Ik kon er zo gauw geen actief onderwerp over vinden, mocht ik die over t hoofd hebben gezien, excuses! Inmiddels 37+6 dagen zwanger en al weken last van harde buiken en soms voorweeen. Ondanks dat dit ons 3e kindje is merk ik toch dat ik er onrustig van wordt en twijfel over hoe t voelt als de bevalling begint. Beide vorige keren ben ik ingeleid. Dus kom maar op, ik ben benieuwd!
Op de uitgerekende datum, rond tien uur in de avond begonnen de weeën, langzaamaan, zetten goed door rond 1 uur. In ziekenhuis pas braken mijn vliezen en om 15 uur is hij geboren. Succes!
1ste ingeleid 2de was ik al 24 uur wat lastig. Ik kon mij geen makkelijke houding vinden, we moesten ergens heen die avond en ik heb daar meer in de zetel gezeten, gehangen dan wat anders Direct in bed gekropen bij thuiskomst en enkele uren later water gebroken. 3de kindje water gebroken en echt onmiddelijk het gevoel van wij moeten nu door de 2 grote gaan afzetten en naar het ziekenhuis (geen thuis bevalling). Dus in mijn geval ideaal scénario. Geen twijfel mogelijk.
Bij mijn eerste ingeleid, dus bij de tweede wist ik ook niet goed wat te verwachten. Bij 39+2 verloor ik ‘s ochtends mijn slijmprop in zijn geheel toen ik op het toilet zat. Een uur later begon in wat krampjes te krijgen die bleven komen en gaan. Tegen 16:00 merkte ik dat er regelmaat in begon te komen en dat het wat intenser werd. Toen ik rond 17:30 eten stond te koken merkte ik dat ik af en toe moest pauzeren en realiseerde ik me dat ik weeën had. Tegen 19:15 toen ik mijn zoon in bad deed moest ik echt op mijn ademhaling gaan letten. Toen hij in bed lag ben ik onder de douche gaan staan en zette het keihard door! Dus ziekenhuis gebeld en we mochten komen, dus schoonouders gebeld om zoon te komen halen. Om 20:30 eerste toucher in het ziekenhuis, 2 cm. Anderhalf uur daarna 5 cm en hebben ze vliezen gebroken, schoot gelijk door naar 7 cm. Net na middernacht is onze dochter geboren. Dus eigenlijk de hele dag een rustige aanloop, maar toen het eenmaal echt doorzette ging het allemaal heel vlot. Heb dit echt als enorm prettig ervaren en hoop dat het dit keer weer zo gaat!
De eerste 2 keer begon de bevalling met weeen, die netjes opbouwden, bij de eerst persweeen braken mijn vliezen. De derde bevalling braken mijn vliezen, daarna kreeg ik onregelmatige weeen. Vervolgens een paar mega weeen en toen is ze in een half uurtje geboren, de verloskundige was net op tijd Dus je ziet, de derde keer kan helemaal anders gaan... Succes met de laatste loodjes!
Beide begonnen met het gevoel dat ik een buikgriep had, bij beide ook zo gezegd tegen ouders en man tot deze zeiden dat de buikgriepkrampen dan wel erg regelmatig kwamen. Ofwel met weeën en ik had het zelf niet door de mensen om mij heen wel.
Hier begon het alle drie de keren met het breken van mijn vliezen. Twee keer spontaan gebroken en een keer in het zkh laten breken.
Ik werd (voor de derde nacht op rij) wakker van ontiegelijke bekkenpijn. Alleen deed het die nacht veel meer zeer dan de nachten ervoor. Ik zat dus al hardop mijn bekken te vervloeken, toen mijn man zei: zijn het geen rugweeën? Waarop ik zei: Ach tuurlijk niet, is m'n klote bekken weer. Achteraf had hij hartstikke gelijk, bleek m'n bevalling dus begonnen te zijn.
Herkenbaar! Ik dacht bij de tweede, joh nu weet ik wel wanneer het begint want nu herken ik het! Wat denk je.. Ik voelde met 39 weken minder leven, voorweeen werden wel wat krachtiger en regelmatiger maar dat deed bij mij nog geen belletje rinkelen Contact opgenomen met ziekenhuis ivm het minder leven voelen, en toen mocht ik komen. Toen bleek ik al regelmatige weeen te hebben en 2 cm ontsluiting. Het was dus begonnen, daardoor was de baby rustiger. Bizar dat ik dus het begin weer niet herkende! Ook wel omdat ik al weken voorweeen had hoor. Dit was bij mijn eerste ook zo, de voorweeen gingen gewoon geleidelijk over in echte weeen. Geen duidelijk moment dus.
Mijn eerste bevalling begon met een pijnlijke rugwee. De tweede bevalling begon met het spontaan breken van de vliezen midden in de nacht, gevolgd door weeen. Bij de derde zat ik op de bank, dommelde wat in slaap en werd wakker van een natte broek. Gebroken vliezen dus, daarna meteen weeen.
1e: Ik kreeg rond 40+5 last van voorweeen. Ze kwamen om de 10 minuten en slapen was niet echt te doen. Op 40+6 had ik controle en de gym wilde mij met 41 weken inleiden. Op 7 dec mocht ik me om 06.30 melden, maar die nacht zette de weeen eindelijk door en zijn we om 05.30 naar het ziekenhuis vertrokken. 2e: Ook hier weer voorweeen in de nacht, dus dacht dat het nog wel zo'n 2 dagen ging duren. 's Morgens verloor ik toch vruchtwater en toen wist ik dat het toch serieus was. Eind van de dag begonnen pas de echte weeën.
Bij de eerste werd ik ‘s ochtends wakker omdat m’n vliezen braken. Ik voelde echt iets “knappen”, stond meteen op uit bed en direct een plasje op de vloer. Bijna 2 uur laten begonnen de weeën, maar uiteindelijk pas 23 uur nadat m’n vliezen gebroken waren bevallen. Bij de 2e ben ik met 40 weken gestript om 2 uur ‘s middags en midden in de nacht begon het toen te rommelen. Uiteindelijk om 11 uur ‘s ochtends bevallen.
Hier begon het uit het niets met regelmatige weeën, bij de 2e of 3e perswee braken mn vliezen. Ze was er binnen 6 uur.
Ik had nergens geen last van voordat de bevalling begon. Op een woensdag met 37+6 had ik een iets verhoogde bloeddruk en op donderdag met precies 38 weken werd ik 's morgens om 4:45 wakker van spontaan gebroken vliezen. 8:00 in het ziekenhuis voor controle, ctg enz maar omdat er nog geen wee te voelen of zien was mochten we om 11 uur weer naar huis. 11:30 kwam de eerste wee en ben ik thuis naar bed gegaan waar ze langzaam opbouwde en sterker werden gedurende de dag. Uiteindelijk wilde mijn man dat we om 18:00 naar het ziekenhuis zouden gaan (ik natuurlijk niet. Ik was van mening dat we dit nog wel ff moesten volhouden) 19:00 waren we in het ziekenhuis. 20:00 kreeg ik een morfinepompje voor de scherpste pijn. Hoewel ik alleen het gevoel had enorm stoned te zijn. 22:40 spontaan persdrang. 22:52 was onze zoon er. Al met al een bevalling die ik zo weer zou doen. Dus nu hopen dat de 2e ook zo gaat. (of nog sneller)
Bij de eerste braken om 23.00 mijn vliezen. Vrijwel direct begonnen de regelmatige weeën. Om 7.30 was ze geboren. Bij de tweede en derde begon het met weeën en braken de vliezen pas bij de persweeen. Deze twee bevallingen duurden ook maar 2.5 uur.
Ik had eerst 9 dagen bijna continu harde buiken. Toen begonnen ‘s avonds de eerste weeën, dit duurde tot en met de volgende ochtend. De avond erop startten de weeën weer en zetten nu door. ‘s Morgens ontsluiting en ‘s middags was ze er. Heel veel sterkte en succes!
Bij de eerste (38+6) werd ik s morgens in de vroege ochtend wakker, ik dacht wat voel ik nou? Vliezen gebroken, dus ik wil uit bed opstaan, flats nog meer vruchtwater. toen wachten op weeën, die tijdje later kwamen, opbouwden, persen. klaar Bij de tweede (40+4) had ik in de ochtend krampen, vaak poepen. Voelde mij niet top, maar toch op bezoek bij schoonmoeder (het was moederdag). S middags was het eigenlijk wel over. S avonds nadat ik even in bed lag, wilde ik naar de wc gaan, voelde krampen, ik dacht weer poepen, plons, grond vol, vliezen gebroken. En toen bleken de krampen omgezet te worden in weeën. Daarna zelfde verhaal als eerste.
Eerste: ik werd om 03.00 wakker met weeën die ik nog prima kon opvangen maar we serieus pijnlijk waren. Om 6.00 kwam de vk en toen had ik 3 a 4 cm ontsluiting. Rond 8u naar het ziekenhuis, ontsluiting bleef hangen op 5 cm en 10.45 heb ik een infuus en ruggenprik gekregen, een blaaskatheter en zijn mijn vliezen doorgeprikt waardoor ik 7cm had. Daarna kakte het in en wee opwekkers. 14.00 volledige ontsluiting maar geen persdrang. Gewacht tot 15.00 en toen mocht ik mee persen. Zoon kwam iets voor 16.00. Dit keer weet ik nog niet.mgister bij de vk had ik 2 cm ontsluiting en heeft ze me gestript tot 3 a 4 cm. Daarna en gisteravond een hele drukke baby gehad en flink wat gerommel maar het heeft niet doorgezet, vannacht prima geslapen. Vanavond krijg ik evt een ballonkatheter (hopelijk hoeft dit niet) en morgenochtend word ik ingeleid, óf het moet vandaag of vannacht alsnog spontaan beginnen...