Hoe dit ooit verwerken? :(

Discussie in 'Miskraam' gestart door EsJuHa83, 19 aug 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. EsJuHa83

    EsJuHa83 Actief lid

    12 jul 2019
    114
    64
    28
    Vrouw
    Lieve dames,

    Ik heb jullie hulp nodig..
    Ik wilde altijd een groot gezin met 3 of 4 kindjes. Ml vindt het met 2 kindjes druk genoeg. Ik heb heel veel pijn gehad om dit te “accepteren”. Echte acceptatie is het nooit geweest ook. Ineens testte ik positief! Geheel onverwachts, maar oh zo gewenst, ondanks de shock. Ml gaf aan tegen de tropenjaren op te zien, maar was het er meteen mee eens het kindje te houden en er 100% voor te gaan. Wat een blijdschap! Helaas heb ik een MA en is t vruchtje overleden. Ik ben kapot van verdriet. Ml heeft meteen aangegeven nog steeds geen derde meer te willen. Ik heb het hier zo zo moeilijk mee en weet überhaupt niet hoe ik met dit verlies moet omgaan, laat staan dat hij dus ook echt geen derde meer wil.. hoe kan ik dit afsluiten? Het gevoel dat dat derde kindje er ineens toch kwam en de wanhoop nu die verwachting er niet langer is en dus ook nooit zal komen.. maar ook negatieve gevoelens naar mijn man, omdat ik niet kan begrijpen hoe hij ondanks dit verlies (waar hij veel verdriet van heeft zegt hij) zo star hierin is. Ik heb er echt heel veel moeite mee.
    Natuurlijk ben ik gezegd met 2 gezonde kindjes, dat terzijde. Maar het verdriet is zo groot..

    Dank dames!
     
  2. GroeneBomen

    GroeneBomen VIP lid

    7 mei 2019
    22.509
    26.042
    113
    Vrouw
    Sterkte :( Geef het tijd, enige dat ik kan zeggen. Na mijn bbz was mijn man zo geschrokken dat hij dacht 'dit nooit meer'. En toch... Wou hij weer. Al was hij pas maanden laten er echt gerust op nadat de gyn mij goed had onderzocht. Dus het kan veranderen. Wil niet zeggen dat dat ook gaat gebeuren: als je man echt het bij 2 wil laten, heb je daarin weinig keus. Blijf er vooral niet te vaak over doorgaan bij je man, je kan nu beter steun bij elkaar zoeken na verlies dan elke keer discussie.

    Werk vooral eerst aan je eigen verdriet mbt tot je zwangerschapsverlies wil ik je meegeven.

    T is zwaar dat een toekomst ineens zo kan veranderen :(
     
  3. sarah28

    sarah28 Fanatiek lid

    14 feb 2013
    3.605
    1.913
    113
    Geef t idd de tijd, mijn man zei na mijn missed abortion ook ik raak je niet meer aan, ik wil dit niet nog n keer. Maar na mijn curretage en mijn errste menstruatie zijn we er toch weer voor gegaan (zonder overleg eigenlijk, gewoon gedaan en geen bescherming). Zeker als je man t eigenlijk niet zag zitten is dit voor hem een extra klap rn dat maakt hem net zo bang als jou.

    Heb je t vruchtje al verloren? Je moet daar eerst doorheen voor je t uberhaupt kunt verwerken helaas... heel veel sterkte!
     
  4. zonnetje2015

    zonnetje2015 VIP lid

    13 sep 2014
    9.435
    4.239
    113
    Hier 6 miskramen en een dochtertje. En heel erg de vraag of we t nog wel aandurven..

    Je leert op een gegeven moment dat accepteren dat dit t is het beste is. Je krijgt er rust in, je kunt je er in vinden.

    Een kinderwens is alleen zoiets bijzonders met geen pen te beschrijven. Dat maakt dat er altijd een wat als blijft. Veel meer als bij materialistische dingen.

    Sterkte
     
  5. Bloeme

    Bloeme Bekend lid

    16 jun 2012
    583
    154
    43
    Herkenbaar.
    Na weer een MA is het voor mij nu klaar. Ik durf het niet nog eens aan.

    Maar dat een kindje, dat zo gewenst was, er nooit zal zijn valt me erg zwaar.

    Echt tips heb ik niet. Maar blijf wel praten met je man. Hij heeft volgens mij echt wel verdriet van het verlies van jullie kindje. Maar dat staat los van zijn kinderwens.

    Het verwerken van de miskraam en afscheid nemen van een toekomst die er nooit zal zijn kost tijd. Je komt er wel, stap voor stap. Heel veel sterkte!
     
  6. EsJuHa83

    EsJuHa83 Actief lid

    12 jul 2019
    114
    64
    28
    Vrouw
    @GroeneBomen, dankjewel. Ik had me er een soort van bij neergelegd dat er geen derde kindje zou komen, maar door deze MA is de wond weer helemaal open gerukt. En ergens vind ik t ook krom dat het niet willen altijd wint van het wel winnen. Maar das weer iets heel anders dat me boos maakt.

    @Lilou, ik kan me heel goed voorstellen dat die keuze heel erg moeilijk is geweest. Wij zitten er nu middenin, dus het is nog super vers en mijn emoties schieten alle kanten op.

    @sarah28, nee ik verlies nog geen druppel bloed. Binnenkort weer naar de gyn, want zij durfde niet met zekerheid te zeggen dat t mis was. De verloskundigen hebben namelijk een schaduw in een cyste gemeten i.p.v. een vruchtje in de baarmoeder. Beide keren... t vruchtje was dus nog nooit gezien. Vandaar t wazige beeld.. en zo onherkenbaar voor me. Bij de gyn een duidelijk boontje met stompjes in aanleg. Zo pijnlijk om te zien. Ironisch ook dat ook dat t toch niet goed zat dus.. hoe groot was die kans?! Zucht.. Echter zat ik volgens gyn op 7 wk en hartje klopte niet. Nou gaf ze aan dat ze dit vaker ziet. Ik weet alleen 100% zeker dat ik niet pas 7 wk kan zijn,dus voor mij is t duidelijk. Na die afspraak ga ik als t niet vanzelf gekomen is starten met medicatie, want dan zou t vruchtje al bijna 4 weken niet meer leven.

    @zonnetje2015, vreselijk dat je zoveel verdriet moet dragen. En precies, die wens is als een oerinstinct ofzo.. daarom ben ik ook zo bang dat ik het nooit kan verwerken.

    @Bloeme, wat verdrietig. Ik kan me voorstellen dat je niet meer durft nu. Het is nog vers, wellicht dat je er over een tijdje anders over denkt. Al kan ik me ook voorstellen dat je op een gegeven moment een grens moet trekken om jezelf en je gezin te beschermen. Moeilijk hoor..
     
  7. Denise K

    Denise K Fanatiek lid

    11 apr 2010
    2.230
    354
    83
    Vrouw
    Exact ons verhaal, bizar..

    Mede door 2 gecompliceerde zwangerschappen wilde mijn man absoluut geen derde. En hoewel ik dat logisch gezien héél goed begrijp, heeft het mij echt jaren en een hoop verdriet gekost om me daar bij neer te leggen.
    Toen op vakantie, ondanks zorgvuldig gebruik van oac bleek ik zwanger. Bam! Direct vooral heel veel angst. Wat nu? Hoe verder? Komen wij hier samen uit?
    Bij 6+2 een beginnend kloppend hartje, waarop we beide zo opgelucht waren. Naast angst en spanning ook het gevoel: dit kind is zó welkom.
    En nu, afgelopen woensdag bleek het mis gegaan. Vlak na de eerste echo. En onze wereld... staat nu op zijn kop. Emoties gaan alle kanten op. Heg gesprek van "hierna" hebben we nog niet gehad. Eerst de miskraam doormaken.

    Maar ik ben heel bang dat het zorgvuldig weggestopte verlangen heviger gaat zijn dan ooit. En ik weet niet hoe we daar mee verder moeten:(

    Het spijt me zo voor je dat jullie dit ook moest overkomen.
     
  8. EsJuHa83

    EsJuHa83 Actief lid

    12 jul 2019
    114
    64
    28
    Vrouw
    Ooh wat heftig dat jullie dit ook zo meemaken. Ik weet precies hoe je je voelt.. bizar is dat wij het kindje op vakantie verwekt hebben, geheel buiten vruchtbare periode. Dus ook net als jullie vakantie.. en op een woensdag het slechte nieuws gekregen. Mijn miskraam is vorige week spontaan op gang gekomen. Vruchtje was al 4 weken overleden. Het is heel heel erg moeilijk en precies zoals jij aangeeft: het weggestopte verlangen is bij mij helemaal opgeleefd. Ik zit zo met de handen in het haar.. ook door alle hormonen die natuurlijk door mijn lijf gieren..

    Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe de komende tijd. Ik hoop dat je miskraam “voorspoedig” verloopt. Mocht je er over willen praten, mag je altijd een berichtje sturen.
     
  9. Denise K

    Denise K Fanatiek lid

    11 apr 2010
    2.230
    354
    83
    Vrouw
    Hier helaas nog geen verandering (kramp, bloedverlies o.i.d.) Morgen contact met de verloskundige over hoe verder. M'n lichaam heeft nu 3 weken de tijd gehad..

    Voor mijn gevoel staan we nu ook stil. Ik ben zo verdrietig, maar ook moe van het wachten. Het dal is nog niet bereikt en het afwachten helpt niet. Voor mijn gevoel kunnen we pas echt in gesprek gaan als we dit doorgemaakt hebben. Maar ook daar zie ik tegen op.

    Jij ook veel sterkte. Als je iets kwijt wil mag je me ook zeker pb-en.
     
  10. Snoepjes

    Snoepjes Fanatiek lid

    26 mei 2018
    4.318
    3.615
    113
    Vrouw
    @EsJuHa83 wij schreven allebei in hetzelfde zwangerschapstopic. Wat verdrietig dat het ook bij jou is misgegaan :(

    Ik zit niet in dezelfde situatie als jij, maar ik had de hoop al opgegeven dat mijn huidige man en ik ooit samen een kindje zouden krijgen.. totdat ik zwanger werd van een cryo.. na 3,5 jaar eindelijk zwanger, maar werd en vroege miskraam. Doet zoveel zeer. Wij hebben met ivf nog wat kansen liggen maar daarna is het ook einde verhaal. Denk zelf dat het gewoon niet voor ons is weggelegd.

    Ik wilde je even een dikke knuffel geven, en veel sterkte wensen ❤
     
  11. Zonnebloem92

    Zonnebloem92 VIP lid

    4 dec 2012
    10.846
    4.212
    113
    Vrouw
    Zuid Holland
    Sterkte!
    Herkenbaar, hier een curettage gehad bij 13 weken (kindje bleek niet meer te leven) wat een verdriet en toen wilde mijn man ook geen 3e meer.
    Voelde me zo gestraft, kindje verloren en nooit geen baby meer.
    Uiteindelijk ligt er nu een baby van 8 weken op schoot.
    Geef het wat tijd, geef hem en jezelf wat tijd voor de verwerking!
     
  12. EsJuHa83

    EsJuHa83 Actief lid

    12 jul 2019
    114
    64
    28
    Vrouw

    Ja het is heel erg verdrietig. Ik kan me voorstellen dat jij echt een keiharde klap gekregen hebt.. als je zo graag een kindje wil en je wordt na 3,5 jaar zwanger en krijgt dan een miskraam. Zooo oneerlijk. Ik heb gelukkig 2 gezonde en prachtige dochters. Maar het verdriet is er niet minder om. Wel probeer ik me vast te houden aan het geluk dat ik eerder wel mocht hebben. Ik hoop dat je snel een gezond kindje in je armen mag houden! ❤️
     
  13. EsJuHa83

    EsJuHa83 Actief lid

    12 jul 2019
    114
    64
    28
    Vrouw
    Ik denk ook dat je het eerst lichamelijk moet afsluiten voordat je echt het gesprek over jullie toekomst kan hebben. Ik had voor mezelf een grens getrokken van 12 weken. Ik denk dat je wel voor jezelf een grens moet trekken tot wanneer je wil wachten. Het wachten was moeilijk, maar ben heel blij dat het uiteindelijk natuurlijk verlopen is. Sterkte ❤️
     
  14. EsJuHa83

    EsJuHa83 Actief lid

    12 jul 2019
    114
    64
    28
    Vrouw
    Dankjewel voor je reactie. Ik voel me precies zo, enorm gestraft. Met veel verdriet accepteren dat er geen derde kindje komt, toch zwanger raken en dan een miskraam. Hoe gemeen?! Wat geweldig dat je een mooie derde baby toch hebt mogen verwelkomen. Gefeliciteerd! Ml wilde al geen derde meer en dit heeft zijn gevoel alleen maar versterkt. Maar ook mijn wens versterkt, dus zo staan we lijnrecht tegenover elkaar. Zo moeilijk!
     
  15. Zonnebloem92

    Zonnebloem92 VIP lid

    4 dec 2012
    10.846
    4.212
    113
    Vrouw
    Zuid Holland
    Hier precies hetzelfde hoor, hij wilde zich al 3 jaar terug laten steriliseren en door 'die ellende' was hij er nog meer klaar mee.
    Uiteindelijk heeft hij er toch min of meer mee ingestemd omdat hij zag hoeveel pijn het mij deed en hoe kapot ik er van was.
    Toen ik dus weer zwanger was, was hij niet direct enthousiast maar uiteindelijk wel gelukkig. Maar de afspraak voor zijn sterilisatie staat inmiddels wel.
     

Deel Deze Pagina