Ik ben nu 20 weken zwanger en mijn schoonbroers en schoonzussen weten dit nog niet, we hebben niet zoveel contact (er is geen ruzie ofzo) Man wilt niet naar zijn broers bellen en schuift het door naar mij maar ik heb geen zin om te bellen omdat ze volgens mij niet zo blij gaan zijn en ik niet op al die negatieve commentaar zit te wachten. Ze hadden al een hoop commentaar toen ik zwanger was van de derde. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Ik speel met de gedachte om dit via een mailtje te doen maar wil graag jullie mening. Bedankt om te lezen liefs van zuurtje
Als je whatsapp hebt en hun nmrs hebt, kan je dat un een appje zeggen dat ze nog eens tante/oom worden haha ookal staan ze er niet op te wachten.. al vind ik dat uw man het moet vertellen want dat zijn zijn broers en zusse
Zien jullie elkaar nooit? Anders toch even een belletje? Vind het wel iets dat je man moet doen. Als het contact niet goed is moet die t niet afschuiven op jou. Je topic is trouwens verkeerd geplaatst
Berichtje beginnend met "ik weet dat jullie dit niet graag wille horen maar HOERA jullie worden weer tante /oom" haha wat zij daarvan vinden is bie belangrijk. Zolang jullie zich daar goed bij voelen
We zien elkaar enkel op feestjes en horen elkaar niet zoveel. Manlief werkt heel veel en ik ben alle dagen thuis en hij vindt dat ik ze maar op de hoogte moet brengen. Schoonouders weten het ook nog maar pas 2 weken en dat was maar een flauwe reactie. Ze hadden kort voor ik er achter kwam dat ik zwanger ben nog gezegd dat we maar goed moesten nadenken en iet voor een 4e moesten gaan. Uiteindelijk ben ik toch geheel onverwacht zwanger geworden (de andere kids zijn er gekomen via de mmm) We waren nu ook niet bezig met behandelingen omdat ik een studie zou gaan volgen om nadien via stage aan het werk te kunnen. Die studies moesten er komen omdat ik na een verkeersongeval bijna een jaar geleden niet meer aan het werk kon in mijn toenmalige job. De studies zijn gedaan alleen de stages moesten nog maar zijn uitgesteld omwille van de zwangerschap. Ik denk dat ik op zoek ga naar een kort gedichtje en dit doorstuur via mail. Als er dan negatieve gedachtes komen is het maar zo. Man zei ook al dat wij het kindje wel graag willen en het meer dan welkom is ook al was het onverwacht. Ik moet me niets aantrekken van hun (negatieve) commentaar. Ik trek me maar op aan de positieve reacties van mijn ouders en mijn zus, die waren we blij.
Het lekker bij je man terugleggen. Geen zin om zijn broers te bellen en dan mag jij het opknappen?! Uiterst vreemd. Ik zou dus zelf niets doen. En dat hij veel werkt vind ik een slecht excuus.
Ik zou een ludieke foto maken waarin je de komst van jullie vierde aankondigt en die sturen via mail/app.
Eerlijk gezegd zou ik gewoon niets laten weten, ze zien vanzelf dat je zwanger bent wanneer je ze weer een keer ziet. Of misschien horen ze het wel via je schoonouders. En als ze je in de hele zwangerschap niet zien dan merken ze het wel als ze een geboortekaartje in de bus krijgen.
Ik zou ook zeker de bal naar je man terug kaatsen, of laat hij op z'n minst met dé manier komen zodat jij de vraag niet hier hoeft te stellen.
Ik heb ondertussen al een mailtje gestuurd vanuit de kinderen hun naam gericht aan de tantekes en nonkels heb erin gezet dat ze er in november een klein speelkameraadje bijkrijgen maar dat het nog een groot bewaard geheim is of het een broertje of zusje zal zijn
ik had hem dit al gevraagd maar daar kwam niet zinnigs uit, enkel manieren hoe ik het zeker niet zou doen
goed opgelost zo dan toch? En he, wat hun denken moet je proberen naast je neer te leggen als het negatief is en gewoon heel blij zijn met dat kleintje in je buik!