Beste lezer, Graag wil ik mijn verhaal kwijt, voor mijn eigen verwerking, voor een ander die er wat aan hebt, en ik hoop dat ik iemand vind die hetzelfde heeft meegemaakt, om ervaringen te delen. September dit jaar kwam ik erachter dat ik zwanger was. Een welkom geschenk! We waren ontzettend trots en blij dat we vader en moeder gingen worden. Eigenlijk een vrij zorgeloze zwangerschap gehad, weinig kwaaltjes etc. Tot maandagnacht 25 november: ik begon pijn in mijn onderbuik te krijgen. Bij vlagen aanwezig op dinsdag en woensdag. Eigenlijk wees alles erop dat het een infectie zou zijn, niets ernstigs. Donderdagochtend de huisarts gebeld omdat ik nog steeds pijn had. Vrijdagmiddag kon ik langskomen, op aandringen omdat ik niet het hele weekend wilde wachten. Maar donderdagmiddag begonnen er steken te komen, en voor ik het wist braken mijn vliezen. De verloskundige is direct gekomen en verwees me door voor een echo in het ziekenhuis. Daar aangekomen ging alles erg snel. Op de echo zagen ze dat ik geen vruchtwater meer had, waardoor de kans op overleven van de baby, niet groot was. Ik was 15 weken en 2 dagen zwanger. Heb het hartje om 16.15 nog horen kloppen, het kindje leefde nog. Na een gesprek met de arts in het zh, kreeg ik een kamer toegewezen, aangezien de arts mijn pijn zag als weeën. Daar aangekomen is de ellende gelijk begonnen, ons lieve kleine perfecte kindje kwam ter wereld, geen enkele kans op overleven omdat het veel te jong was. Zelf heb ik ook 4 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat ik koorts had, infuus moest en aan de antibiotica. Dag 3 in het ziekenhuis werd de oorzaak bekend: Groep B Streptokokken. Mijn baarmoeder was hierdoor geïnfecteerd, waardoor de bevalling op gang is gekomen. Mijn lichaam koos ervoor om ons kindje af te stoten. Als mijn lichaam dit niet had gekozen, hadden wij beide ons leven moeten geven. Nergens kan ik informatie vinden over streptokokken B in zo'n situatie. Dat het een vroegtijdige geboorte op gang kan zetten, dodelijk kan zijn voor de moeder. Onze lieve kleine volmaakte zoontje zag er zo mooi uit. Nu staan we weer met lege handen. 1 december hebben we hem mogen begraven. We hebben hem de naam Boaz gegeven. Vr. groet Petra
Jeetje wat heftig! Ben helemaal een beetje stil ervan eigenlijk. Wat een prachtige naam hebben jullie hem gegeven. Vooral heel veel sterkte samen de komende tijd, lijkt me niks heftiger dan dit wat jullie hebben meegemaakt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies, helaas heb ik de 19e ons kindje verloren en was 1,5 week verder dan jij dus ik weet een klein beetje hoe jij je voelt afgezien van die infectie wat helemaal verschrikkelijk moet zijn geweest. Ik kan je alleen meegeven, neem je tijd!
Met tranen in m'n ogen lees ik je verhaal. Weer iemand die dit moet meemaken. April dit jaar zijn we met 16 weken onze zoon Roan verloren. Kreeg met 15 weken gebroken vliezen, paar dagen daarvoor last van m'n rug en een balgevoel van onder. Naar de vk geweest, niets aan de hand. Nog geen paar uur later breken s'nachts mijn vliezen. Moest direct naar het ziekenhuis. Onze zoon leefde ook nog, maar geen vruchtwater. Prognose slecht. Nog geen uur later kreeg ik hoge koorts en werd gelijk aangesloten aan het infuus met antibiotica. De volgende dag knapte ik weer op en mocht met antibiotica oraal een afspraak voor 3 dagen bij de gynaecoloog later naar huis. Op dat moment leefde onze zoon nog steeds. We konden niets doen dan afwachten. De volgende dag voelde ik dat ons kindje niet meer leefde. Veel gehuild, was boos etc. M'n man en ik besloten om onze afspraak af te wachten. Hadden we ook even de tijd om alles op een rijtje te zetten. De dag voor onze afspraak kreeg ik last van weeën en moest ik direct naar het ziekenhuis. En daar aangekomen is onze zoon Roan geboren. Mooi gaaf mannetje. We hebben hem meegenomen naar huis en begraven. Uit alle onderzoeken kwam dat ik besmet was met het Haemophilus influenza bacterie. Op verloskundig gebied niet zo bekend als de streptokokken b. Volgens de gynaecoloog pure pech en de kans op herhaling is even groot als bij een ieder ander. Er is wel info te vinden over de streptokokken groep b. Veel vrouwen zijn hier drager van zonder dat ze dit weten. Mooie naam hebben jullie je zoon geven. Moet je nog op Nacontrole bij de gynaecoloog? Ik wil je heel veel sterkte wensen, geef je verdriet de ruimte.
Heb er geen woorden voor. Het is idd zoals je zegt; je lichaam stoot je eigen kind af om jou te redden zeg maar. Verschrikkelijk Ik wens je veel sterkte meid. Ook ik heb dit moeten ervaren tijdens 23 wkn zwangerschap van mijn dochter vorig jaar. Er is idd niet veel info (vind ik) hierover. In mijn geval heb ik dit jaar pas duidelijkheid gekregen. Vorig jaar was mijn 3e vroeggeboorte en de 1ste die goed misging. Mijn 2 vorige kinderen hadden het wel gered; beide waren met 28 wkn geboren; ook vroegtijdig zonder enige kwaal, vliezen gebroken en paar dgn later de weeen. Ik vind dat ze bij alle vrouwen standaard op GBS moeten testen. Het is een simpele kweekje en mocht je het hebben is een simpele antibioticakuur die veilig is voor het ongeboren kind voldoende om dit soort verhalen te voorkomen. Want die infectie kan zeer snel optreden en kan fataal voor moeder en kind zijn
O meis wat vreselijk. Wat brengt jouw verhaal een hoop naar boven bij mij... Ik ben vorig jaar namelijk op precies dezelfde manier mijn kindje verloren bij ruim 18 weken. Mocht je er meer over willen weten, ik heb veel onderzoek ernaar gedaan. In het topic van Sam bij de kindjes van 17-25 weken staat mijn hele verhaal. Verderop in het topic staat meer over de oorzaak. Stuur even een pbtje met je vragen als je daar behoefte aan hebt. Heel erg veel sterkte xx
Wil hier nog even op reageren. Het klopt namelijk niet helemaal. Gbs is niet altijd met een kweek te vinden. Ten tijde van mijn opname in het zh ( met uiteindelijk de vroeggeboorte als resultaat) waren mijn urine en cervix kweken negatief voor gbs. Een urine kweek in week 13 was wel positief voor gbs. De gedachte was toen dus dat het geen infectie kon zijn omdat de kweken negatief waren. Achteraf blijkt dat de bacteriën waarschijnlijk via de bloedbaan in de bloedvaten van de placenta gekomen zijn, en daar zijn gaan woekeren. Een kweek geeft je dus geen zekerheid dat je geen gbs infectie in je baarmoeder hebt. De vliezen, het vruchtwater, het kindje zelf en de placenta zaten vol met gbs. Het is een wonder dat onze kleine mannetje nog ruim een geleefd heeft, hij was echt al heel ziek.
Ze kunnen wel op GBS kweken maar wat heb je eraan?! Je kunt preventief antibiotica geven maar dood de bacterien maar voor korte duur inclusief de "goede" bacterien. Een vroeggeboorte voorkom je hier helaas niet door. Je hebt die bacterieen eenmaal, en zal nooit definitief te doden zijn. Ik krijg alleen antibiotica tijdens de bevalling omdat het kindje dan door het geboortekanaal komt en dan een verhoogd risico is op besmetting waardoor het kindje erg ziek kan worden.
In het ziekenhuis hebben ze mij het volgende verteld bij de controle. Als ik weer zwanger zou zijn, krijg ik bij de 10 weken een uitstrijkje. Hieruit schijnen ze te kunnen vaststellen of de bacterie aanwezig is. Als dit zo is kunnen ze mij behandelen met anti-biotica. Naar mijn idee is er in zo'n vroeg stadia van de zwangerschap en de streptokokken bacterie, weinig bekend bij medici. Zij kunnen mij namelijk niet garanderen dat het niet nog een keer zou kunnen gebeuren. De kans dat het weer gebeurd is even klein als de kans dat het nu kon gebeuren. Volgens mij weet men niet precies hoe de bacterie 'werkt'. Niet hoelang de bacterie nodig heeft om uit te breiden tot het niet meer haalbaar is. Maar er zijn ook mensen die GBS dragen en alleen veel blaasontstekingen hebben. Het lijkt me best lastig om onbezorgd zwanger te worden. Als dit nog eens zou gebeuren, kan je geest dat toch niet aan?! Zaterdag is het voor mij een maand geleden (27e). Lichamelijk ben ik er nog steeds niet 100% bovenop, daarnaast heb ik nog steeds het 'cadeautje' van de bevalling: vloeien. Hopelijk ben ik hier snel vanaf. Bedankt allen voor jullie hartelijke meeleven.
Jeetje, wat een heftig verhaal meid. Ik schrik er echt van... Toen de bevalling van mijn dochter begon ontdekten ze ook groep B streptokokken bij mij...maar pas na een standaard uitstrijkje/kweekje omdat de ontsluiting niet vorderde. Ik had werkelijk geen idee dat ik drager was en wat de gevolgen kunnen zijn. Als ik toen had geweten wat er allemaal had kunnen gebeuren, brrrrrrrrrrrrrr. Ons meisje bleek na de geboorte godzijdank gezond, maar we moesten haar wel de eerste drie maanden iedere dag temperaturen en in de gaten houden. Ik gun je alle geluk en gezondheid toe en dat 2015 je een mooi gezond kindje mag brengen. Heel veel sterkte!!!
Het is helaas allemaal nog niet voorbij. Inmiddels al 5,5 week aan het bloeden. 2 weken geleden, 2 dagen niets gehad, waarna het terug kwam en heftiger werd. Opnieuw naar het ziekenhuis. Daar hebben ze een echo gemaakt en bleek dat er nog weefsel in mijn baarmoeder zit wat eruit moet komen. Ik kon kiezen: afwachten, vaginale pillen toedienen of curettage. Ik heb gekozen voor pillen, ben dat gepluk aan me lijf zo zat. Vrijdag de pillen toegediend. Helaas hebben ze niet gedaan wat we hadden verwacht. Vandaag opnieuw naar het ziekenhuis, opnieuw een (inwendige) echo. Als blijkt dat er nog weefsel zit moet ik alsnog gecuretteerd worden. Ondertussen is me lichaam afgezwakt. Ik zou ook zo graag weer wat kunnen ondernemen. Manlief had 2 weken vakantie, maar had gewoon de kracht niet om leuke dingen te doen Hopen op spoedig herstel!
Wat heftig . Heel veel sterkte. Prachtige naam!!!!! Hier ook GBS gehad maar ook ik zou pas antibiotica krijgen bij de bevalling. Omdat ik voor keizersnede ging heb ik het niet gehad. Antibiotica werkt vaak maar voor korte duur zeiden ze en dood ook goede bacteriën dus vandaar dat ik niets kreeg. (Wilhelmina kinderziekenhuis in Utrecht)