en juist dat is de basis ben relatie.
Waarom niet erkennen dan? Is ie vanwege z'n schulden minder vader? Ik zou 'm aangeven dat hij met alles open moet zijn en het dan nog eens bekijken. En het proberen samen aan te gaan met die schuldeisers.
Ze twijfelt momenteel aan alles en denkt verder als in het stranden van de relatie. Het getouwtrek om het kindje.
Als je er met een afstand naar kijkt dan denk je toch: Dit WIL je toch niet. Niet voor jezelf, niet voor je kind. Gewoon niet zo'n toekomst. Zolang er geen openheid van zaken is, lijkt me ook dat hij niet erg werkt aan zijn toekomst, de boel aanpakt en doorzet. Ik zou even kijken wat de exacte consequenties zijn van een kind erkennen. Op dat moment is de vader bekend maar nog niet wettelijk voogd toch? (dus heeft een eventuele (schuld)erfenis geen invloedt op het leven van je vriendin en haar kindje?) Als het gaat om alleen te laten registreren wie de vader van het kindje is, dat het mijn inziens wel goed is om te doen. Alleen al voor de kleine. Hij zal (of de relatie nu gaat stranden of niet) ooit willen weten wie zijn echte vader is. Maar behalve dat? Ik zou mijn vriendin rustig stimuleren in haar mening dat dit echt geen toekomst heeft. Misschien is er nog een kans (als hij er via weet ik veel wat voor organisaties keihard voor gaat knokken om schuldenvrij én open en eerlijk (dat vind ik nog het ergste) te zijn) en anders denk ik dat haar toekomst mooier zal zijn zonder deze man. Ik vind het wel lastig om deze post te versturen hoor want ik ken de situatie niet. Maar dit is mijn reactie louter op de gegevens zoals jij hierboven hebt genoemd. Sterkte.
Ik hou niet van dat gelieg en vooral niet over het financiële plaatje. Ik zou ook zeggen dat hij nu eerlijk kan zijn en alles op tafel moet gooien wil ze hem nog wel recht aan kunnen kijken en vertrouwen. Ik snap dat hij het moeilijk vind om te vertellen maar open en eerlijkheid is het belangrijkste in een relatie. Hij wil wel voor zijn kind en voor jou kunnen zorgen neem ik aan. Me zoveel schuld gaat dat niet. Ik snap dat ze twijfelt en dat doen ook de hormonen maar zou hem niet ineens op straat zetten. Erkennen is verder niks mis mee. Hij is nu eenmaal de vader. Succes en sterkte voor je vriendin!
Ik verbaas mij toch altijd weer hoe makkelijk er gezegd wordt "laat hem niet erkennen". Hij is volgens mij gewoon nog steeds de vader en ookal heeft hij schulden wil dit niets zeggen over zijn vaderschap. On topic. Is dit voor haar een reden om uit elkaar te gaan? Ze zou hem kunnen helpen met uitzoeken waar er schulden zijn en zorgen dat hij alles weer op de rit krijgt? Ze krijgen samen een kind en wilden dit morgen gaan erkennen, dan neem ik aan dat de liefde niet weg gaat hoe groot de schuld ook is. Edit: Een vriend van ons heeft een zware jeugd gehad en kreeg een BKR registratie. Hij heeft een lieve vriendin gevonden en is inmiddels van zijn registratie af, heeft een kind en ze hebben samen een huis gekocht. In een relatie kunnen tegenslagen zijn maar die moet je samen aan willen gaan.
Als eerste zou ik er voor zorgen dat ze zelf niet in de problemen komt financieel. Dus haar bankrekening goed gescheiden houden van die van hem. Geen gezamenlijke rekening voeren (of die opheffen). Dan een schuldenplan maken en kijken of hij daar goed aan meewerkt. Verder lastig hoor..als ze niet zeker is van de achternaam kunnen ze toch even wachten met erkennen? Een achternaam verander je niet zomaar.
Ik zou het kindje wel gewoon laten kennen, hij is en blijft de vader en neem aan dat hij niet minder liefde in zich heeft omdat hij hoge schulden heeft.. Ik zou wel om de tafel gaan zitten en eisen om eerlijkheid en openheid, want in een relatie met geheimen zou ik niet willen leven.. Succes voor je vriendin!
Ik kan me zo voorstellen dat in 1x het vertrouwen in hem is verdwenen. Aangezien ze morgen zouden gaan erkennen zou ik daar even mee wachten. Je moet in dit geval geen overhaaste beslissingen nemen denk ik. Niet dat hij per definitie een minder vader is. Maar ik denk dat het best goed is in dit geval rustig te bekijken hoe het invulling aan gegeven moet worden.
Hij moet eerlijk en open alles op tafel gooien, ik zou als vriendin ook van hem eisen dat ie een hulpverlener inschakelt wat betreft een plan hoe hij dit gaat af betalen en dat zij erin mee mag kijken om het even zo te zeggen. Of de relatie nu wel of niet stand houdt, hij is wel de vader en dus zou ik dat wel erkennen.
Ik reageer zelf even onder een andere naam Het probleem is dat ik hem al meerdere malen gewaarschuwd heb. Heb hem zelf al een keer buiten gezet omdat hij bleef liegen. Die schulden intresseren mij wat dat betreft niets daar komen we wel uit maar het gelieg d'r om heen niet. Hij liegt in 5 minuten tijd 3 keer recht in mijn gezicht en ontkent daarna meteen dat gezegd te hebben. Hij heeft met zijn broer alle schulden op papier proberen te krijgen paar dagen terug en vervolgens kom ik er vandaag achter dat die zichzelf weer in de schulden aan het praten is bij iemand. Hj leert dus zijn les niet en wat ik ook doe of zeg ik dring niet door en hij blijft liegen erover. Erkenning morgen; het gaat er mij om of ik wel wil dat mijn zoon zijn achternaam straks gaat dragen. Zal er bij zeggen, ben nu eind van de zwangerschap (40 weken dus niet een paar maandjes wegens herkenning) dus de tijd dringt enorm. Hij heeft een dochter uit eerdere relatie, ziet hij niet meer en doet er geen moeite voor. En dat wil ik dus niet ook meemaken. Ben echt radeloos... Heb enorm veel stress momenteel en kon dit er al niet bij hebben!
ik snap niet zo goed wat de erkenning in dit verhaal er toe doet, als je niet wil dat jullie zoon zijn achternaam draagt kies je toch bij de erkenning voor de achternaam van jou? Toen mijn ex en ik onze dochter gingen erkennen hadden wij die keuze ik moest toestemming geven dat zij zijn achternaam zou krijgen. Persoonlijk zou ik dus daarvoor kiezen als de achternaam een issue is. En ik vind dat een kind recht heeft om te weten wie zijn/haar vader is. Er zijn persoonlijk voor mij uit zonderingen in sommige gevallen. Maar in jouw geval niet in mijn belevenis. Ik heb in bijna soort gelijke situatie gezeten helaas is onze relatie ondanks alles gestrand. Maar spijt dat ik hem haar heb laten erkennen zeker niet.
Ik zou m ook niet laten erkennen. Stel er gebeurd wat met hem.. dan komt al die ellende op zn kinderen terecht. .. nee dank je zou ik denken. Erkennen kan ook nog als die alles op de rit heeft en heeft bewezen een goede papa te zijn! Dat mijn ex mijn dochter erkend heeft is de grootste fout geweest die ik heb kunnen maken!
Waarom moeten vaders zich altijd bewijzen maar moeders niet? Ik begrijp dat dit al langer speelt, had moeders dan niet al eerder een keuze moeten maken om niet samen met deze man aan kinderen te beginnen?
Toe maar zeg, da's niet niks en een schending van vertrouwen. Als zij de eigenaar of hoofdhuurder is van de woning, zou ik hem er toch uit zetten en laten uitschrijven bij de gemeente. Als er deurwaarders langskomen, en ze heeft van haar dure spullen en meubels geen facturen of bonnen, dan kunnen ze die ook meepakken. Of ze hem uberhaupt nog wil, moet ze zelf weten. Iemand die geen verantwoordelijkheid neemt over zijn financiele situatie en daarover zelfs liegt, is geen verstandige partner.
Misschien had je daar iets eerder overna moeten denken dan. Dit is een beslissing die de rest van zijn/haar leven mee moet niet iets wat je nu ff snel beslist. Gezien het feit dat hij niet naar zijn dochter omkijkt zou ik hemniet laten erkennen en zeker niet zijn achternaam geven. Niet omdat hij niet zou verdienen....dat is een beslissing die ik niet voo rje kan maken. Maar als jullie ut elkaar gaan en je wilt met je kindje de grens over heb je van hem een toestemmingsverklaring nodig. Het is lastig als een ouder met een kindje met andere achternaam de grens over te moeten. Aangezien hij in het verleden al een kindje heeft laten "zakken" en hij nu keer op keer liegt en zich nu al weer in nieuwe schulden steekt, lijkt hij me absoluut niet betrouwbaar. Ik raad je aan hem bijje uit te schrijven, mochten de deurwaarders bij je aan de deur komen heb jij ook een probleem.
Alleen al vanwege de stress nu geen grote beslissingen nemen. Dat erkennen kan later ook nog wel. En recht op een vader... tja... heb je daar erkenning voor nodig?
Ik zou in deze ook niet zo snel laten erkennen: 1) Ik lees dat hij al een dochter heeft waar hij niks mee doet, dus als jullie uit elkaar gaan, is de kans groot dat jullie kindje ook geen echte papa aan hem heeft; misschien komt je kindje ooit op een leeftijd waarop jij een andere partner hebt die het kind zelf liever als "legale vader" zou willen zien, en eens erkend door bio-vader gaat dat niet meer om te veranderen. 2) Inderdaad de gevolgen van de schulden die hij maakt. Bij ons is het niet meer dan dat we ergens wonen waar de vorige eigenaar schulden had, en we hebben (intussen 4,5j na aankoop woning) nog steeds deurwaarders aan de deur voor de vorige eigenaar. Wil je dat jouw kind hier ook door moet, door die stress dat ze misschien je huis leeghalen voor iets waar je geen schuld/betrokkenheid aan hebt? Ik in elk geval niet. 3) Als hij een vaderrol wil in praktijk, dan maakt de papierwinkel op zich niks uit om dat te regelen. 4) Alimentatie ga je toch niet krijgen want meneer heeft niks dan schulden, ook geen reden om te erkennen. Ik zou dus mooi wachten met erkennen in elk geval. Of je nog verder wilt met de relatie op zich, dat is aan jou om uit te maken; ik zou ook wel eisen dat hij alles eerlijk op tafel legt en dat jullie samen een afbetalingsplan maken om op termijn die schuld kwijt te zijn. Als de schulden dusdanig groot zijn dat dit niet mogelijk meer is (expert raadplegen als jullie het niet zien zitten), of zolang zijn schulden niet afbetaald zijn, in elk geval jullie woning en auto etc. niet op zijn naam of op naam van beiden maar op jouw naam.