Sinds een paar weken zit ik in de ziektewet. Toen nog niet alleen specifiek zwangerschaps gerelateerd maar o.a. Ook wegens flinke bijholteontsteking + verkoudheid duurde het 5 weken voor ik weer enigszins energie had, me iets beter voelde en het redelijk over was. Volgends huisarts (en Arbo arts) normaal dat herstel langer kan duren. Lichaam nu bezig met de baby in de buik. Sinds kort is er nieuwe leidinggevende maar het loopt niet lekker vanaf de 1ste ziekmelding. Na 1 dag thuis Vervolgens 2 dgn moeten werken want geen personeel. Opnieuw ziek gemeld want het ging gewoon niet. Aangegeven dat ik eerst boventallig wilde proberen omdat mijn energie level behoorlijk geleden heeft. Ben (in die boventalligheid) eerder naar huis gegaan omdat het gewoon niet ging. vlgns haar kom ik afspraak niet na. Had eerst moeten overleggen met haar (joh volgende keer bel ik wel op je vrije dag of in de avond tijdens late dienst voor toestemming naar huis te mogen??) daar praatte ze snel overheen. Inmiddels bij arbo arts geweest en voor 2 weken een opbouw schema voor reïntegratie. Vandaag moest ik deze verder met leidinggevende uitwerken. Duidelijk aangegeven dat voor nu 3.5 uur echt de max is. Afgelopen week 4 uur een dienst boventallig en 2 dgn lang hoofdpijn omdat ik de grens van moeheid over ga. En ik niet opnieuw richting burn out van vorig jaar wil gaan... Ik had bovenstaande afgelopen week bij arbo arts aangegeven, maar werd terug verwezen naar leidinggevende om te bespreken en die pakte het schema bij Van arbo arts van gesprek waarbij ik volgende week al op 3 dgn van 5 uur zou moeten zitten. Kastje naar de muur. Daarnaast zegt ze dat ze mij al tegemoet komt want ik word (straks intallig) gewoon mijn contract uren ingepland (nu werkte ik veel 35 a 40 uur in de zorg wegens bezetting i.p.v. 25 uurs contract) En dat ik op vaste dagen met voldoende rust ertussen ingepland wordt. Dus andere woorden ; volgende week al 3 dgn van 5 uur boventallig om haar tegemoet te komen.. terwijl ik aangaf 2 dgn van 3/ 3.5 uur nèt gaat... Bovendien moet ik dan maar een paracetamol innemen en met een cliënt gaan wandelen als de hoofdpijn op het werk begint zegt ze.... mi ga ik juist die grens over door mijn vermoeidheid en hoofdpijn te negeren? Nu blijken die contract uren en fijnere diensttijden sowieso een recht te zijn voor zwangere volgens protocol zwangere medewerker. Kortom ik voel achteraf mij genaaid en totaal niet gehoord ondanks dat ik aangeef wat ik wel kan in hoeveelheid uren. UWV heeft trouwens ziekmelding zwangergerelateerd goed gekeurd en zij zeggen dat als het niet gaat ik gewoon eerder naar huis mag gaan.. dusja wat nu? Heb sowieso over een paar weken opnieuw afspraak met de arbo arts. Deze vervroegen? Ik ben bang dat ik er niet uit ga komen met LG aangezien er een groot personeelstekort is en het team heeft aangegeven dat de rek eruit is qua werkdruk, zij mij gewoon snel intallig wil hebben om dat gat te dichten. Terwijl ik over 10 weken sowieso de boventalligheid in ga omdat het werk - uit ervaring 1ste zwangerschap - fysiek te zwaar wordt rond 30 weken zwanger. Ik denk dat ik het even kwijt wilde. Iemand iets soort gelijks meegemaakt? Tips?
Sterkte, dit soort dingen zijn altijd vervelend. Je kunt bellen naar je arbo arts dat je eerder een afspraak wilt, omdat je er met je leidinggevende niet uitkomt. Ik heb met mijn laatste zwangerschap ook problemen gehad met mijn leidinggevende over mijn inzetbaarheid. Toen ik een lelijke mail kreeg dat ik me eens als een goede werknemer moest gaan gedragen, kon ik na een telefoontje dezelfde dag nog bij de arbo terecht.
Als ik het goed lees heeft de arbo arts een schema gemaakt met het aantal uur dat je moet werken. Hier moet je aan houden. Als je het er niet eens mee bent kun je bij het UWV een second opinion aanvragen. Ben je nu om een andere reden ziek dan je in eerste instantie bij de arbo bent geweest Dan zou ik zo snel mogelijk een nieuwe afspraak inplannen met de arbo arts.
Wat een reactie van je LG zeg! En toen was het zo geregeld? Vervelende is dat de onze totaal niet uit de zorg komt. De doelgroep niet kent en dus ook niet weet hoe zwaar en intensief het kan zijn. Totaal geen begrip. Zo was een collega door haar rug gegaan en die moest gewoon komen werken op zware pijnstillend en al. Totaal niet verantwoord als een cliënt bijv valt. Nu ligt die collega er langdurig uit. Ga maandag de arbo maar even bellen. Klopt. De arbo arts heeft met mij een schema voor de eerste 2 weken gemaakt. Het vervolg moest ik met leidinggevende bespreken aan invulling/ opbouw. Vorige week per mail bij de arbo aangegeven dat die 2e week qua uren teveel zijn. Ik moest dit dus met mijn leidinggevende bespreken. In principe zijn de klachten nog steeds gelijk. Ga idd maandag de arbo maar bellen. Bedankt voor je reactie.
Ik vind dat de arbo arts het enorm laat afweten met maar een schema van 2 weken. Ik zou inderdaad maandag de arbo bellen hun zijn de gene die eigenlijk bepalen tot dat je helemaal zou zijn geïntrigeerd. En ik vind bij zwangerschap dat ze helemaal geen risico’s moeten nemen. Zeker niet in de sector waar jij werkt
Het is heel druk bij de arbo zeiden ze daar.. want als mijn afspraak over toen 6 weken niet nodig zou zijn moest ik tijdig bellen. Kon iemand anders in mijn plaats. Ik begrijp ook echt niet waarom mijn lg moeilijk doet en mij over 3 weken weer intallig wil. Ben tot en met december al uit het rooster gehaald zag ik. Die 3 a 4 uur boventallig voer ik nog niet eens 1/8 aan werkzaamheden uit en weinig zorg gerelateerd. Maar daar vraagt ze verder ook niet naar in wat wel/niet lukt. Ze zit zo te pushen. Werkt alleen avarechts en na contact met haar enorm veel stress.. Moest het even kwijt weer. Morgen bellen.
Vervelend.. Ik hoop dat je snel een nieuwe afspraak hebt bij de arbo en dat die wel goed luistert naar je en samen een schema opstellen dat voor jou goed lijkt. Ik herken het wel.. Mijn leidinggevende is echt een doorduwer.. Meld zichzelf bijna nooit ziek, neemt nooit vakantie etc.. Ik werk nu ongeveer 3 weken opbouwend naar 80% alweer en nog is het niet genoeg. Zo jammer.. Wat ik ook aan blijf geven zo snel mogelijk weer volledig inzetbaar. Terwijl ik zoiets heb.. Doe rustig 80% is al beter dan niks toch.
Ik denk eerlijk gezegd dat dit voor beide kanten heel vervelend is.... niet lullig bedoelt maar ik lees dat je dus vorig jaar een burn-out hebt gehad en laatst 5 weken weg bent geweest voor onder andere een bijholte ontsteking. Ik kan me voorstellen dat jij je werkgever ook aardig wat stress bezorgd daarmee... evenals je collega’s. Daar kun je misschien niks aan doen, maar een beetje begrip van beide kanten, en dus ook van de jouwe lijkt mij in ieders voordeel werken.
Deze leidinggevende is net nieuw en moet heel de organisatie nog leren kennen. Naast mij nog iemand langdurig ziek plus 2 vacatures om op zien te lossen (ze wijzen alle sollicitanten al 2x af...) Snap dat ze ook in een lastige positie zit. Want het is wachten tot de volgende werknemer uitvalt en het is roeien met de riemen die er zijn. Dat heb ik vorig jaar te hard gedaan door leegloop aan collega's en gaten dichten. Wil niet opnieuw over mijn grenzen en straks én met baby en weer burn out zitten. Ik hoop dat ik er met ( in samenspraak arbo arts )en met haar uit kan komen wat voor beide prettig werkt. In 3 weken naar 80% is idd al heel wat! Ik denk ook dat zoiets in eigen tempo beter werkt dan dat er gepusht wordt over je grenzen te gaan met risico dat je straks langer thuis zit. Sterkte!