Misschien een beetje warrige titel maar ik voel me zo gefrustreerd en machteloos en heb soms het gevoel dat ik de enige ben... Het komt hierop neer: ik vind de huidige maatregelen buitenproportioneel en ik zie om me heen dat er meer en meer uit angst wordt gehandeld/geredeneerd dan uit gezond verstand en werkelijke risicoperceptie. Voorval vandaag wat voor mij de druppel was: mijn dochter van 5 was sinds vrijdagavond flink verkouden. Ikzelf sinds vrijdagochtend, zelfde symptomen, mezelf vrijdagmiddag laten testen, was negatief. Dochter dus 's avonds dezelfde klachten, zaterdag en zondag lekker uitgeziekt op de bank. Maandag haar voor de zekerheid nog een dagje thuis gehouden, wandeling gemaakt, heb haar over heel de dag 3x haar neus horen ophalen. Dus breng haar vanmorgen weer naar school en uit school zou ze naar het kinderfeestje van een vriendinnetje gaan. Na nog geen halfuur belt de school: dochter is nog verkouden, of ik haar kom halen. Ik ga niet in discussie, kom er aan. Juf geeft aan dat ze vanmorgen bij binnenkomst een snotneus had. Ja denk ik, dat heb ik ook na een stukje fietsen, waarom niet even goed laten snuiten en een uurtje aankijken alvorens te oordelen. Maar goed, juf heeft de regels aan haar kant, ik ga niet in discussie en neem dochter weer mee. Die snuit thuis een paar keer goed en heeft de hele dag nergens meer last van. Ik bel de moeder van het vriendinnetje om te overleggen. Ze geeft aan dat het hele feestje dankzij het lekkere weer buiten is en dat haar dochter net dezelfde verkoudheid te boven is, en dat als alleen mijn dochter kwam ze het prima vind, maar.... als mijn dochter door de juf naar huis is gestuurd kan ze het tegenover de andere ouders niet maken om haar wel op het feestje te laten komen. Ze vind het rot, belooft dat dochter volgende week mag komen spelen en dan bakken ze taart. Ik snap haar, echt. Ik snap dat je over je eigen kind een afweging kan maken maar dat je dit niet zomaar doet voor de kinderen van anderen waar je de verantwoordelijkheid over hebt. Ik zou wellicht dezelfde afweging hebben gemaakt. Maar ik vind het zó erg dat dit op het moment is hoe het gaat in Nederland! Dat we bang zijn voor snotterende kinderen en niet meer nadenken of ze redelijkerwijs corona hebben of een gewone verkoudheid. Dat we onze beslissingen baseren op angst en vooral kijken naar wat een ander ervan kan vinden. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen virusontkenner, geen complotdenker, ik vind niet dat álles maar losgelaten moet worden. Ik houd me aan alle regels, draag een mondkapje, ik ga niet demonstreren op het museumplein, zoek de confrontatie niet op. Omdat ik in principe vind dat een maatschappij bestaat bij de gratie van regels en dat je je daaraan dient te houden. Maar ik ben het er niet mee eens! En ik voel me evenmin thuis in de groep die schijt heeft aan de regels en zich gedraagt alsof corona niet bestaat, als in de groep die zegt dat het echt nodig is en we vooral vol moeten houden. Ben ik de enige die zo denkt? In mijn omgeving houdt vrijwel iedereen zich strikt aan de regels en staat hier ook achter. Hier op het forum valt me op dat er ook alleen uitersten lijken te bestaan. Wie zich niet strikt aan de regels houdt wordt afgebrand, een enkel tegengeluid lijkt al snel te horen bij de hoek van Forum voor Democratie en de wens om alles open te gooien. Deze polarisatie in de samenleving baart mij minstens evenveel zorgen als corona. Wie voelt zich nog meer behorend tot het "grijze gebied"? Wie is het nog meer niet eens met hoe de maatregelen nu zijn? En nee, ik heb ook geen pasklare oplossing voor hoe het dan wél zou moeten, maar dat neemt niet weg dat het anders kan, daar ben ik van overtuigd. Sorry voor het lange verhaal
Nou kan ik kort over zijn ... Ik deel je mening. We moeten voorzichtig zijn richting kwetsbaren, maar ik zie ook mijn ene kind er aan kapot gaan. Steeds weer die veranderingen, feestjes die ineens niet meer doorgaan. Niets is zeker. Alles zo afstandelijk. Helemaal met je eens.. Ik ben geen complotdenker, maar zeker wel kritisch en ik heb echt vraagtekens bij veel dingen
Ik begrijp je aan de ene kant wel, maar aan de andere kant, waarom heb je haar vorige week niet gewoon laten testen? Als ze dan ook een negatieve uitslag had kon ze alles, met snotneus, gewoon doen. M heeft ook vaak een snotneus. Heb haar bij de eerste keer laten testen en nu kan ze gewoon alles doen. De test vond ze ook super meevallen, was al wel met zo’n kort staafje.
Mijn kinderen zijn een stuk ouder dat is wellicht iets makkelijker. Ze krijgen van ons geen beperkingen, met een lichte verkoudheid gaan ze gewoon naar school. Ze mogen ook naar feestjes, ze mogen onbeperkt afspreken. Wij proberen het zo normaal mogelijk te houden. Ze weten onze mening over de maatregelen en hoe wij erin staan. Ik laat ze niet onnodig testen, als het echt niet anders kan, dan doen wij het wel maar ik doe het niet zomaar omdat het rivm het adviseert. Met zelf blijven nadenken, kom je al een eind.
Ik herken en snap je gevoel wel, maar aan de andere kant ligt de moeder van een vriendje van mijn zoon al 2 weken in het ziekenhuis. Haar kinderen hebben geen symptomen gehad maar zijn waarschijnlijk wel besmet op school (meerdere kinderen positief in de klas). Dat is volgens mij ook het frustrerende van alles, je krijgt er niet echt grip op en iedereen heeft andere ervaringen die zijn gevoelens kleuren. Helaas heeft niemand een antwoord, de tegenstanders niet en de voorstanders ook niet. Ik probeer zoveel mogelijk vertrouwen te houden in de overheid (waarom zouden ze de maatschappij dit aandoen als t niet nodig is) en m’n frustratie er regelmatig uit te kletsen, rennen of drinken
Ik herken het zeker wel hoor. Ik vind alles wat er op scholen gebeurd nu best buiten proportioneel. En eigenlijk iedereen in mijn omgeving niemand uitgezonderd. Maar we zijn ook allemaal geen FvD stemmers of virus wappies en iedereen houdt zich keurig aan de maatregelen. Maar nee, voor dit gedeelte is er bij ons in elk geval weinig draagvlak. Overigens had ik m’n kind dan wel laten testen. Dan had je dit gezeur misschien ook niet gehad. Of hebben jullie daar bewust niet voor gekozen?
Om twee redenen (of misschien eigenlijk drie). Ten eerste, en meest belangrijke, ze was maandag al vrijwel beter en vandaag helemaal. In het weekend hoefden we nergens heen en kon ze rustig "uitsnotteren". Ten tweede, ik vind het vrij invasief om een kleuter te laten testen. Ik zeg niet dat ik het onder geen beding zou doen, maar niet laagdrempelig bij een verkoudheid die met een paar dagen over is. Voor mezelf vind ik dat anders, daarom heb ik me wel laten testen. Als de test met een kort staafje kan scheelt dat wel enigszins, dat wist ik nog niet. En ten derde, ik vind het eigenlijk ook een verkeerd signaal aan een kind dat het bij een simpele verkoudheid een invasieve test moet ondergaan. Dat is eigenlijk niet hoe ik haar beeld van wat gezondheid en ziekte is wil vormen. Bij een verkoudheid ziek je uit, zorg je goed voor jezelf en als je beter bent kun je alles weer doen. Maar goed, ik ben niet zó principieel tegen dat ik haar nooit zou laten testen. Maar in dit geval vond ik het niet nodig.
Ik ben er kort over, helemaal mee eens. Ik ontken corona niet, maar vind de maatregelen buiten proporties, en in het bijzonder voor kinderen
Ik snap je helemaal en sta er eigenlijk net zo in. Ik merk aan mezelf alleen wel dat ik iets makkelijker ben geworden wat de maatregelen betreft. Binnenkort zijn er hier 2 jarig, dat wordt dus de 2e verjaardag in lockdown. Ik heb al gezegd dat ik die 1 bezoeken niet naleef, maar dan ook zeker niet. Ieder mag het voor zich weten, maar je bent welkom dan, op afstand. Wellicht zullen het er dan 3 tegelijk zijn, of alsnog minder. Sterkte iig, je bent echt niet alleen die er dus zo in staat.
Ten eerste: als jij jouw frustratie kwijt bent, ga dan vooral niet op zoek Sorry ik probeer mijn rare humor er maar in te houden. Ik zit zelf ook in een grijs gebied. De meeste moeite die ik met corona heb zijn kamp noord en kamp zuid en het gewoon nog minder weten waar je aan toe bent. En daarmee ben ik een beetje in conflict. Ik heb mijn oudste laten testen vanwege koorts. Niet omdat ik vond dat het moest maar omdat het de bedoeling was en dat heeft hem flink geraakt. Mijn andere zoon kucht een paar hondenhoestjes in de ochtend en ik meld hem ziek terwijl er voor de rest van de dag geen hoest meer uit komt vanaf het moment dat school begonnen is. Met als gevolg dat hij een week later nog steeds niet heeft kunnen trakteren. De 'wereld' is in mijn ogen een beetje gek geworden. Dan bedoel ik niet per se mensen, maar ik mis zo vaak de logica van dingen... Daarbij lijkt iedereen waarmee ik om ga in extremen te gaan (beiden kanten op) waardoor ik deze dingen ook niet meer kan delen met hun. Ik hoop vooral dat mijn jongens er goed doorheen komen. Buiten dat hou ik mijn adem maar even in...
Ik snap je helemaal. Ik hou me ook nog steeds keurig aan de regels en ben geen complot denker maar ik krijg wel steeds meer het gevoel dat alle maatregelen buitenproportioneel beginnen te worden. Ik ben ook een beetje bang dat we nooit meer helemaal terug gaan naar normaal ofzo.
Heel herkenbaar. Vorig jaar zag ik de verdeeldheid al steeds groter worden... o.a. in vriendengroepen en zelfs in familiekring.. riep toen al dat we ervoor moesten oppassen dat het ons niet op zou breken. Saamhorigheid is ver te zoeken en er lijken maar 2 uitersten te bestaan. Helaas heb ik al meerdere vriendschappen zien sneuvelen omdat ze lijnrecht tegenover elkaar kwamen te staan.. ik vind dat triest. Ik hoop dat mijn zoontje er nog niet veel van mee krijgt zodanig dat hij het onthoudt.. Maar als ik hem soms hoor over afstand houden etc (en dat komt zeker niet vanuit ons) dan moet dat wel via school komen en dat vind ik best verdrietig eigenlijk. Wij zelf proberen er zo weinig mogelijk in zijn nabijheid over te praten. Ook het constant leven in angst, bij een verkoudheid uitgaan van het ergste tenzij het tegendeel is bewezen, vind ik vooral voor (jonge) kinderen belastend. Zal zeker per kind verschillen hoeveel last het ervan heeft.. Maar goed dat is mijn mening.
Herkenbaar! Zo heeft mijn dochter laatst 10 dagen in quarantaine gezeten omdat wij haar niet laten testen. Klasgenoten die na 5 dagen wel getest zouden worden stonden op dag 1 van de quarantaine al op de stoep om buiten te spelen. En dan vinden die ouders het asociaal dat wij onze dochter niet laten testen... Overigens was het wel opvallend, alle 5 de kinderen uit haar klas die niet getest werden, waren kinderen van mensen die in de zorg werken. Ik doe keurig mee met alle maatregelen, maar ik vraag mijzelf af waarom en hoe lang nog. Ik zie totaal geen heil in de maatregelen en sta er dus ook niet achter. Hoe meer berichten van ministers zonder afstand voorbij zie komen, hoe geirriteerder ik word. Gelukkig denkt mijn omgeving er net zo over als dat ik doe. Dus dat is erg fijn om zo bij elkaar te kunnen ventileren. Overigens zie ik mijzelf absoluut niet als een wappie (ik geloof niet in chips in de vaccinaties/ dodelijke 5g straling/pedo netwerk dat babybloed drinkt etc), ik zie mijzelf wel als kritisch. Maar ik geloof dat ik ondertussen liever bij de wappies zou willen horen dan bij de schapen. Want het lijkt alsof sommige mensen gewoon echt niet wakker te krijgen zijn en of niet meer zelfstandig kunnen nadenken. En dat vind ik eigenlijk best erg, en ook oprecht ontzettend sneu voor deze mensen.
Wij hebben gelukkig ook vrienden die er hetzelfde in staan als ons en waar we af en toe ook langs gaan voor de gezelligheid of gewoon om te ventileren.... Ik vind het vooral ook heel frustrerend als ik 'leuke ' foto's voorbij zie komen van de noodopvang.. en wij zitten compleet in de stress doordat de bso nog gesloten is en daardoor in de knel zitten met opvang en vakantie uren aan het opmaken zijn.. en voor de regering het totaal niet belangrijk lijkt om daar wat aan te doen En ik het gewoon heel krom vind want zwemlessen mogen ook.
Dat kan ik mij goed voorstellen. Wij kunnen gelukkig wel gebruik maken van de nood bso omdat wij beiden in de zorg werken. Overigens is de bso hier volgens mij niet zo streng, de groepen zijn gewoon op hun normale manier gevuld. Toen mijn buurvrouw (alleenstaand) in januari naar de bso belde dat ze het niet meer trok, maar geen cruciaal beroep had, mocht haar kind ook direct komen.
Het is ook krom Hier hebben we een dorpsvoetbalclub dus wat op school in een bubbel zit voetbalt daar ook maar een dorp verderop zitten 3 basisscholen 1 voetbalclub dus daar komen meer kinderen samen..... zelfde idee als bso lijkt me
Je houdt je wel aan alle maatregelen, bent geen wappie, maar wel een schaap dan? Ik ben het ook niet met alle maatregelen eens, houd me er wel aan. Ben ik dan een schaap? En moet ik wakker worden? Ik heb dat al zo vaak gehoord, dat mensen wakker moeten worden maar heb nooit een concreet antwoord gehad waarom dan. Ik word zo moe van dat wappie/schaap vergelijken, dat brengt alleen maar verdeeldheid.
Als er bij de volgende persco nog niks over gezegd wordt, gaan we dat inderdaad doen! Klaar ermee. Gelukkig springen onze lieve buren ook af en toe bij door ons zoontje uit school mee te nemen.
Kak ik ben zo klaar met die K Corona.. dochtertje van 4 is vannacht wakker geworden, moest een keer overgeven en heeft nu nog 38 verhoging. Ze blijft dus thuis van school. Manlief heeft een beroep zonder contact met anderen dus kan sowieso veilig gaan werken. Maar dan kind laten testen? Ik ben tegen man voor. Nu dus besloten om vanochtend aan te kijken. School heeft hier lang weekend tm maandag dus dat is het probleem niet. Maar ja ze is gisteren wel naar school geweest waar ze hopelijk niemand heeft aangestoken. normaal gesproken denk je niet eens oh jee ze is ziek. Nu staat alles op z’n kop...
Ik sta er precies zo in, zoon zit al sinds vorige week dinsdag thuis omdat hij iets te vaak moest niezen en ook een beetje hoesten.Normaal gesproken geen reden om thuis te blijven maar omdat school echt panisch is en we regelmatig te horen krijgen dat de kinderen moe zijn en we de kinderen laagdrempelig thuis moeten houden (want we willen niet in quarantaine met zijn allen) heb ik dat gedaan.Na pasen gaat hij weer naar school maar de moeite die ik heb moeten doen om zijn schoolwerk thuis te krijgen is ook niet goed.In de winkel word er gevraagd of zoon vrij is of...dan denk ik ,er is niets aan de hand met hem,school is panisch!Straks breng ik mijn zoon dus maar naar mijn moeder om weer rare blikken te ontwijken,te gek voor woorden.Als mijn kind echt ziek is gaat hij niet mee.De maatregelen gaan echt te ver en de angst bij sommige mensen is inmiddels diep gezaaid door de negatieve manier van berichtgeving.Als het om bijwerkingen gaat van een vaccin word er gezegd dat 1 op de 100.000 (bv) ergens last van krijgt zodat het niet zo heel veel lijkt maar bij positieve testen niet,dan word er niet gezegd 8.000 op de 17miljoen want dat klinkt niet eng genoeg.Als ze bij een vaccin ook gaan melden dat er dagelijks zoveel honderd mensen last hebben van bijwerkingen klinkt het ook niet best.Ik houd me aan de regels maar vind de maatregelen niet meer in verhouding staan.