Hebben er nu 1, we hopen dat een tweede ons gegund is. We hadden er graag 3 of 4 gewild, daar is ook ons huis op uitgezocht. Maar door mijn zwangerschap en de blijvende schade aan mijn nieren en lever is dat geen optie meer.
Ik heb er 4. Hoeveel ik er gewild heb, geen idee, daar heb ik nooit over nagedacht. We hebben altijd gewacht op een moment dat we beiden zeiden: ja, we zouden heel graag (nog) een kind willen krijgen. De 4e was wat minder gepland, maar nu we er 4 hebben geniet ik er enorm van. Ik moet wel bekennen dat ik soms een beetje me-time mis. Er is altijd wel een kiind dat aandacht nodig heeft of vraagt. Van 7 (nu in de vakantie vanaf 8, wat een luxe!) Tot 21.00 sta ik 'aan'. Pas daarna start mijn 'vrijheid' weer en kan ik lekker gaan hobbyen ofzo. Maar ik probeer wel uiterlijk 23.00 in bed te liggen, dus van echt een poos lekker bezig zijn met iets waar ik zin in heb komt niet zo heel veel meestal. Maar ach, die tijd komt wel weer als de jongste naar school gaat
We hebben er 2. Zelf heb ik er altijd graag 3 gewild. Maar moet zeggen dat m'n hart nog open zou staan voor meer. Het liefst wel 3 ''van mezelf'', maar daarbuiten zou ik met alle liefde nog meer kindjes van iemand anders opvangen. Dat zit er overigens al van jongs af aan in.
Ik had er graag 3 of 4 willen hebben. Heb helaas maar 1 zoon (en 2 sterretjes). Het zijn 10 loodzware jaren geweest van hoop naar wanhoop en van geluk naar veel verdriet. Ons gezin zal nooit compleet zijn helaas, ondanks dat prijs ik me enorm gelukkig met het jongetje dat we hebben!
Mijn man en ik hebben altijd gezegd dat we er 3 wilden. Van kleins af aan al en onafhankelijk van elkaar. We hebben er 5
We hadden geen specifiek aantal in ons hoofd, we hebben er nu 2. Voor nu is het goed zo , wie weet wat de toekomst brengt
Wij hadden er graag 3 gekregen, na 4 icsi’s kwam onze dochter, na weer 3 icsi was ik zwanger van een tweeling. Helaas liep dit in twee fases slecht af. Ik zeg altijd dat ik één kind heb, veel mensen weten wel dat er ook een jongetje bij ons had kunnen rondlopen. Ik praat er niet graag over. Hierna kon ik het gewoon niet meer aan om weer icsi te doen. Het verlies deed te veel pijn en ik was bang dat dit weer zou kunnen gebeuren.
Wij hebben er 3. We hebben lang getwijfeld of we er 2 of 3 wilden en hebben uiteindelijk besloten dat we het bij 2 zouden laten. Het werden er 3
Tot de derde heel stellig: 3 Toen ik zwanger was van haar wist ik dat ik er nog meer wilde. Na de vierde heb ik ook nog wel de wens gehad, maar nu roept het verstand steeds harder: het is goed zo! In mijn hart is er altijd plek voor nog een kindje, maar je moet ook kijken naar het hele plaatje. En dan is het in ons geval gewoon verstandiger om het hierbij te laten.
Ons leek 3 kinderen wel erg gezellig mocht het allemaal lukken. Uiteindelijk na een heel medisch en ivf-traject zijn we blij en dankbaar met onze dochter. Ik heb het er best lange tijd moeilijk mee gehad dat er geen 2e meer kwam. Maar nu ben ik zo gewend dat we alleen haar hebben als kind dat ik heel erg geniet. Wij hebben heel vaak vriendinnetjes over de vloer. Die "afspraak" hebben mijn man en ik met elkaar gemaakt, dat onze deur openstaat voor andere kinderen, dat wij daar makkelijk in zijn. En dat lukt aardig! Het is namelijk erg fijn om onze dochter te zien genieten van en met haar vriendinnetjes. Ze houdt erg van gezelschap. En het is voor ons ook ontspannend als ze samenspelen, omdat wij onze dochter dan niet hoeven te vermaken : ). Ik houd erg veel van haar!
Wij hebben 6 kinderen, waarvan 4 bij ons. Ik had altijd twee of drie in mijn hoofd. Maar de tweede zwangerschap was van een drieling, dus toen zaten we gelijk al aan vier. En toen wilde we nog graag één kindje en was het een tweeling. Uiteindelijk zijn twee kinderen dus overleden. Nu zijn we compleet, al zullen we dus nooit echt compleet meer zijn. Maar hier houden we het bij.
Ik heb er 2 en dit was altijd mijn droomaantal. Al zijn er soms wel wat twijfels, gezien m'n huidige relatie. Een kindje van ons samen kriebelt soms wel
Ik kom uit een gezin met 4 kinderen, en wilde er daarom ook altijd 4. Mijn man komt uit een gezin met 2 kinderen, en wilde er 2. Nu hebben we er 3, als soort compromis Man zou een knip laten zetten na de derde, maar ik ga hem vragen dat nog niet te doen. Ik vind zwanger worden en zijn niet bijzonder leuk, en misschien wil man gewoon überhaupt niet, maar een 4e zou ik toch wel heel mooi vinden. Zeg ik nu, terwijl mini nog geen 2 weken oud is En niet omdat we dan nog kans hebben op een meisje
Ik wilde altijd graag 3 kinderen. Uit mn 1e huwelijk zijn 2 kinderen geboren. Had nooit gedacht dat er ooit nog een 3e zou komen, maar nieuwe partner wilde ook graag kinderen. 3 kinderen is nu prachtig en ook genoeg.
Ik vond 1 altijd genoeg en nu kleine meid er is sta ik daar nog steeds achter. Als alleenstaande moeder is dit voor mij ook precies goed qua het verdelen van m'n aandacht en ook nog een beetje een eigen leven hebben. Maar wie weet over een paar jaar, maar nu voelt het helemaal oké. We hebben het heel gezellig met z'n tweetjes