Lieve meiden, Tijdens mijn eerste bevalling anderhalf jaar geleden had ik al snel om de minuut weeen. Wat begon met wat buikkrampen die iets heftiger werden kreeg ik al snel immens veel pijn in anus. Echt het gevoel alsof er messen in staken (ook al heb ik dat nog nooit gevoeld whaha maar denk dat jullie het wel snappen) De pijn die tijdens elke wee kwam op zetten was niet te doen en gingen we naar het ziekenhuis. Daar aangekomen zag je bij elke wee mijn buik heel erg naar beneden krampen en dachten ze dat ik al volledig ontsluiting en persweeen had. De pijn was echt ondraaglijk maar ik had telkens 20 tellen rust tussendoor. Helaas nog maar 3 cm. Na een uur een ruggenprik gekregen en weeenopwekkers maar de ontsluiting vorderde niet en dochter ging er dippen met hartslag. uiteindelijk is dochter met een spoedkeizersnede geboren. Uiteraard in het zkh gevraagd wat die pijn daar was en vooral met nog maar 1 tot 2 cm. Ze gaven aan de ze wellicht een sterrenkijker was en daarop drukte. Verder nooit meer over gehad maar nu de wens er voor een tweede is houdt dit me wel bezig. Wel heb ik al heel wat jaren een gespannen bekkenbodem en had ik in mijn zwangerschap soms ook wel last van die steken bij het ontlasten. Mijn bekkenfysio heeft zelfs inwendig nog gevoeld of ze iets kon ontdekken maar alles voelde normaal. Herkent iemand dit? Ik zou bij een tweede heel graag op de natuurlijke manier proberen te bevallen maar ben nu al bang voor die extreme pijn van achter
Klinkt als een heftige bevalling.. Ik voelde deze druk ook, bij 6cm.. Ruggenprik volop aan, maar geen baat, want pijn kwam er dwars doorheen. En was idd half sterrenkijker, ze was ineens kwartslag gedraaid. Dit hebben ze toen met een echo gecheckt, was bij jou dus geen optie dus dit zul je nooit weten, maar herken wel wat je zegt. Ik zou je angsten in ieder geval bespreken met je verloskundige, zij kunnen je daar wel goed in begeleiden. En je tweede bevalling is altijd anders dan de 1e.
Blij dat iemand het herkent. Ik snap ook dat je inderdaad druk ervaar en ook wel pijn naarmate de baby meer naar beneden komt maar dit was echt ondraaglijk. Voelde dit voor jou ook zo?
Jup.. kan volgens mij best bij 3cm net zo zijn. Heb je je bevalling nog kunnen bespreken daarna met je verloskundige?
Klink inderdaad als een sterrenkijker. Mij oudste was er ook één. De druk begon rond de 5cm en ik vond het wel te vergelijken met persweeen. Het gevoel alsof je hele lichaam roept om de baby er uit te willen duwen, maar het mag nog niet omdat je nog geen 10 cm hebt. Op handen en knieën de weeën opvangen maakte het een stuk dragelijker. De jongste echt een top bevalling gehad! Geen sterrenkijker.
Het gevoel dat ze eruit moest of kwam dat had ik alleen in mijn buik omdat die een soort van duwde en dit was in het zkh met 3 cm. Maar die ondraaglijke stekende pijn van onder had ik thuis al met 1 cm Ik dacht nog als ik deze pijn tijdens de persweeen voel dan lig ik er helemaal af haha
Kan het mss ook nog zijn dat het kindje bv met handje bij t hoofdje lag? In ieder geval lijkt het me geen standaard bijkomstigheid, zeker als de bekkenfysio nog heeft gecheckt daarna of alles normaal voelt. Op handen en knieën werkte bij mij weer niet trouwens, ik ging slecht erop maar baby ook. Maar ook dit is weer zo verschillend dat je er weinig over kan zeggen. Ik herken in ieder geval wel je angst voor evt een 2e, ik heb dat ook.. maar probeer me dan vast te houden aan de gedachte dat het voorbij gaat en sowieso niet dezelfde bevalling wordt..
Mijn derde was een sterrenkijker maar dit komt mij totaal niet bekend voor, dus vraag me af of dat de verklaring voor je pijn is.
Ik herken de pijn die je benoemt direct maar niet tijdens de bevalling (kan het me in ieder geval niet meer zo herinneren). Ik heb in 2015 een cyste in de holte van douglas gehad die pas na 3 maanden ondragelijke pijn ontdekt werd. Ik had ook steken in mijn anus die vervolgens door mijn hele onderbuik trokken. Ik heb 3 maanden alleen op een donut kunnen zitten. Bij zowel mijn tweede zwangerschap als nu weer diezelfde afschuwelijke pijn veroorzaakt door een cyste in de eierstok die onder de baarmoeder is gezakt. Alle drie de cysten drukken op de anus, blaas en baarmoeder en zorgen voor die nare pijn. In 2015 en 2e zwangerschap zijn ze operatief verwijder en dat hangt me nu weer boven het hoofd. Ik kan dus niet direct verklaren waar het door komt maar druk op je anus is het enige wat ik me kan bedenken. Misschien dat de baby toch wat vreemd gelegen heeft wat die druk veroorzaakt heeft. De ene is er misschien ook gevoeliger voor dan de ander. Ik snap je zorgen, ik zou het bespreekbaar blijven maken!
Ik had het bij de bevalling van mijn oudste, zij was een sterrenkijker en lag met haar voorhoofd naar ‘voren’ ipv haar achterhoofd. Ze is met een vacuumpompje geboren en die zat dus op haar voorhoofdje. Volgens mijn gyn verklaarde haar ligging de pijn; de druk tijdens de bevalling in het geboortekanaal werd vooral naar achteren uitgeoefend - dus echt meer richting de anus. Na haar bevalling had ik ook gigantisch last van aambeien, vreselijk... Mijn mijn jongste heb ik die pijn helemaal niet gevoeld, zij lag er volgens het boekje voor Ook geen aambeien daarna
Ja dat had ik ook. Wat was dat naar. Mijn eersre bleef heel lang op 3cm steken. Heel de bevalling dat gevoel van messteken gehad. Bij de 2e ook bang voor, maar toen gelukkig niet
Vreselijk he! Had je ook al persweeen toen? Mijn buik golfde met elke ondraaglijk wee naar beneden dus dachten dat ik al op 10 cm zat maar nee hoor nog steeds 3 Had je tijdens het persen niet die steken dan met elke wee? En wat was hun verklaring? Ik heb een gespannen bekkenbodem en denk soms weleens dat het daarmee te maken heeft gehad. bij je tweede dus hele andere bevalling? Was je er niet bank voor? ik wil bijna direct weer voor een keizersnede kiezen vanwege de angst voor dat gevoel weer
Ik was er superbang voor bij de 2e...nou eigenlijk voor de hele bevalling. De eerste was behoorlijk heftig en ik ben weken uitgeput geweest na die 17 uur. Ik kan me eigenlijk nu noet merr precies herinneren wanneer de steken begonnen, maar het was naar ik wist niet eens dat ze ook nog geknipt hadden enz. En iedereen had t maar over de pijn ergens anders maar ik werd gek van de pijn daar en dacht dat ze daar iets hadden geprikt ofzo. Volgens mij heb ik nog gevraagd of ze het niet weg konden halen. Maar de 2e...ja die ging wel soepeler eruit, ondanls dat die ook bleef steken op 3 cm
Ik kan je sterk aanraden om naar een chiropractor te gaan die gespecialiseerd is in behandelen van zwangere vrouwen. Even op google zoeken wat de voordelen allemaal zijn, echt doen! Heeft mij ontzettend geholpen
Vanaf 35 weken kreeg ik waanzinnig veel pijn thv mijn staartbeen, met uitstralingen tot in mijn benen. Ik kon me geen houding vinden brrrr... Ik had een blokkade, die de chiropractor goed heeft kunnen verhelpen. De bevalling zelf had ik jammer genoeg ook alleen pijn thv staartbeen, benen, onderrug. Ik vind dat moeilijker weg te ademen dan buikweëen persoonlijk. Bij het persen zelf heeft mevrouwtje ook mijn staartbeen een kwartje verdraaid Dat heeft de chiropractor 2 weken na de bevalling anaal terug goed gezet (ja hoor dat lees je goed, anaal . Ik was gelukkig weer helemaal pijnvrij daarna)
Ooo jemig wat een hel! En vreselijk dat terugzetten maar gelukkig pijnvrij daarna! Ik ben bij een bekkenfysio geweest en zij heeft ook anaal gevoeld of ze iets kon ontdekken wat die vreselijke pijn gaf maar alles voelde goed.. Ik denk daarom dat het een combi van gespannen bekkenbodem en sterrenkijker was
Hier ook een sterrenkijker en de zelfde helse ervaring als bevalling. Sterrenkijkers zorgen voor pijnlijkere weeen, meestal rug weeen. Ik mocht alleen geen ruggenprik maar omdat de ontsluiting al te ver was. Ik heb 5 uur lang persweeen op moeten vangen, want hij kon er niet uit maar had al 10cm ontsluiting. Mijn zoontje is uiteindelijk gedraaid doordat ik op mijn zij moest liggen van de gynaecoloog. Toen floepte hij er vanzelf uit en direct was de pijn weg. Ik ben opnieuw zwanger en heb dezelfde angst. Ik ben zo bang voor herhaling. Ik krijg bij de 20 weken een gesprek in het ziekenhuis om te voorkomen dat het weer zo’n bevalling wordt. Ze gaan samen met mij kijken wat nodig is om de bevalling aan te kunnen, dus wellicht dat dit voor jou ook een optie zal zijn? Ik mag zelfs kiezen voor een keizersnede als ik dit zou willen. (Wil ik niet, maar het mag). De kans op een sterrenkijker wordt trouwens verkleind als je vanaf de 30 weken zo min mogelijk onderuit gezakt zit. Ze adviseren om vanaf de 30 weken veel te wandelen en om op een yogabal te gaan zitten zodat je een actieve houding hebt en je kindje niet in een luie onderuit gezakte houding (want dan past hij zich aan aan je houding) zal indalen. Recht op zitten is ook belangrijk.
Mijn gynaecoloog vertelde dat de baby zelfs tijdens de bevalling nog kan omdraaien naar sterrenkijkerligging.... Dus met dat in gedachten zou ik zeggen dat dit weinig zou doen?