Achtergrond: samengesteld gezin, hij drie kinderen uit eerder huwelijk en ik had er reeds vijf. Eén kindje samen, de hekkensluiter, die er niet zonder slag of stoot (zowel fysiek als mentaal) is gekomen. Welk gedichtje vinden jullie het mooist/leukst/meest symbolisch? Nieuwe suggesties uiteraard ook welkom. 1 Negen hartjes met elkaar verbonden Hebben nu hun weg gevonden 2 Negen kindjes voor altijd samen En toch ook zo heel apart Hebben ieder een eigen plekje Een eigen plaatsje in ons hart 3 Een jongen, een meisje dan ben je klaar Maar niet bij ons, vergeet het maar Want met zijn elven aan de zwier dat geeft toch echt veel meer plezier 4 Ieder kind is weer een wonder Ieder kind is weer speciaal Ieder kind, aan ons gegeven Ieder kind een nieuw verhaal 5 Ons negende kindje Zo klein en teer Het blijft een wonder Telkens weer
Ik kwam deze tegen en moest aan jou denken Samen een kind het lijkt zo normaal dit kind van ons samen is voor ons heel speciaal Misschien aangevuld met iets anders, als ik uit de opties hier boven moet kiezen dan optie 4
Is mooi inderdaad en snap de gedachte maar waar wij wel op gebrand zijn is dat dit kindje niet op een voetstuk wordt geplaatst tov de rest. Die zijn immers net zo bijzonder en net zo geliefd en op een andere manier zelfs net zo van ons samen.
Ik zou 4 of 5 kiezen. De andere vind ik een beetje gemaakt overkomen. Wij hadden zelf deze, misschien nog een suggestie: Je hebt ons in het hart geraakt, Zo mooi, zo lief en klein Je hebt ons gezin compleet gemaakt Gewoon door er te zijn
Ik heb voor optie 4 gekozen. Zonder de achtergrond te lezen ben ik doorgescrold naar de gedichtjes en bij 1 en 2 dacht ik eerlijk gezegd dat je 9 miskramen had gehad... Gelukkig niet! Maar die associatie had ik dus.