Opzich beginnen wij (ik en de kindjes) onze draai te vinden in onze nieuwe leefomgeving nu we ruim half jaar weg zijn, maar er loopt ook een hoop niet lekker. Ik kan financieel goed rondkomen door gewoon verstandige keuzes te maken.... mijn exman daarintegen krijgt het voor elkaar om in zeer korte tijd een hoop schulden te maken.... aan wat is de vraag, want alimentatie betalen doet hij (klein) deels. Ik heb vermoedens van gokken, had ik al toen we nog samen waren want al het spaargeld was weg en als ik ernaar vroeg werd hij kwaad. we hadden een zeer riant gezamelijk inkomen en toch was het krap. Nu lukt het me prima om rond te komen van mijn uitkering (volledig afgekeurd), dus tja.... Ik betrapte hem op overmatig slikken van oxazepam. ik werkte in de zorg dus weet wel dat hij het te gemakkelijk slikt. hij heeft die pillen nodig om met de kinderen om te kunnen gaan en om bij mij langs te komen, waarom? en vaak ruik ik dat hij tijdens het terugbrengen van de oudste naar bier stinkt. Met veel moeite heb ik voor elkaar gekregen dat ze niet meer elk weekend hoeft, ze reageerde hier helemaal niet goed op, bovendien gaat ze direct naar opa en oma. papa ziet ze als hij meegaat op een uitje. . Heb gedragstherapeute aan huis ivm issues met situatie en buitensporig gedrag van dochter. Hij maakt haar ook bang door te zeggen dat als ze niet wil luisteren hij haar nuet meer terug naar huis wil brengen. arme kind is helemaal van slag en slaapproblemen komen weer opwaaien pffft. hij komt ook enorm labiel over en zegt steeds dat hij beter voor een trein kan springen op weg naar huis (waar kind bij zit, die dat gelukkig niet volledig begrijpt). hij houdt zich niet aan de contactafspraken, omdat hij mij enorm stalkte mag hij op woensdag bellen met dochter (die vaak gewoon wegloopt of weigert iets terug te zeggen)..... de laatste weken belt en smsjes continue. Hij belde me vanmorgen om 6.30 omdat hij zag dat ik online kwam (ik checkde de tijd op mijn mobiel!!!), niet opgenomen want dat is echt te zot! ik heb verder alles op een rijtje, maar heb ptss door wat zijn vader mij heeft aangedaan en door zijn contactzoekerij en de dingen die hij zegt krijg ik steeds vaker paniekaanvallen en slapen lukt niet meer (ben nu door ggz doorverwezen naar specialist). Hij komt elke week voor zijn jongste dochter. de ene week 2 uurtjes bij mij thuis als hij de oudste komt brengen.... en de andere week hoort hij een opbouwschema met jongste te starten, maar hij kan geen 5 min alleen zijn met haar. hij zit hier dan de hele dag op de bank commentaar te leveren op mijn nieuwe leven en toen hij baby op rand op bank neerlegde en ik zei dat hij haar op moest schuiven ivm haar omrollen werd hij gewoon agressief boos (ik wist alles beter was het antwoord). ik klapte dicht, maar ga dit komend weekend wel aankaarten. Hij MOET alleen wat gaan opbouwen met zijn kind zonder zich te mengen in mijn leven. alle weekenden draaien nu om hem en komt met bergen stress. ik heb geen behoefte aan zijn visite, maar hij laat ook niet zien dat hij gerust met onze baby op stap kan, laat staan toewerken naar logeren vanaf 1 jaar. ik word gewoon misselijk van het idee. Ik twijfel serieus of mijn kindjes wel veilig zijn en of het voor de oudste wel zo goed is dat ze op deze manier haar vader ziet. vandaag dus gedragstherapeute aan huis en zij sprak ook uit dat ze de situatie verder van ideaal vind en dat ik mij. baby in deze toestand helemaal niet mee moet geven. ze heeft bovendien haar opa en oma nog nooit ontmoet, ze doen er geen moeite voor ondanks de kansen die ik heb geboden. mochten mijn vermoedens waarheid zijn en de veiligheid van mijn kindjes is in gevaar. hoe en waar moet ik stappen ondernemen om dit te onderzoeken en zo een andere omgangsregeling te treffen die beter passend is. Ik vind het wel belangrijk dat de kids contact hebben met hun vader!!
Fijn dat jullie wennen aan de nieuwe situatie! Je bent goed bezig,je hebt al hulp ingeschakeld voor je dochter en voor jezelf waar duidelijk uit blijkt dat je ex een negatieve invloed heeft op jullie.Dossier opbouw loopt dus al. Schrijf ook op wanneer hij naar bier stinkt en wanneer hij die pillen gebruikt. Het is misschien een idee om voorlopig alleen onder toezicht je ex bij je kinderen te laten,hoe dit gaat kan je het beste aan je advocaat vragen. Vind je het echt onverantwoord en of gevaarlijk dan zeker met je advocaat in gesprek gaan. Zorg er ook voor dat er iemand bij jou is als je ex langs komt,hij klinkt als een tikkende tijdbom!Sterkte!
toevallig had maatschappelijk werk mij ook al gezegd dat ik een dagboekje moest bijhouden en mvr van jeugdhulpverlening had mij aangeraden om hem *dat was indertussen alweer 3 week geleden* nogmaals mede te delen dat hij zich aan de afspraken moest gaan houden en dus o.a. een opbouwschema voor de baby moest gaan starten. en dat dan ipv hele dag op visite komen, zich te bemoeien met mijn huishouden, verwachten dat ik meega op 'leuk uitje' en de baby na 5 min in de box terugleggen als het kind net blij is dat ze eruit is. Daarnaast weet ik dat ik dus zijn biergebruik niet leuk vind en hij dus vervolgens 2 weken achtereen mijn blikjes bier (voor als ik visite krijg die een biertje lust, omdat het in de aanbieding was nam ik het mee) uit de koelkast meeneemt als hij naar huis gaat en dat dan dus niet vraagt. Als hij erom vraagt had ik misschien wel een blikje meegegeven, maar hij pakt dus gewoon een tree en was afgelopen weekend dus ook geirriteerd dat ik geen bier en frisdrank in huis had. Had ik wel in de schuur staan overigens, maar hoef hem niet te bedienen in deze vond ik. Er moet eigenlijk iemand bij zijn om hem aan te geven dat hij ver over mijn grenzen gaat en overdracht van de kindjes beetje sturen.... ik klap dicht en ben bang om zijn agressie omhoog te halen of hij gaat zitten janken als een peuter omdat dochterlief vervelend gedrag naar hem doet (heel irritant als hij haar geen ruggengraat laat zien en het alleen erger maakt). De bezoekregeling van de baby zou al eigenlijk een maand geleden niet meer vrij bij mij thuis zijn en nu ze ondertussen 7,5 maand is (5 maand gecorrigeerd) en haar behoeften groter, want het is niet alleen maar flesje en slapen.... voel ik me helemaal niet prettig om haar mee te geven, omdat hij nog geen 5 min tijd met haar alleen heeft gepakt. En hij zou dus eigenlijk met 2 kinderen op stap moeten, maar dat ziet hij zelf niet zitten. Ik ga maar weer eens een gesprek aanvragen bij het gezinsteam of ze mij wat tips of ondersteuning kunnen geven hoe met hem om te gaan, desnoods een gezamelijk gesprek zodat ze het belang van opbouw kunnen uitleg. de jeugdhulpverlening had ook al gezegd dat er een gesprek moest komen om de vordering en uitvoering van het plan nogmaals door te nemen en verandering voor te stellen voor het aankomend logeren van baby bij haar vader ,zonder ze enig contact heeft gehad met haar opa en oma die bij vader thuis de zorg van de kinderen overnemen. ook de alimentatie blijft losse eindjes..... dus ik zie het wel weer tot de rechtbank komen. zo jammer dit....... en ik blijf hem maar uitstel geven voor verbetering. denk dat we dat maar eens gaan afschaffen na de vakantie!
iemand in mijn aanwezigheid vanuit familie/ vrienden is trouwens geen verstandelijke keus.... de woede is zo groot dat er zeker problemen van gaan komen. dus moet het wel hebben van derde partij....... maar ik weet dus niet zo goed wie ik dan als derde partij moet vragen. hoe doen jullie dat? er is ooit wel gesproken over onder toezicht bezoek etc maar nooit doorgezet, is eigenlijk blijven hangen bij maatschappelijk werk en cjg
Ik denk dat je er heel snel vanaf moet dat hij in jouw huis komt. Want dit is te gek voor woorden. Zo blijft jouw ptss heel hoog. Ik zou eens met een advocaat gaan bellen om te kijken wat nodig is
Sorry als ik te hard ben.. maar ik vraag me dadwerkelijk af waarom je zo hard op contact blijft pushen, wanneer hij overduidelijk een gevaar voor je kinderen is. Misschien kun je beter proberen om andere vormen van gezinshulp te vinden.
Als jij iedere keer dichtslaat als hij bij jou thuis komt dan word het echt tijd dat hij zijn kinderen onder toezicht en op een neutrale plek ziet!Je hebt rust nodig, je ex blijft over je heen lopen.(deed mijn ex bij mij ook,pas toen hij echt te ver ging durfde ik hem te weigeren om nog in mijn huis te komen). Je ex klinkt niet als een betrokken vader,dit gaat je kinderen echt beschadigen (helaas ervaring mee,zoon heeft ontwikkelings stilstand) Echt,ga praten met je advocaat,cjg,maatschappelijk werk wie dan ook.
ik snap je helemaal hoor. maar ik heb me ook te houden aan gemaakte afspraken. okay dat doet hij ook niet, maar dan nog wil ik mijn eigen ramen niet intikken. ik vind het belangrijk dat de meisjes contact hebben met hun vader maar zeer zeker niet op deze manier. minimaliseren en op neutraal terrein met toezicht ik heb het afgelopen jaar zoveel hulpverlening gehad, waarbij hij de eerste maanden een kei was met zijn charmes een heel ander beeld te schetsen bij zijn prof-hulp (na bedreiging kwam zijn ware aard boven), maar juist die hulpverlening is een overkill geworden denk ik. Iedereen heeft zich vol op onze situatie gestort, een beginnetje gemaakt en het losgelaten...... en ik weet niet meer hoe of wat. het lijkt wel.of ze wachten tot er iets goed mis gaat ofzo... . ik ben wel aangemeld bij een homestart-project en wacht op een buddy die mij gaat ondersteunen om weer het juiste pad te vinden
Wat een moeilijke situatie. Ik zit nu een beetje met dezelfde problemen. Ik ben 4 mnd geleden weg gegaan en nu zijn we nog steeds niet veel verder met de omgang. Al is hier het probleem meer dat hij zijn zoon het liefst elke dag bij zich heeft. Maar zijn agressie en zijn slechte opvoedings capaciteiten maakt het heel moeilijk allemaal. Waarom wil je eigenlijk dat hij het contact met je jongste opbouwt? Is het juist niet beter als hij gewoon even weg blijft.
hij heeft gezag over haar en ik vind dat de meisjes uiteindelijk gewoon hetzelfde behandeld moeten worden. hoe moet je gaan uitleggen dat dochter 1 wel naar papa gaat en dochter 2 niet. nu is het nog uit te leggen met je zusje is nog te klein, maar over paar jaar? die bezoekregeling moet uiteindelijk wel gelijk worden, maar misschien niet zo frequent als hij wil met die reden vind ik het dus belangrijk dat ze haar vader leert kennen, ik vind het een akelig idee dat ze dan eigenlijk met een vreemde mee moet misschien niet het slimst van me, maar was zo moe gestreden over het plan: ik heb wat toegegeven aan zijn eisen in het plan, om mijn belangrjjke zaken ook niet uit handen te geven. hjj wou de meisjes, ook baby, elk weekend bij hem thuis (nu dus oudste om de week en baby vanaf 14 maand) en hij wou niet beperkt worden in bezoek ziekenhuis en bij mij thuis. ziekenhuis vond ik prima, uiteindelijk kwam hij maar 1 avond en 1 weekenddag per week. bezoek bij mij is beperkt tot 1 weekenddag per week tot 4 maand gecorrigeerd (dit is dus al een bijna 2 maand voorbij), maar moet hem ruimte geven om opbouwschema weekelijks te kunnen volgen (niet bij mij thuis dus), maar hij komt dus gewoon elke zondag op visite. ik heb hem uitgelegd wat het belang van het opbouwen was en waarom ik hem niet op visite wil en ik geen gezelligheid samen wil. ik wil het alleen zakelijk houden maar hij heeft het niet begrepen, ik kreeg een sms deze week met de strekking dat hij ze mist en dat hij nu niet zoveel met haar kan doen en hij dat later wel weer goedmaakt. en dat we voor mijn verjaardag wat leuks met zn vieren gaan doen. koekoek
jongste heeft eerste 2.5 maand in ziekenhuis gelegen, dus die eerste periode hebben we elkaar gezien met overdracht oudste (vanaf mei ging ze weer naar vader) en toen ze werd geboren. verder heb ik contact vermeden