Sorry deze radeloze moeder ziet het even niet meer zitten en wil graag ervaringsverhalen. Onze zoon word onderzocht... Eindelijk!! Echt ik ben er blij mee want ik wil hem kunnen helpen en hem een zo goed mogelijke opvoeding geven die bij hem en zijn "stoornissen" past. Onze zoon word vermoed dat hij een heel rijtje aan stoornissen heeft Adhd Autisme Prikkelverwerking Hoogbegaafd. En hoe kan ik hem helpen? Het maakt mij bang dat het zoveel is en niet de minste stoornissen. Zoon krijgt nu een verzwaringsvest om te kunnen functioneren op school want alles is eigenlijk te makkelijk voor hem maar door zijn beperkte concentratie maakt hij "stomme" foutjes. Als je hem een moeilijker opdrachtjes geeft dan kan hij het wel en is zijn concentratie iets beter! Maar ook thuis. Zoon zijn radars malen altijd. En dan vooral savonds en snachts. Slapen is een drama. Melatonine geprobeerd ging wat beter maar na een uitzending van radar met de gevoeligheid hiervoor voor kinderen ermee gestopt. Ik wil hem zo graag helpen maar we botsen soms ook zo erg! Een nee is geen nee bij hem maar een mogelijkheid om toch door te kunnen gaan. Ik kan 100 verschillende dingen noemen maar bij mij is het wiens kind heeft ook zulke uitdagingen en wie kan mij helpen. Wie kan mij de goeie berichten geven of ook de minder goeie maar wat moet ik gaan verwachten? Ik ben echt radeloos door alle stoornissen waar ze hem van vermoeden.
Wat vervelend dat je je zo voelt! Zelf zou ik de onderzoeken afwachten, dan is er pas iets zinnigs over te zeggen en ik mag ook hopen dat ze je dan iets voorstellen qua begeleiding/behandeling, zowel voor hem als voor jou en hopelijk ook voor school. Ik vind het heel lastig hier iets algemeens op te zeggen, juist omdat er zoveel speelt en omdat ik je zoontje niet ken. Hopelijk kan de persoon die het onderzoek uitvoert jullie daarna (en misschien tussendoor ook al wel) wel goed advies geven!
Wat herkenbaar. Wij gaan met onze oudste het traject in. Een heel slim meisje, maar op school struikelt ze door gebrek aan concentratie. Ze redt het, maar enkel omdat ze ‘over’ heeft. Maar ze voelt zichzelf ook zo dom! Door gebrek aan concentratie en mindere motoriek gaat er ook veel fout en vergeet ze dingen. Haar hoofd zit zo vol. Het gaat met golven, maar op het moment is het weer helemaal mis. Elke avond huilend naar bed. Haar hoofd blijft malen. Ze voelt zich zo ongelukkig en losgeslagen... Ik probeer veel met haar te praten over wat er dan in haar hoofd zit en probeer daar een praktische invulling aan te geven. Zo maakte ze zich helemaal druk over wat ze voor Fienes verjaardag moest kopen en wat. Afspraken gemaakt over het wat en wanneer. Toen heeft ze om 21:30 nog een soort weekplanner gemaakt, zodat ze elke dag kan afstrepen tot we naar de speelgoedwinkel gaan. Pffff. Ik vind het heel heftig.
Ja zoon en ik lijken ook erg op elkaar dus inderdaad mama maalt ook over alles. Ik moet ook afwachten maar ik wil hem zo graag helpen en ik weet niet hoe.
Zo herkenbaar! Die druk die hij steeds voelt. Zijn faalangst, zijn onzekerheid. Pff als ik bijvoorbeeld zeg van joh dit staat niet hoor sandalen met sokken en trek nou even je dichte schoenen aan.. Nee hoor hij trekt de sandalen aan. Maar dan sta je dus op het schoolplein en is het "mama staat dit echt niet?" en gaan kinderen mij nu uitlachen. Dus ik antwoord met geen idee jongen. Hij wilde meteen naar huis zijn andere schoenen aandoen. Nee schat we staan nu op het schoolplein en ik ga niet meer naar huis en de bom barste. Schreeuwen, gillen in een mega driftbui schieten en maar door razen. Ik heb staan huilen op het schoolplein omdat ik zo moet opletten en hem aan de ene kant dus moet behoeden door dit soort dingen niet te zeggen maar aan de andere kant wil je ook niet oneerlijk tegen hem zijn. Savonds ligt hij in bed en vraagt aan mij. Mama jij bent ook telkens ziek he. Ja schat dat klopt. Mama als jij niet meer beter word krijg je dan net als Dopey ook een spuitje want mama ik wil niet dat je doodgaat. Verdorie daar zat hij dus mee! Hij zag dat ik heel veel medicijnen moet nemen, elke keer in het ziekenhuis lig en bijna niets meer kan dus hij was bang dat ik dood zou gaan. En dan die concentratie. . Ik kan hem serieus iets vertellen en 3 seconden later is hij het vergeten omdat het niet is opgeslagen. Hij kan antwoord geven en je denkt dan dat hij het gehoord heeft maar dan kom je er bij het navragen achter dat het niet is binnen gekomen. Echt mijn hart breekt af en toe want hij kan er niets aandoen dat hij zo is maar soms word ik knettergek van hem!
Hier een zoon met autisme het het leest alsof jouw zoon zijn mapjes niet sluit waardoor hij erover blijft malen. Een goed boek om te lezen vind ik Geef me de vijf van Colette de Bruin, dit gaat specifiek over het begeleiden van mensen met autisme waarin met uitgaat van de 5 puzzel stukjes. Wie, Wat, Waar, Wanneer en Hoe. Als deze vragen duidelijk beantwoord zijn kan iemand beter functioneren omdat hij/zij duidelijkheid heeft. Mijn zoon heeft een lage verwerkingssnelheid waardoor hij gewoon tijd nodig heeft om te reageren, geef je hem die tijd niet en stoor je hem terwijl hij nog aan het verwerken is dan raakt die van zijn pad af en zal het alleen maar langer duren (hier vaak dan een soort van paniek aanval en dan weet hij het gewoon niet meer) Voor de buitenwereld lijkt het alsof het hem allemaal niets kan schelen omdat hij niet reageert maar in zijn hoofd is hij dan druk bezig. Wat betreft zijn IQ, hebben ze hem al een Wisc test afgenomen of vermoeden ze dat hij een hoog iq heeft maar is er nog geen test gedaan? Onze zoon heeft vorig jaar een iq test (WISC) gehad en die maakte veel duidelijk over zijn functioneren. Deze test wordt opgedeeld in het verbaal (dingen die je leert en onthoud) en performaal (dingen die je gewoon ziet, aan elkaar linkt , plannen etc) gedeelte. Bij onze zoon loopt dit ontzettend scheef. Verbaal scoort hij 127 (meen dat je vanaf 130 mag spreken over hoogbegaaftheid) en Performaal scoort hij 77 (wat dan weer valt onder zeer moeilijk lerend) En dan wordt/is het soms best moeilijk Verbaal zou hij de Havo b.v makkelijk aan kunnen maar omdat er op de Havo best veen zelfstandigheid op het performale gedeelte wordt gevraagd kan hij dit op dat gebied totaal niet aan. Het is aan ons steeds weer de vraag wat is de beste keuze voor hem want bij elke keuze zal hij op het ene gebied ondervraagt en op het andere gebied overvraagt worden. Alleen op het gebied van adhd kan ik je niet helpen , daar heb ik geen ervaring mee.
Probeer ook niet te streng te zijn voor jezelf. Jij herkent z’n strijd. Dan ben je al zeker op de helft! Ik ben zo vaak boos geweest. Want, ik had toch al 5 keer gezegd dat je je moest aankleden!!! En waarom reageer je niet? Ik sta hier al 5 minuten te roepen! Hoezo vergeten???? Doe effe normaal! En nu terug naar je kamer! Slapen!!! Het heeft voor mij zo lang als smoesje geklonken. En nu zie ik: ze kan het echt niet onthouden. Ze heeft het echt niet gehoord. Haar paniek is echt. En ze is niet dom, ze heeft gewoon moeite met schakelen en denkt anders. Etc etc. Maar ik vind het lastig, want mijn andere kinderen zijn zo totaal anders. Zo dacht ik afgelopen weeeknd een grapje te maken. Er lag een hele grote plas achter de schuur. Er had duidelijk iemand een emmer water of gieter leef gegooid. Het was echt veel. Dus ik zeg gemaakt streng: wie heeft er hier achter de garage zitten plassen??! Mijn zoon komt kijken, gaat stoer staan en zegt: ‘mam, dat heb ik gedaan. Knap hè!!’ Hij vond het reuze grappig. Komt Anne-Lynn eraan, half in paniek: ‘mama, misschien heb ik dat wel gedaan, want mijn shirt is hier ook een beetje nat.’ Dus ik probeer uit te leggen, nee schat, het was een grapje. Er heeft hier niemand geplast, ook jij niet. Het is gewoon water. Ik kreeg het er niet in bij haar. Ze is boven andere kleding aan gaan trekken, want ze had geplast in haar overtuiging. En dan denk ik: moet ik dan echt stoppen met grapjes maken??? Alles kan toch niet om haar gaan draaien?
Geloof mij ik ben nog zo vaak boos op hem! Inderdaad het slaap verhaal. Je gaat NU slapen anders 3 dagen je tablet kwijt. Nee we brengen je niet voor de 3e keer naar boven je gaat alleen! Ik tel tot 3 en dan ben je boven! Verdorie luisteren als ik tegen je praat, kijk mij aan! Verdorie hoe vaak moet ik dingen aan je vragen! Ga nu uit mijn ogen ik ben zo kwaad hierover! Ik voel mij vaak zo'n verschrikkelijke moeder. Mijn jongste is heel anders ja moet ik ook wel waarschuwen en heeft haar dingetjes maar die is stuurbaarder dan haar broer. Je merkt op een moment dat je alleen nog maar de erge dingen ziet en niet meer de leuke dingen. Terwijl het is een schat van een joch. Helpt anderen, is sociaal, heeft vriendjes etc maar die continue strijd ik ben het zo moe! En omdat mijn lichaam en geest niet meer willen komt alles 100 keer harder binnen.
Mijn zoon is nu 12 en ik moet nog elke avond mee om hem naar bed te brengen anders werkt het gewoon niet. We hebben hierbij picto's geprobeerd en geschreven teksten wat normaal heel goed werkt maar 's avonds dus niet. Door zijn lagen verwerkingssnelheid duurt het ook nog eens heel lang en dan vreet ik me vaak helemaal op, man maak toch eens aan dat getreuzel, ook al weet ik dat het geen getreuzel is het gaat gewoon niet sneller bij hem. Daardoor is hij wel heel peroons afhankelijk. Zo vond ik hem vorige week zo stinken, blijkt dus dat hij zich niet meer wast (ook zijn haren niet) als hij doucht. Heel vreemd omdat dit altijd goed ging en hij het prima alleen kon (met zijn picto lijst) Hij had zich dus al 3 weken niet gewassen . Na wat graaf werk blijkt dus dat hij 3 weken daarvoor van ons deodorant heeft gekregen en papa heeft gezegd dat hij dit kon gaan gebruiken zodat hij wat minder stonk. Hij heeft het dus vertaald naar Als is deodorant gebruik stink ik niet meer en hoef ik mij dus niet meer te wassen. Koste mij heel wat praten om duidelijk te krijgen dat deodorant een aanvulling is en niet een plaatsvervanger.
Helaas reageert zoon niet op pictogrammen. Bloedirritant want dat zou zo helpen! Elke ochtend leg ik de kleren voor hem klaar zodat hij dat kan aantrekken. Soms vraagt hij om een bepaald shirt of broek maar gelukkig is het verder wel goed! Regels. Bij zoon zijn regels volgens mij bedacht om ze te overschrijden haha. Het gaat een paar dagen goed en daarna is het klaar. Dan reageert hij er niet meer op. Beloningssysteem werkt niet, straf geven werkt niet. Erg vermoeiend. Wisten we maar hoe we het kunnen vergemakkelijken voor hem. Dat zou al zoveel strijd schelen!
Jeetje, heftig hoor en deels herkenbaar. Hoelang gaat het onderzoek ongeveer duren? Ik heb zo’n smoeltjesschrift wat we nog wel eens invullen voor het slapen gaan, iets soortgelijks is Slaapklets. In dat Smoeltjesschrift kun je met smilies aangeven hoe je je voelde, wat voor een dag het was en er staan dagelijks verschillende vragen in, wat het leukste was, waar je trots op bent, wat niet leuk was, waar je om hebt gelachen of juist verdrietig om was. Op die manier kunnen ze vaak toch wat dingen kwijt waar ze anders over door blijven malen.
Volgende week woensdag de QR test (concentratie test) en daarna een gesprek met een kinderarts. En vanuit daar komen de psychologen in beeld en moeten daarvoor afspraken gemaakt worden. Zodra alle test resultaten binnen zijn ADHD, autisme en IQ test (ze verwachten een nog hogere score dan 3 jaar geleden) weer terug naar de kinderarts voor eventuele medicatie en de verdere stappen in begeleiding. Ze verwachten dat het nog een maand a 2 maanden gaat duren.. Smoeltjesboek ik ga er meteen achteraan!!! Dat lijkt mij inderdaad een goeie om zijn dag mee te eindigen en hopelijk een leger hoofd voor het slapen gaan!
Zo werkt het hier ook, hij zegt nu wel sorry maar je ziet en weet dat het gewoon aangeleerd gedrag is en meer zal het ook nooit worden. Het enige wat we kunnen doen is er constant op wijzen dat het gedrag wat hij laat zien ongewenst is. We hebben de regels dus wel opgeschreven omdat we dan steeds hetzelfde zeggen/oplezen want zodra je ook maar ergens het net iets anders zegt dan pikt hij dat eruit en geldt de regel dus niet meer. We hebben sinds kort een nieuwe regel, zijn zus moet hij alleen laten als ze huiswerk maakt en oh wat is dat moeilijk. Hij wil de controle overal over houden en dat betekend dus ook dat hij precies wil weten wat voor een huiswerk ze heeft (het antwoord dat ze huiswerk heeft is niet genoeg) en het liefst wil hij ook dat zij het op zijn manier maakt . Dat werkt dus niet en dus mag hij de keuken niet in als zijn zus huiswerk maakt. Arme kind (beide) zat dus gisteren in de keuken huiswerk te maken terwijl haar broer aan de andere kant van de (glazen) deur compleet door het lint ging.
Zo herkenbaar! Alles op zijn manier... Gaat het anders is het hek van de dam. En inderdaad als ik jonger zusje corrigeer gaat zoon zich er dus mee bemoeien. Haar vastgrijpen, haar een tik verkopen (echt een no go!) of haar vertellen wat ze fout doet. Pfff hoe vaak ik ook zeg ik ben de mama ik corrigeer en niet jij dan is het dus foute boel! En daarna ook zeggen ik heb je goed geholpen he mama! Nee jongen, nee! Je mag je er niet mee bemoeien dat doen papa en ik en niet jij! Zoon mag dus ook niet op een teamsport omdat hij echt niet samen kan spelen. Wel met kinderen uit de klas etc maar zoals op voetbal, meneer zal zelf wel zijn regels bepalen. Zwemmen ook zo'n uitdaging... Hij had al makkelijk zijn A kunnen halen maar hij heeft het concentratie vermogen van Dory van Finding Nemo dus hij gaat geen meter vooruit. Zelfs de lerares zegt dat als hij zich maar iets beter zou concentreren hij zo voor zijn A zou kunnen maar het lukt hem niet! Ook mensen die hem continu corrigeren. Pasgeleden schoot iemand uit zijn slof bij hem. Ze waren beide heel druk, veel spanningen (verhuizing, nieuwe school alles) en oom ging schreeuwen dat ze moesten kappen met die herrie. Maar zoon heeft geen enkel besef dat hij iets fout doet. Hij zegt ook tegen de meester en tegen ons maar jongens ik heb zoveel vragen in mijn hoofd en ik moet jullie zoveel vertellen! En dat mag ik dan niet. (soms kan het gewoon niet tijdens de les of als ik zelf ergens mee bezig ben) en zoon schiet dan in de repeat modus en blijft het maar herhalen en herhalen en steeds harder en harder tot je het hem laat vertellen. Hij kan het dan gewoon niet los laten! Het gaat niet! Net zoals liegen dat kan zoon niet. Maar omdat hij zoveel praat had de meester hem gisteren voor het bord gezet (doen ze bij allemaal hoor! Niet alleen bij zoon!) maar zoon had het dus niet gedaan en dat bleef hij maar herhalen en herhalen. Hij was niet degene die gesproken had. Mama jij geloofd mij toch wel? Mama ik deed het echt niet, kun jij dat tegen de meester vertellen dat ik het echt niet deed. Heb hem uitgelegd dat omdat hij altijd praat, de meester iets hoorde en dacht dat hij het was. Want tja zoon praat altijd... Ook dat komt niet aan bij zoon. Serieus als ik het opschrijf kan ik wel janken want hoe in godsnaam ga ik hem helpen hiermee en hoe zwaar gaat dat jochie het krijgen?
Sorry had deze niet doorgekregen Zoon is inderdaad getest met 3.5 jaar en toen kwam er een IQ uit van 129. Nu dus 3 jaar verder en zien ze dat hij nog steeds veel meer moet krijgen om ergens maar voldoening uit te halen. Ze verwachten inderdaad ook een disharmonisch profiel bij zoon! Hoe het gaat worden weten we nog niet. Dit word dus opnieuw getest! Ik ga op zoek naar geef mij de 5!
Wacht idd de onderzoeken af. Na een diagnose volgt psycho educatie, voor jullie (als je daar behoefte aan hebt) en voor jullie zoon. Dat is echt een belangrijke stap. Onze dochter heeft na de onderzoeken nog een jaar begeleiding gehad bij de praktijk waar ze getest is waaronder die psycho educatie. Het is vooral voor haar heel verhelderend geweest. Om te begrijpen wat er in haar omgaat, wat ze zelf kan doen om het fijner te hebben en bovenal wat het aan positieve dingen en voordelen geeft. Dat laatste is ook de manier waarop wij het graag bekijken. Want na de diagnose zijn de "problemen" niet verdwenen en moet de acceptatie komen dat dit niet meer over gaat. Jij moet ook accepteren dat jij nu niet direct iets kan doen om hem te helpen, jullie moeten ook meegaan in dat proces en leren. Maar probeer voorlopig iig goed te luisteren naar waar hij behoefte aan heeft. @merah ik reageer ook even op jou vanwege je opmerking die mij triggerde over geen grapjes maken omdat niet alles om haar draait. Ik herken dit gevoel zo erg. Maar met bepaalde zaken heb ik echt moeten accepteren dat ik die moet laten. Een hoop spontaniteit iig want dat trekken ze hier niet. Mijn "voordeel" is wellicht dat de jongste dezelfde problemen heeft dus hier geen kind is dat dankzij broer/zus dit soort dingen moet missen.
Wat mijn dochter Wat mijn dochter ook doet is selectief luisteren waardoor dingen uit zn context gaan. Als ik haar bv terecht wijs om iets en 99% van mijn verhaal is waar, dan valt zij over die ene komma die ik noem in mijn verhaal. En hoe irrelevant deze komma ook is in het verhaal, zij wil dit rechtzetten en maakt daar een heel issue van. Het punt dat ik wil maken valt in het niet. Het gaat dan alleen nog maar over die komma. Heel vermoeiend!
Je hebt waarschijnlijk gelijk, maar ik zit nu nog in de fase dat ik het gevoel heb dat ik daarmee mijn andere kinderen te kort doe. Mijn middelste is vermoedelijk hoogbegaafd. Laatst gooide ik er tijdens het pizza eten een educatief momentje in: pizza door de helft, 50%, 1/2. Pizza in vier 1/4 etc etc. Fiene pikt dit gelijk op en raakt helemaal enthousiast. Anne-Lynn zie ik kortsluiting krijgen. Niet omdat zij op een lager niveau zit, maar omdat ik te ‘snel’ praat. Ze kan niet zo snel schakelen. Gevolg: Anne-Lynn over de pis en enthousiast momentje van fiene weg
Zoooooo herkenbaar, hij "bemoeid" zich overal mee en begrijpt niet dat zijn rol (die van broer) heel anders is dan die van ons (ouder). Dit komt vooral omdat hij geen voorbeeld heeft van hoe een broer zich moet gedragen en dus kopieert hij ons . Dit doet hij ook met taal, kan eindeloos een woord/geluid/zin herhalen omdat dit , zo omschrijven wij het, het lekker klinkt/voelt in zijn mond. Zo leest hij constant de ondertiteling voor van de tv (om horend dol van te worden) of herhaald stukken van wat er net gezegd is. Zijn stemvolume heeft hij niet onder controle, hij praat altijd en overal heel hard. Het enige wat hij geleerd heeft is dat ik niet meer hoef te zeggen dat het zachter moet maar dat hij reageert op een handgebaar.