Het gemis word niet opgevuld

Discussie in 'Vlinder lounge' gestart door Lallie4, 9 jun 2016.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Lallie4

    Lallie4 Actief lid

    24 jul 2015
    282
    0
    16
    NULL
    NULL
    Hoi meiden, ik weet niet goed waar ik m'n verhaal kwijt kan dus doe ik het hier.
    Vorig jaar hebben m'n man en ik onze dochter moeten afstaan. Ze was niet levensvatbaar en zijn daarna snel voor een nieuwe zwangerschap gegaan. Met al t geluk was k de eerste ronde zwanger. En hebben we nu er een lief zoontje bij.
    Ik heb altijd gezegd: ik zou graAg 2 kindjes willen.
    Nu ik er 2 heb, blijft er een verlangen in me. Ik wil nog een kindje. Ik vermoed dat dit met het gemis van mijn dochter te maken heeft. En dat mocht ik in de toekomst er nog een kindje bij krijgen ik het gevoel hou.
    M'n man heeft er daarnaast helemaal genoeg van aangezien ik flink ziel ben geweest na de bevalling. Ik had een GBs bacterie die ze niet onder controle kregen. Hij heeft afgelopen jaar dus een hoop stress gehad. Eerst de afbreking. Toen opnieuw zwanger en stress of dit kindje wel gezond is en d'r na dat ik zo ziek werd.
    Ik durf m'n gevoel dus nu niet bij hem neer te Leggen.
    Herkend iemand zich hier in?
    Ook voel ik me best schuldig naar m'n 2e zoontje. Dat ik nog steeds niet voldaan ben zeg maar.
     
  2. twins2009

    twins2009 Bekend lid

    10 nov 2012
    563
    1
    0
    NULL
    NULL
    Het afgelopen jaar hebben jullie een rollercoaster aan emoties en gevoelend doorgemaakt en nu zit je er nog midden in. Ik snap je man en ik snap jou ook. Voel je niet schuldig naar je zoontje toe. Jullie hebben nog zoveel te verwerken. Misschien is het beter om vooral even nu rust te pakken en dan over een paar maanden je gevoel bij je man neer te leggen. En mocht hij niet mee kunnen met je gevoel dan is hij er misschien nog niet klaar voor en heeft het allemaal nog tijd nodig.

    Een zware zwangerschap etc. heeft ook een hele impact op je man gehad, ik heb dat ook pas later ondervonden bij mij man omdat ik ook een hele zware zwangerschap, bevalling en kraamtijd in het ziekenhuis heb gehad ( vroeggeboorte) Ik had het eerder " verwerkt" dan mijn man zeg maar.

    Ik wens je verder veel sterkte met jullie verlies en probeer te genieten van die mooie wonders die je nu in je armen mag houden.
     
  3. Lallie4

    Lallie4 Actief lid

    24 jul 2015
    282
    0
    16
    NULL
    NULL
    Bedankt voor je tip😘. T klopt m'n man heeft de klap vorige maand gekregen en loopt nu bij een maatschappelijk werk. Dat is ook de reden dat k er niet over durf te beginnen. K ben alleen zo bang dat m'n gevoel komt door t missen van ons meisje. En dat t dus een vals verlangen is.
     
  4. Issie

    Issie Actief lid

    16 mrt 2015
    324
    93
    28
    Ik herken het heel erg. Ik heb ergens het idee, hoe ik daar bij kom weet ik niet, dat een volgende zwangerschap en een volgend kindje mij toch weer een stukje dichterbij mijn overleden kindjes brengt. Maar vanuit mijn ervaring weet ik dat dat niet het geval is. Ik vind het heerlijk om een levend kind te hebben, en ik wil zeker meerdere kinderen ondanks dat zwangerschappen hier ook enorm stressvol zijn. Alleen moet ik mij erbij neerleggen dat het gat van mijn kinderen nooit opgevuld zal worden, al krijg ik nog 20 levende kinderen bij wijze van.

    Misschien kan je het toch nog even laten rusten? Gun jezelf en je lichaam even de rust die het verdient. Ik kan mij voorstellen dat het als jullie jongste kindje wat maandjes ouder is dat het al wat makkelijker is om aan te kaarten dat je graag nog een kindje wilt.
     
  5. Lallie4

    Lallie4 Actief lid

    24 jul 2015
    282
    0
    16
    NULL
    NULL
    Bedankt voor je reactie. Ik wil er ook nu niet gelijk een kindje bij. Maar m'n man staat m'n wiegje al t huis uit te kijken🙈. Zo van als hij er uit is mag t gelijk marktplaats op.
    Momenteel heb ik nog heerlijk verlof dus nu nog even geen nieuwe zwangerschap.
    Ik ben blij dat iemand m'n gevoel iig herkend. 😘
     

Deel Deze Pagina