Na aanleiding over een topic over ingegroeide teennagels bedacht ik mij het volgende... Mijn vriend is eigenlijk helemaal niet vies van mij. Nu moet ik ook zeggen dat ik (extreem) schoon op mijzelf ben, en mezelf erg goed verzorg. Maar mijn vriend fixt dus altijd mijn ingegroeide teennagels. En ik kan me voorstellen dat dat best wel een beetje vies is, of dat mensen dit liever niet doen bij hun partner of bij wie dan ook. Ook zat ik een keer net 5 minuten in bad, toen ik er uit moest. Ik had net een goddelijke bath ballistic van Lush in mijn bad gegooid.. Balen! Maar toen ging mijn vriend dus in mijn badwater zitten. Eigenlijk vond ik dat gewoon bewonderingswaardig, want ik zou dat echt never nooit doen in zijn badwater. Puistjes uitknijpen vind ik dan wel weer heerlijk om te doen, en zou ik denk zelfs van een wildvreemde doen. wel met handschoenen ofzo haha! Kom maar op met die gore verhalen. Ik ben trouwens ook niet vies van een haar in mijn eten. Ik haal gewoon de haar eruit, en gooi dan niet direct mijn eten weg.
Ik ben best vies van mijn partner. Ik heb een voetenfobie niet alleen die van hem maar als ik zijn teennagels zie krijg ik al rillingen. Ik haat hem ook als hij zijn teennagels knipt en ze in de wc gooit en ze met doortrekken blijven drijven. Ik zal hem in de ochtend nooit zoenen voor hij zijn tanden heeft gepoetst. Bij spugen door ziekte kan ik het niet opruimen voor hem. Als hij griep heeft slaapt hij op een andere kamer en verwissel ik het beddengoed het liefst met latex handschoenen en mondkapje op. Als hij buikgriep heeft moet hij na elk wc bezoek zelf te toilet ontsmetten en schoonmaken hoe ziek hij ook is. Hij mag wel bij me in bad zitten maar ik douche altijd direct nadat ik in bad ben geweest. Zijn puistjes knijp ik wel uit (met handschoenen) maar dat vind ik gewoon leuk. Hij is totaal niet vies van mij, zou mijn kont nog afvegen als ik dat zelf niet kan. Heeft me weleens na een operatie moeten douchen en verschonen omdat ik ongesteld was geworden en het zelf niet kon, doet hij zonder moeite. Misschien houd hij meer van mij dan ik van hem? Of ik ben gewoon vies aangelegd. Ik kom nu heel onaardig on zonder liefde over maar dat ben ik niet hoor. Kan alleen niet tegen zijn vieze dingen. Bij de kinderen heb ik er geen moeite mee. Al begint het bij zoon van 12 nu ook te komen. Haar in mijn eten is hier trouwens direct uitgegeten zijn. Ga al kokhalzen van de gedachten.
Mwah, bed veschonen, vieze was, puistjes uitknijpen, oren schoonmaken (man heeft een hele historie aan oorontstekingen ed en gaat er niet graag in) maakt me allemaal niet uit. Spuug niet, absoluut niet. Sterker nog, dan geef ik geen kusje, geen handje, kom ik niet in de buurt en ga ik 'm uit de weg. Pietsie last van emetofobie. Maar het gaat al beter. Toen we net samen waren ging ik naar huis. Later op de bank
Ik gruwel van z'n vieze kalkteennagels. En wat ik ook best vies vind is als ie z'n nagels knipt en ze niet weggooit, maar laat slingeren op het badkamermeubel. Verder mag ie wat mij betreft best naar de wc (#1 of #2 dat maakt me voor het zicht niet uit) als ik in dezelfde ruimte ben, maar dat vindt ie zelf te privé ofzo dus dat komt nooit voor. Ik moet wel zeggen dat ik wel blij ben dat ik nu z'n stank nagenoeg nooit hoef te ruiken Tegen een letterlijke schijtlucht kan ik namelijk niet zo goed Verder hoort het volgende niet bij zijn lijf, maar vies ben ik er toch van: z'n gebrek aan inzicht in hygiëne soms. Het gebeurd met grote regelmaat dat hij al klaar is met ontbijten en ik er later achter kom dat de kattenpootjes van die nacht nog op tafel stonden.. Soms inclusief wat vermaalde kattenbakkorreltjes her en der. Blegh! Z'n boterham mag ie dan weliswaar hygiënisch op hebben kunnen eten, gezien die gewoon op een bord lag en niet op de vieze tafel, maar man man man wat vind ik dat toch goor. Evenals dat hij praktisch altijd als eerste beneden is, maar ik vervolgens degene ben die de kattenpootjes van die nacht van het aanrecht moet vegen Haren in het eten komen hier nooit van hem M'n eigen haar/die van dochter/die van poes vis ik er zo uit en eet ik verder. En door de kinderen wordt er regelmatig van de vloer gegeten ghehe.
Ik ben eigenlijk helemaal niet vies van mijn partner. Hij ook niet van mij. Deze manier van affectie hebben wij beiden nooit meegemaakt. Juist op het moment dat een van ons zegt ‘ik ben vies hoor’ pakt de ander diegene juist vast en zeggen we: ‘nee ik vind je lekker.’ Waar ik bij m’n ex wel vies kon zijn van bepaalde dingen heb ik dat in mijn huidige relatie helemaal niet. We hebben zelfs elkaars oogbal gelikt toen we het hadden over affectie Poep, braaksel, urine, ik zou alles opruimen als het nodig zou zijn. Uiteindelijk is zijn welzijn in alles belangrijker dan of iets wel of niet lekker/fris is. We kunnen ons beiden wel generen voor zaken, alleen is dat eigenlijk niet nodig
Ik ben helemaal niet vies van mijn man. Wanneer hij ziek is en vaak moet overgeven zet ik een bak naast hem en verschoon die ook steeds. Of ik maak de wc even schoon als er wat naast ligt. Ik heb hem ook al eens moeten temperaturen omdat hij dat toen niet zelf kon. Ook hou ik van zijn voeten,als hij gedouched heeft vind ik het heerlijk om aan zijn voeten te zitten en kusjes op te geven. Normaal gesproken ben ik echt wel vies van voeten maar bij hem niet,ik hou van ieder plekje van zijn lichaam. En ik knijp graag puistjes uit. Het enige wat ik wel vies vind is snot aan de douchemuur maar ach,sproeier er op en het is weg
Sommige dingen vind ik vies ja, maar ik ben niet vies van hem. Ik heb wel eens kokhalzend de douche staan schoonmaken omdat hij doodziek was en de boel eronder kotste, zijn best deed het op te ruimen maar de volgende dag bleek het nog in hoekjes en kiertjes te zitten. Tsja, jammer dan. Even doorzetten en dan ben je klaar. Vind het eigenlijk ook wel schandalig dat er vrouwen kunnen zijn die hun man daar dan niet even in ondersteunen, alsof hij het expres doet of zo leuk vind om de boel eronder te kotsen of schijten wanneer hij ziek is.
Nou dat oogbal likken zou ik voortaan maar laten. Niet omdat een oogbal zo vies is, maar omdat in een mensenmond vreselijk veel bacteriën huizen die voor een oog gevaarlijk kunnen zijn. En je hebt maar 1 paar ogen waar je de rest van je leven mee moet doen. Het is niet voor niets dat er wordt afgeraden om je lens, als er iets onder zit, even in je mond te doen en terug te zetten als je even geen lenzenvloeistof in de buurt hebt. En dat je bij een mensenbeet een tetanusinjectie moet halen.
Ik ben eigenlijk nergens echt heel vies van. Waar ik wel moeite mee heb, zijn geuren. Zoals enorme zweetvoeten of kots geur. Maar in geval van nood zal ik hem wel altijd helpen. Ingegroeide teennagels en puistjes heeft mijn man bijna nooit maar ik zou ze met plezier opereren Maar dat is ook wel een beetje logisch allemaal aangezien ik verpleegkundige ben. Ondanks dat vind ik het trouwens wel belangrijk om niet met de deur open te gaan zitten poepen ofzo (wat mijn man gerust doet) Dat geklots van die keutels in de wc bij een cliënt, oké.. Maar van degene waar ik ook nog af en toe de liefde mee bedrijf, nee dankje (ik heb trouwens wel een beetje een braak fobie, als ik dat geluid hoor, kruip ik heel diep onder de dekens)
Ik ben eigenlijk net zo vies van mijn man (en kind) als van mijzelf. En ik ben van mijzelf ook niet snel vies.
Ik ben niet vies van mijn man maar volwassen voeten.... nee daar kan ik niet tegen dus ook niet die van mijn man. Wil best zijn tenen doen maar dan met handschoenen aan. Mocht ik ooit zijn kont moeten afvegen als we bejaard zijn dan wil ik handschoenen aan maar doe dat met liefde. Ik ga er vanuit dat het wederzijds is. Mja ik werd ook met ernstig meervoudige beperkte mensen dus ben billen wassen gewend en doe op mijn werk ook alles met handschoenen. Kots kan ik niet tegen. Zal hij echt zelf moeten opruimen. Lukt dat niet dan zal ik een knopje moeten omzetten en het opruimen voor hem maar liever niet. Puistjes en wondjes, heerlijk!
We delen een tandenborstel, dat zegt wel genoeg hé We delen kinderen....dan ben je alle ranzigheid wel voorbij hoor
Ik zou nooit of te nimmer zijn puistjes uitknijpen. Maar zijn oren schoonmaken als het moet wel, en heb geen problemen met zijn blote voeten of dat hij nagels knipt. Een kus met ochtendadem vind ik wel heel naar. Weet niet zo goed waar ik meer vies van zou kunnen zijn. Hij heeft mijn tandenborstel ook wel eens geleend, maar zie geen reden om dat standaard te doen
Ik ben vies van alles, kan er niks aan doen niet alleen bij m'n man eigenlijk bij iedereen. Haar, voeten, nagels, puistjes, snot, spuug, poep. Maar als je van elkaar houdt dan doe je 't voor elkaar. Dus ik leeg liefdevol z'n kotsen er als dat nodig is en knip z'n neushaar. Ik zeg altijd maar dat zolang ik dat nog voor 'm doe hij zich geen zorgen hoeft te maken Snot bij m'n kinderen vind k ook zoooo naar. Vooral als je t wrgveegt en 't dan per ongeluk uitsmeert op hun wang Puistjes uitknijpen doe ik echt niet. En als hij een keer per ongeluk mijn tandenborstel gebruikt vind ik dat echt heel naar. Ben overigens net zo vies van al die dingen bij mezelf. bah.
Ik ben helemaal niet vies van hem. Het interesseert mij vrij weinig eigenlijk. Hij doucht elke dag en heeft goede hygiëne. Kijk ik zal nooit zijn tenen likken, maar dat is niet omdat ik vies van hem ben maar omdat wij dat gewoon een beetje gek vinden.
In zijn badwater gaan zitten zou ik nog niet eens erg vinden.. Lijkt me niet anders dan wanneer je samen in bad gaat.. maar voeten vinden wij beide erg vies, dus nee.. daar komen wij niet in de buurt. Mijn man en ik zijn beide behoorlijk vies aangelegd, dus als er ooit een periode komt waarin de een totaal afhankelijk van zorg voor de ander wordt dat ik met alle eerlijkheid moet zeggen dat ik niet weet hoe dat dat zou moeten gaan. Ik zou niet willen dat mijn man mijn kont afveegt ofzo... maar weet je, daar groei je wellicht in? Zijn situaties die ik me niet kan voorstellen.. nu ruim ik ook zijn kots niet op.. mag hij zelf doen.. wondjes etc vind ik ook vies.. dus ben viezer van hem dan ik denk Maar is andersom ook zo hoor! ik vind het zo gek om te zeggen dat ik vies van hem ben.. ik ben vies van kots, poep, tenen etc. Niet specifiek die van mijn man, maar in zijn algemeenheid. Mijn man zelf vind ik heerlijk namelijk! Zonder de kots, poep, tenen etc