Ik ben dit jaar gaan sporten en gezonder gaan eten en daardoor 14 kilo afgevallen. Ik koop inmiddels kleding die 4 maten kleiner is. Als ik foto's van een jaar geleden en nu zie, dan zie ik dat ik afgevallen ben, er gezonder en slanker uit zie. Maar in de spiegel.... In de spiegel zie ik alleen maar hoe ik er 14 kilo geleden uit zag. Ik pas eindelijk in die broekmaat die ik graag wilde en ik heb me zelden zo dik gevoeld. Ik snap helemaal dat mensen anorexia krijgen, als zij dit nog extremer zo zien. Ik zit bijna op een gezond gewicht, dat is mijn doel. Maar zal ik mezelf dan ook zien, zoals ik ben? Gaat dit gevoel nog weg? En zo ja, wat moet je ervoor doen?
Heel herkenbaar. Ik ben inmiddels 41kg kwijt en ik zie mijzelf nog steeds zoals ik mij met die 41kg erbij voelde Als ik voor en na foto's bekijk dan zie ik echt wel het verschil maar als ik dan in de spiegel kijk in de ochtend dan zie ik weer dat dikke monster staan. Nou kan ik het bij mij verklaren dat het komt omdat het afvallen aan de buitenkant sneller gaat dan aan de binnenkant. Hoop dat ik ooit mijzelf ook kan zien als de afgevallen dame.
Ik vind het ook ontzettend herkenbaar. Ik ben 19kg kwijt en weeg nu nog 56kg. Ik heb maat 34/36 in mijn broeken en al mijn truitjes koop ik maat (x)s. Anderen blijven het me zeggen, maar ik zie mezelf idd ook nog altijd als die meid die maat 42 in der broeken heeft en m/l in de tops.. Gek is dat he! Alleen de foto's bewijzen inderdaad het tegendeel.. Ik ben wel tevreden met mezelf. Ik hoef er niet meer af te hebben, dan word ik mager en dat vind ik lelijk. Maar het is een vreemde gewaarwording. Ik ben nu zo'n 3 maanden op gewicht, maar ik zie nog altijd hetzelfde spiegelbeeld. Ik denk dat je, wanneer je lang overgewicht gehad hebt, je ook weer heel lang nodig hebt om aan je 'nieuwe ik' te wennen. Waak ervoor dat je niet ontevreden blijft.
Hier kan ik me helemaal bij aansluiten. Hier ook ruim 40 kg afgevallen en naar mijn idee ben ik nog steeds dezelfde. Ik zie nog steeds die dikke buik en maag, daar waar ik van baal. Maar als ik mijn kleding zie ben ik flink wat maten kleiner. Ook ik krijg te horen dar ik nu niet meer moet afvallen omdat er anders niks van me overblijft... Maar nu snap ik ook het idee/gevoel van een anorexia patiënt. Heel herkenbaar.
Lastig is dat hé Ik woog in januari nog 89 kg. Nu 65. Mijn eerste doel was 70 kg, toen 67 omdat ik dat voor de zwangerschappen woog, toen 65 en nu ik bij de 65 ben wil ik naar de 63. Heb nu kledingmaat 38 dus in principe wel prima maar wat ik in de spiegel zie staat me nog niet aan!
Dan zit dat toch tussen je oren? Ik ben meer dan 15 kilo kwijt en heb een veel beter figuur door te sporten. Anderen zien het en ik zie het zelf ook en als ik in de spiegel kijk, denk ik alleen maar: 'nooit meer terug!'.
Inderdaad heel herkenbaar. Ik ben ook weer aan het lijnen, maar besef het me alleen als mensen tegen me zeggen dat ik slanker lijk en als ik me irriteer omdat mijn broeken me niet meer passen haha. Maar in de spiegel moet ik soms wel mijn best doen om het zelf te zien. Tja.. zo gaat het denk ik ook met aankomen, eerst denk je: aah valt wel mee, en dan ineens ben je dik haha
Oh maar het zit absoluut tussen m'n oren! Daar wil ik het ook graag weg hebben Ik ben van maat 44 naar 38 gegaan, van 82,5kg naar 68,5kg bij 1.62m. Dus eigenlijk heel goed. Ik heb de afgelopen 8 jaar niet zo weinig gewogen. Ik weet dat het goed is, maar dat zie ik zo nog niet. Ik denk niet dat ik ontevreden blijf, maar nu is dat nog wel zo. (Ik ben gefrustreerd, want ik kan nu niet sporten vanwege een enkelblessure en ik heb het dus ook niet gered met trainen om aan m'n eerste 5km-loop mee te kunnen doen...)
Kost tijd, heel veel tijd Ik herken het heel erg. Vond het afvallen op zich veel makkelijker dan mijn zelfbeeld veranderen. Maar met de tijd en idd veel foto's bekijken, veranderd je zelfbeeld langzaam. Bij mij hielp ook het wegdoen van je oude kleding en echt niet meer dragen
Ik zie mezelf ook nog altijd als 86 kilo, zelfs nog met zwangerschapsbuik en alles. Maar dan alsof die "zwangerschapsbuik" vet is. Ondanks ik 2 maten kleiner ben dan voor de zwangerschap. Heel erg irritant