mijn schoonmoeder noemt mij een doorgewinterde, gesplepen, fiscale crimineel... Sinds de geboorte van mijn dochter (bijna 1, nov '13) heb ik al geen baan meer en ben ik tb moeder, nu ik zwanger ben (8 jan uitgerekend ) en ik mij verder onlangs eerdere complicaties toch nog wel goed voel, zat ik eraan te denken om de laatste 2 maanden voor mijn zwangerschapsverlof nog wat werk te verzetten. Het heeft niet mijn voorkeur, maar ik ben blijkbaar zeer geliefd in het werkveld, want ik krijg elke keer verzoeken of ik zou willen komen werken voor die en die en die en die. ( snap er ook niks van ) De meeste werkgevers die me benaderen weten inmiddels wel dat ik al een kindje heb, maar ze weten niet dat ik zwanger ben. En dat is ook niet te zien, want ik heb een heel bescheiden buikje ( had ik bij mijn dochter ook ) Nu zat ik er dus aan te denken om een aanbod te accepteren, ik heb namelijk een best goed aanbod gekregen. Maar ik snij mezelf natuurlijk in de vingers als ik zou zeggen dat ik zwanger was, want dan haken ze natuurlijk ( hoogst waarschijnlijk ) af, wat ik ook wel enigzins snap. MAAAR... Ik en velen met mij betalen jaarlijks heeeeeeeeeeel veel belastinggeld om iedereen in Nederland boven de armoedegrens te houden en het leven voor iedereen nog een beetje leuk en betaalbaar te maken. Ik heb nog nooit een uitkering aangevraagd en mijn man ook niet, dus wij hebben nog nooit van deze prachtige voorzieningen van Nederland gebruik gemaakt, zelfs niet van zwangerschapsverlof. Maar nu komt het, ik heb opgezocht ( bron: UWV.nl ) dat je verplicht bent om je werkgever 3 weken vóór de beoogde ingangsdatum van het verlof op de hoogte te stellen van je zwangerschap. In mijn geval zou ik uiterlijk 8 dec. met verlof moeten dus heb ik ruim 2 maanden de tijd om te werken, en ruim nog 5 weken om de werkgever hiervan op de hoogte te stellen. Als ik nu het aanbod zou accepteren, betekent dit ook dat ik recht heb op zwangerschapsverlof aangezien er geen wekeneis is verbonden, maar slechts de eis dat de periode tussen het verlof en de laatste gewerkte week maximaal 10 weken bedraagt. Ik acht mijzelf prima in staat om volgens de wettelijke regels en mijn gezondheidstoestand dit aanbod te accepteren. Mijn schoonmoeder vindt mij een doorgewinterde, geslepen, fiscale crimineel, omdat ik door 2 maanden te werken 4 maanden zwangerschapsverlof 'opstrijk'. Ik vond de term fiscaal crimineel wel erg lachwekkend, en ben benieuwd hoe jullie erover denken. Zou je dit hetzelfde aanpakken als het binnen jou situatie zou passen? Met in het achterhoofd de gedachte dat het gaat om een parttime baan van maximaal 24 uur in de week...
Ik zeg goed dat je gaat werken, maar vermeld het wel direct aan de werkgever! Ik ben vorige week gestart met een nieuwe baan terwijl ik 19 weken zwanger ben van 2. Ik heb hier vooraf duidelijke afspraken over gemaakt zodat er geen scheve gezichten komen over wat ik wel / niet mag tot na mijn verlof. Ik probeer zolang mogelijk door te werken maar weet nu eigenlijk al dat ik de 'ziektewet' in zal moeten voor mijn verlof begint gezien ik staand werk heb en er wordt geadviseerd om tot maximaal 30 weken door te werken mits dat haalbaar is. Wees gewoon eerlijk want de werkgever hoeft jouw verlof niet te betalen maar kan dan wel zeggen na je proeftijd 'je hoeft niet meer te komen' en zijn jou dan niets verplicht
Dadelijk springt je buik naar voren en dan? Het is wel net aan ook on het te vertellen. Maar jou leven en knap dat he deze stap nog wilt gaan nemen.
ik zou er zelf voorzichtig mee zijn. Op de korte termijn klinkt het misschien aantrekkelijk, maar op de lange termijn zal het je reputatie geen goed doen als je bewust een werkgever zou hebt benadeeld. Werkgevers/bedrijven hebben onderling vaak contact, ook over werknemers en potientiele nieuwe werknemers. Als jij vaak gevraagd wordt om te komen werken zal je misschien een (bekende) naam hebben in de branche. Maar dat zal nu in je voordeel werken, maar na een bewuste 'gebruik maken van de onwetendheid van de werkgever' en op die manier een paar weken verlof op te kunnen strijken - of het nou wettelijk toegestaan is of niet - in je nadeel kunnen werken. Een besmette werkreputatie tegenover een paar weken verlof, dat zou je zelf moeten afwegen.
Tijdens zw verlof krijg je toch wat je in het jaar daarvoor verdient hebt gedeeld door 12? Dat levert je dus geen volledig salaris op denk ik.
ik zou het als werkgever echt niet kunnen waarderen als je op het laatste moment mee komt delen dat je 3 weken later zwangerschapsverlof opneemt, laat staan collega's die je aan het inwerken zijn (wat vaak, afhankelijk van het werk natuurlijk, ook niet binnen 2 maanden gebeurd is) wees hier gewoon eerlijk over. als ze je graag willen hebben nemen ze je zwangerschap voor lief, en zo niet? ach je ligt goed in de markt, kan je altijd na je bevalling weer werk gaan zoeken. wat ik zo begrijp uit je bericht is t ook niet echt zo dat jij er zelf om zit te springen en/of het geld hard nodig hebt per direct.
Ik vind het ook wel behoorlijk uitgekookt moet ik zeggen.. Als werkgever zou ik dit totaal niet kunnen waarderen. Maargoed ik houd dan ook van eerlijk.. En natuurlijk is het niet verplicht, maargoed als jij je er lekker bij voelt moet je dat doen..
Dit .+ Waarom wil je de laatste weken werken? Voor het geld of voor je ontwikkeling/ontplooien/jezelf?
Nee hoor je krijgt gewoon je maandsalaris wat op papier staat. Dat is alleen als je zelfstandig ondernemer bent en minder werkt dan de 1225 uur.
Haha, nou fiscale crimineel is misschien overdreven, maar netjes is het niet. Ik zou kiezen voor een goede verstandhouding met mijn werkgever en het op voorhand aangeven. Wettelijk gezien mogen ze je daarom natuurlijk niet níet aannemen. Snap wel dat dat een onzekere factor blijft, maar ik zou me er niet goed bij voelen om je arbeidsverhouding zo te beginnen.
Het klinkt allemaal wel heel beredenerend als ik eerlijk ben. Zelf zou ik gewoon diegene die je de baan aanbood opbellen en eerlijk zeggen dat je wel oren hebt naar de baan maar dat je op dit moment ..... weken zwanger bent en dan netjes informeren of het aanbod dan nog steeds geldt.
ik ben het wel met je schoonmoeder eens hoor... alleen is een fiscale crimineel natuurlijk wel heel erg overdreven!
Het bewust niet melden vind ik zeker op zo kort dag niet netjes, zal de verstandhouding met een werkgever denk ik ook geen goed doen.
Met je eens. Wil je daarna we ook blijven werken? Dan zou ik het al helemaal melden. Maar sowieso zou ik er eerlijk over zijn.
Het is zo dubbel he. Wettelijk gezien is het geen reden om je niet aan te nemen, maar als je eerlijk bent trek je vaak aan het korste eind. En is dat wél eerlijk dan? Niet tegenover de zwangere vrouw.
Ik en velen met mij betalen jaarlijks heeeeeeeeeeel veel belastinggeld om iedereen in Nederland boven de armoedegrens te houden en het leven voor iedereen nog een beetje leuk en betaalbaar te maken. Ik heb nog nooit een uitkering aangevraagd en mijn man ook niet, dus wij hebben nog nooit van deze prachtige voorzieningen van Nederland gebruik gemaakt, zelfs niet van zwangerschapsverlof. Beetje een merkwaardige opmerking icm het vervolg van je verhaal. Omdat jij hier nooit gebruik van hebt gemaak, mag je het deze keer wel wat minder netjes spelen?
Dit dus! En volgens mij vergeten een hoop dames dit. Als werkzoekende trek je inderdaad altijd aan het kortste eind wanneer je zwanger bent. Hoeveel dames die ik ken niet zijn ontslagen in de zwangerschap (contract niet verlengd e.d.) en daarna gewoon niet meer aan de bak komen. Sorry, maar je mag jezelf als werknemer ook een beetje beschermen. Of die werkgever en blij mee is, of niet. Dat moet niet uitmaken. Uiteindelijk zijn ook hun gedekt voor een eventuele zwangerschap van personeel. Het is alleen wat extra werk.