Wij (man en ik) zijn heel nieuwsgierig naar input om onze situatie beter te kunnen managen. Hier ons verhaal. Werk Mijn man werkt in 3-ploegendienst (1 week ochtenddienst, 1 week middagdienst, 1 week nachtdienst). Dit gaat waarschijnlijk op korte termijn over naar 5-ploegendienst (2 ochtenden, 2 middagen, 2 nachten en dan 4 dagen vrij) óf naar een 3-ploegendienst baan, een half uur langer rijden dan waar hij nu werkt. Ik werk 40 uur per week bij een bedrijf een uur rijden van ons huis vandaan (hele leuke baan, werk er nu 3 maanden en betaalt goed, dus ik wil hier liever niet weg). Ik werk nu de woensdagen vanuit huis en de overige dagen op kantoor. Ik heb vandaag wel aangegeven dat ik het heel lastig vind dat ik mijn zoontje zo weinig zie, dus dit wordt waarschijnlijk 36 uur per week werken, waarvan de gehele woensdag en de vrijdagochtend vanuit huis (en dus de vrijdagmiddag vrij). Kinderen We hebben samen een zoontje van 7,5 maand. Mijn man heeft 2 kinderen uit een vorige relatie, een dochter van 9 en een zoon van 7. Ze zijn ong. 45% van de tijd bij ons. Sowieso de gehele ochtendweek van mijn man, de helft van de schoolvakanties en extra weekenden/vrije dagen. Ons zoontje is er uiteraard altijd. Opvang Hulp van familie hebben we niet. We moeten alles zelf doen, ook m.b.t. de kinderen. Dit betekent dat onze jongste naar de opvang gaat, nu 4 dagdelen per week. Dagdelen, omdat mijn man halve dagen thuis is omdat hij in ploegen werkt en dus halverwege de dag begint of halverwege de dag eindigt. De oudste 2 hebben geen opvang. Ik breng ze 2 dagen naar school, mijn man brengt ze 2 dagen naar school. De zoon van 7 fietst zelf naar huis (is om de hoek van ons huis), de dochter wordt iedere dag opgehaald door mijn man, die red het net qua reistijd met hoe laat hij vrij is. Huishouden en huisdieren We hebben geen huishoudster. Dit doen we ook allemaal zelf. We hebben 4 katten, waarvan 1 witte die enorm verhaart. Iedere dag stofzuigen is dus sowieso een must. Maar dat is het in principe toch al met alle kinderen. Ik wil mezelf niet dwangmatig noemen, maar ik hou wel van een schoon en opgeruimd huis, dus ik ben voornamelijk degene die het gezin iedere dag vraagt om de rommel op te ruimen en mijn man om dingen in huis te doen. Ik ben zelf iedere avond in huis bezig wanneer ik thuis kom van het werk. 2 van de 3 weken heeft mijn man het eten klaarstaan (geef die man een lintje), dan kan ik aanschuiven. Zijn middagweek sta ik er alleen voor. Dan is het weg van kantoor, zoontje ophalen van de opvang, koken, hem eten geven, opruimen, afwassen, zoontje in bad en op bed, dingen klaarzetten voor de volgende dag en knock out in bed. Ojaa, ik kook al het eten voor ons zoontje zelf in bulk. Dit kan ik invriezen, alleen ben ik wel een zondagmiddag per maand kwijt aan het maken van deze stapel eten. Boodschappen Het streven is 1x per week op zondag de boodschappen voor de hele week te halen, maar dit mislukt altijd. Of we hebben voor een halve week en ik ga woensdag nog naar de winkel. Mijn man haalt om de dag brood in huis. Boodschappen bezorgen hebben we zo onze twijfels bij, omdat we ons afvragen of je dan wel verse producten krijgt die je een week kunt bewaren. Ik hoor er alleen maar negatieve verhalen over dat je producten krijgt die nog 1 of 2 dagen houdbaar zijn. Vrije tijd Mijn man sport zo'n 3x in de week 2 a 3 uur. Ik ben er dan voor de kinderen. Ik heb zelf niet echt een hobby of sport waar ik de deur voor uit moet. Dit zou uiteraard wel kunnen, dan blijft hij bij de kinderen, maar ik wil mijn kleine beetje vrije tijd juist graag met de kinderen doorbrengen. In het weekend gaan we vaak een dag uit eten (niet alleen naar 'echte restaurants', maar ook wel naar de Ikea enz.) als de andere 2 kinderen bij hun moeder zijn. Hebben we alle kinderen dan gaan we vaak in het weekend overdag wat leuks met ze doen. Kinderboerderij, zwemmen, dagje uit, etc. Wat maakt het zo lastig? We hebben dus geen hulp. Laatst was ons zoontje ziek, dan moeten we om en om thuisblijven. Je hebt dan heel snel het gevoel dat het begrip een keer opraakt. Al lijkt dat er niet echt op, want beide werkgevers zijn heel soepel en als je ze vraagt, is er altijd een oplossing. Het is meer het gevoel bij onszelf dat je dan denkt 'hebben we weer wat...'. Wanneer ons zoontje naar het consultatiebureau moet, moet ik standaard extra vrije tijd opnemen. De andere 2 kinderen sporten op woensdag, beiden op een andere sport. De 1 kan zelf heen fietsen, de ander moet naar de andere kant van de stad worden gebracht met de auto. Dit is onder etenstijd, wat het logistiek een bijna onmogelijke opgave maakt. De oudste 2 hebben nogal wat extra afspraken wat betreft onderwijs, onderzoeken (bijv. logopedie, taalontwikkeling) en de dochter heeft vriendinnetjes die 15 tot 30 minuten bij ons vandaag wonen. Ik zal eerlijk zijn, ik kan alle ballen op dit moment even niet meer zo goed hooghouden. Ik heb dit meerdere malen aangegeven bij mijn man, maar hij lijkt niet echt te zien hoe lastig ik het vind. Hij verwacht dan ook dat ik met alles help. Dat ik de oudste 2 ook overal heen vlieg, al lukt dat bijv. al niet eens omdat ik dan thuis moet werken. We hebben de laatste tijd dan ook best vaak discussies waarin ik vind dat hij teveel van mij verwacht. Ik moet bijv. binnenkort een vrijdag op kantoor zijn, dan kan ik zijn dochter niet naar school brengen (normaal doe ik dit wel), alleen is er dan geen begrip, maar alleen maar frustratie dat ik hem dan laat zitten. Ik denk dat het hem ook gewoon teveel is, maar dat hij dit niet zegt, maar uit door lullig te doen. Sorry voor het lange verhaal, maar ik vroeg mij af - als iemand er doorheen geworsteld is - of iemand nog waardevolle tips heeft hoe we dit huishouden in betere banen kunnen leiden? De tip 'minder werken' is niet echt een optie, dat laat mijn baan ook niet toe. Het gaat mij meer om het hele proces eromheen in het privéleven. Hebben jullie schoonmakers? Zo ja, voor hoeveel dagen? Hebben jullie oppas? Etc. Alvast heel erg bedankt, mocht iemand reageren
Vervelend dat je het gevoel hebt niet alle ballen hoog te kunnen houden. Het valt me op dat jullie heel veel bij jezelf willen houden en misschien ook wel veel in aannames denken. Persoonlijk is mijn ervaring en les sinds ik een gezin heb: loslaten. Daarom de volgende tips: 1. ik zou toch voor die schoonmaakster gaan. Vond ik ook lastig want bezwaren (vreemde in je huis, ik ben zelf heel schoon dus voldoet ze wel aan mijn eisen?) maar ik zou ondertussen niet meer zonder haar kunnen! Het is zo fijn dat in elk geval de grote klussen worden gedaan (badkamer, wc) en verder houd ik het bij. Zeker als je beide zoveel werkt is het dat geld echt waard! En ik zou als je man doordeweeks thuis is hem ook wel dingen laten doen. Doet hij de was enzo? 2. Toch online boodschappen bestellen. Ik doe dat nu al 3 jaar en ik herken je ervaring niet. Uiteraard heb ik wel eens iets gehad wat niet vers of lang houdbaar meer was maar dat zijn echt uitzonderingen geweest. Bovendien haal ik in het weekend bijv wel vlees bij slager en nog wat verse producten maar de grote bulk staat lekker zo in mijn keuken. Scheelt veel tijd! Je man werkt in ploegen diensten dus hij heeft doordeweeks halve dagen jullie kindje en kan dan vast ook nog wat dingetjes halen (hoef je dat weer niet in het weekend te doen, tijd voor andere dingen!) 3. Je geeft aan dat het geen optie is en vooral ook dat je man het niet wil maar ik zou toch een dag minder werken overwegen. Wij werken beide 32 uur (maar ik daarbij ook nog regelmatig extra in avonduren) en ik vind het wel schelen dat ik in elk geval 1 dag heb voor dingen als consultatiebureau tandarts bezoek maar nu ook met oudste speelafspraakjes etc. Kun je niet een dag per week ouderschapsverlof opnemen? Dan lever je niet direct je uren in maar kun je later nog terug. Of is minder werken financieel niet haalbaar? Verder klinkt je werk leuk en flexibel wat fijn is al heb je best een flinke reisafstand. Maar als je daar verder veel plezier uit haalt zou ik dat niet veranderen. Overigens denk ik ook dat communiceren key is. Ik lees een paar keer veel positieve dingen over je man (koken enzo) maar ook “ is geen optie voor mijn man minder werken” “ boos op jou omdat je zijn kind een keer niet weg kan brengen” Blijf hier over praten. Onderbouw daf het teveel is en dat je dingen wil proberen of veranderen. En je werk is ook gewoon belangrijk dus als je een keer dochter niet kan brengen dan is dat zo en moeten jullie samen kijken naar manieren.
Holymoly, ik snap dat je die ballen niet allemaal hoog kunt houden, wie zou dat wel kunnen? Ik zou als het even kan toch een hulp in de huishouding regelen. Of (en) minder gaan werken. Als ik het goed lees in je laatste zinnen trekt je man het ook niet zo lekker meer, maar vind hij het lastig om er over te praten. Blijf het toch proberen, want dit ga je geen jaren volhouden lijkt me. Als ik t zo lees heb je wel een onwijs lieve kerel, dus jullie komen er vast wel uit met zn tweetjes. Succes!
Pff nee dat snap ik.. en lijkt me ook niet realistisch met zo n drukke planning. Ik begrijp dat fulltime werken lekker verdient, maar denk ook aan je gezin.. Ik vind het altijd heel wat als een kind meer op een kdv bijvoorbeeld zit dan dat hij of zij thuis is. Een kind is maar 1x klein hè, carrière maken kan altijd nog! Hopelijk komen jullie er samen uit, sterkte!
Hi, lastig om zoveel te doen hè. Wij zitten ook regelmatig te puzzelen maar over het algemeen is het goed geregeld. Zal even omschrijven hoe wij het doen, misschien kan je er iets uithalen. Wij werken beide 4 dagen, hebben 2 kinderen die 2 dagen naar het kdv gaan. Beide zijn we dan een dag thuis en een dag hebben we oppas van opa en oma. Daarnaast sport mijn man twee avonden en de zondag en ik twee avonden en dan of nog op vrijdagavond of zaterdagochtend. Toen we kinderen kregen hebben we een stofzuigrobot gekocht (zo blij mee) en we hebben om de week een schoonmaakster. Ze komt 3 uur en doet dan de wc keuken en badkamer, dweilen, stoffen en extra dingen die ze ziet zoals oven vanbinnen etc. Kost 13 euro per uur en is echt een aanrader. Verse bestel ik soms boodschappen en dat is echt wel handig hoor. Zelden producten die niet goed zijn. Ik zie mijn man wel weinig mede door het sporten daarom plannen we eens in de zoveel tijd een avond samen. (Gewoon op de bank) anders hebben we elke week ook nog verjaardagen.
Tsja, denk dat je gillend gek word! maar.... waar ik op stuit zijn twee dingen: je wilt meer bij je kind zijn En je wilt je loon niet mislopen. misschien toch even bedenken waar je hoogste prioriteit ligt? en je kindje is maar 1x klein, die kun je ook meer 1x zelf grootbrengen/opvoeden/volop van genieten je werk zou je misschien op later tijdstip weer op kunnne pakken in dat vak? hoe dan ook, zal je echt keuzes moeten maken en prioriteiten moeten stellen... Succes iig!!
Ik sluit me helemaal aan bij @Wellesnietes! Je hoeft niet alle ballen hoog te houden, dat is iets wat jullie of jij voor jezelf hebben bedacht. Ik lees heel veel problemen maar volgens mij zijn daar best oplossingen in te bedenken. En soms moet je iets aan concessies doen. Schoonmaakster, ja een vreemde in huis, maar het bespaart je veel tijd en het is ook gewoon erg fijn. Betaalde oppas een optie? Boodschappen bezorgen, probeer het gewoon eens. Ik heb overigens zelden klachten erover (soms als ik bij Jumbo bestel, bij AH niet). Kijk of het mogelijk is om 4 dagen te werken. Dan heb je 1 dag waarbij je dingen kan doen zoals extra boodschappen bijhalen en afspraken. En als je die dag een ziek kind hebt, heeft je werkgever er ook geen ‘last’ van. hebben jullie helemaal geen hulp van familie of vrienden? Of is dat iets waar jullie je bezwaard over voelen? Mijn ouders wonen ver weg en kunnen niet bijspringen bij een ziek kind. Maar wat ze wel kunnen, is dat eens in de zoveel tijd onze oudste uit logeren gaat. Dan hebben wij even wat meer ruimte, en de oudste heeft het er ook fantastisch. Ga eens samen zitten en schrijf dan alles op wat jullie zo aan dingen te doen hebben. Kijk dan in hoeverre wat jullie écht zelf moeten of willen doen, en wat je eventueel kan uitbesteden. En probeer het uit, het is niet een vast vormsel meteen. Bevalt iets niet, dan kun je er ook weer van afstappen en iets anders bedenken.