Hallo meiden, Vanavond was weer eens zo`n avond. Zoafentoe na een lange dag loop ik vaak wat woorden op een papiertje te krabbelen. En ik vlei me zelf dan met de gedachte dat het op een gedicht lijkt. Nou leek het me wel eens leuk om te kijken of dit ook wel bij meer van jullie word gedaan. Daarom een topic. Dan kunnen we vergelijken of gewoon leuk als afleiding. Ik zal zelf ook eentje plaatsen. let alleen niet op hoe ik het schrijf aub. Ik ben een beetje woord blind. Mijmeringen van een moeder Wat zie je als je in de ogen van je kind kijkt. Weetje wat ik zie? Ik zie mijn verleden. Mijn vader, Zijn vader, Mijn moeder en haar moeders moeder, Verdriet van generaties, Pijn Pure liefde, Sterker als diamanten, Mijn vlees, Mijn bloed Ik zie de tijd verstrijken en generatsies komen en gaan. En een jonge toekomst. Mischien een bouwvakker of een boer? Een ambtenaar of een klaploper Mischien de vader van zijn eigen kinderen Ik zie de toekomst. Maar een ding zie ik niet, Ik voel, Wat ik nog nooit had gevoeld tot jij er was Liefde Pure liefde Ik zou mijn leven willen geven voor het jouwe als dat nodig was. Het grootste geluk is mij gegeven. Ik heb jou Mijn zoon Hopelijk vinden jullie het een klein beetje leuk om te lezen. Liefs Janna
Wat mooi geschreven Janna. Knap hoe mensen kunnen dichten. Ik kan het niet. Zoek altijd al de kant en klare sinterklaasgedichten uit op internet elk jaar.
Ik schrijf soms ook, hier 2 van mijn gedichten, eerste is van paar weken geleden. Rust Soms zijn de stilte en de rust zo fijn, dat je gewoon even alleen wil zijn Samen met je gedachten, die niks van jou verwachten Als al de leegte om je heen samen maar toch niet alleen Verkleurd Ik loop...door De straten van mijn gedachten Ik loop...en zie De kleuren langzaam vervagen Ik loop...en voel Een zwart-witte wereld Ik loop...en hoor Een gevallen ziel Ik loop...en schilder Een ideaal beeld Ik loop...en creeer Mijn wereld in kleur ---------------------------------- Met een penseel en palet Hou ik mezelf gevangen In een verkleurd schilderij
Dank je wel. Is al een heel oud gedicht hoor. Ik schrijf het beste als ik niet lekker in mn vel zit. In mn onderschrift staat een link, daar staan nog meer schrijfsels van mij. Jouw gedicht vind ik ook erg mooi! Kindjes zijn een mooie inspiratie bron he.
Kleine dondersteen (geschreven over mijn jongste) Mijn hele huis heb je op de kop gezet, je sloopt van alles als ik even niet oplet. Je verdriet zal je voor niemand schuilen, zodra het tegenzit zet je het op een huilen. Als er iets is wat je niet goed snapt, lijkt het wel of er iets in je knapt. Je schreeuwt dan je longetjes uit je lijf, soms roep je dan heel hard k..wijf. Al weet je dan wel niet de betekenis, ik kan je zeggen dat het heel kwetsend is. Naar mij luisteren kan ik wel vergeten, ook blijf je nooit zitten bij het eten. Wat ik soms ook van je verlang, onverstoorbaar ga je gewoon je eigen gang. Maar al lijk je soms op een wervelwind, je bent en blijft mijn lieve kind. Ik weet dat ik met jou nog veel ga beleven, maar ik zal de strijd nooit opgeven. Want ook al sta je iedere dag te brullen, ik blijf verliefd op je mooie krullen. Als je naar me lacht dan maakt dat alles weer goed, en weet je als moeder weer waar je het allemaal voor doet.
Over mijn ADHD Het spijt me voor al die keren dat ik niet echt naar je luisteren kan, Ik hoor je dan wel praten maar ik onthoud er vaak maar weinig van. Het spijt me voor al die keren dat ik weer eens door je heen spreek, ik kan het soms niet tegenhouden dat ik je zomaar onderbreek. Het spijt me voor al die keren dat impulsieve beslissingen maak, dat anderen hier ook onder lijden gebeurt helaas maar al te vaak. Het spijt me voor al die keren dat ik zo bot of boos reageer, hoewel ik beterschap zal beloven gebeurt het vast nog een keer. Het spijt me voor al die keren dat je me soms te vaak ziet, en dan zomaar opeens een paar maanden helemaal niet. Het spijt me voor al die keren dat ik weer eens te laat kom, ik kan de tijd niet goed inschatten ook al klinkt dat nogal stom. Het spijt me dat ik al die keren dat ik iets niet meer weet, dat ik het wel wil onthouden maar toch weer vergeet. Het spijt me voor al die keren dat ik weer iets van mijn spullen mis, ik heb het zo goed opgeborgen dat ik ben vergeten waar het is. Het spijt me voor al die keren dat ik te druk of ongeduldig ben, Het enige wat me niet kan spijten.... is dat ik jou al jaren ken.
Wauw Gwen81 Ik snap hem helemaal. Ik had het haast zelf kunnen schrijven. Ben zelf namelijk ook een adhd er. En je zegt hier precies hoe ik me soms ook voel. Knap zoals je het onder woorden kunt brengen. Ben echt onder de indruk en dat zeg ik niet zo snel
Bedankt! Ik kan me voorstellen dat je jezelf er, als mede-adhder, in herkent. Ik heb dit gedicht toendertijd op mijn hyves gezet. Soms is het allemaal moeilijk uit te leggen en dan verwoord ik het in mijn gedichten. Groetjes Gwen
@gwen ik heb geen adhd maar vind het wel goed verwoord! Ik ken ook geen mensen die het hebben, maar wel goed dat je dit op je hyves gezet hebt denk ik. Zo kun je mensen toch een beetje vertellen hoe of wat
Kleintje Maar even ben je bij me geweest, Maar even was je daar. Je mocht er niet zijn, Maar je bent er wel geweest. Een ander zal het niet weten, Maar woont in mijn geest. Kleintje, je maakte me wijs. Je hebt me een harde les geleerd. Maar vergeten zal ik je nooit, Ook al heb je nooit geleeft. Deze heb ik geschreven vlak na een miskraam. Was toen een intense tijd. Maar ach.... Hopelijk hebben jullie ook een fijn wiekend gehad. Veel liefs Janna
ik heb ooit eens van iemand een mooi gedicht gekregen toen ik een zoontje verloor met 5 maanden zwangerschap an angel wrote down in the book of birth as she closed the book she whispered too beautiful for earth kan er nog steeds van vol schieten
Ik heb toevallig vrijdag dit gedichtje geschreven voor mijn moeder die 1,5 jaar geleden overleden is en waar ik het, nu ik zwanger ben, des te moeilijker mee heb... Nu ik zwanger ben Mis ik jou meer dan ooit Je had dit zo graag mee willen maken Maar dat is mooi verklooit Ik zou je zo graag willen vragen Hoe jij het allemaal hebt gedaan Jij achter de kinderwagen Hoe is het jou nou écht vergaan? Ik weet, je kijkt van bovenaf stiekem mee Denk ook echt dat je trots op me bent maar ik zeg dan toch enigszins gedwee ben zo verdrietig dat je je kleinkind nooit hebt gekend .
Mijn dochters, beide nog klein, Wat ben ik blij jullie mama te zijn. Dat dit mij heeft mogen overkomen, Jullie zijn kinderen om van te dromen. Jullie zijn beide zo lief en attent, Maar met een behoorlijk temperament. Mijn dochters, beide nog klein, Wat ben ik blij jullie mama te zijn. Jullie zijn het dierbaarste in mij leven, Ik zal jullie altijd al mijn liefde geven. Als ik jullie aankijkt smelt mijn hart, dat gevoel is werkelijk heel apart. Mijn dochters, beide nog klein, Wat ben ik blij jullie mama te zijn. Jullie geven kracht in mijn leven, En hebben me een doel gegeven. Kinderen als jullie zal ik nooit ontmoeten, Wat zou ik zonder jullie doen moeten. Mijn dochters, beide nog klein, Wat ben ik blij jullie mama te zijn. Dat je zo kan houden van een kind, Is iets wat ik toch heel speciaal vind. Beiden met jullie ogen zo mooi blauw, Jullie zijn degene waar ik zo van hou.
@Janna76, mooi gedicht hoor! En ook wel grappig, want toen ik het las zag ik een paar elementen van mijn eigen gedichtje, wat ik heb geschreven voor in het groeiboekje van Juliën een paar maanden geleden. Een gevoel dat ik niet kende, toen het leven nog onbezorgd was. Een gevoel dat onbekend was, toen het leven nog van mij was. Een onvoorwaardelijke liefde, het doet soms gewoon pijn. Hoe moet je dat plaatsen, om intens gelukkig en tegelijkertijd intens bezorgd te zijn? Nu weet ik hoe het voelt om te leven, nu weet ik waarom ik hier nog heel lang wil zijn. Dit is om jou bij me te hebben, op te voeden, een man te zien worden Geweldig om jouw moeder te zijn.
2 jaar geleden was was dat fijn 2 jaar geleden Je was nog zo klein 2 jaar geleden kon je alleen huilen 2 jaar geleden Ik wil die tijd niet ruilen 1 jaar geleden Je kon nog niet lopen 1 jaar geleden Je kon ook veel slopen 1 jaar geleden Had je nog een speen 1 jaar geleden Je was nog alleen Nou ben je 2 Dat is wennen Nou ben je 2 En kan je rennen Nou ben je 2 Mijn lieve whitney nou ben je 2 op naar de drie
Zo en de laatste Hoe kan dat nou weer? Baby jadey is er niet meer ik zie wel een grote meid waar is nou die baby tijd meisje dat is snel gedaan. Kruipen lopen klimmen en staan Zoveel dingen heb je al geleerd En vaak je drinken omgekeerd Je leerd er zoveel dingen bij en dat maakt mij zo blij Nou ga je zeker bekers omkeren en overal je eten op uitsmeren En elke dag komen er dingen bij . Klein, groot, stout en lief ben JIJ!
ben zelf ook erg actief met dichten, hier een voorbeeldje, mocht je toch meer willen lezen ik heet op hyves ( prutsmuts89) Ik kijk na buiten, de zon die schijnt, En ik weet dat alle zorgen verdwijnt. Een glimlach is wat ik het leven wil geven Maar soms kan ik het niet en begint me lichaam te beven. There is a angel in my heart. It`s crying and tearing apart. It`s knows its never become old. It`s knows i wanna hold. Het weet dat ik het mis. Het weet dat het niet bij me is. Het verlangen na het leven. Is het nooit gegeven. Te jong om een kans te maken. Te klein om in ons leven te geraken. To little to live with us. But it`s knows i miss it much. I see a rose with the name. Maybe i got insane. Te veel wordt je gemist. Ik zie je nog zo liggen tis gewoon een list. Ik vraag me af waarom je hier niet mag zijn. Ik mis je heel erg en dat doet pijn. I know you are there. And when i`m alone i sleep with you`re bear. A way to little to fight. You whore never get that right. Ik zal elke dag aan je denken. Ik zou je de wereld willen schenken. Maar ik ben jou verloren. Maar mijn liefde voor jou zal nooit verdorren. There`s a angel in my mind. I know it will never leave me behind. you spread youre wings and you fly. I see you in a star high in the sky. Altijd zal je er zijn in mijn gedachten En ik weet dat jij op mij zal wachten. Want de liefde voor jou kan niet kapot gaan. Waar ik ook heen ga en waar ik ook zal staan. Remember these words my precious one. My love for you can`t ever be undone. I hold you in my arms like that day. And remember i will never go away. (Fly, fly precious one Your endless journey has begun Take your gentle happiness Far too beautiful for this Cross over to the other shore There is peace forever more But hold this mem'ry bittersweet Until we meet)