hoi allemaal ik heb even een teleurstelling te horen gekregen want ik wilde zoooo graag thuisbevallen maar helaas de kleine lijkt te zijn stoppen met groeien en ze moeten haar nu extra in de gaten houden wat dus betekend elke week een ctg en echo om te kijken hoe ze het maakt ben er erg verdrietig van dit is namelijk mijn 4e en tevens ook laatste kindje en heb helaas nooit de ervaring mogen hebben om thuis te bevallen bij de vorige 3 was dat mijn eigen keus maar nu was ik vastbesloten ik beval lekker thuis en nu mag het niet meer misschien vinden jullie me een zeur want natuurlijk gaat de gezondheid van ons meissie voor alles maar toch vind ik het erg jammer nou is het ook zo dat ik allemaal doemsenario's zit de bedenken van een heeeel klein kindje of een keizersnede heel gek maar ben opeens zo bang voor de hele bevalling zo dat moest ik even kwijt
Wat jammer voor jou dat je nu niet thuis kan bevallen. Ik hoop echt voor je dat je kleintje nu toch nog verder groeit hoor. Ik wens je alvast heel veel sterkte toe! Liefs kathy
Idd jammer dat je niet thuis kunt bevallen! Dat je baalt is niet meer dan normaal je stelt je toch ergens op in, en als dat dan niet doorgaat is toch even een knop omdraaien. Ik wens je veel succes voor de bevalling straks en je bent het vast vergeten op het moment dat je kleintje in je armen houd. groetjes, tamara
Ik snap je teleurstelling helemaal. Ik heb ook altijd al thuis willen bevallen, leek me geweldig. Helaas heeft het bij ons ook niet zo mogen zijn. De eerste keer was ik in verwachting van een tweeling en lag ik met ruim 35 weken in het ziekenhuis (zwangerschapsvergifting). De tweede keer moest ik in het ziekenhuis bevallen, omdat de eerste bevalling was geeindigd in een ks. En nu na 2 ks, mag ik ws niet eens meer natuurlijk bevallen...laat staan thuis bevallen. Schrijf het hier van je af, praat erover met anderen en huil desnoods even lekker uit. Laat die hormonen lekker gaan. Als je straks je meisje gezond en wel in je armen hebt, maakt het je ws niets meer uit waar ze geboren is.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg teleurgesteld bent, is ook absoluut niet leuk te horen dat je kindje is gestopt met groeien!! Heel veel succes meid!!
Ik kan me de teleurstelling ook goed voorstellen hoor. Die nare gedachtes moet je uit je hoofd proberen te zetten. Nikky groeide vanaf het begin slecht, en stopte er ook mee rond 32-33 wkn. Zij is geboren met 36 weken (ingeleid), was ongeveer 40cm en 4 pond. Nu is ze een flinke kleuter... en de grootste van de klas.
hoi allemaal ik heb even een teleurstelling te horen gekregen want ik wilde zoooo graag thuisbevallen maar helaas de kleine lijkt te zijn stoppen met groeien en ze moeten haar nu extra in de gaten houden wat dus betekend elke week een ctg en echo om te kijken hoe ze het maakt ben er erg verdrietig van dit is namelijk mijn 4e en tevens ook laatste kindje en heb helaas nooit de ervaring mogen hebben om thuis te bevallen bij de vorige 3 was dat mijn eigen keus maar nu was ik vastbesloten ik beval lekker thuis en nu mag het niet meer misschien vinden jullie me een zeur want natuurlijk gaat de gezondheid van ons meissie voor alles maar toch vind ik het erg jammer nou is het ook zo dat ik allemaal doemsenario's zit de bedenken van een heeeel klein kindje of een keizersnede heel gek maar ben opeens zo bang voor de hele bevalling zo dat moest ik even kwijt
Wat jammer voor jou dat je nu niet thuis kan bevallen. Ik hoop echt voor je dat je kleintje nu toch nog verder groeit hoor. Ik wens je alvast heel veel sterkte toe! Liefs kathy
Idd jammer dat je niet thuis kunt bevallen! Dat je baalt is niet meer dan normaal je stelt je toch ergens op in, en als dat dan niet doorgaat is toch even een knop omdraaien. Ik wens je veel succes voor de bevalling straks en je bent het vast vergeten op het moment dat je kleintje in je armen houd. groetjes, tamara
Ik snap je teleurstelling helemaal. Ik heb ook altijd al thuis willen bevallen, leek me geweldig. Helaas heeft het bij ons ook niet zo mogen zijn. De eerste keer was ik in verwachting van een tweeling en lag ik met ruim 35 weken in het ziekenhuis (zwangerschapsvergifting). De tweede keer moest ik in het ziekenhuis bevallen, omdat de eerste bevalling was geeindigd in een ks. En nu na 2 ks, mag ik ws niet eens meer natuurlijk bevallen...laat staan thuis bevallen. Schrijf het hier van je af, praat erover met anderen en huil desnoods even lekker uit. Laat die hormonen lekker gaan. Als je straks je meisje gezond en wel in je armen hebt, maakt het je ws niets meer uit waar ze geboren is.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg teleurgesteld bent, is ook absoluut niet leuk te horen dat je kindje is gestopt met groeien!! Heel veel succes meid!!
Ik kan me de teleurstelling ook goed voorstellen hoor. Die nare gedachtes moet je uit je hoofd proberen te zetten. Nikky groeide vanaf het begin slecht, en stopte er ook mee rond 32-33 wkn. Zij is geboren met 36 weken (ingeleid), was ongeveer 40cm en 4 pond. Nu is ze een flinke kleuter... en de grootste van de klas.
hoi allemaal bedankt voor jullie berichtjes dat doet me erg goed helemaal omdat in mijn omgeving niemand het begrijpt waarom ik thuis wilde bevallen vinden het allemaal maar eng enzo dus erg veel begrip krijg ik hier niet jammer genoeg maar aan jullie heb ik gelukkig wel veel steun bedankt daarvoor
ten eerste ben je helemaal geen zeur hoor je had je ergens op verheugd en dat wordt nu een beetje door je neus geboord. Hopelijk valt het allemaal mee en groeit de kleine wel goed en mag je alsnog thuis gaan bevallen ik hoop het voor je