Leuk! Of het haalbaar is betwijfel ik. Het moet naast de pmers gebeuren, dus je zal extra begeleiding nodig hebben voor deze persoon. Dat betekent dat er 2 extra volwassenen aanwezig zijn. Ook dat moet je willen en moet te doen zijn op de groep. In Katwijk zit een kinderopvang ín een instelling voor mensen met Huntington. De kinderen groeien er mee op en vinden het dus heel normaal. En de cliënten vinden dat kleine grut ook heerlijk om naar te kijken. Zoiets zou je ook over na kunnen denken?
Ik zou het wel doen. Ik denk aan ‘met een beperking’ trouwens breder. Mijn zusje was chronisch ziek en daardoor fysiek beperkt, zat in een rolstoel, kreeg eerst sondevoeding en later TPV, enz. Met name volwassenen vonden dat soms vreemd en eng ed, de meeste kinderen vonden het enkel interessant. Nu was mijn zusje niet in staat om te werken, maar ik kan me voorstellen dat er andere mensen zijn met een fysieke beperking die dat wel kunnen. Lijkt me ook fijn als zij ook meer gelegenheid daartoe hebben (ook bv. minder uren ofzo en natuurlijk dat een locatie toegankelijk is).
Zelf zou ik het niet doen in een baby groep. Dan zou ik het kind niet brengen. Ik zou eerder denken aan een peuterspeelzaal of bso. Op de peuterspeelzaal waar onze zoon zat was er een vrouw met beperking. Ze zag niet goed en je zag aan haar dat het niet helemaal goed zat. Ze was een fantastische hulp. Was een meerwaarde voor de groep.
Het spreekt misschien voor zichzelf, maar het hangt er wel helemaal vanaf waar zo'n beperking zich in uit. Als de persoon met de beperking bijvoorbeeld problemen kan hebben met emotie regulatie (schelden, aggressiviteit, verdriet), zou ik het als ouder helemaal niet fijn vinden. Sowieso denk ik dat de meerwaarde bij hele jonge kinderen te beperkt is en het misschien alleen maar lastig is, omdat de coordinatie/logistiek vaak al lastig genoeg is met alleen bekwame medewerkers. Of de beperking moet heel erg mild zijn. Voor oudere kinderen zou ik de meerwaarde wel zien. Maar dan heb ik het over kinderen vanaf een jaar of 6 ofzo. Bij mijn dochter op school zitten, anders dan bij veel Nederlandse scholene, ook kinderen met het syndroom van down en zwaar autisme en samenwerking tussen deze kinderen en kinderen zonder beperking wordt heel erg aangemoeidgd (zitten dan wel vaak begeleiders bij). Bij een BSO of opvang zou het natuurlijk om volwassenen en niet om kinderen gaan maar het idee is hetzelfde. Je leert al op jonge leeftijd omgaan met anders beperkten en dat vind ik heel waardevol voor alle partijen.
Zeker, ik zat vroeger bij een soort psz bij een vrouw thuis in een rolstoel. Die deed dat allemaal in haar eentje en dat ging goed. Dat was dus een lichamelijke beperking. Ik vond het alleen in het begin wat raar dat ze in een rolstoel zat. Super leuk mens. Daarnaast hadden we twee zussen uit de buurt die bij ons oppasten. Een zus had syndroom van down als ik het me goed herinner. Dat ging ook prima, ze was heel lief en zorgzaam en de andere zus heel verantwoordelijk en zelfstandig. En we vonden het juist leuk dat ze samen op kwamen passen, kregen we wat meer aandacht dan van eentje. Helaas is de ene zus jong overleden. Mijn moeder was ook bevriend met hun moeder en kende beide dochters dus ook.
Je zou -als het zover is- eens kunnen informeren bij een school voor voortgezet speciaal onderwijs. De laatste jaren van hun onderwijs is gericht op uitstroom en dan lopen ze een aantal dagen stage, met het idee om er na hun school te gaan werken. Als er iemand is die interesse heeft om met kinderen te werken is dan kunnen ze dat matchen.
Ik zou er zelf geen problemen mee hebben Er vanuit gaande dat er goede begeleiding is en er ook gekeken is naar de persoon zelf. De ene kan wat meer verantwoordelijkheid aan dan de andere. En de ene zou prima op een babygroep passen en de andere bij kinderen vanaf 2 jaar of juist beter passen bij een bso. Maar ik vind wel dat ik mensen met een beperking, zowel fysiek als mentaal, moeten kunnen werken/helpen etc. Het concept vind ik goed, vraagt alleen tzt verdere uitwerking
Ik zou er niet voor kiezen mijn kind te laten opvangen op het terrein vd instelling in de wetenschap dat de client die helpt hier woont. - ze wonen niet v niets in een 24u woonvorm. Wel zou t voor mij akkoord zijn, zelfs meerwaarde, wanneer de persoon met beperking op zichzelf woont en regelmatig in vorm v dagbesteding of assistentwerk komt helpen.