Ik ben er op nogal een aparte manier achtergekomen dat ik zwanger ben, en daarom duurt het even voor het geloof. Ik voel mij niet zwanger, ik merk er eigenlijk niks van (klinkt echt heel stom, ik weet het). Bij mijn eerste zw.schap hing ik nog voor mijn NOD boven de pot en nu helemaal niks, af en toe een krampje maar daar blijft het bij. Elke zwangerschap is anders natuurlijk weet ik wel. Voor mijn gevoel ben ik ongi geweest en wilde ik op CD11 beginnen met ovu-testjes. Deze was meteen KNALpositief en dat is bij mij nog nooit gebeurd en daarom heb ik een zw.testje gedaan en ook deze was ineens knalpositief. Voor de zekerheid nog een CB digi gedaan en ook deze zei zwanger 3+. Dus echt wel zwanger, maar hoe het allemaal gelopen is, hierdoor heb ik absoluut niet het gevoel zwanger te zijn. Volgende week woensdag moet ik bij de gyn zijn, dus wie weet dat dan het kwartje echt zal vallen...... Een beetje een warrig verhaal, weet ook niet goed wat ik ermee wil bereiken om het hier neer te zetten, maar ik kan in elk geval even mijn hert luchten
GEFELICITEERD!! Je bent pas 5 weekjes zwanger, dus zo gek is het niet dat je het nog niet gelooft! Dat heb ik namelijk nu nog steeds! Ja ik geloof het wel, maar ik besef het echt nog niet! Komt vast helemaal goed! fijne zwangerschap
Ik vind dat eerste trimester sowieso een fase waarin alles nog zo onwerkelijk en abstract is, dus weet niet of het nou zo perse ligt aan de manier waarop je er achter bent gekomen Komt wel, na de eerste echo werd het concreter, (bij mijn eerste zwangerschap dan, bij de laatste kwamen we er toen achter dat het een leeg vruchtzakje was).
Elke zwangerschap is anders meis, gelukkig maar! Dit is mijn 8e zwangerschap en elke keer is het anders. Dus geloof maar echt dat je zwanger bent. De test liegt niet
Thanx Ladies!!! Natuurlijk is elke zw.schap anders, en ik ben ook heeeeeel blij dat het ons eindelijk gegund na ruim een jaar oefenen. Maar het is natuurlijk nog erg pril, als die buik dikker wordt komt het besef natuurlijk vanzelf.. Voor nu: op naar de eerste echo!!!
ik vanmorgen voor de 3e keer een top echo gehad en ik geloof het nog steeds niet. misschien geloof ik het als mn buik gaat groeien, maar dan nog betwijfel ik het, ik kan gewoon niet geloven dat wij papa en mama worden. Dus dat besef duurt misschien nog wel even. Leef gewoon van mijlpaal naar mijlpaal.
Het was voor mij ook een donderslag bij heldere hemel hoor toen ik ontdekte dat ik zwanger was. Ongeveer half februari een test gedaan omdat ik niet ongesteld was geworden en die was gelijk knalpositief. Toen zat ik even na te denken en wat ik eerst als een rare menstruatie beschouwde in januari (ik had namelijk medicijnen waardoor ik minder tot amper bloed kon verliezen) bleek dan toch geen menstruatie te zijn. Althans volgens mij dan. Dus hop naar de dokter en inderdaad bevestiging van zwangerschap, gesteld op ongeveer 5 weken. Ik nog uitleggen van die menstruatie in januari en dat ik dacht dus 4 weken verder te zijn maar dat kon volgens hun niet. (hcg doen ze hier in engeland niet aan). Ik had ook helemaal geen kwaaltjes dus aan een zwangerschap dacht ik in eerste instantie niet. Nu in week 11 (een paar dagen voor ik 12 weken zou zijn volgend de berekeningen van de verloskundige en dokter) ga ik voor de eerste echo en krijg daar te horen dat ik 18 weken, bijna 19 weken was. En nog steeds voel ik me niet zwanger. Dat buikje dat begint te komen ziet er nu weer uit als voor ik vorige lente begon af te vallen. Nog geen beweging gevoeld, een buikje dat ik al eerder gezien heb. Het enige dat zegt dat ik zwanger ben is dat ik het hartje heb zien kloppen (al zou ik dat even goed kunnen gedroomd hebben, ik heb nogal levendige dromen) en de echo die hier op het prikbord hangt. Had vandaag mijn moeder nog aan de telefoon, die was rompertjes en sokjes gaan kopen, paar kleertjes en een jasje. Ik zat daar met de mond vol tanden. Ik denk nog niet eens aan babykleding of uitzet kopen zo onrealistisch is het nog voor mij.
Ik ben bijna 18 weken, drie echo's, heel wat hartjes-luisteren en een zwangerschapsbroek verder en ik heb nog steeds niet het gevoel zwanger te zijn, want ik voel er niets van. Toen ik een aantal weken kotsmisselijk en doodmoe was had ik alleen maar het gevoel ziek te zijn Denk dat het voor iedereen persoonlijk is.