Hi meiden! Inmiddels ben ik bijna 32 weken en mijn kleine eigenwijs ligt al maandenlang met zn kont naar beneden en zijn voetjes voor zijn gezicht . Ik had gedacht dat hij vanzelf wel zou draaien, maar niets wijst er nog op dat hij hier net zo over denkt... Mijn verloskundige begon al over het handmatig draaien van de baby rond 34 weken.. Ze vond het maar raar dat ik aangaf dat ik hierover na wilde denken en zei letterlijk: jij denkt zeker dat een keizersnede een pretje is: ritsje open ritsje dicht!? Ik heb daar nog helemaal niet over nagedacht maar vond het een heel naar idee dat dit zomaar al zo voor mij beslist werd. Mijn vraag aan jullie is of jullie hier ervaring mee hebben? Zowel met het draaien als de keuze die je hierin hebt? Is het draaien pijnlijk? En hoe denken jullie hierover? Het lijkt mij nooit goed voor zo'n ukkie om hem zo uit zijn comfortabele houding te halen.. Maar wie ben ik haha! Thanks!!
Wat een rare opmerking van je verloskundige. Hier draaien ze pas met 36 weken. Tot die tijd krijgt de baby de kans om goed te gaan liggen. N lag de hele zwangerschap in stuit en draaide rond de 34 weken en daalde gelijk in. Volgens mij is dat overigens overal zo dat er pas een draaipoging gedaan word met 36/37 weken.
Ja heel vreemd he!? Voelde me echt een zeikerd.. Ze had het erover dat , hoe langer ze wachten, hoe moeilijker het wordt omdat mijn buik vrij strak is (hard denk ik dat ze bedoelt?)
Ik heb er nog nooit over gehoord. Maar je moet sowieso doen wat jij het prettigste vind. En de draaipoging word altijd in het ziekenhuis gedaan heb ik begrepen. Maar je kan ook kiezen voor een stuitbevalling. Lees je goed in en kies waar jij je het prettigste bij voelt.
Ja, hier. Baby 2 lag al vanaf zeker week 20 met haar voeten bij haar hoofd. Uiteindelijk met 35 weken een liggingsecho gehad en ja hoor.. nog steeds in stuit. Ik wilde abbbbbbsoluut geen keizersnede en een stuitbevalling was niet mogelijk vanwege haar te hoog geschatte gewicht. Bij 36.3 weken dus een draaipoging gehad. Eerst een poging zonder weeënremmers, dat lukte niet. Daarna 3 pogingen met weeënremmers, uiteindelijk is het bij de 4e poging gelukt! Niet voorover (wat blijkbaar normaal is) maar achterover. Ze zat met haar hoofd onder mijn linkerribben en kon dus ook nooit zelf meer uit die positie komen. Het was niet heel fijn maar op zich nog wel te doen. Al was ik na die laatste poging wel zelf gestopt. Ze draaide gelukkig niet meer terug en was zelf een paar dagen na de draaipoging al een beetje ingedaald. Ik vind het wel vreemd dat ze het bij jou nu al hebben over de verschillende opties die je hebt.
Ik had ook een stuitligger de gyn wilde ze niet voor de 36 weken draaien (en ze was groot voor het termijn met 38 weken bevallen en ze woog 4kg) omdat je kans hebt dat het de bevalling in gang zet. De dag voor de draaipoging voelde ik ineens dat haar hoofdje weg was bij mijn ribben en dat werd de volgende dag ook bevestigd ze was ook al ingedaald en dat in 24 uur tijd. Hou dus hoop het kan echt nog!
Bij mijn zoon een uitwendige versie geprobeerd. Dit was helaas mislukt, maar de verloskundige die de versie deed gaf bij de echo vooraf aan dat het moeilijk zou worden. Mijn zoon was een lange baby, en hij is nu nog steeds heel lang. Ik was 35 weken zwanger en in overleg toch geprobeerd. Mijn zoon lag rechts in de buik, met het gezicht richting mijn maag en met zijn voeten gestrekt voor zijn gezicht. De placenta lag links. Ze kregen hem niet langs de placenta en andersom lukt t ook niet. Dus helaas moeten opgeven en erna in overleg met het ziekenhuis besloten tot een keizersnede. Mijn zoon is niet meer van zijn plekje af gegaan. En hij zat uiteindelijk klem tussen mijn ribben en mijn bekken. Het draaien voelt niet prettig, maar pijnlijk vond ik het niet. De dag erna voelde mijn buik wel wat beurs en onprettig. Ik vind de opmerking van je VK niet erg netjes. Iedereen weet dat een keizersnede geen pretje is en ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die liever een keizersnede had dan een vaginale bevalling. Bij de zwangerschap van mijn dochter, lag zij ook in stuit. Vanwege de ligging vd placenta, weinig vruchtwater en de eerdere keizersnede werd een versie afgeraden door de gyn. Ik heb dus twee maal een keizersnede gehad.
Mijn dochter is met de hand gedraaid bij 35 weken. Protocol was eigenlijk vanaf 36 weken, maar ik voelde dat ze begon met inhalen en vroeg zelf of het niet eerder kon. Is altijd een spanningsveld tussen niet te vroeg draaien (ivm grotere kans dat ie weer terug in stuit draait en de hele kleine kans dat het vroegtijdig de bevalling opwekt) en niet te laat omdat het dan niet meer lukt ivm te weinig ruimte. Ik vond het heel eventjes flink zeer doen (toen wist ik nog niet hoe een wee voelde ) maar was met een halve minuut weer voorbij. Ik heb toen ook een injectie gehad met soort spierverslappers waardoor de kans van slagen groter was. Daarvan voelde ik me een paar uur niet zo lekker, moe en (je raadt het al) wat slap Maar echt geen drama. Ik zou het zo weer doen. En dus gelukt en daarna gewoon vaginaal bevallen. Ik had anders stuitbevalling wel willen proberen maar lijkt me ook heftig. Fijner als het draaien lukt. Succes!
Ik vind het trouwens logisch dat je hier zelf een keuze in hebt en vind de opmerking van je vk niet erg netjes. Aan een draaipoging zitten bepaalde risico's maar aan een keizersnede of stuitbevalling ook. Mijn ervaring is dat de versiekundige (degene die gaat draaien) van tevoren met jullie bespreekt wat in jullie specifieke situatie de risico's zijn en wat de kans van slagen is. Er zijn bepaalde (zeldzame) contra-indicaties waarbij het niet wordt gedaan ivm te hoge risico's op complicaties. Na dat gesprek beslis je of je het wil. Persoonlijk zie ik geen reden waarom iemand het draaien niet tenminste zou willen proberen. Je kan op ieder moment stoppen als het moeizaam gaat of niet goed voelt.
Je hebt nog even de tijd. Mijn oudste lag bij elke controle in een stuit. Met 36 weken gedraaid en keurig ingedaald. Ben op bed gaan liggen, voeten hoger dan hoofd. Handen onder op buik gelegd en heel ontspannen een tijd blijven liggen. Toen is ze gedraaid, leek een complete verbouwing van binnen. Ik heb wel over een draaipoging na moeten denken, ik was ervoor gegaan. Als dat niet gelukt was dan had ik een stuitbevalling willen proberen (indien verantwoord). Ik wilde echt geen keizersnede. Al snap ik dat het soms niet te kiezen is maar had er alles aan gedaan om dat te vermijden. Je verloskundige was niet zo netjes tegen, ik snap dat je er over wil denken. Of in elk geval even moet laten bezinken. Hoop dat je baby snel goed gaat liggen en dat je geeneens een draaipoging mee nodig hebt.
Mijn dochter lag ook de hele zwangerschap in stuit. Vanwege weinig vruchtwater was een draaipoging geen optie. Uiteindelijk heb ik een stuitbevalling gehad en die is me heel erg meegevallen. Ik wil je adviseren om ook over die optie na te denken. Ze laten je alleen een stuitbevalling doen als ze het verantwoord achten.
Mijn dochter lag ook in stuit en besloten geen versie te doen. Dit omdat ik gewoon vind dat een kind een reden heeft om zo te liggen. Uiteindelijk met een hele fijne gyn in contact gekomen (specialist op het gebied van stuitbevallingen) en al vlug besloten voor de natuurlijke weg te gaan. Dit is mij echt goed bevallen en ik zou het zo weer doen.
Mijn jongste lag bij 33 weken en bij 36 weken in stuit. Bij 37 weken draaipoging. Ik wilde een keizersnede vermijden omdat ik er al eentje gehad had. Draaien met weeenremmer was bepaald geen pretje. Pijnlijk vooral. Het lukte ook niet. Kreeg een datum voor een keizersnede maar de dag erna draaide ze zelf en bleef zo liggen. Keizersnede afgezegd en prima bevalling gehad. Ik had achteraf anders een stuitbevalling willen proberen. De draaipoging zou ik zo weer laten doen. Ondanks dat het pijn deed.
Mijn kleine lag in een onvolkomen stuit. Bij 36 weken is een draaipoging gedaan. Wat een hel vond ik dat. En het hielp niet, madame bleef gewoon liggen zoals ze lag. Uiteindelijk is ze met 40+3 via een vaginale stuitbevalling geboren, wat heel goed is gegaan.
Mijn dochter hebben ze dinsdag gedraaid met 35 weken,zonder medicatie. draaien zelf was niet fijn, maar de pijn de dagen erna is erger haha! Heb het idee dat alles bont en blauw is. Maar ze ligt wel goed en dat was het voornaamste. Succes!
hier draaien ze pas na 36 weken, niet vroeger. 34 weken vind ik wat vroeg. mijn beide kids lagen in stuit. eerste tot rond 35 weken, tweede tot 36 weken. Zijn uit zichzelf flink gedraaid en ingedaald. Ik was overtuigd dat het ging eindigen met ks door stuit, maar nope alles goed gekomen uit zichzelf. succes!
Hier ook een dwarsligger. Ze hebben hem nu 2 keer gedraaid, maar door de ruimte die hij nog heeft draait hij steeds weer terug. Draaien was hierdoor ook niet pijnlijk. Volgende stap is weer een draaipoging doen en dan gelijk de bevalling opwekken door de vliezen te breken. Hiermee willen ze wachten tot 39 weken.
Onze zoon lag ook in een stuit, bij 36+4 zouden ze een draaipoging doen. Hierbij gaven ze aan dat dit niet meer mogelijk was, omdat de bevalling blijkbaar al begonnen was. Die dag erna is hij middels een stuitbevalling geboren. Helaas complicaties, dus zal dit zeker niet opnieuw doen, maar de ervaring was op zich wel goed en niet heel anders dan bij onze eerste zoon die wel gewoon goed lag.
Dank jullie wel allemaal voor de vele reacties! Heb er echt heel veel aan om te lezen dat ik niet de enige ben . Ik had van de week een andere verloskundige en ik heb bij haar aangegeven dat ik het gesprek met haar collega als niet prettig heb ervaren. Zij gaf mij hierin volledig gelijk en gaf aan dat ik zeker hierin zelf beslis, want het is mijn kindje en mijn lichaam. Komende woensdag heb ik weer een echo om te kijken of het eigenwijsje gedraaid is, zo niet dan bespreken we de opties qua versie etc. Heeft iemand ervaring met Moxa therapie? Dat schijnt ook nog wel te helpen...