Afgelopen week een miskraam gehad en dit heeft me aan het denken gezet. Hiervoor 3 keer eerder zwanger geweest en bij elke zwangerschap HG, ook werd dit steeds erger. Deze zwangerschappen zijn uitgelopen op een miskraam. Nu dus bij deze laatste weer meteen spugen ,niet kunnen eten en drinken. Begon gelijk na de positieve test al. Nu besloten niet meer voor kids te gaan. Ik kan de HG gewoon niet meer aan. Voel me goed bij dit besluit . Voel me er wel ontzettend naar onder dat t voelt alsof je zonder kids er tegenwoordig niet meer bij hoort. Daar heb ik van de week al veel tranen om gelaten. Ik geniet erg van het leven met mijn vriend en onze huisdieren! Maar ergens, ergens gewoon het nare rotte gevoel er niet helemaal bij te horen.
Wat verdrietig dat je zwangerschap een miskraam is geworden. Zelf geen ervaring met HG, maar heb in mijn omgeving wel gehoord dat dat voor stellen de reden was om geen tweede keer zwanger te worden. Heftig! Heb je overleg gehad met een gynaecoloog of zij nog verder onderzoeken waarom je zoveel miskramen hebt gehad? En kan hij/zij je eventueel begeleiden bij de HG bij eventueel toch een volgende zwangerschap? Sterkte met het verwerken hiervan!
Ooit over nagedacht pleegouders te worden? Niet hetzelfde maar je kan net zoveel van een pleegkindje houden Ik heb trouwens ook zware hg en ook voor mij is dit een reden om het bij 1 te houden. Het idee dit nog een keer te moeten doormaken vind ik echt verschrikkelijk.
Geen ervaring maar wil je een digitale knuffel geven. Ik heb geen ervaring met hg, wat zegt de huisarts? Heel veel sterkte!
Ik ken je gevoel. Toen het bij ons in de MMM mis liep hebben wij ook besloten te stoppen. Een moeilijke maar verstandige beslissing geweest Door mijn endometriose heb ik veel littekenweefsel op mijn baarmoeder waardoor deze niet voldoende mee rekt met een groeiende baby. Ik ben nu 40 en heb in verschillende fases van mijn leven geleerd dat je als kinderloos stel veel mist. Je hoort er niet echt bij. Toch heeft het zeker ook voordelen hoor. Je kunt gaan en staan waar je wilt, hoeft nooit je vrijheid op te geven bijvoorbeeld. Iets wat ik altijd erg fijn gevonden heb. Toch bleef het moedergevoel er en bleef onvervuld. Wij zijn toen voor pleegzorg gegaan. Nu zijn we pleegouders van een tweeling, meisjes. En hoe mooi dit ook is, en ik echt mijn "zorgen-voor" er in kwijt kan.. het is toch anders. Op sommige vlakken vergelijkbaar met biologische kinderen maar op veel vlakken ook totaal anders. Ik hoop dat jij, jullie je draai zullen vinden. En ja, je zal vast soms je gevoel keihard tegen komen. Maar ook dat krijgt een plek. Veel sterkte met jullie dappere besluit.
Informeer eens bij jeugdzorg bij je in de buurt. (Googelen op jeugdzorg + provincie) daar vind je vast info. Mocht je alvast wat willen weten mag je me altijd PB doen.
Ik heb 2 zwangerschappen met HG gehad en een prenatale depressie bij de 2e. Waarschijnlijk bij de 1e ook, maar niet als een gezien. Ik had mezelf voorbereid op het ergste, maar zelfs dat was helaas niet voldoende. Het feit dat je zo afhankelijk bent van alles en iedereen om je heen. Was echt verschrikkelijk. Er zit ook 3,5 jaar tussen de meiden. Ze zijn fantastisch samen, makkelijke meiden en daar mag ik echt mee in mijn handen knijpen. Ik kan soms jaloers zijn als meiden om mij heen ogenschijnlijk makkelijk door hun zwangerschappen heen komen. Had het zo graag anders gewild. Feit is, als je eenmaal HG hebt gehad, dit zo groot is dat het bij een volgende zwangerschap alleen maar erger wordt. Wat een ontzettend naar gevoel als je HG hebt en je lichaam je dubbel in de steek heeft gelaten nu je 3 miskramen hebt gekregen. Wat een dapper en sterk besluit. Zal niet makkelijk zijn geweest. Mooi dat je open zou staan voor pleegouderschap! Je kan je er rustig in verdiepen in je eigen tijd, wanneer je er klaar voor bent. Ze hebben inderdaad eisen, maar wie weet valt het best wel mee en anders zou je je een keer kunnen voor laten lichten op een informatieavond. Wij zijn geweest toen ik nog 1 dochter had, in de toekomst zou ik het heel graag willen, maar mijn vriend staat er (nog) niet open voor. Wie weet veranderd dat, misschien niet. Zo'n informatie avond vonden wij in ieder geval heel erg interessant.
Eisen valt best mee. Je moet ruimte hebben in huis, je moet een vog kunnen af laten geven en je moet een cursus volgen. In die cursus kijken ze naar wat voor persoon je bent. In onze groep zijn zeker mensen afgevallen maar uiteindelijk waren er nog 5 gezinnen over van de 8. Neem eens contact op met een organisatie uit je buurt. Die van ons houdt nu online informatieavonden. Mocht je uit west Brabant komen wil ik je best een link geven zodat je je daarvoor kan aanmelden. Dan hoor je in ieder geval al een beetje wat het inhoudt
Hier ervaring met hg. 2 zwangerschappen, beide tot 37 weken gedragen en toen opgewekt omdat mijn lijf echt niet meer kon. bij de tweede was t nog erger dan bij de eerste. Ze hadden tegen mij gezegd dat een derde gevaarlijk zou zijn voor mij en de baby. Ik was bij de tweede al mentaal geknapt en wilde niet meer verder... Hg doet heel veel met je! Meer dan je denkt en je zou kunnen voorstellen! Als mensen t niet gehad hebben hebben ze geen idee hoe t voelt en hoe t is. ik denk dat je beslissing een prima beslissing is, wat je ook kiest. Alleen heb je er zelf tijd voor nodig om te verwerken en een soort plekje te geven in je leven. Daar heb je tijd voor nodig. Heel veel sterkte!