Ervaring met verticaal bevallen

Ik ben twee keer verticaal bevallen, in bad. Beide keren heel vlot en makkelijk bevallen en niet uitgescheurd. Ik zou er ook echt niet aan moeten denken om op mijn rug te bevallen, zo'n onhandige positie! Je zet je staartbeen ook vast waardoor die niet mee kan bewegen en je nog minder ruimte hebt in je bekken (en zo ruim is het al niet )
Op handen en knieen bevallen is ook een hele mooie positie. Het is handig om van te voren de houdingen te oefenen en dan tijdens de bevalling gewoon naar je lijf te luisteren, je lichaam weet echt precies wat het moet doen, zo lang je het de ruimte geeft om te bewegen! Sommige vrouwen willen opeens op staan tijdens het persen, andere vinden handen en knieën heerlijk. Hurken kan ook, maar dan moet je wel lenig genoeg zijn, baarkruk..

Bevalhoudingen - KNOV - De verloskundige

Hier staat ook een plaatje met allerlei houdingen er op.

 

Ik had het graag gewild maar helaas... Tijdens de inleiding in zkh raakte de baby in paniek door de stortbevalling. Ik mocht tijdens de weeen dus alleen op mijn linkerzij liggen tot er een gyn kwam met een vacuumpomp. Komende bevalling hoop ik zeker verticaal te kunnen doen!

 

Ik ben op de baarkruk bevallen. Bevalling ging heel snel, moest tijdens het persen van de vk op bed liggen omdat het te snel ging. Ik ben tijdens een perswee van bed afgegaan, wat lag dat verschrikkelijk!!!!
Helaas had ik wel een subtotaalruptuur en ben ik in het ziekenhuis gehecht. Desondanks zou ik bij een volgende weer op de baarkruk willen bevallen. Maar misschien denk ik er op dat moment wel anders over. Wie zal het zeggen? Vooral doen waar jij je goed bij voelt!

 

1e keer ingeleid en kon wel van bed maar kon niet meer op mijn benen staan. Daarbij konden ze de hartslag van de baby niet goed volgen dus moest ik liggend. Bevallen op rechterzij, persfase op rug. Duurde ook lang maar leek te komen door twee handjes naast haar kin waardoor ze vast zat.

2e keer ook ingeleid. mocht ook lopen maar liggen was veel prettiger. Op rechterzij gelegen tot ik moest omdraaien vanwege zakkende hartslag van onze boy. Toen op linkerzij gedraaid maar mezelf half omhoog getrokken aan de zijkanten van het bed. Dus half omhoog en zijwaarts bevallen 13 minuten geperst.
Hoewel de tweede meestal sneller gaat schijnt ben ik zeker voorstander van (half)verticaal bevallen. Kon ook aan het bed mezelf omhoog trekken en voor mijn gevoel daardoor meer krachtig persen.

 

Van tevoren was ik ervan overtuigd dat de baarkruk DE manier was waarop ik wilde bevallen. Om al die redenen die je al noemt. Uiteindelijk is dat anders gelopen. Ik heb de ontsluitingsweeën opgevangen door in een warm bad te liggen. Dat was de beste plek die ik op dat moment kon bedenken, was echt heel fijn. In bad heb ik ook even wat geperst, maar dat schoot niet op. Toen op bed op handen en knieën gezeten en hangend over het hoofdeinde en dat vond ik best ok. Daarna de baarkruk, maar doordat ik zo OP/kapot/leeg was, trok ik dat echt niet. Alleen al zitten op zo'n harde kruk en dan een beetje hangen in de armen van m'n man...nee dat werkte niet! Uiteindelijk duurde het allemaal te lang en ben ik vanwege een teruglopende hartslag van m'n dochter naar de gynaecoloog gestuurd. Gelukkig geen vacuumpomp uiteindelijk. Wel half liggend op bed geperst. Rugeinde goed omhoog, zodat ik kracht kon zetten. Met m'n handen in m'n knieholtes. En dat ging gek genoeg het beste. Na 45 min persen was m'n dochter er dan eindelijk.

 

Ik wil ook wel verticaal bevallen, maar vorige keer had ik zoveel pijn en spierspanning en trillen bij die laatste ontsluitingsweëen, dat ik niet meer zoveel kracht in mijn benen had. De klassieke houding half liggend / zittend was eigenlijk de beste manier voor me om goed kracht te kunnen zetten om de persen. Hij was er best snel, na enkele persweëen. Ik ben zo snel bevallen, dat verticaal bevallen voor mij waarschijnlijk echt té snel zou gaan (= meer kans op scheuren). Het persen ging vorige keer trouwens volledig automatisch, mijn lichaam begon dat zelf te doen, zonder dat ik veel moest meehelpen. Zo'n beetje vergelijkbaar met overgeven, dat je lijf plots begint te braken en je het niet kan tegenhouden, weet je wel?
Ik ben eens benieuwd hoe het deze keer gaat lopen... spannend!

 

Ik begon op de baarkruk maar moest er af toen de vk aangaf dat ik op begon te zwellen van onderen.
Verder op bed bevallen. Vond ik ook wel fijn eigenlijk.

 

Ik wilde op de baarkruk bij de eerste en tweede.
Bij de eerste kon het niet, in het ziekenhuis, want ze hadden er geen ervaring mee. Ik ben nog boos geworden en gezegd dat ik dat zo had afgesproken met mijn vk en dat ik op bed onnatuurlijk vond, maar ze gaven niet toe Uiteindelijk is hij na 1,5 uur persen met vacuumpomp geboren en ik denk nog steeds dat dat komt door dat rare horizontale persen

Bij de tweede beviel ik thuis, wilde weer de baarkruk, maar ook toen mocht het niet, omdat de vk dacht dat ik dan vreselijk uit zou scheuren omdat het veel te snel zou gaan. Uiteindelijk heb ik er 30 minuten over gedaan, persen op bed, maar dat kwam doordat ik niet meer wilde ze had er inderdaad in 1 perswee kunnen zijn waarschijnlijk, en dan was verticaal blijkbaar te snel geweest.

De derde keer ben ik het vergeten. Ik zou ik bad bevallen, maar doordat hij scheef lag lukte dat niet, dus toen ben ik automatisch mijn bed ingekropen, met persweeen, waardoor ik niet eens echt goed na kon denken hoe ik wilde bevallen.

 

Ik heb er persoonlijk niet echt over nagedacht, maar ik moest bij de eerste verplicht op linkerzijde de weeën opvangen om indaling te bevorderen en ben ook in die houding gaan persen. Dat vond ik te vermoeiend, dus daarna op de rug. Die wisseling van positie vond ik al 'vervelend' , wilde me liefst helemaal niet bewegen, ik zat helemaal in mijn eigen wereldje. VK (van ziekenhuis) wilde me ook zeker hebben liggen, zijn geschat geboortegewicht was 9-10 pond, wilde goed kunnen zien wat er gebeurde. Hij is met slechts 20 min persen geboren, ging heel vlot. Wel een 2e graadsperineumruptuur, maar eerlijk gezegd heb ik daar nauwelijks last van gehad.

Bij de tweede ging het allemaal nog veel vlotter. Weer verplicht op linkerzij weeën op moeten vangen. Na 2 uur volledige ontsluiting, en toen de vliezen braken (bij 10 cm) floepte baby er ongeveer uit. Moest toen op mijn rug draaien van VK, maar dat vond ook weer heel vervelend om überhaupt te moeten bewegen. Heb niet geperst, uitsluitend gezucht, maar er zat meer dan genoeg kracht achter de persweeën, er was geen houden meer aan (en dat was liggend, moet er niet aan denken staand!). Vergelijkbaar ingescheurd tov van eerste.

Bij de derde heb ik wel een deel van bevalling verticaal gedaan, maar ook niet echt eigen keuze . Eerst verplicht platte bedrust gehad omdat vliezen gebroken waren bij niet ingedaalde baby. Hierbij wel echt 'zwaartekracht' gemist, want ontsluiting verliep erg moeizaam, maar staan was te gevaarlijk. Na 7 uur weeën en 3 cm ontsluiting mocht ik eindelijk weer staan/lopen. Staand naast het bed brak een weeenstorm los (door zwaartekracht?) en wilde VK dat ik bleef staan omdat er eindelijk echt 'effectieve' weeën waren (ik had eigenlijk ingestuurd moeten worden voor niet vorderende ontsluiting, maar ze wilde het zo een uurtje aankijken omdat het mijn 3e was). Ik vond het vreselijk. Ik stond te trillen op mijn benen, helse pijnen en de hele buurt bij elkaar gegild. Gelukkig duurde het niet lang , na 45 min (met persdrang) moest ik even liggen voor inwendig onderzoek en mocht meteen gaan persen. Twee persweeën later was baby er. Oud litteken perineum weer opengescheurd.

Nee, liggen dat beviel mij een stuk beter !... (maar ik heb dus ook ervaren wat zwaartekracht kan doen )

 

Kache, enkele stukken zijn erg herkenbaar, ik lag ook half op mijn zij weëen op te vangen, en toen ik op m'n rug moest draaien om te persen wilde ik niet, ik wilde amper bewegen
En zoals jouw verhaal aantoont (en ook mijn vermoeden / ervaring):
als het te traag gaat, kan je beter even verticaal gaan staan of rondwandelen om de zwaartekracht te gebruiken, en als het te snel gaat kan je beter half liggen / half rechtop zitten denk ik.
En ik ga ook vragen om de vliezen niet te breken als het niet nodig is, want vanaf dat mijn vliezen gebroken waren is het echt extreem snel (en dus ook erg pijnlijk) gegaan.
Begrijp me niet verkeerd, ik was blij dat het vlotjes ging! Maar ik had echt het laatste half uur amper tijd om te ademen, ik was echt hélemaal overweldigd door de pijn. Dan heb ik liever ietsje rustiger en ietsje langzamer denk ik.
Oh, en het persen vond ik heerlijk omdat het minder pijnlijk was dan die ontsluitingsweëen! En omdat er dan eindelijk een eind aan die bevalling kwam!

 

Ik denk dat t echt aan het moment ligt. En ook je lichaam. Ik heb mn eerst er in 12 min uitgeperst. En bij de tweede wilde ik wel graag verticaal maar uiteindelijk kon dat niet en heb ik er jaaa... in 2 min.! Eruit geperst. Een perswee was genoeg. En ben gelukkig beide keren nier uitgescheurd. Misschien wil ik deze keer wel op een baarkruk of verticaal in bad.. zie wel wat er komt. Zo iets kun je toch nooit voorspellen.

 

Ik was in het ziekenhuis en lag op mijn rug te persen. Vond ik helemaal niet fijn! Kon mijn houding niet vinden maar was op dat moment op één of andere manier ook niet in staat om te bedenken dat het anders kon.
Gelukkig was mijn eigen vk er ook bij en zij stelde de baarkruk voor. Ik vond het best.
Blij dat ik dat gedaan heb! Door de zwaartekracht zakte de baby spontaan een stukje en het persen ging stukken beter, voelde veel beter waar ik naartoe moest persen (poepen doe je ook niet op je rug )
Vond het ook fijn dat mijn man achter me zat. Letterlijk en figuurlijk mijn steun

Al met al ruim een uur geperst. Eerder op de baarkruk was het wellicht sneller gegaan? Heb daarna 3 hechtingen gekregen dus dat viel ook reuze mee.

Volgende keer wil ik de baarkruk zeker in de buurt hebben (al hoop ik stiekem nog een een mooie badbevalling, eerste keer helaas niet gelukt).

Wanneer een bevalling heel snel gaat kan je inderdaad beter liggend bevallen. Maar ja, soms loopt het zoals het loopt.

 

Ik heb de ontsluitingsweeën grotendeels liggend (met het hoofdeinde omhoog) opgevangen, dat vond ik het prettigst. Van tevoren had ik bedacht dat ik wilde lopen, maar dat heb ik nauwelijks gedaan. De ontsluiting ging vrij snel, ik heb ongeveer vier uur weeën gehad tot volledige ontsluiting.
Persen deed ik (dus?) ook op mijn rug, maar omdat dat niet opschoot, heb ik nog een poos op de baarkruk gezeten, daarna nog op m'n zij en tot slot weer op mijn rug. Uiteindelijk duurde dat te lang en kwam er een knip en pomp aan te pas. Wat ik wel prima vond, want ik was er wel klaar mee .

 

Ik ben vorige week verticaal thuis bevallen van ons derde kindje.
Bij de ontsluitingsweeen, na het breken vd vliezen zat mijn man op het voeteneind van het bed. Ik zat op m'n knieen achter hem en kon met mijn armen om zijn schouders hangen en mijn hoofd tegen zijn hoofd. Ik vond het een hele fijne houding, had ook echt het idee dat mijn man actief betrokken was. Bij zo'n 8cm moest ik even op m'n rug voor een catheter, omdat de kleine niet kon indalen door mijn volle blaas. Ik vond het vreselijk om op m'n rug te liggen... Zo'n pijn in m'n rug en bekken gaf dat!
Na het legen van m'n blaas zat ik wel meteen op 10cm en ben ik heel gauw weer rechtop gaan zitten en heb m'n benen over de rand van het bed gegooid, om naar de baarkruk te lopen. Maar die heb ik niet gehaald... Op het moment dat ik ging staan voelde ik onze zoon indalen en begon mijn lijf vanzelf te persen. Ook nu stond ik weer met mijn armen om m'n man z'n schouders. Gelukkig stond de vk gauw achter me, want binnen een minuut is onze zoon toen geboren. Erg vlot dus, terwijl hij wel bijna 4400g woog.
Qua uitscheuren viel het erg mee, wat oppervlakkige scheurtjes. De vk twijfelde even om niet te hechten, maar is voor het mooie toch gedaan.

Zelf dus een erg positieve ervaring, ik ging in 2 uur van 4,5 naar 10cm. Wel vond ik de ontsluitingsweeen erg pijnlijk, weet niet of dit door de verticale houding kwam (denk het niet) of doordat het gewoon vrij snel ging en doordat de pluggen van mijn TENS halverwege los waren geschoten terwijl ik dat niet doorhad. Die werkte dus niet meer, terwijl hij bij het begin wel duidelijk verlichting gaf.

Maar wat iemand anders ook al aangaf, probeer wat houdingen uit, visualiseer hoe je je in die houding zou voelen tijdens de bevalling en op het moment zelf gewoon luisteren naar je lichaam. Geef misschien ook aan je vk aan dat je graag zelf de leiding wilt over de houding, met eventueel wat tips of sturing van haar. Ze liet mij heel erg vrij daarin, zelfs voor het toucheren hoefde ik niet perse op m'n rug, dat kon ook in de houding die ik op dat moment had.

Wens je een fijne bevalling toe!

 

Ik had bij beide bevallingen geen plan hoe ik het liefst wilde bevallen, het gebeurde eigenlijk zoals het gebeurde:
Bij de eerste liggend, tussendoor even gelopen en daarna ging het ineens vrij snel. Op mijn rug bevallen en dat voelde toen heel goed. Klein scheurtje en 3 hechtingen.
De 2e bevalling alleen maar gedoucht en gestaan. Na bijna 1,5 uur de verloskundige geroepen omdat ik het idee had dat zoontje er aan kwam. Vk adviseerde om op handen en knieën op bed te gaan zitten. Dus snel tussem een wee door op bed gesprongen en 2 minuten later was zoontje er.
Ik geloof dus ook zeker dat staan/lopen bijdraagt aan een vlottere bevalling. Ik vond echter mijn 2e bevalling wel een stuk heftiger dsn de eerste, het ging te snel.
Succes en veel plezier (ik vond bevallen best leuk )

 

Hier goede ervaringen met de staand weeen opvangen en bevallen op de baarkruk. Ging heel vlot. Fijn dat je partner achter je zit op de baarkruk en je actief kan steunen. Aan bed kon ik zijn steun minder waarderen namelijk 😬

 

Voor de dames die een baarkruk hebben gebruikt, hoe deden jullie dat met jullie benen? Ik weet nog bij mijn vorige bevallig dat mijn benen ontzettend onrustig waren en, als je op een baarkruk zit dan leun je toch vooral op je benen en je partner, is het niet? Ik probeer te ontdekken of een baarkruk iets voor mij is, maar ik twijfel nog.

 

Ik had van te voren ook alle voordelen gelezen, maar moest er op dat moment echt niet aan denken om een andere houding aan te nemen dan liggend. Dat voelde voor mij echt het prettigst. Bij de eerste vlotte het persen niet, toen nog wel even zitten geprobeerd, maar ook dat werkte niet. Toen dus weer snel gaan liggen.
Ik heb dus gewoon naar mijn lichaam geluisterd en gedaan wat voor mij op dat moment goed en prettig voelde. Dat zal voor iedereen anders zijn.
Bij de eerste overigens wel geknipt ivm vacuümpomp en bij de tweede iets gescheurd.