Hoe hebben jullie dit aangepakt? Ik ben momenteel zwanger van ons 4e kindje. Sinds oktober hebben we 2 katten in huis. Hoe laat ik de katten wennen aan alles wat met de baby te maken heeft? Het park, bedje, verzorgingstafel, ... en natuurlijk als het zover is de baby zelf.
Zou sowieso ballonnen of alufolie in de box en het ledikant leggen, anders gaan ze er in liggen (bah)
Niet echt een tip om ze te laten wennen. Gaat vanzelf. In het begin waren ze bij ons erg teruggetrokken, maar daarna lieten ze zich meer zien en nu weten ze al niet beter.
dat had ik ook al bedacht maar ze zijn totaal niet bang voor ballonnen en alufolie met de ballonnen spelen ze en op de alufolie gaan ze gewoon liggen slapen dat zal hem dus niet worden hier
Gewoon beetje laten snuffelen en scharrelen.. Ik deed de eerste maanden wel de deur van de slaapkamers (die van ons in de nacht en die van baby overdag) dicht. Voor het uiterste geval dat ze toch gezellig in de wieg er bij kropen. Mijn ervaring is dat katten zich niet zo druk maken. Het verhaal begint pas als baby gaat zitten en de kat heel interessant is. Dan is het belangrijk om er bij te blijven en duidelijk grenzen te stellen. Voor baby dan he! Want die staart...oeiiiii�� Wat betreft de box, dat kan een lastige zijn. Hier boeide het blijkbaar niet dus dat was een probleem minder��
Hier mocht de kat juist toen ze nog niet geboren was overal komen en liggen. Voordat ze was geboren, was het leuke er alweer af en vond ie box, wieg en aankleedkussen niet meer boeiend.
Wij hebben ballonnen in de box gehad. Ze hebben er nooit in gelegen. 1 kat van ons is tijdens de bevalling onder het bed geschoten en heeft dus de bevalling meegemaakt. Hier heeft ze een trauma aan overgehouden. We hebben haar een week niet gezien. Deze kat laat zich niet zien als DL beneden is. Zodra ze op bed ligt komt de kat wel naar beneden. De andere kat ligt overdag ook veel op bed. Laat zich af en toe wel aaien door DL maar is ook erg op zichzelf.
Wij hadden ballonnen in de box gedaan. Dat hielp echt niet. Ze mochten al nooit naar boven dus op de slaapkamers kwamen ze niet. Toen de kinderen er waren deden ze daar niet veel mee, we hielden ook altijd in de gaten of ze niet op ze gingen liggen. Soms lagen ze er wel naast. Toen de kinderen ouder waren en ze de poezen op zochten liepen deze steevast weg als het ze niet beviel. Ze hebben nooit gekrabd. Wel geblazen, maar al met al waren ze super lief. De meest pittige poes pikte het meest. Onze poezen waren rustige beestjes (en al wat ouder, dus minder speels), dat scheelt ook denk ik.
Wij hebben een kater en een poes. De kater was in het begin bang en daarna kwam hij kopjes geven en snuffelen. Maar die lag tijdens de zwangerschap vaak bij mij op schoot/buik. De poes was heel jaloers daar ze vaak bij mijn man op schoot zit. Dus in het begin heeft mijn man wat tikjes moeten opgevangen wanneer hij met onze zoon op schoot zat. Later kwam ze iedere keer naar ons toe wanneer onze zoon huilde. Uiteindelijk komt het vanzelf wel goed. Onze katten waren toen 4,5 jaar oud.
Ik heb helaas geen goede tip voor je. Toen wij in verwachting waren van ons tweede kindje kwamen wij erachter dat ze echt heel jaloers was. Ik hoefde maar voorbij te lopen en ze begon met blazen. Als mijn man voorbij liep, liep ze naar hem toe om kopjes te geven. Uiteindelijk na de geboorte begon ze alles van ons zoontje onder te plassen en poepen. Dus hebben we haar weg moeten doen. Hier is een poes en een baby geen goede combinatie!
Niet. Alle spullen van de baby moest hij wegblijven, de kamer mocht en mag hij ook niet in. Toen onze dochter er was niks bijzonders gedaan, ze was er gewoon klaar
Wij hebben er niets aan gedaan. Het ging gelijk vanaf het begin dat de kinderen er waren goed. De ene poes was toch al erg van op ons bed liggen en bleef dat doen en de kater was even nieuwsgierig en ging daarna gewoon zijn gang. Wel heb ik vreselijk gelachen dat wij thuiskwamen met onze oudste zoon. We stonden met mijn ouders in zijn slaapkamer om hem te verschonen en toen begon hij te huilen. De kater schrok zich rot, sprong op mijn moeders armen, keek naar de baby en besloot dat het OK was en ging weer naar beneden.