Mijn dochter is bijna 1 jaar maar hoe weet je of je toe bent aan een 2e kindje (mocht dit allemaal lukken natuurlijk). Het zwanger worden van mijn dochter ging niet geweldig...we hadden te horen gekregen dat het waarschijnlijk niet zou lukken of in elk geval niet vanzelf...maar ik werd toch spontaan zwanger gelukkig! Nu ben ik bang dat als ik te lang wacht het niet zal lukken. Maar aan de andere kant ben ik er nog niet klaar voor denk ik. Iedereen om mij heen is zwanger: 3 mensen in onze straat, 1 collega, 4 vriendinnen maar ik heb niet het gevoel: Oh ik wil ook weer. Nu moet ik wel bij vertellen dat mijn bevalling een hel was! Echt verschrikkelijk, het duurde 2 dagen. Ik zie daar weer heel erg tegenop. Ook lijkt het mij erg zwaar om 2 kleine kindjes te hebben maar heel veel leeftijdsverschil ertussen lijkt me ook niet zo leuk! Ik weet het gewoon niet eigenlijk. Hoe wisten jullie het?
Het begint hier eigenlijk gewoon te kriebelen. Ik wil zo graag nog een keer heel bewust vzn zo'n wurm genieten. Hetlijkt mij ook druk, maar als er teveel tijd tussen zit loop je het risico dat je straks met een beurse muts op de fiets moet omdat je oudste ook weer naar school moet. (en je man en kraamhulp weg zijn). Lijkt me ook nietfijn.
Tja, gewoon het bekende kriebelgevoel. Dat had ik eigenlijk alweer een paar weken na de bevalling . Maar goed, ik ben wel realistisch gebleven. Mijn zoontje wordt over twee weken 1 jaar en we zitten nu alweer in de 3e ronde voor een tweede baby'tje. We hebben er helemaal zin in en voor ons zoontje lijkt het ons ook leuk dat er weinig leeftijdsverschil tussen zit. En het lijkt me gewoon weer helemaal super om weer zwanger te zijn, de buik, de schopjes enz. Maar goed als jij er nog niet klaar voor denkt te zijn zou ik nog even wachten. En hoe denkt je man/vriend erover?
Bij mij is het gewoon een heel sterk gevoel! Net als de 1e keer zijn er ook genoeg redenen om het NIET te doen, maar het gevoel is sterker dan wat dan ook in mijn geval. Toen Ruben net 1 was tweifelde ik ook nog erg, terwijl de 'kriebel' er al een tijdje was. En toen ineens een maand of 3 geleden WIST ik he topeens heel zeker. Ik wilde nog een kindje en als die bezwaren, ach daar vinden we wel weer wat op Mijn advies zou dan ook zijn, laat het even los. Je hoeft nog niet te beslissen of je wel of niet wilt. Broed er als het ware nog even op. Het heeft bij mijn man nog een tijdje geduurd voordat hij er ook voor wilde gaan. Ik denk dat het idee zich gewoon eerst nog even moest nestelen als het ware. Ja druk zal het wel worden maar dat zie ik dan wel weer. Mijn zoon zal al ruim twee zijn tegen die tijd en dus alweer een stukje zelfstandiger, gat dan ook naar de peuterspeelzaal etc.... Heb ik af en toe ook tijd alleen met de nieuwe welp Dus ik vind dit wel een ideaal leeftijdsverschil eigenlijk. Succes met je beslissing en bedenk dat een 2e bevalling niet net zo erg hoeft te zijn he! Maar het natuurlijk ook helemaal niet erg als je besluit het bij 1 kind te laten, als dat beter bij jullie past.....
Ik had ook echt weer het gevoel van ik wil het bij de 2e en zij is ook geboren 2 jaar en 9 maanden na ons zoontje. Voordeel was dat ik de eerste tijd 2 kindjes thuis had en me niet hoefde te haasten (naar school brengen) enzo. Ook was onze oudste al erg zefstandig, was zindelijk, kon eigenlijk al zelf naar de wc en kon ookal een tijdje zelf spelen. Ook begreep hij het heel goed als de baby moest eten en hij dus even moest wachten. Inmiddels ben ik zwanger van nr 3, hadden gehoopt dat het eerder zou lukken maar onze meid is bijna 3,5 als onze baby geboren wordt. Bedenk wel dat de stap nemen altijd lastig is, het is er nooit echt de tijd voor. Als je denkt dat het heel lang zal gaan durenvoor je zwanger zult raken zou je het misschien al kunnen proberen en dan komt het wanneer het komt en zal het lot het leeftijdsverschil bepalen. Maar ook geen scahnde als een 2e niet in jullie leven past. Als het zo goed voelt voor jullie prima toch?! Mijn eerste bevalling was trouwens ook vreslelijk 14 uur met weeen die niet afzakte en zwangerschapsvergiftiging waardoor ik een week in het ziekenhuis moest blijven. De tweede was er zo en was echt een heerlijke bevalling als ik het vergelijk. Nu zie ik er zelfs wel naaruit. succe smet jullie beslissing!
Ik wilde eerst nog niet weer, ook ivm met een helse bevalling en daarna een huilbaby, maar ja, het begint nu toch echt weer te kriebelen, dus volgende maand gaan we er weer voor.
Ik wilde na mijn bevalling beslist geen 2e. Nu 16 maanden later is er wel een kinderwens, maar merk ik daar fysiek niet zo veel van. Ik heb idd geen kriebels. (nog los van het feit dat we het financieel nu niet zien zitten) Ook mijn bevalling was geen fijne, niet zo lang, maar wel traumatisch en mijn psychologe zegt me ook heel duidelijk dat ik nog niet klaar ben voor een 2e. Ik heb nog te weinig tij voor mezelf zegt ze, pas als je leven weer in balans is moet je aan een 2e beginnen.