Hallo allemaal, Mijn dochter heeft afgelopen zomer de diagnose ASS gekregen. Wel in een vrij milde vorm gelukkig, maar toch is het soms lastig haar te begrijpen. Ze vind het lastig om diepgaande contacten aan te gaan en ligt constant in de clinch met haar (veel jongere) broertje. Ze zit hem constant dwars. Ook heeft ze veel angsten en een zeer negatief zelfbeeld. Dingen die elke dag hetzelfde zijn moeten elke dag ook weer opnieuw aan haar uitgelegd worden. Niks lijkt ooit vanzelf te gaan. Ze zit nu in groep 8(is net 11 jaar) en scoort op begrijpend lezen heel goed. Rekenen gaat echter juist heel erg slecht en dan met name de verhaaltjessommen ed. Dit snapt ze gewoon echt niet. We moeten dit jaar vervolgonderwijs voor haan gaan kiezen en dit is, mede door het grote niveauverschil, best heel moeilijk. Ze is sociaal emotioneel ook nog erg jong. Wij nijgen zelf naar een wat lager niveau, zodat ze straks niet verzuipt, maar school is het hier nog niet helemaal mee eens. We wachten nu om te kunnen starten met een oudercursus. Helaas is er een lage wachtlijst. Ik merk dat ik hier erg naar uitkijk, omdat ik graag handvaten krijg hoe ik het beste met haar om kan gaan. Ook al wel het een en ander op internet gelezen inmiddels, waar ik ook zeker tips uit haal. Ik ben benieuwd naar ervaringsverhalen van andere ouders met kinderen met dezelfde diagnose. En wie weet hebben jullie nog goede tips voor ons? Ook met betrekking tot het kiezen van een vervolgschool ed. Alvast bedankt!
Mijn zoon is nog een stuk jonger maar heeft wel forse ass. Ken je geef me de 5? Alles visualiseren en het wie/wat/waar/wanneer/hoe duidelijk maken werkt hier redelijk goed. Mijn zoon heeft veel angsten maar vaak zit er wat achter. Hij durft bv niet alleen naar de wc maar bedoeld dan dat hij graag bij mij wil zijn. Als hij in bed ligt was het vaak drama. Huilen en roepen etc. Sinds kort ben ik er achter dat wanneer de tv aan staat (wat hij boven kan horen) hij lief gaat slapen. Door het geluid van de tv verzekert hij zichzelf ervan dat ik er nog ben. Ik ben dus eigenlijk de hele dag bezig zijn angsten te vertalen naar wat hij werkelijk bedoeld maar niet onder woorden kan brengen. Soms tekenen we dingen uit. Als hij bv druk is in zn hoofd, of bepaalde angsten. Dit geeft hem overzicht en voor zichzelf controle over de gedachten. Ook vind ik brain blocks qua uitleg best verhelderend.
Nee,dat ken ik niet.We staan nog vrij aan het begin van het traject. Ik ga me er eens in verdiepen.Interessant filmpje ook! Die angsten heeft mijn dochter ook inderdaad.Al moet ik zeggen dat het de afgelopen weken erg goed gaat. Is soms ook net hoe ze in haar vel zit.
Ik geef les aan aardig wat kinderen met ASS, en wat volgens mij het belangrijkste is, is dat ze naar een school gaat met een veilige, vriendelijke sfeer. Op mijn school lukt het in de meeste klassen goed om kinderen die 'anders' zijn te accepteren. Ik denk dat dit in het algemeen wat makkelijker gaat op schooltypen van een 'hoger' niveau, maar daar staat inderdaad wel tegenover dat er inhoudelijk veel van haar gevraagd zal worden. Ik weet niet waar jullie wonen en of er een beetje keuze in vervolgonderwijs is, maar probeer anders op een paar scholen een afspraak buiten de open dagen om te regelen, zodat je een eerlijk idee van de sfeer kan krijgen!
Bedankt voor je reactie. Bij ons in de stad is er maar 1 (voortgezet onderwijs)school. Anders zou ze naar een nabij gelegen stad moeten(op ongeveer 10 km afstand),maar dit zien we niet echt zitten omdat het al zo'n verandering is straks allemaal. Nu is ze in 5 min bij school. We hebben ook een goed gevoel bij deze school verder. Waarom denk jij dat op schooltypen van een "hoger" niveau dat acceptatieproces makkelijker gaat dan precies? Mijn dochter ligt trouwens best goed in de groep.Dat is niet echt een probleem. Het is absoluut niet zo dat ze buiten gesloten wordt oid. Het is meer dat ze zelf graag alleen is weinig initiatief toont in contacten met anderen. Op het lagere niveau zijn de klassen ook kleiner werd ons verteld.Dit lijkt me dan weer erg gunstig voor haar.
Inderdaad geef me de 5 en brain blocks. Er zijn ook boeken over puberteit in combi met ass. Mijn oudste heeft ass en is hoogbegaafd.. lekkere combi kan ik je vertellen. Wij gaan op aanraden van de psychiater die ons al 4 jaar begeleidt volgend jaar (dus groep 6) rondkijken voor een middelbare school. Er zijn er heel veel hier, zelfs een middelbare school speciaal voor ass-ers. Mijn voorkeur gaat echter uit naar normaal onderwijs indien mogelijk omdat hij moet leren te leven in de wereld zoals ie is. Wij wonen in een grote stad om deze reden, woon liever in een dorp. Maar hier zijn meer mogelijkheden qua school, begeleiding etc. Laat je goed adviseren, heb je geen ouderbegeleider? Elders misschien kortere wachtlijst?
Ik heb zelf een bijna 7 jarige met ass. Ik heb naast thuisbegeleiding 2 cursussen van geef me de 5 gevolgd. Veel kinderen met ass zijn beelddenkers en hebben moeite met het verwerken van gesproken informatie. Ook komt informatie gefragmenteerd binnen, waardoor ze elke keer goed moeten nadenken om informatie goed te verwerken en alle plaatjes kloppend te maken. Dus als je regels wilt vastleggen kan het soms zoveel beter werken om het te tekenen. Voorbeeld van mijn zoon. Elke donderdagochtend vroeg hij tussen 7 en 8, elke 5 tot 10 minuten de vraag "mama moet ik vandaag 1 of 2 keer naar school". En elke keer was het antwoord "2 keer". En toch kwam het niet binnen en bleef hij het vragen. Tot ik een simpele kalender maakte waarin duidelijk stond dat hij 2 keer naar school ging. Toen was het duidelijk en kreeg ik de vraag nooit meer. En dat is eigenlijk simpel gezegd het doel van geef me de 5. Je maakt de dag voorspelbaar en duidelijk (op de vijf; Wie Wat Waar Wanneer en Hoe). Dus de eerste tip die ik je wil geven is ga aan het tekenen. Mogelijk zou dit de angsten iets kunnen verminderen. Als je de wereld om je heen niet begrijpt kan is het ook heel eng. Daarnaast zou je de boeken van Colette kunnen lezen. Als je meer persoonlijke informatie wil mag je mij een pb sturen. Ik ben afgelopen 2 jaar heel veel bezig geweest met het ass gedeelte van mijn zoon en wil je best meer informatie geven als je dat fijn vind.
Onze oudste zoon ( bijna 18) heeft ook ASS. In groep 5/6 van de basisschool had hij veel last van angsten ( dat wij dood zouden gaan, de " vijand"). Deze zijn spontaan verdwenen. Hij vond het ook altijd lastig om meerdere dingen achter elkaar te doen. Ik heb toen een blad gemaakt met pictogrammen voor het ochtendritueel. Zodra hij opstond, gaf ik hem dat blad en dan werkte hij alle picto's keurig af. Gelukkig heeft hij een bovengemiddeld iq, waardoor wij hem veel gedrag aan hebben kunnen leren. Buitenstaanders merken daardoor eigenlijk niet dat hij Ass heeft. Zijn gedrag komt heel natuurlijk over. Alleen bij onverwachte dingen, weet hij niet altijd goed te reageren, maar hoe ouder hij wordt, hoe makkelijker dat gaat. Vaak verbaasd hij ons enorm hoe hij reageert in bepaalde sociale situaties. Dit hadden we een aantal jaren terug niet kunnen denken. Hij zit op een grote scholengemeenschap, maar in de brugklas is hij door zijn mentor enorm goed begeleid. De lijntjes tussen zijn mentor en ons waren zeer kort en onze zoon heeft zich altijd erg veilig gevoeld daar. Toen we de diagnose nog maar net hadden, was ik erg bang voor de onzekere toekomst. In ons geval zijn die zorgen voor niks geweest. Hij redt zich prima, zit in 6 VWO en gaat volgend jaar studeren en ws op kamers. Ik ben super trots op mijn kanjer!
Ik ben gister naar een lezing van "Geef me de 5" geweest en dit spreekt me erg aan.Ik ga ook nog naar de vervolg lezing waar dieper op de aanpak in gegaan wordt.