Wie had, net zoals ik, al enkele miskramen en/of biochemische zwangerschappen en werd toch nog succesvol zwanger? Iemand ervaring met bloedverdunners? Mijn arts laat de keuze aan mij. Ik mag dit nemen, maar er is geen medische reden voor. Acupunctuur? Bepaalde vitamines of kruiden? Stress? Voeding? Ik ben radeloos omdat het keer op keer op keer lijkt mis te lopen en ik weet echt niet meer wat te doen of denken. Liefs
Lieve @LenaMill ik volg het topic waarin je schrijft ook een beetje en ik had erg goede hoop voor je deze ronde. Ik wil je allereerst veel sterkte wensen met weer een klap. Ik heb zelf helaas ook te maken met herhaalde miskramen. Laatste miskraam was bij 8 weken, de miskramen daarvoor telkens tussen de 5-6 weken. Bij mijn enige succesvolle zwangerschap heb ik acupunctuur gedaan, eigenlijk uit pure wanhoop en ik niet meer wist wat ik moest doen. Sowieso hielp het me heel erg te ontspannen. Ik was door de hele MMM zo gespannen dat ik niet meer tot rust kon komen. En toeval of niet, het heeft me toen wel een gezonde zoon gebracht. Ik wilde nu eigenlijk geen acupunctuur doen omdat het vrij prijzig is en ik totaal geen stress heb ervaren de afgelopen jaren. Sinds de laatste miskraam en alle corona maatregelen die z'n tol beginnen te eisen, zit ik niet zo lekker in mijn vel en heb ik de acupunctuur weer opgepakt. Volgende week de terugplaatsing dus ik ben zeer benieuwd. Ik heb bewust gekozen voor een acupuncturist die geen kruiden gebruikt, dit wilde ik niet omdat mijn cyclus verder goed is en sommige kruiden meer kwaad dan goed kunnen doen, het voelde gewoon niet zo goed om nog iets erbij te nemen. Mijn kliniek heeft ook een heel stuk op hun website geplaatst over acupunctuur icm ivf, onderin vind je ook een link naar een andere website, inclusief wetenschappelijk onderzoek: https://vivaneo-ivf.com/nl/fertiliteitskliniek-duesseldorf/behandeling/acupunctuur/ Heb je al onderzoeken laten doen? Bij mij was alles goed, behalve m'n schildklier. Hier slik ik al bijna 2 jaar medicijnen voor en dat is gelukkig stabiel.
@Krv Hoi, wat jammer dat jij ook al zo vaak een fout gelopen zwangerschap hebt moeten meemaken. Ik merk dat ik de reden vooral bij mezelf zoek. Terwijl er denk ik geen reden toe is. Ik volg al lang acupunctuur, neem folaat (in actieve vorm) ipv foliumzuur, draag continu een nierwarmer om koude baarmoeder tegen te gaan, drink zoveel mogelijk warme dranken, eet gezond, roken heb ik nooit gedaan en ik kan ook gemakkelijk zonder wijntjes etcetera. Mijn schildklier werd ook al gecontroleerd in zwangere en niet zwangere conditie. Niks aan de hand. Uitgebreid bloedonderzoek naar stolling en afweer etcetera leverde ook niks op. Nu 8 april bioptie baarmoederslijmvlies en hysteroscopie. Het enige wat ik echt NIET onder controle krijg is mijn stress. Als ik merk dat ik heel pril zwanger word, slaat de paniek onmiddellijk toe. Ik ben dan doodsbang dat het weer misloopt en probeer controle te krijgen over de situatie door continu bloed te laten prikken op hcg om te kijken of dat wel genoeg stijgt. Als ik bruinverlies aantref in mijn onderbroek word ik helemaal gek! Pffff
@LenaMill het ligt echt niet aan jou! Ik vind het ook moeilijk te verteren dat de enige conclusie lijkt te zijn: 'pech'. Want waarom heb ik dan zo vaak pech?! Ik probeer me heel erg vast te houden aan het feit dat het toch 1 keer goed is gegaan en m'n lijf het dus echt wel kan. Alles ziet er telkens mooi uit maar loopt weer heel verdrietig af. Stress is niet goed maar zo logisch, ik ben ook altijd obsessed aan het testen, liefst meerdere keren per dag. En inderdaad die paniek als je iets van rood/roze/bruin ziet. Het liefst zou ik vanaf morgen ook minstens 12 weken slapen, en dan wakker worden en horen dat alles goed is. Maar dat is helaas geen optie. Ik ga zo weer naar de acupuncturist en daarna ben ik altijd heel ontspannen, ik hoop echt dat ik dat zo lang mogelijk vast kan houden nu. Ik probeer ook nog maar niet na te denken over testen en hoop me dit keer echt in te gaan houden. In welk ziekenhuis/kliniek loop jij? In mijn kliniek bieden ze ook psychische ondersteuning aan, wellicht zou dat nog iets voor je kunnen zijn?
Ik ga in uz Gent. Hier ooit idd psychologische bijstand gekregen. Vind het nu in covidtijd wel lastiger om met een psycholoog in het uz te gaan spreken. Mijn man mag niet aanwezig zijn en het is voor ons 2u rijden en als er file is 3u. Dat betekent weer een heel geregel om opvang te vinden voor ons zoontje dat van school moet opgehaald worden... Mijn miskraam was vorige week woensdag. Ik merk dat ik het nu pas lastig krijg. Ik voel me zo niet in staat om gelukkig te zijn. Loop kattig en slecht gezind rond terwijl ons zoontje niks aan me heeft zo. Het is ook vooral niet weten wanneer ik weer verder kan. Eerst die bioptie en hysteroscopie afwachten. Dan mijn menstruatie .. op dit ogenblik heb ik nog bloedverlies van de miskraam. Veel succes met de tp! Hopelijk kan je idd goed ontspannen blijven en wil het nog eens lukken! En bedankt voor het schrijven op dit forum. Het helpt me wel om met lotgenoten te kunnen spreken. Xxx
Het is ook onmenselijk om alles alleen te moeten doen, je man krijgt het natuurlijk ook mee maar jij bent wel degene die alles ondergaat. Lukt het je goed om erover te praten met je man? Ik wil ook dat m'n zoontje dit allemaal niet meekrijgt maar hij heeft ook gezien hoe ik van de zomer ben opgehaald door de ambulance en inderdaad nog maar niet te spreken over de nasleep van de miskramen. En met alle maatregelen voelt het extra eenzaam, alles alleen moeten doen en wij hebben geen familie in de buurt wonen dus dat maakt het ook erg zwaar. Gelukkig gaan we binnenkort dichterbij onze families wonen, daar kijk ik enorm naar uit. Heb je wat leuke dingen in het vooruitzicht? Dat helpt mij wel om positief te blijven. Ik had trouwens ook weinig bloedverlies na m'n laatste miskraam, totaal niet te vergelijken met een normale menstruatie. Maar 3 weken later had ik een positieve ovulatietest en 2 weken daarna werd ik ongesteld. Ik hoop dat jouw menstruatie ook snel doorbreekt. En jij ook enorm bedankt voor het openen van dit topic, het lucht echt op om met iemand te praten die hetzelfde doormaakt ❤️ we zijn niet alleen!
Hi meiden, herken me wel in jullie verhalen. Heb ik 2017 een kindje mogen krijgen na iui. Daarvoor alleen 1 biochemische zwangerschap gehad via ook iui nu inmiddels 6 iui en 7 terugplaatsingen verder en 3 miskramen. 2 nog vroeg, 1 wat later (7 weken, maar al gestopt op circa 5,5). Ga nu naar mijn 8e tp, allemaal uit 1 poging nog. Had 15 cryo’s uit ivf 1 ik heb tijdens mijn zwangerschap een trombosebeen gehad. Daarom gebruik ik nu op groot aandringen van mijzelf ook bloedverdunners. Ook omdat ik die sowieso moet gebruiken als ik zwanger ben. Deze gebruik ik vanaf tp 5. Daarna van de 3 tp 2 miskramen gehad, dus heb wel het idee dat die bloedverdunners mij kunnen helpen. Maar heb ook wel een aantal afwijkende waarden en dus dat trombose been gehad, dus er is een aanleiding. verder wat ik heb gedaan: - onderzoek in Duitsland naar nk en plasma cellen en een receptivity test. Hier kwam te hoog aantal plasma cellen uit naar voren. Dat betekent eigenlijk dat je een chronische baarmoeder ontsteking hebt, wat zou kunnen verklaren dat innesteling (net) niet goed gaat. - vitamines laten checken in Duitsland. Kwamen een aantal afwijkingen uit, daar slik ik pillen voor en heb ik af en toe controle via eigen huisarts - ben op advies van dames hier (en heb erover gelezen) ubiquinol gaan slikken - wandel vaker, zeker na een terugplaatsing. Voldoende stappen per dag - doe nu voor het eerst een kunstmatige cyclus ipv natuurlijk. Mogelijk kan me dat nog helpen - gebruik sowieso altijd utrogestan ivm al korte lf - afgelopen cyclus een gel echo gehad om toch te checken of er geen afwijkingen in de baarmoeder zijn. Was allemaal ‘perfect’. Maar zou zeker aanraden om zoiets te doen als je het al niet hebt gehad. Wie weet toch zoiets simpels als een afwijking of poliepen ofzo - ben vrijwel gestopt met zuivel eten. Alleen nog wat kaas, maar meestal geitenkaas sowieso - binnenkort heb ik eerste acupunctuur afspraak staan. Dat toch ook maar eens proberen Best al een hele rij. Nu ga ik op voor de eerste terugplaatsing in kunstmatige cyclus, na de antibiotica kuur die ik heb gehad voor de plasma cellen. Ook vitamines nu nog weer beter op orde soms vraag ik me wel eens af of dit nu allemaal helpt. Maar je weet het gewoon niet, dus probeer je het. heb nu weer goede hoop voor deze ronde. Voel me wel niet super top bij de hormonen. ik zou jullie in ieder geval (ongevraagd) willen adviseren om toch ook eens verder te kijken qua onderzoeken. (Als jullie dat al niet gedaan hebben) Ben op zich over kwaliteit van zorg in nl best positief, maar zijn wel echt veel te conservatief hier (alles moet 10c dubbel blind bewezen). Ik doe doe onderzoeken in Duitsland in volledige openheid met eigen ziekenhuis. Kan prima samen met elkaar.
Wow, wat hebben jullie ook al veel meegemaakt. En bedankt voor alle tips, hier kende ik er een aantal nog niet van. Zeker de moeite waard om naar te kijken. Wanneer is de terugplaatsing? Heel veel geluk gewenst!
Hé meiden, hier helaas iemand met ook al een aantal foutieve zwangerschappen helaas. Ik ben 4,5 jaar geleden spontaan zwanger geraakt maar dit is fout gegaan rond de 6 weken. Daarna het ICSI traject in ivm verminderd aantal zaad man. We hebben ondertussen 7 ICSI pogingen gedaan. Daaruit 3 pogingen helaas zonder terugplaatsing en uit de overige 4 pogingen 6 terugplaatsingen. Uit die 6 terugplaatsingen ben ik 4x zwanger geworden. 2x in Nederland door een dag 3 terugplaatsing. 1e keer een missed abortion met 10 weken van een tweeling (3 goede echo’s gehad), 2e keer direct erna met 11 weken (ook hier eerst 3 goede echo’s gehad). Daarna overgestapt naar UZ Gent en een herhaald miskraam onderzoek gehad. Niets uitgekomen. Nieuwe poging en 4 goede dag 5 embryo’s. Uit deze terugplaatsingen 2x zwanger geworden en beide keren een vroege miskraam tussen de 5-6 weken. Verder onderzoek in Duitsland maar wederom niets uitgekomen. 2nd opinion in Spanje gehad en ook niks uit gekomen. Bij mij is getest: algeheel bloedonderzoek, algehele vitamine check, stollingsafwijking, hysteroscopie, waterecho, NK-cellen, Plasma-cellen, Receptivfty test, Chromosoomonderzoek en dna matching. Bij mijn man is getest: algeheel bloedonderzoek, algehele vitamine check, Chromosoomonderzoek, dna matching, diversen zaadonderzoeken en dna fragmentatietest. Bij beide prima, nee allemaal fantastische uitslagen. Bij mij enkel een licht verhoogde schildklier waar ik op advies van UZ Gent medicatie voor slik. We hebben beide een normaal gewicht voor onze lengte, slikken goede actieve vitamines, eten gezond en sporten regelmatig. Na de laatste poging met zowel Duitsland, als Gent als Spanje in overleg. En helaas allemaal hetzelfde advies... omdat er niks gevonden wordt denken ze allemaal aan slechte eicelkwaliteit. Wij hebben recent dan ook besloten geheel te stoppen met eigen ICSI traject omdat wij er (ondanks dat de artsen dat nog wel hebben ivm goede eicel voorraad) zelfs geen gevoel meer in hebben dat het goed gaat komen en stappen over op eiceldonatie.
@Krv Hoe was je tp? Hopelijk kan je rustig blijven en zorgt de testdrang niet voor extra stress. Je mag hier gerust stoom aflaten als het nodig is. We zitten in hetzelfde schuitje! Ik duim alvast heel hard voor je! Welkom nieuwe dames! Wat hebben jullie ook al heel wat meegemaakt en veel extra onderzoeken laten doen. Fijn dat jullie hier komen meepraten. Ik heb zelf niet meer de energie om naar een ander ziekenhuis over te schakelen en nog eens extra onderzoeken te laten doen. 8 april de hysteroscopie en biopsie van de baarmoeder. Dat is het laatste wat ik laat onderzoeken. Ze gaan ook checken of er geen chronische ontsteking op het baarmoederslijmvlies zit. Wat ik me afvraag? Heb je indien dit het geval is geen last van iets? Ik heb namelijk nergens last van.
Ik denk dat, dat dan het plasma cellen onderzoek is? Dat toont aan of er sprake is van een chronische endometritis (volgens mij is dat een baarmoeder slijmvlies ontsteking). Bij mij was dat verhoogd, maar heb daar nooit wat van gemerkt. Dus obv n=1 is mijn antwoordt: nee, daar hoef je niets van te merken. Is dat dan in Gent? Wist niet dat ze dat onderzoek daar ook deden. Wat goed! spannend @Krv vandaag een terugplaatsing? Hoe ging het? Ik heb morgen een meting en hoor dan denk ik smiddags wanneer de tp zal zijn. Ik denk volgende week woensdag of donderdag. Wordt ook weer spannend. Heb nu 2 cycli overgeslagen vanwege onderzoeken. @Kramertje had het al gelezen over jullie keuze (spiek af en toe bij je updates). Spannend! Het gaat wel snel, super fijn. Is er nu al een donor match?
Trouwens as vrijdag een 1e afspraak met acupunctuur. Geloof daar eigenlijk niet zo in, maar kreeg deze tip van een bekende. Al is het maar iemand waar ik mijn verhaal een beetje kwijt kan af en toe, dan vind ik het al toegevoegde waarde hebben. Ben heel benieuwd wel.
Ze gaan gewoon een biopsie doen tijdens hysteroscopie. Dat is het enige wat ik weet. Mijn gyn sprak toch over chronische baarmoederslijmvliesontsteking. Waarschijnlijk kunnen ze dat ook uit die biopsie halen, die resultaten? Ik kijk er naar uit om gewoon door te gaan. Geen zin om nog op een hoop onderzoeken te wachten.
ja, dat gevoel herken ik heel erg. Toch vraag ik me achteraf wel eens af of ik deze onderzoeken niet eerder had moeten doen. Dan had ik met de terugplaatsingen die ik heb gehad mogelijk meer kans gehad. dat biopt heb ik ook gehad, noemen ze ook wel een scratching. als daar wat uitkomt zul je een antibiotica kuur moeten gebruiken. Duurt 2 weken. Uitslag duurt ook circa 2 weken. Dus dan ben je direct weer een maand verder eigenlijk moet je dan na 1 week nog een controle biopt. Maar dat ga ik nu niet doen. Daar wacht ik nog mee om mogelijk op een later moment te doen als het qua cyclus handiger uitkomt zodat ik niet een ronde over hoef te slaan En de medische term voor ontsteking van je baarmoeder slijmvlies is endometritis
Bedankt voor de info! We zullen zien wat er op 8 april uit de bus komt. Ik hoop stiekem dat ik nadien op dag 1 van mijn menstruatie gewoon door kan gaan en niet nog een keer een cyclus moet overslaan.
snap ik. Heel dubbel is het wel. Als ze wat vinden, kun je er wat aan doen en heb je mogelijk daarna meer kans. Maar dat betekent wel weer wachten.
Hoi dames ik wil hier ook mee typen.... Miskramen zonder oorzaak zo herkenbaar en om HELEMAAL gek van te worden. Heb alle testen gehad. Kruiden middeltjes en theetjes en nog steeds schiet hij los. 2 weken geleden ook weer een miskraam en ik had zo een hoop. Deze voelde zo anders.... en dan voor je denkt is het weer over. Ook bij mij altijd net voor de 6e week. Zo frustrerend!!!!
Ik heb exact hetzelfde als jou. Heeeel frustrerend ja! Ik weet ook echt niet meer wat ik nog extra kan proberen. Gelukkig hebben we al een zoontje van 3! Toen we startten voor een tweede kindje stonden we er zo in: als het lukt super, als het niet lukt ook oké. Nu ik al 4 keer heb mogen proeven van (kort) zwanger zijn, ben ik terug even gefrustreerd als voor ik zwanger werd van ons zoontje. Ik wil weer niet opgeven en blijf doorzetten tot het lukt. Ook al zit de schrik er goed in dat het telkens zal mislopen. We hebben nog maar 3 van onze 13 cryo's over. Eentje werd ons zoontje. De andere 9 zijn gesneuveld. Ik werd van die 10 cryo's in totaal wel 7 keer zwanger. Lastig om hoop te blijven behouden....
Wat een herkenning in dit topic.. Ik zal hieronder mijn verhaal in het kort proberen te schrijven.. Ik heb inmiddels al 7 mk gehad. 4 voor de geboorte van mijn dochter en 3 daarna. Mijn dochter (2 jaar) is geboren na 7x iui en zij was de 6e terugplaatsing van de 1e ivf. Precies een jaar geleden een nieuw traject maar dat heeft ook weer 3 mk van tp en 3 tp die niet innestelden.. Een deze dagen start ik een nieuw ivf traject op met rekovelle en orgalutran . Na de eerste 4 miskramen in uz Gent geweest voor een second opinion (alle bloedonderzoeken en Hysteroscopie) wonder boven wonder was ik van de tp daarna blijvend zwanger. Afgelopen November weer onderzoeken in mijn eigen ziekenhuis gehad waaronder Hysteroscopie en niets gevonden. Afgelopen december second opinion bij Cuypers en Cuypers gedaan en nk en plasma cellen onderzoek gehad. Ik had eigenlijk wel verwacht dat hier wat uit zou komen omdat ik een auto imuumziekte heb en daar erg last van heb (psoriasis), maar alles was goed. Ook het keizersnede litteken zag er ook volgens hun heel goed uit en dat vond ik fijn om te horen. De laatste terugplaatsing daarna is niet blijven zitten en toen was de vriezer leeg.. We waren in dubio waar we een volgende ivf zouden doen. Vorige maand bij beide ziekenhuizen gesprekken gehad. In Gent adviseerde de prof een pgt-a traject in verband met de herhaalde miskramen. Eventueel als optie 2 een normale ivf die eigenlijk exact hetzelfde zou zijn als wat wij in nl doen, geen extra medicatie wat ik eigenlijk wel had verwacht /gehoopt.. Maar we hebben dus na lang wikken en wegen voor ons (vertrouwde) ziekenhuis gekozen. Ook omdat we meteen konden starten en het in Gent wel een heel ander verhaal zou worden.. Plus factor tijd is iets om in de gaten te houden aangezien moeder en oma met 40 in de overgang kwamen.. Mijn amh is gelukkig nog wel "oke". Maar ik kon dus eigenlijk meteen starten bij de eerste menstruatie en dat voelt ook wel fijn..