De laatste dagen zit ik nogal veel te denken, aan als ik zwanger moest zijn hoe ik het mijn ouders zou vertellen. Heb onlangs met mijn moeder gepraat en toen ik het onderwerp van kindjes ter sprake bracht, zei ze dat ze liever zou hebben dat we nog wachten tot we zouden verhuisd zijn, omdat we nogal klein wonen en het kindje voorlopig dan bij ons op de kamer zou moeten slapen, wat ik in het begin eigenlijk geen probleem vind. Nu mijn kinderwens is zo groot dat ik van mezelf niet vind dat ik moet wachten omdat mijn moeder dat liever zou hebben, tenslotte zijn mijn vriend en ik al volwassen en weten wat ons te doen zou staan moest het zover zijn. Ik heb ook zoiets van ik ben al 30 en ik wil ook niet te lang meer wachten, had mezelf altijd voorgenomen om voor mijn 35ste moeder te zijn, omdat de kans op problemen daarna altijd maar groter worden. Wat vinden jullie daarvan ??? En vinden jullie dat een babytje in het begin op de kamer bij de ouders zou kunnen slapen ???
je moet doen wat je zelf wilt, daar kan geen ander over beslissen. als jij en je man/partner/vriend graag een kind willen, ga er dan voor. dan heeft je moeder er niets over in te brengen. praat er met elkaar over. maar geloof me, als je met het nieuws komt dat je zwanger bent, kan je moeder wel heel anders reageren. tenminste, dat was bij mij zo.... ik hoop dat je er wat aan hebt. liefs
Ik hoor wel af en toe dat mensen de baby liever eerst op de ouder slaapkamer hebben omdat ze dan de ademhaling in de gaten kunnen houden en dat ze het prettiger vinden.
Je moet doen wat je zelf wil, niet wat je moeder wil... Mijn moeder heeft ook lang geroepen dat ze "te jong is om oma te worden". Maar nu ik zwanger ben is ze wel ontzettend trots hoor haha, nix meer over te oud gehoord En dat je beebje in t begin bij jullie op de kamer moet lijkt me niet zo'n probleem??? Er zijn genoeg mensen die dat standaard doen, zelfs al heeft de baby een eigen slaapkamer
Wij hebben onze dochter tot negen maanden bij ons op de kamer gehouden, want wij hadden ook maar een slaapkamer. Toen we een ander huis kregen, is ze direct zonder problemen naar een eigen kamertje verhuist. Jullie wonen ook klein? Of wonen jullie tijdelijk bij je moeder in, dat kon ik niet echt wijs worden uit je verhaal. Ander kan ik me namelijk wel erg goed voorstellen dat zij vind dat je nog even moet wachten. Als dit niet het geval is, dan denk ik dat ze nog aan het idee moet wennen, dat haar dochter een kindje wil gaan krijgen. Dat is natuurlijk niet niks he Je moet inderdaad je eigen keuzes maken, dat kunnen anderen niet voor je doen. Maar ik zou wel proberen om je moeders mening een beetje te respecteren....wat niet inhoud natuurlijk dat je het daarvoor moet laten natuurlijk. Groetjes
wij wonen in een duplex appartement, en die heeft maar één slaapkamer, vandaar babytje op de kamer als het komt he
hoi liefje hier slaapt de kleine ook bij ons op de kamer en dit juigt mijn kraamzorg instantie alleen maar toe vroeger wast heel gewoon dat de kindjes bij de ouders op de kamer sliepen wij hebben ook 1 kamer te kort en heb het dan liever bij mij op de kamer dan dat ik de slaapkamer van me andere kinds moet verbouwen die zijn al iets ouder en hebben ook recht op hun eigen kamer dus hummel komt gezellie bij ons en ja dat je mams zegt je moet wachten das idd jullie keus en niet van je mams dacht ik vroeger woonde mensen ook klein en hadden vaak 12 of meer kids ik neem aan dat ze ook geen 12 kamers hadden dus ik zou dat niet als een belemmering zien succes met jullie beslissing gr debbie
Mijn moeder zei hetzelfde. ik trok me daar erg aan op, totdat ik besefte dat het onze keuze was en toen het raak was, waren ze dolenthousiast. Wij hebben spuugdoekjes en slabbetjes met opa en oma erop geborduurd gemaakt. De slabber met een babyspeeltje ingepakt voor opa en het spuugdoekje met een babyfles voor oma. Dat was een leuk gezicht. Veel succes en denk het is jullie keuze. groetjes miran
Allereerst over je moeder; Als je het haar leuk wilt vertellen: maak 8 kaarten (net zo groot als van normaal kwartetspel) 4 kaarten maak je met jullie gezin van vroeger; jij, je vader, je moeder en hopenlijk ook je broer/zus (hopenlijk heb je die anders kun je geen kwartet vormen). Het is de bedoeling dat je een kwartet vormt! De andere vier kaarten maak je zo: jij, je vriend/man, jullie huis en natuurlijk één kaart met daarop de toekomstige baby. Je doet de kaarten in een doosje, mooi inpakken en kado geven. Zo zal ze alleen maar trots zijn als ze ziet dat jij je eigen gezin ook belangrijk vindt en zij zal het gevoel krijgen van haar eigen zwangerschappen en snapt dan heel goed wat jij graag wilt!!! Over je ruimte gebrek en vraag over het kind bij je op de kamer; Mijn kinderen hebben altijd het eerste jaar bij ons op de kamer geslapen, niet door plaatsgebrek, maar gewoon fijn om dichtbij elkaar te zijn... Je moet doen wat je hart je ingeeft of de ruimte