Wat jammer! Misschien toch een afspraak inplannen om zo meer ruimte krijgen. Contacten met klasgenoten zijn redelijk. Hij is net voor de zomervakantie in gr 2 gekomen dus alle kindjes kennen elkaar al lang. Hij heeft het lastig. Zal ook komen omdat hij toch ook anders denkt. Snapt bijvoorbeeld niet dat als ze met meerdere zijn ze je pesten en zodra ze alleen zijn doen ze aardig. Hij had eerst veel last van 3 kinderen en dat lijkt nu minder (slaan, schoppen, duwen, schelden) nu nog 1 die door blijft gaan. Wanneer je intellectueel gezien geen uitdaging krijgt reageert de 1 er prima op en vinden alles wel prima. De ander reageert heel sterk op school of thuis. Zodra ze dat doen is er iets niet in orde. Bij een tevreden kind is het helemaal prima maar als ik kijk naar onze knul was hij ook echt boos en verdrietig. Het was zielig hij vond het zo tegenvallen! In die groep had hij al helemaal geen aansluiting. Leuk dat ze op school judo aanbieden!
Door het pesten zouden weinig kinderen zich nog op hun plek voelen Ik las net ergens andersen reactie van jou over die gedrevenheid. Onze middelste zou zich ook niet echt tegen laten houden. En (vrees ik) de buien die hij nu thuis heeft ook op school gaan vertonen.....
Het zegt helemaal niks, het gedrag zou net zo goed alleen thuis kunnen zijn en zich keurig aanpast aan de omgeving. Positief gezien, als de buien op school zijn komen ze wel snel in actie. Stel overigens ook zelf grenzen en blijf in gesprek dan met school. De eerste weken kwamen ze met alles wat los en vast zat, hij had een kindje geslagen en goh alles wat er in een kleuterklas kon gebeuren. Uiteindelijk aangegeven dat ik hem niet durf op te halen omdat ze zo negatief waren. Ze schrokken daar enorm van en boden ook hun excuses aan. Zijn er nog op terug gekomen toen dat eenmaal was geland. Daarna kwamen ze alleen met echte dingen die belangrijk waren om te weten, naast negativiteit kwamen er ook positieve verhalen en leek het wel of ze hem beter begrepen. Hij komt heel goed voor zich zelf op en dat was ook een puntje dat voor hem een voordeel was om te versnellen net als zijn lengte (groot voor zijn leeftijd) Contact houden met de leerkracht is heel belangrijk, het laagdrempelige zorgt er ook voor dat ze dingen konden proberen.
wegens ziekte van een hb coach gaat hybride project niet door. balen.zoontje wilt nog steeds naar deze school gaan als middelbare school.maar dan volgend jaar.
Wat jammer dat het niet doorgaat Nu nog een half jaar wachten dus. Ik kan me voorstellen dat het voor je zoon lang duurt. Hier zijn wij op verzoek van mijn zoon aan het kijken of hij vervroegd naar de middelbare school kan gaan. Ik ervaar het als zeer heftig, mijn zoon gelukkig niet. Om eerlijk te zijn, had ik nooit verwacht dat het hier zo zou gaan lopen.
Wat ontzettend jammer en vervelend, belize! Het was natuurlijk een mooi en fijn plan ter overbrugging tot het VO. Bedoel je officieel vastgesteld? Of anders?
Zoon is officieel nooit getest (al is het misschien wel handig geweest achteraf). Wij hadden zelf het gevoel dat hij s.e. voorloopt maar nu uit zijn schoolrapport blijkt dat ze hem s.e. op 13 jaar plaatsen (hij is nu 10). Als ik hem vergelijk met zijn broertje is hij idd anders maar z'n groot verschil, ben een beetje verbaast zeg maar.
Ik heb er geen professioneel verstand van, maar ik zou denken dat bij tieners ook de timing van puberteit gaat meespelen? Kinderen die vroeg in puberteit gaan zijn soms niet alleen lichamelijk eerder volwassen maar ook in hun hoofd/sociaal-emotioneel al verder dan leeftijdsgenoten. Dus dat zou het later nog kunnen gaan beinvloeden. En heb ook weleens gelezen dat sociaal en emotioneel eigenlijk twee heel verschillende aspecten zijn. Veel hoogbegaafde kinderen lopen sociaal wel voor, maar emotioneel op leeftijd. In welke punten loopt jouw zoon voor?
Lichamelijk is het gewoon nog een kleine jongen hoor. Geestelijk is het wel een (pre)puber ja. Waar loopt hij in voor volgens zijn rapport: Zelfkennis en zelfbeeld Zelfstandigheid (zeker waar, is erg zelfstandig) Zelfredzaamheid Emotionele ontwikkeling (scoort hij iets lager op) Relaties met volwassenen Relaties met kinderen
Op zich fijn toch, dat hij naast cognitief ook SE voorloopt als hij een jaar eerder naar de middelbare school wil? Mijn dochter loopt in beide ongeveer evenveel voor, en dat geeft het toch wat meer evenwicht. Anders is een jaar versnellen ook lastiger als het niet matcht met oudere kinderen.
Dat leek/lijkt me ook inderdaad. Wij hebben nooit een dergelijk beeld gekregen van de kinderen en ik weet dat de meningen over onze dochters soms verschillend zijn. De jongste is bv. nogal intens, waardoor ze soms erg jong lijkt, maar ondertussen valt het me volgens mij wel mee, het is gewoon wie ze is. En bij de oudste is het een ingewikkeld verhaal.
Op zich speelt hij niet met oudere kinderen maar met kinderen met dezelfde interesses , een paar van zijn vrienden zijn jonger maar lopen ook wel voor. Soms vind ik het wel lastig, hoor.
Mee omgaan in bepaalde situaties. Laatst een voorbeeld. Ik ben flink boos op hem geworden (iets met teveel gamen, mij negeren, niet luisteren en niet doen wat gevraagd wordt (huiswerk)). Ik heb hem dan aan het huiswerk gezet in de woonkamer en ging zelf naar boven. Hoor ik de voordeur gaan. Ik naar beneden en ja hoor, het kind is weg. Nooit eerder meegemaakt. Zonder telefoon, jas en schoenen aangetrokken en naar buiten gelopen. En nu? Met je verstand begrijp je dat als hij afgekoeld is, hij waarschijnlijk wel terugkomt. Maar je gevoel zegt “joost mag het weten hoe dit afloopt”. Je bent alleen thuis met de jongste, man is aan het werk 30 km verderop. Ik ben gelijk buiten gaan kijken maar kon hem niet vinden (achteraf bleek dat hij zich heeft verstopt toen hij mij zag lopen).
Voor jezelf leer je overigens dat boos worden geen nut heeft en dat je moet praten, praten en praten en de consequenties uitleggen. Vind ik soms lastig. Ook omdat je juist de rust moet opzoeken en tijd voor moet nemen, veel tijd. De laatste half jaar praat ik hier als brugman wat ook wel eens vermoeiend kan zijn. En nu lig ik letterlijk wakker omdat het absoluut niet duidelijk is hoe verder op school. Komt allemaal hopelijk wel goed maar vreet energie.
Wat je schrijft dat klopt zeker, boos worden heeft geen zin en maakt het erger. Maar je bent nog steeds menselijk en je frustratie loopt dan ook op. Het praten als Brugman is zeker vermoeiend! Dag in dag uit dingen uitleggen en de consequenties van proberen duidelijk te maken. Wij hebben nog een jonge knul en die heeft er nog wel eens een handje van om eerste dingen te doen en dan te denken dat het niet handig is. (5)
Maar zijn dat geen ‘normale’ puberdingen? In de zin van dat iedere puber dat doet en ouder (of in ieder geval veel ouders) met dit soort dingen te maken krijgt (en dat het voor iedere ouder lastig is)? Praten als brugman is ook iets wat bij de puberteit hoort. Sommige dingen moeten ze toch zelf ervaren, hoe moeilijk dat als ouder ook is.
Dat het een pubergedrag is, bedacht ik inderdaad achteraf met een kopje koffie erbij Als je een 13jarige in huis hebt, dan ben daarop wellicht geestelijk wat meer voorbereid. Je krijgt dan een lezing op een middelbare school “hoe omgaan met puber in huis”. Maar hij is 10 jaar en lichamelijk ook nog echt 10 en klein. En dat gedrag had ik niet zo 1, 2, 3 van hem verwacht. Dat maakt het dus toch lastig dat onvoorspelbare. Nu proberen wij het te voorkomen door (veel) te praten en het lukt aardig maar ook niet altijd.
Geen idee, mijn dochter is ook 10 en ik heb al tijden het idee dat ze lekker aan het puberen is. Ook lichamelijk merk ik sinds zeker een half jaar echt een verandering (meisjes zijn wat dat betreft sowieso meestal wat eerder dan jongens, geloof ik?). Mijn oudste is juist groot (niet extreem), op open dagen van VO-scholen ed valt ze echt niet op (en tussen leeftijdsgenootjes vaak juist wel). Pubers staan bekend om onvoorspelbaar gedrag. Ik houd me maar voor dat het alleen maar erger kan worden de komende tijd en dat ze dan veel minder te sturen zijn dan nu. Ik hoop heel erg dat ik haar voor die tijd nog zoveel mogelijk 'mee kan geven' (inderdaad door te praten - maar puberaal als ze is, wil ze dat al weinig meer ) en hopelijk is ze dan tzt zelf in staat dingen op een goede manier aan te pakken. De verleidingen worden alleen maar groter naarmate ze ouder worden...