Hoi Allemaal, Ik ben/ was nu officieel 9 wrken zwanger, maar ongeveer een week geleden is het hartje gestopt met kloppen. Het had al wat achterstand in groei en is niet groter geworden dan een week of 7. Nou zit ik te wachten op het moment dat mijn lichaam het gaat afstoten, maar er gebeurd nog niet zoveel. Wel heb ik sinds gister af en toe pijnlijke steken en wat meer buikpijn. Ik neem aan dat het dan niet heel lang meer duurt. Hoe is het bij jullie begonnen? Wat kan ik een beetje verwachten? Eerst buikkramp en dan bloed? Of juist andersom? Duurde het lang voor het voorbij was?
Bij mijn mk kreeg ik pillen om het op gang te brengen. Wel een tip als je niet weet of je wil zien wat eruit komt en je geen spijt krijgt van had ik het maar gezien zet een passend vergiet in de wc. Veel sterkte het is echt een onzekere nare tijd. Praat erover en krop je emotie niet op
Dank je wel. Het is echt echt verschrikkelijk moeilijk. We gaan het idd wel opvangen. Verloskundige had dat ook aangeraden. Vind het wel een beetje eng merk ik. Maar begon het bij jou eerst met bloed of met kramp?
Wat ik mij ervan herinner heb ik die pillen ingebracht en ben ik film gaan kijken. Zat wel op een bedmatje. Begon dacht ik met dat ik vocht verloor denk nu dat dat mn vliezen waren. Daarna soort van weeën/kramp wat bloed en toen in de aankomende uren kwam er steeds iets uit. Vruchtzak stolsels enz. Probeer niet alleen te zijn want als je hwt al eng vind. Ik vond het best heftig gelukkig was vriend in mn buurt in huis.
Bij mij kwamen ze met de 12 weken echo erachter dat het vruchtje gestopt was met groeien. Een week later kreeg ik buikkrampen/weeën en ben ik het verloren, daarna nog heftige naweeën gehad, ik stopte ongeveer 1,5 week later met bloeden. Bij mijn andere miskraam was ik 4 weken, draaide me om in bed, voelde iets patsen en kon nog net op tijd in de badkamer komen, daar is alles er in 1 keer uitgekomen. Heb hier nooit een krampje of iets gevoeld, buiten die pats om. En daarna was het net als een normale ongesteldheid (bij mij).
Met zo'n pil gaat het wel sneller he? Ik zit nu al bijna een week te wachten alhoewel de buikramp al een beetje meer word. Zal wel een beetje gaan zijn zoals jij het beschrijft. Ik wacht het nog even af en misschien word het dan toch een pilletje. Nee ik heb idd al gezorgd dat ik niet alleen ben. Wil dat ook niet alleen doormaken.
Oeh 1 1/2 week is wel lang zeg! Deed het erge pijn? Ik ben daar wel een beetje bang voor. Ik vind het zo'n naar idee dat het dan echt voorbij is. Ik weet het nu natuurlijk wel... maar het zit er nog. Nu voelt het nog niet helemaal voorbij. Mijn man heeft steeds nog hoop dat er een fout is gemaakt en het vruchtje nog gewoon leeft.
Dat had mijn man toen ook en de vk heeft toen ook gezegd dan wachten we twee weken af en maken we opnieuw een echo dan weten we het zeker. Maar voor die tijd was het al over, de vk heeft toen de echo gebruikt om te checken of het allemaal schoon/weg was. En ja het deed pijn (die eerste miskraam) en dan niet alleen lichamelijk. Zorg dat je paracetamol in huis heb eventueel combineren met ibroprufen , maar neem voornamelijk de tijd om alles goed te verwerken. Ik ben door de druk van het werk een week later weer aan de slag gegaan maar eigenlijk was dat veel te vroeg.
Bij mij kwam t niet vanzelf helaas. 2 weken gewacht en kreeg na 1.5 wk wel wat krakpen, een uurtje ofzo. En licht bloedverlies. Maar dat stopte weer. Echo gehad en idd alles zat er nog. Naar t ziekenhuis en keuze tussen cytotec en curettage. Omdat ik de meest vreselijke verhalen over cytotec had gelezen wilde ik dat absoluut niet, ik heb nog n kind en wil nier dat hij dat ook mee moet maken bij zijn moeder. Plus de kans dat niet alles eruit komt. Dus ik koos voor een curettage, maar pas ingrpland voor 2 wk erna, als ultieme kans voor mn lijf om t zelf te doen. Maar helaas kwam er niks. Dus uiteindelijk na 6 wk een curettage en dat was echt zo'n opluchting, eindelijk was t voorbij en zekerheid dat ik schoon was. Na 2 wk ongesteld, daarna nog 1 keer en toen weer zwanger.
Als het te lang duurt zou ik ook pillen vragen en anders een curretage dan kan je misschien voor je gevoel ook weer verder. Ik haat sws wachten laat staan op iets wat je helemaal niet wil.
Allereerst wat een rot nieuws. Hier helaas 2x een missed abortion meegemaakt. Afgelopen mei met 9+2 (tweeling en niet verder gegroeid 6,5 week) en 3 weken geleden met 11 weken (hartje gestopt met 10 weken). Beide keren met pillen opgewekt. Eerst begonnen de krampen, daarna kwam het bloedverlies. In mei veel pijn gehad, maar bloedverlies stopte na een dag of zeven. Drie weken geleden dus wederom met pillen opgewekt en minder pijn gehad, echter bloed ik wel al bijna 3 weken door het restweefsel wat er nog zit. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Zondag worden wij gebeld door de verloskundige. Om te kijken hoe het en om te kijken of wel eventueel die extra echo willen (dat had ze al aangeboden). Voor mij hoeft het niet zo nodig, maar als mijn man dat wilt is het goed. Ik heb idd paracetemol en ibuprofen gekocht. Mijn werk belde donderdag al of ik vrijdag kon werken... Ik had het die maandag gehoord... zucht. Hdb nu de hele volgende week ook vrij. Weet niet hoe lang ik thuis kan blijven.
Oh wat naar! Ik hoop toch echt dat mijn lichaam het zelf gaat doen. Hoe eng en naar ik het ook vind, ik wil het wel graag zien en er afscheid van nemen. Curretage lijkt me heel naar. Snap wel dat het voor jou fijn was. Zeker als je al zolang wacht.
Ik heb dan toch liever een pilletje. Bij curettage is het zo plotseling ineens weg. Lijkt me heel naar. Lijkt me fijner om het lichamelijk door te maken en er afscheid van te kunnen nemen.
Wat verschrikkelijk voor jou ook! 2 keer in zo'n korte tijd. Heel veel sterkte! Ik zie dat je onderzoek laat doen in Gent. Fijne plek he? Wij zitten daar ook. Via Gent dus ook voor het eerst zwanger. In nederland is dat nooit gelukt. Bij ons waren de chromosonen goed, maar kwamen ze erachter dat ik een bloedstollingsstoonis heb, slechte eicellen en dat het zaad van mijn man ook niet zo goed is. Dat alles samen, maakt het wel heel moeilijk. In Gent zijn ze wel echt goed vind ik. Hopelijk kunnen ze je daar helpen! Ik hoop dat het bloeden snel op gang komt. Pilletje kan ook, maar dan wil ik eerst een extra echo. Dan wil ik eerst nog een keer zien dat het ook echt niet meer leeft. Anders ben ik bang dat ik straks nachtmerries ga krijgen, dat ik heb weggehaald dat misschien toch nog leven had. Al weet ik dat dat niet waar is.
Bij mijn spontane miskramen : 1e keer aflopende testen en vervolgens begon het bloeden. 2e keer verloor ik onwijs veel bloed en stolsels en mijn testen werden pas later lichter. Bij mijn missed abortion kreeg ik pillen, er kwam wel wat bloed maar niet noemenswaardig, ook geen buikpijn gehad.
Ik had ook een MA bij 9 weken, gestopt met groeien bij 7 weken. Ik heb niet afgewacht tot het zelf af zou komen. Ben voor de misoprostol gegaan, maar dat was ellende. Miskraam was na 2 dagen (iedere dag 2 pillen ingebracht) nog niet compleet. Heb een maand (!) bloedverlies gehad en toen mocht ik gelukkig een curretage. Dat was echt een opluchting, viel zo mee en het bloeden stopte daarna snel. Voor als je het af blijft wachten of voor de pillen gaat: inderdaad voldoende pijnstilling in huis halen en kraamverband. Een half uur na de eerste pillen ingebracht te hebben ging de kraan open. Ik heb uren om het kwartier op de wc gezeten en dan kwam er weer een hoop bloed en stolsels uit. Heel naar om mee te maken, dat heb ik echt wel als traumatisch ervaren. Ik hield er ook nog eens bloedarmoede aan over. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd. Zoek steun en zorg goed voor jezelf. Het is niet niks...
Dank je wel, we zitten er nu ook nog midden in want ondanks de tabletten heb ik nog steeds veel restweefsel. Vanmorgen toevallig een test gedaan om te zien of deze inmiddels al afloopt maar na bijna 3,5 week bloedverlies knalt de test nog steeds.... ben toch bang dat ik een hysteroscopie of curretage moet ondergaan.... Ja klopt, wij zijn een week na de missed abortion in Gent geweest en direct onderzoeken gestart. Uitslag Chromosoomonderzoek krijgen we in januari. Verder is er bij mij uit de andere bloedonderzoeken gekomen dat ik een traagwerkende schildklier heb. Heb meteen medicatie voorgeschreven gekregen. Hebben een goed gevoel bij Gent en de arts, dus hopelijk kunnen ze ons helpen om zwanger te blijven. Begrijp ik hoor dat je eerst nog een echo wilt voordat je eventueel pillen neemt. Hebben wij ook gedaan, just to be sure.... je leest wel eens verhalen. Helaas overkomt ons dat dan weer niet... Nogmaals heel veel sterkte en neem de tijd om met dit verdriet te dealen.
Mijn verhaal is niet zo positief. Ik was ook aan het afwachten en belandde uiteindelijk in het ziekenhuis met een spoed curettage met veel bloedverlies. Ik zou het daarom nooit meer zo durven doen en voor de hulpmiddeltjes kiezen... ik wil je heel veel sterkte wensen, praat erover als je daar behoefte aan hebt want dat helpt dan echt.
Wat heftig zeg. 3 keer miskraam en alle en anders. Bah wat naar! Zoals het bij ons er nu uit ziet word het toch een pilletje. Er gebeurd nog weinig.