ik ben in januari al gestopt met de pil omdat ik er last van kreeg.. en ik dacht dat we het al snel zouden proberen om zwanger te worden mijn man was er nog niet aan toe en zoiets doe je toch samen.. maar ja nu 8 maanden verder hebben we het eindelijk geprobeerd en ik vind het allemaal wel erg spannend ik moet alleen nog effe wachten : hopen dat het snel mag gaan lukken.. ik wens iedereen succes... xxxxxxxxxxxxxxxxxxx-mij
Hoi Liekie, Ik ben ook in januari gestopt (precies op 1 januari het kwam toevallig zo uit), vooral omdat ik er zat van was dat ding te slikken terwijl ik eigenlijk (maar niet per se meteen) een kindje zou willen krijgen. We hebben de eerste maanden geprobeerd om niet zwanger te raken, maar sinds deze maand hebben we dat los gelaten. We hebben tegen elkaar gezegd dat we wel zien hoe het loopt. Stiekem hoop ik (en mijn man ook) toch wel heel erg op een kindje. Groetjes, Esther
hee konijn.. zo te horen zitten wij een beetje in dezelfde schuitje.. jullie zijn dus ook net kort bezig? xxxxxxxxxx-liekie
Hoi Liekie, Ik zie dat we ook even oud zijn . Dit is de eerste maand dat we het 'proberen', hoewel we dat niet officieel zo noemen . We willen niet obsessief aan het vrijen slaan ineens, maar het zou heel leuk en heel welkom zijn als we een kindje zouden krijgen. Voorzichtig proberen eigenlijk dus... We hebben expres eerst een paar maanden afgewacht nadat ik gestopt ben met de pil. Eigenlijk vind ik het wel fijn dat ik eerst weer aan mijzelf heb kunnen wennen na jaren de pil geslikt te hebben, hoewel mijn cyclus heel snel weer normaal was. Nu dus de volgende fase: echt niets meer doen om te voorkomen dat ik zwanger kan raken. Het is wel steeds moeilijker om rustig af te wachten hoe het gaat. Ik merk dat ik het wel echt graag zou willen, ook al is het met mijn werk enzo niet heel handig op het moment (maar wanneer is het dat wel?). Ik ben wel een beetje bang om het te graag te willen. Ben je heel actief aan het proberen zwanger te raken (met ovulatietesten enzo)? Groetjes en leuk dat we in ongeveer hetzelfde schuitje zitten! Esther
hey meiden ik ben nu 1 jaar pilloos en het bevalt me prima omdat me man er ook nog eerst niet echt aan toe was hebben we wel op de vruchtbare dagen niet geknutseld nu is hij er ook voor aantgaan en dit is ronde 2 ben deze ronde ook begonnen met ovutesten spannend en dat je samen ervoor gaat is wel speciaal elke keer weer ..
inderdaad erg leuk om met iemand op een lijn te liggen.. nee dit is ook ons eerste maand dat we het echt proberen nee ik hou niet zo van al die testjes dus daar doen we niet aan.. ik merk inderdaad wel erg aan mezelf dat ik het ook erg graag wil en hoe sneller hoe mooier dus ik hou wel mijn vruchtbare dagen in de gaten en meer kan je niet doen dan afwachten(wat voor mijn gevoel erg lang gaat duren haha) xxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoi hoi, Zo te lezen zit ik ook in hetzelfde schuitje Sinds 1 januari ben ik ook gestopt met de pil omdat ik er steeds vaker last van had en ook omdat we toch wel een graag een kindje willen. Sinds enkele weken hebben we besloten dat we er nu voor gaan...ben ook erg benieuwd of en hoe snel we zwanger zijn. Helaas heb ik lange en onregematige cyclussen waardoor ik nooit precies weet wanneer mijn eisprong is. Ik ben daarom deze week begonnen me temperaturen.
dat ik gestopt ben met de pil was ik ook gelijk na 28 dagen ongesteld. en het blijft schommelen tussen de 25-28 dagen. wel spannend allemaal maar wel leuk om met mensen te kunnen praten hierover die het begrijpen de mensen werden zo moe van mijn gezeur over kids (maar ik kon er niks aan doen) hebben jullie dit ook zo ervaren dat je jezelf betrapt dat je alleen maar zwangere vrouwen ziet en je fantasie op hol slaat?
Haha... herkenbaar! Ik zie alleen nog maar baby's . Ik heb dit forum maar opgezocht, omat ik mijn man niet de oren van zijn hoofd wil zeuren. Hij zegt dat ik er veel te veel mee bezig ben (en daar heeft hij ongetwijfeld gelijk in, maar ik kan er nu eenmaal niets aan doen). Het is sowieso fijn om gestopt te zijn met de pil. Ik voelde me heel snel al veel beter dan met (had hem ongeveer tien jaar geslikt). Wel moest ik heel erg wennen aan alles, want ik voelde veel meer aan mijzelf dan met de pil. Het is wel grappig om te merken dat je lichaan allerlei signalen uitzendt als je er goed op let. Ik hoorde van een collega dat het bij haar wel een jaar duurde voor alles weer normaal was, maar bij mij kwam de eerste keer gewoon na 23 dagen en sindsdien zit er steeds tussen de 24 en 27 dagen tussen (regelmatig onregelmatig zegmaar...). Wij rekenen en testen verder ook niet, maar doen gewoon niet ons best om niet zwanger te worden (volgens mijn man is dat eigenlijk hetzelfde als wel zwanger willen worden...). We zijn allemaal midden twintig: hebben jullie niet een met je kinderwens conflicterende carrieredrang? Groetjes!
Mijn cyclus varieert van 45 tot 54 dagen...erg lang dus. Ben zelf een beetje bang dat het niet helemaal goed is, maar mijn moeder had dit vroeger ook voordat ze zwanger werd dus misschien wel niets aan de hand. Ik wacht deze cyclus dus af of ik via temperaturen erachter kan komen of en wanneer ik een eisprong heb. Verder zijn we er niet heel erg gefocused op de vruchbare dagen en vrijen we gewoon wanneer we daar zin in hebben (tenslotte is het ook lekker naast dat het functioneel is haha) Mijn man zegt ook steeds dat ik er niet zoveel mee bezig moet zijn maar ik vind kinderen gewoon helemaal te gek. De laatste weken zie ik ook alleen maar zwangere vrouwen haha en fantaseer hoe het is om zwanger te zijn en hoe mijn ouders zullen reageren etc. Jullie ook? Mijn man is bijna 29 en ik bijna 26. We wisten allebei al vrij snel (7 jaar geleden) dat we graag kinderen wilden. Mijn man wil het eigenlijk al sinds twee jaar...ik weet sinds een half jaar heel zeker dat ik er nu klaar voor ben. Tja carriere....ik werk nu 40 uur maar moet eerlijk zeggen dat ik op dit moment liever moeder wordt dan carriere maak..misschien later. Laat mij maar lekker part-time werken en moeder zijn dan ben ik gelukkig. En jullie?
Eigenlijk wil ik alleen maar vrijen omdat ik het fijn vind en niet omdat ik per se een kindje wil (hoewel dat een enorm leuke bijkomstigheid is). Ik ben een beetje bang dat het anders zo'n verplichting wordt en dat zou zonde zijn... want inderdaad: het is leuk genoeg . Ik ben zelf 25 (zag dat het bij mij niet in mijn profiel staat) en mijn man is 29. Aan de ene kant lijkt het me erg leuk om jong moeder te zijn, aan de andere kant zou het op zich van mij ook nog een paar jaar kunnen wachten... maar het verlangen naar een kindje is inmiddels zo groot dat ik die dingen niet meer rationeel kan beredeneren en misschien is dat maar goed ook. Dat geldt ook voor het carriereverhaal: als je wacht totdat het uitkomt, kan het nooit (denk ik). Ik heb net sinds ruim een jaar een nieuwe baan (ik sta voor de klas) en wat dat betreft zou het handig zijn als ik nog een paar jaar zou wachten (het zou voor de school echt heel slecht uitkomen als ik dit jaar nog zwanger zou worden). Maar ja... mijn gevoel gaat daar dwars doorheen. Veel lesgeven is leuk en zou best een paar jaar veel willen werken en doorgroeien, maar het idee om moeder te zijn overtreft dat. Lekker part-time werken en tegelijkertijd moeder zijn... lijkt me heerlijk! Ruim 45 dagen is echt heel lang...! (Heeft buiten het zwanger worden wel z'n voordelen...) Wat het fantaseren betreft: in een meeslepende bui, heb ik zelfs al een keer een babypakje gekocht . Het lijkt me geweldig om het tegen mijn ouders te kunnen zeggen (volgens mij ben ik ook heel slecht in het geheimhouden). Groetjes (en weltrusten)
Haha herkenbaar dus al die fantasiën. Snap wel wat je bedoeld betreft je baan..dat heb ik ook wel. Maar ja je verstand en gevoel staan soms recht tegenover elkaar Wij hebben besloten om voor het gevoel te gaan..nu maar hopen dat het zo mag zijn... Welterusten..
volgens mij gaat het lang duren voor mijn gevoel voordat ik ong moet worden... ik maak mezelf nu al gek(erg he?) ik zie echt overal baby,s zwangere vrouwen. en sinds vandaag ben ik vaak misselijk wat ik eigenlijk niet ken van mezelf..het zal wel tussen de oren zitten denk ik lijkt me heel sterk na zo,n korte periode dat het gelijk raak is.. xxxxxxxxxxxx
Ik lees anders vaak genoeg dat het in een keer raak is . Ik vraag me wel af of je altijd wat moet merken, of dat je je ook 'gewoon' kun voelen. Ik denk altijd dat je het meteen zou voelen als er zoiets ingrijpends in je lichaa gebeurt, maar misschien is dat helemaal wel niet zo... Eigenlijk zijn we er veel te veel mee bezig natuurlijk... maar ja (ik kan er echt niets aan doen). Ik merk dat ik op alles wat ik voel ga zitten letten en tegelijkertijd probeer dat heel erg niet te doen en te ralativeren. Vanmorgen misselijk wakker en op de dag ook steeds golven van misselijkheid, maar voor hetzelfde geld is dat gewoon van de spanning van het nieuwe schooljaar. (Of, en daar ben ik heel bang voor, van het contstant bezig zijn met het 'zwangerschapsgebeuren') Hoe oud is jouw man/partner trouwens? Ook nog in de 20? (Die van mij is 29)
ik ben er ook wel veel mee bezig.. mijn man is 28 en ik ben zelf 25 ik denk dat ik het onbewust toch te graag wil en daarom het niet in 1x gaat lukken ja daar hadt ik ook last van vandaag golven van misselijkheid zal dat dan toch gewoon de spanning zijn? ik ben wel benieuwd hoor ik vind het toch spannender dan ik dacht hihihi maar ja ik zal toch nog geduld moeten hebben voordat ik kan gaan testen. xxxxxxxxxxxxxxx
Haha... Ik dacht we allebei zoiets hadden van: we zijn er niet obsessief mee bezig, maar we zien wel... daar lijkt dit niet op . Komt misschien omdat dit de 'eerste maand' is, dus extra spannend?
ja dat denk ik ook hoe oud ben jij eigenlijk wel grappig dat we in hetzelfde schuitje zitten toch wel fijn om met iemand te praten die het snapt mijn man word er gek van hihi