geen gevoel bij de zwangerschap/geen band met baby

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door jo1984, 15 dec 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. jo1984

    jo1984 Niet meer actief

    Hallo, ik ben 27 jaar en 9 weken zwanger van ons eerste kindje.
    In alle verhalen hier op de site lees ik voornamelijk hoe iedereen op een roze wolk zit bij een zwangerschap, maar ik mis dat gevoel dus een beetje. Het lijkt wel heel ver van me af te staan en ik kan me ook echt niet goed voorstellen dat ik straks een kindje heb en mama zal zijn...

    Dat begon eigenlijk al bij de zwangerschapstest. Ik had altijd gedacht dat er van alles zou gebeuren wanneer je zwanger was. Dat mijn hele wereld in één klap zou veranderen. Maar toen de twee streepjes op de test langzaam zichtbaar werden, veranderde er niets. Tuurlijk, ik was heel blij. Maar mijn wereld stond niet op zijn kop, en de klokken gingen niet luiden. Nee, het huis moest nog steeds schoon en de kat wou nog steeds eten, kortom mijn leven ging zijn oude gangetje.

    Na onze ontdekking ben ik een weekje op vakantie gegaan, maar de realisatie dat ik zwanger was, die kwam nog steeds niet. Ik voelde me alleen moe, maar meer veranderde er ook niet. Na de vakantie hebben we onze beste vrienden en familie ingelicht. Zij waren allemaal heel enthousiast en het leek wel of zij zich er veel meer bij voor konden stellen dan wij.

    Bij week 6 kwam de misselijkheid. Ik heb inmiddels medicatie gekregen omdat ik toch wel veel braak. Maar ook daardoor heb ik niet het idee zwanger te zijn. Ik voel me vooral lamlendig.

    In mijn achtste week voor het eerst naar de gyn geweest. Ik dacht:"Als ik het kindje zie, dan wordt het vast wel echt."
    Maar ook deze keer… Ik zag het kindje wel, maar ik kon dit gevoelsmatig niet echt koppelen aan mijn buik. Natuurlijk weet ik dat het echt in mijn buik zit en ben ik heel blij en trots dat ik zwanger ben. Maar ik had verwacht dat het moedergevoel meteen zou komen en ik echt helemaal zou stralen en dat is niet zo. Het leven gaat gewoon zijn gangetje. Er is feitelijk nog niets veranderd in mijn wereld, en dat had ik nou net wel verwacht. (Afgezien dat ik in de ziektewet zit door de misselijkheid uiteraard) Misschien als ik straks het kindje ga voelen...?

    Waarom ik dit plaats, tsjah herkenning misschien?

    Liefs
     
  2. LuckyMommy

    LuckyMommy Fanatiek lid

    17 feb 2010
    3.632
    1
    38
    Overdag bij mijn kids, Avonden & weekenden werken
  3. zonne bloem

    zonne bloem Bekend lid

    26 aug 2011
    989
    0
    0
    komt nog wel denk ik
    het is onwerkelijk en gek.... dat?? zit dat in mij???

    wacht maar tot je het gaat voelen enzo :D
    en anders overleg het met de verloskundige...
     
  4. Andrea85

    Andrea85 Fanatiek lid

    18 mrt 2011
    4.859
    1
    0
    Dat is heel normaal, ik kon het me in het begin ook echt niet voorstellen - en nu met vlagen ook nog steeds niet. Ik vond de eerste echo super leuk, maar ook ik kon het maar moeilijk koppelen aan dat dat míjn kindje was in míjn buik. Tja, ik geloof dat er maar weinig vrouwen zijn die meteen op een roze wolk kruipen en daar tot het einde op blijven zitten.
    De 12-weken-echo heb ik al heel anders ervaren, toen begon ik me ook wat zwangerder te voelen (buikje begon langzaam een beetje te groeien etc). Maar ook toen was het nog vrij onwerkelijk. Bij de 20-weken-echo lag bij mij het omslagpunt, geloof ik. Toen ik zag dat alles in orde was én het geslacht van ons kindje wist, werd het in een klap een stuk echter. En daarna begon ik het kindje ook steeds duidelijker te voelen, waardoor je ook die koppeling met het feit dat er een baby in jóuw buik groeit meer en meer gaat maken.
    Inmiddels ben ik 30 weken zwanger en voel ik het kindje de hele dag door, het feit dat ze bijvoorbeeld tegen mijn hand aan gaat liggen als ik m'n buik aanraak maakt ook dat ik het idee heb dat ik haar begin te leren kennen; we kunnen echt contact maken. Heel anders dan hoe het bijvoorbeeld met 10 weken is.
    Maar ook nu 'vergeet' ik het soms wel even hoor, want ook nu nog gaat het dagelijkse leven gewoon door.
     
  5. Biny

    Biny VIP lid

    10 feb 2011
    17.489
    5.572
    113
    Vrouw
    Niks raars aan hoor...;)
    Heb ik ook gehad.. En geloof het of niet... Zelfs nu nog..

    De baby It in mn buik en beweegt daar ook waar ik van geniet!:)
    Maar op de een of andere manier lijkt het een soort van normaal te lijken... En bewegende buik de hele dag en lijkt t dus ook voor me gevoel alsof dat altijd blijft.. Ipv dat ik binnen nu en hooguit 6 weken ECHT mn kindje in me armen heb...
    Vind het nog steeds een aparte gedachte :p
     
  6. Andrea85

    Andrea85 Fanatiek lid

    18 mrt 2011
    4.859
    1
    0
    Dat herken ik ook heel erg, ik vind die trapjes echt super leuk, maar 't voelt ook heel normaal. Lijkt me heel gek als dat straks voorbij is, dus daarom probeer ik er nu soms heel bewust bij stil te staan. Maar het is dus niet zo dat je een trap krijgt en ineens in de zevende hemel zit, tenminste bij mij niet :p
     
  7. tupp

    tupp VIP lid

    13 jun 2009
    22.622
    18.475
    113
    Vrouw
    lerares basisonderwijs
    Herkenbaar hoor: ik was heel blij dat ik zwanger was (ook erg bezorgd, door eerdere mk). Maa ik had nog niet echt een moeder gevoel ofzo. Dat werd al meer toen ik het kindje ging voelen. Maar nog... Ik kon me er ook echt geen beeld bij vormen hoe dat dan zou zijn als het kindje eenmaal geboren zou zijn. Ik vond de echo's heel mooi en bijzonder, maar ook weer niet zo dat ik lag te huilen van geluk ofzo.

    Na de bevalling was ik weer vreselijk blij en trots. En ik hield al gelijk van onze zoon, maar ik merkte wel dat die liefde de eerste weken / dagen nog groeide. Het voelde wel al heel snel of ons leven altijd al zo geweest was.

    Probeer je niet te veel zorgen te maken over wat je voelt of wat je denkt dat je zou moeten voelen. Wees gewoon blij met je zwangerschap en laat het verder op je af komen.
     
  8. gekko

    gekko VIP lid

    11 okt 2010
    10.962
    0
    0
    NULL
    NULL
    Hier heb ik heel af en toe het besef dat ik over een tijdje mama ga worden...maar vaker vindt ik het gewoon bizar allemaal... Mijn man heeft het trouwens wel allemaal door... misschien dat ik vanmiddag na mijn echo meer gevoel erbij heb.... maar zeker weten doe ik het niet...

    Ik geloof wel dat het uiteindelijk goed komt met die moeder gevoelens...
     
  9. beethoven

    beethoven Nieuw lid

    24 aug 2011
    3
    0
    0
    NULL
    NULL
    Ben niet zo'n reageerder, maar wil je even een hart onder de riem steken! Ik ben nu zwanger van de tweede, maar had bij mijn eerste ook helemaal geen gevoel bij die buik. En ik wist dat er een baby in zat, maar het bleef toch allemaal abstract en een ver van mijn bed show. Zelfs na de echo's was ik niet in jubelstemming, geen tranen van geluk en toch was ik echt wel blij dat er een gezond kindje in mijn buik zat! Iedereen voelt wat 'ie voelt, en laat je niet gek maken door alle 'rozewolk' verhalen. Als jij dit tegen je omgeving vertelt dan weet ik zeker dat er vergelijkbare verhalen loskomen! Zelfs toen beebie 1 eenmaal geboren was voelde ik niet meteen een innige band, ik wilde zelfs wel een paar weken op vakantie :cool: zonder die huilende baby, want ik had het tenslotte al zo zwaar gehad met die zwangerschap en bevalling, hahaha! En ik denk dat ik het echt gedaan had als mijn man me niet voor gek had verklaard!! Nu kan ik hier hartelijk om lachen (het waren echt de hormonen...) en kan ik die kleine hooguit een lang weekend missen, het komt dus allemaal goed!! Uiteindelijk!
     
  10. Lief

    Lief Fanatiek lid

    26 sep 2007
    3.153
    599
    113
    Zo herkenbaar, nee ik zweef niet op een roze wolk, nee ik kan me er ineens niks meer bij voorstellen dat ik zoo graag een kindje wilde. Nu heb ik ook vanaf week 6 hyperemesis (extreme misselijkheid) en werk ik pas sinds kort weer 2 keer 2 uur, dus ben ook vooral dood en dood ziek ipv zwanger geweest ;) Dat helpt vast ook niet...

    Maar ik probeer wel echt van dingen te genieten enzo, en kleertjes kopen is wel leuk, maar heb er niet dat hysterisch gelukkige gevoel bij wat ik dacht te hebben. Eigenlijk is het zwanger zijn dus gewoon absoluut niet wat ik er van verwachte, ook al wist ik wel dat ik vrij nuchter was en dus waarschijnlijk niet 9 maanden rond zou zweven hoor.

    En ik wilde toch écht echt heel graag mama worden, blijkbaar heb ik gewoon niet zulke intense gevoelens ofzo ;)

    Oja heb het wel 1 keer echt gehad, toen we met 17 weken een pret/geslachtsecho deden en de echoscopiste zei: jullie krijgen een klein meisje/jongetje. Toen voelde het wel even heel echt en happy :) Was een mooi momentje zo tussen al het ziek zijn in. Had toen vanaf 12 weken ook geen echo meer gehad en toen was het ineens een babytje zegmaar. Kan ik aanraden rond die tijd :)

    Heb maar geaccepteerd dat ik niet geschikt ben om zwanger te zijn lichamelijk, en dat ik niet voldoe aan de standaard roze wolk gevoelens, hopelijk haal ik het straks gewoon allemaal in..
     
  11. Dubbeltje82

    Dubbeltje82 VIP lid

    7 jan 2011
    11.704
    3.815
    113
    Vrouw
    Bij mij ontaardde het in een prenatale depressie... dus houd het wel in de gaten en praat erover met je VK danwel HA...

    Ik heb al met al maar 2 weken kunnen "genieten" van mijn zwangerschap en nu ben ik echt aan het uitzitten. Het zwanger zijn voor mij was ook niet leuk of bijzonder... ik verheug me veel meer op dat ik de baby daadwerkelijk in mijn armen zal hebben.
     
  12. jo1984

    jo1984 Niet meer actief

    Jeetje wat een reacties:)
    Was bang dat ik de enige ben.

    Beethoven, ik moest wel even grinniken om je 'op vakantie willen' verhaal. Blij te horen dat het uiteindelijk goed gaat komen.

    Gekko, heel veel plezier bij de echo vanmiddag!

    Tupp, ik heb ook pasgeleden een mk gehad. Ben 1 x ongesteld geweest en weer zwanger. Ik denk dat dit ook meespeelt. Dat ik me niet durf te hechten omdat ik bang ben het kwijt te raken. Op de 'eerste' zwangerschap hebben we anderhalf jaar moeten wachten, dus het verdriet was groot toen het mis ging. Mede daardoor ook niet verwacht zo snel weer zwanger te zijn.

    Andrea, fijn te horen dat het omslagpunt bij de 20 weken lag bij jou. Ik hoop dat het hier ook zo zal zijn. Ik kan niet wachten tot de eerste schopjes!!!

    Sam gek is dat toch he. Je leeft al die tijd naar een zwangerschap toe, fantaseert over je baby en als je dan zwanger bent kun je je niet voorstellen dat je mama gaat worden.

    Zonnebloem, als het zo blijft zal ik het zeker gaan overleggen met mijn gyn. Maar wil toch even wachten tot de 20 weken. Dat lijkt me een mooie grens, toch?

    Dikke buik, fijn te horen dat het allemaal goed zal komen.

    In elk geval bedankt voor al jullie reacties! Ik ben blij te horen dat ik niet de enige ben.
    Zoals ik al eerder in dit bericht schreef, zou het misschien iets te maken hebben met mijn eerdere mk en/of het feit dat ik al bijna 2 jaar heb gewacht op een zwangerschap?

    Liefs
     
  13. jo1984

    jo1984 Niet meer actief

    terwijl ik mijn reactie typte alweer nieuwe reacties:)
    Bedankt!

    Mayd; prenatale depressie? kan dat ook? jeetje dat lijkt me heftig!

    Lief, dat is helemaal erg hg! Kan me goed voorstellen dat je er dan niet van genieten. Ik heb volgende week weer een echo. Ik kijk er gewoon tegenop. Straks is er iets mis met de kleine. Van nature helemaal geen doemdenken maar ik ben volgens mij, net als jou, niet zo goed in zwanger zijn hihi

    kus
     
  14. goofychick

    goofychick VIP lid

    31 dec 2007
    12.116
    0
    0
    Zuid-Holland
    Meis dat gaat nog wel goed komen hoor......misschien is het allemaal wat later dan anderen. Weet dat er vrouwen zijn pas een paar dagen na de bevalling een band hebben.
    Komt goed laat het over je heen komen.....tis allemaal ook zo onwerkelijk.
     
  15. Danielle1982

    Danielle1982 Fanatiek lid

    3 apr 2008
    3.515
    1
    0
    Het is niet erg... Herkenbaar ook bij mijn 1e zwangerschap. Ook na de geboorte had ik het nog niet. Heel verwarrend en helemaal niet leuk. En toen.. ineens; kwam de omschakeling. Het was MIJN kindje, en begon het echte houden van...

    Toen hij begon te schoppen in de buik werd het gevoel wel sterker dat er écht een baby in de buik zat. Maar alsnog was ik toch nog wel verbaasd dat er een baby uit gekomen was.. ;)

    Nu bij deze zwangerschap beleef ik het heel anders. Ik voel nu echt al wat voor het kindje. Maar dat komt puur omdat ik weet dat onze lieve jongen ook zo'n klein frummeltje is geweest. En hij is opgegroeid tot het geweldige mensje wat hij nu is. Ik besef nu veel meer dat ooit dit frummeltje ook zo'n mooi persoontje wordt. Het is niet meer zo abstract.
    Ik vond de eerste zwangerschap zo'n "vaag" iets. Het is allemaal nog zo'n verrassing. Sterkte, en probeer je er niet te druk om te maken... Het is ook niet niks, en het hoeft niet gelijk een roze wolk te zijn. Mensen denken dat dat MOET maar dat is absoluut niet zo.... Het komt allemaal goed.
     
  16. Tord

    Tord VIP lid

    26 okt 2009
    7.304
    298
    83
    Ik heb het ook (gehad), zowel bij de eerste zwangerschap (tot de geboorte aan toe!) als nu, en ik ben nu weer 36 weken zwanger.
    Geen zorgen, na de geboorte komt het écht goed!
     
  17. Andrea85

    Andrea85 Fanatiek lid

    18 mrt 2011
    4.859
    1
    0
    Dat speelde bij mij ook mee, ik vond het idee van zwanger zijn heel leuk, maar de zorgen die er bij komen kijken (is het kindje wel gezond? doe ik het wel goed?) vlakken dat ook weer af. En dat blijft ;) Ik kan nu dus echt wel genieten van mijn zwangerschap, maar die zorgen zijn er ook altijd. Dat is iets waar ik voor de zwangerschap misschien niet zo bij stil heb gestaan; het is niet allemaal verheugen en blij en leuk, het is ook een enorme verantwoordelijkheid waar zorgen bij horen. Na de geboorte zal dat niet heel erg anders zijn. Je moet dus de juiste balans vinden in genieten en zorgen maken. Op dit moment heb ik die wel gevonden, maar dat duurde dus wel een paar weken.
     
  18. mw21

    mw21 VIP lid

    24 okt 2010
    5.168
    158
    63
    Zorg
    't Westen
    Zelfs met een bewegende buik besef ik niet dat r een baby in mijn buik zit... Laat staan bevallen...
    Besef komt nu wat meer als de babykamer klaar is, kleertjes wassen, wiegje naast t bed, box in de huiskamer

    moet t echt visueel hebben en tja een echofoto.. Besef niet dat t in mijn buik is.

    Maar dus misschien als je straks spullen gaat kopen etc het allemaal wat echter wordt!
     
  19. mamabri

    mamabri Niet meer actief

    Jeetje wat herkenbaar. En wat apart dat zoveel vrouwen dit blijkbaar hebben. Zo zie je maar. Ook ik heb het, ben nu van de 3e zwanger (bijna 27 weken!) en ook al ben ik blij, ik heb nu nog niet veel met het kindje. Heb ook bijna niks gekocht. Mijn ervaring is dat pas als het kindje geboren is na een dag of 2 ik er pas een beetje een band mee krijg. Weet ook niet waarom want ben er echt wel supergelukkig mee. Ben er van overtuigd dat jij ook een band krijg met je kindje, duurt alleen blijkbaar bij sommige vrouwen wat langer
     
  20. Lief

    Lief Fanatiek lid

    26 sep 2007
    3.153
    599
    113
    Nou.. ik zit hier naast de box vol met spullen, maar ik kan me er nog niks bij voorstellen haha. Ik heb er bijna 2 jaar over gedaan om zwanger te raken en ik zat vaak te mijmeren: straks staat daar een box etc, zo'n heerlijk gevoel. En nu staat ie er.. en... tja.. uh?

    Er zijn echt wel momentjes hoor dat ik t bij het wakker worden weer voel bewegen en denk: wauw. Maar ik geloof dat het bij mij toch echt pas zal komen als het er is.

    Heb ook heel lang zoiets gehad van: eerst maar eens zien dat ik de ... weken haal, want straks wordt het ons weer afgenomen. Heb een vroege miskraam gehad, en ben nogal een doemdenker qua vroeggeboortes enzo ;) Misschien dat ik me daardoor ook wat minder heb durven binden nog aan het kindje ofzo? Nu ik er telkens wat meer weekjes bij kan tellen begint het wel iets echter te worden. Maar dan nog zit ik namen te verzinnen en heb ik niet het gevoel dat het voor ONS kind is. Tis gewoon te onwerkelijk ofzo.
     

Deel Deze Pagina