Hallo meiden... ik ben supertrots want mopje staat sinds vorige week uit zichzelf.... ze staat aan de rand van de box en aan de rand van haar ledikantje,,,, helemaal geweldig natuurlijk... maar er is toch wel een probleem.... ze snapt niet hoe ze weer kan gaan zitten... dus ze staat.... en staat.... en staat.... totdat ze het niet meer houd en dan laat ze zich naar achteren vallen.... levensgevaarlijk.. het ziet er afschuwlijk uit... ( was net te laat vorige keer) wat moet ik nou doen? als ze dit in haar ledikantje doet dan zie ik het niet....en de box is nu dus ook geen plek meer waar ik haar veilig even kan "stallen"als ik iets moet doen.. ze schrikt zich zelf ook dood en schreeuwt en krijst het dan uit.... echt pure ellende... ik vind dit zooo zielig... wat moet ik nou doen? is dit normaal? ik ben niet zo van het puschen en maar dingen aanleren continu... alles op zijn tijd maar van dit heb ik wel zoeits van jemig.... hoe leer ik haar zo snel mogelijk hoe ze weer moet gaan zitten??? iemand tips? gr Jose
Eva had dat ook, duurde ook even voordat ze het geleerd had. Zat ik aan de telefoon, stond Eva aan de tafel, liet ze gewoon los en viel recht achterover. Is heel vaak gebeurd, je kan er nou eenmaal niet telkens achter gaan staan. In het ledikant kan het geen kwaad, het matras is lekker zacht en tegen de spijlen aan vallen is misschien niet altijd even prettig, maar kan op zich geen kwaad. In de box had ik alle harde dingen er tijdelijk uitgehaald zodat ze zich daaraan niet kon bezeren. Je kan haar best proberen te leren om zelf weer te gaan zitten, maar dat is vrij lastig. Ze moet het toch zelf door gaan krijgen, komt vanzelf.
Misschien gewoon 10x achter elkaar van staan tot zitten brengen? Hier ook een dochter die met 7 maanden stond en die dus ook regelmatig weer achterover ketste. Ze hebben het wel snel door hoor! Even oefenen. Als ze zichzelf steeds bezeerd is ook niet leuk.
hmmm vervelend en idd doodeng!! toen maddi eenmaal doorhad dat hij kon staan was dat superleuk natuurlijk en als hij dan weer wilde kruipen begon hij te jammeren van " mama kom me helpen ik wil niet meer staan" na een tijdje heeft hij zelf geleerd hoe hij weer netjes op de grond kwam. eerst een handje op de grond en de de andere.
Marin deed dat ook in het begin. Tsja hoe hard het ook klinkt, ik kan er echt niet hele dagen bij staan. Dus ze leren van zelf om normaal te gaan zitten/ En ook dat gaat niet zonder slag of stoot, dan zat ze bijna op dr kont en rolde ze weer over de kop. Met het hoofd op de plavuizen... Maar ook al hebben ze het geleerd, ze blijven zich voort durend pijn doen. Ik moet me vaak ff omdraaien, ik probeer daar zo koel mogelijk mee om te gaan. Maar het doet natuurlijk altijd zeer om te zien dat je kindje pijn heeft.. Ze heeft nu steeds dat ze onder de tafel door kruipt en gaat zitten en dan stoot ze echt steeds keihard dr hoofd. Eerst haalde ik haar er onder vandaan, maar ik blijf bezig. Dus laat ik haar het zelf ook wat uit zoeken, en ze begint het nu te snappen dat ze dr hoofdje naar beneden moet houden. Van vallen en opstaan leren ze ....
ze hebben het vaak snel door. je kunt haar helpen door bijvoorbeeld aan de tafel te laten staan, en dan een speeltje op de grond leggen. Als ze dat wil pakken moet ze dus leren door de knietjes te buigen en zich vast te houden met een handje. terwijl je oefent zit je achter haar en je handen om haar middel. Onze dochter had het snel door, hoop die van jou ook! Succes!
Ik heb het ook wel eens voorgedaan, maar mijn dochter liet zich vanaf het begin recht naar beneden vallen en viel dus weer op haar kont. Ze kan erg goed zitten, ook op haar knietjes of op 1 voet of scheef, dus als ze zo "viel" kon ze zich aardig herstellen. Soms ook niet, dan viel ze wel. Voordeel hier is dat Julia er nooit om huilt, dus ik ben de enige die het zielig vindt. Alleen als het echt hard gaat, of tegen de spijlen, maar op de grond vallen is echt blijkbaar niet zo pijnlijk als het lijkt. Ze speelt gewoon weer door...
Gijs heeft t staan ook uit gevonden.. Van de week klauterde hij bij een soort krukje/stoeltje omhoog.. Keek trots om zich heen, liet beide handen los en... BONK.. achterover met zn hoofd op de vloer.. Tja.. euhm.. dat zal nog wel eens vaker gebeuren..
dat ga ik ook maar eens proberen hi hi hi ik moest altijd zo lachen voordat ik moeder was om die andere hysterische moeders.... maar oh oh wat kan ik het niet aanzien zeg als ze zich bezeerd.. xxx jose