Op 24/7, twee dagen voor mijn verjaardag voelde ik me slecht. Net een nieuwe interimjob die startte vandaag maar ik kon niet anders dan boven de wc hangen. Naar de dokter dan maar. Een buikgriepje, met enkele dagen zou ik er van af zijn. Iets knaagt en ik ga onderweg naar huis langs de supermarkt. Eenmaal thuis een test, oh my god. Ik ben zwanger, niet gepland. Hoe vertel ik dat aan de papa? De papa is geschrokken maar ook wel blij. We twijfelen en twijfelen maar. Ik bel de gynaecoloog voor een afspraak en eerste echo. We mogen volgende week al gaan. op 31/7 blijkt er een hartje te kloppen. We zijn dik 5 weken ver. We bespreken met haar alle opties. Maar beslissen niets. Ik voel me steeds slechter en slechter. Ik kan niet anders dan heel de tijd overgeven. Eten krijg ik niet binnen en elke geur van eten wordt me al snel te veel. Ik ben dood op. We krijgen het niet over ons hart jou weg te laten halen. En elke dag groeit de liefde voor jou meer en meer. We beslissen om voor je te gaan. Op 30/8 ben ik 11+2 en krijgen we een termijnecho. Alles lijkt goed tot na 10 minuten de gyn stil blijft. Ze is er niet goed van. Ze heeft nog bijna nooit zo een slechte nekplooi (cystic hygroma) gezien. Ze stuurt ons door naar het UZ. Op 13 weken kunnen we daar terecht. Zij concludeert hetzelfde. We krijgen onmiddelijk een vlokkentest. Op 15 weken blijk je een normaal karyotype te hebben. Je hebt geen trisomie ofzo. oef! Op 17 weken blijkt je vocht toegenomen in alles buikje, en een beetje rond je longen. Bij deze en volgende echo's kunnen ze geen hart of andere problemen vinden. je groeit en beweegt goed. Op 21 weken blijkt dan je Noonan hebt. op de 23 weken echo blijkt dat je nog meer vocht hebt, heb ik ook veel vruchtwater en bewoog je al minder. Op 25+2 wordt mama opgenomen in het ziekenhuis met hellp/zwangerschapsvergiftiging. Als we beslist hadden met 25+4 dat ze je moesten redden als je zou gehaald worden om mij te redden. Krijg je een longrijpingspuit. Als we enkele uren later je hartje zoeken. Lijkt het gestopt. op 25+5 wordt je stilgeboren. Je bent samen met je familie in de kamer. iedereen mag naar je kijken. De vaginale bevalling heeft je het vocht in je gezichtje doen 'ontploffen' vandaar de velletjes op o.a. je gezicht. In je nekje waar je het hygroma had zijn kleine scheurtjes. Op de dag dat je 26 weken zou zijn nemen we voor het eerst afscheid. We komen nog enkele keren terug om je alles te vertellen en vast te houden. Je volledig te bestuderen. je te ruiken.. Een week nadat je hartje stopte werd je gecremeerd en kregen we je mee naar huis. Kleine Fenn*. Je hebt dapper gevochten. Door je genmutatie op het rit1 gen ( noonan syndroom) ontwikkelden jouw lymfesysteem niet voldoende. Waardoor je wellicht nooit buiten mijn buik had kunnen leven. We zagen jou, hielden je vast. Maar je deed nooit je oogjes open, voelde nooit warm, bewoog niet en ademde niet. We weten niet hoe je zou zijn.. En dat doet nog steeds pijn Mama en papa missen je.
Oh lieverd wat een gemis. Jullie prachtige kindje. Wat oneerlijk dat jullie papa en mama zijn geworden maar jullie kindje niet mocht blijven.
Heel veel sterkte toegewenst met dit grote verlies! Maar ook gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon, die jullie papa & mama heeft gemaakt.
Jeetje. Wat zeg je nu? Gefeliciteerd met het prachtige mannetje wat jullie papa en mama heeft gemaakt. En onwijs veel sterkte met dit onmenselijke verlies....
Heel veel sterkte en kracht toegewenst met dit verlies. Maar ook gefeliciteerd met de geboorte van dit kleine dapper vechtertje.
Wat een slopende tijd , ik heb echter mijn verhaal al met je gedeeld. Ik kan je alleen nog meer sterkte wensen en kracht. Hopelijk is voor jou 2018 ook positief gezind. Wat een prachtige foto's! Heel mooi, dat je dit zo wilt delen. Dikke knuffel.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine, mooie en dappere mannetje. Gecondoleerd. Rollercoaster waar jullie door heen gaan. Heel veel sterkte, dikke knuffel!
Wat een prachtig kindje en wat enorm verdrietig dat het zo is gelopen. Heel veel liefde toegewenst in deze moeilijke tijd.
Sprakeloos. Hoe oneerlijk. Heel veel sterkte. Ik zit hier stilletjes om te huilen. Wat een prachtig mannetje, en veel te vroeg een sterretje geworden.
Gefeliciteerd en tegelijkertijd gecondoleerd met jullie prachtige zoontje Fenn. Wat is het gigantisch oneerlijk. Heel veel liefde, sterkte en kracht toegewenst.
Pfff, wat heftig!!! Wat een prachtig mannetje! Mooie foto's!! Zware zwangerschap ook met al die onzekerheden! Wat een enorme schok als je te horen krijgen dat zijn hartje niet meer klopt! Je wereld stort dan gewoon in!! Gecondoleerd en heel veel sterkte! Dikke knuffel! Zo te erg en oneerlijk dat dit gebeurt! Wij hebben ons zoontje ook verloren, met 36 weken zwangerschap bleek tijdens een te laat ingeplande groeiecho dat zijn hartje niet meer klopte. Daarnaast heel klein voor 36 weken.
Ik ben er helemaal stil van... Ontzettend veel sterkte met dit grote verlies. Een hele dikke knuffel.
Allereerst, gefeliciteerd. Hij maakte jullie papa en mama. En dan, gecondoleerd. Geen woorden voor, veel sterkte en kracht toegewenst.