Mijn bevallings verhaal donderdag 25 mei om 5 uur is het begonnen , ik zat te eten en ineens voelde ik alles nat worden Wij naar het ziekenhuis en aan de monitor en alles was nog gewoon ok .Het was de slijmprop blijkbaar want ze doen dan zo een testje om te zien of het vruchtwater is en dat was niet het geval.Ze stuurden ons terug naar huis.Een uur later kreeg ik lichte weeen en tegen 20 uur had ik om de 4 minuten weeen en om 22 uur was dat om de 2 minuten .Ik moet zeggen dat weeen best pijn doen maar het was uit te houden ( ik stelde het me altijd erger voor )tegen middernacht reden we terug naar het ziekenhuis en keken ze alles na. 3 cm ontsluiting maar de baby daalde niet goed in, hij zat nog steeds redelijk los in mijn bekken.om 4 uur in de nacht had ik 8 cm en de baby daalde nog steeds niet dieper.De vroedvrouw gaf het advies om epuderale te nemen omdat de kans op keizersnede heel groot was omdat de baby niet kon dalen.Eigenlijk had ik best angst voor die ruggeprik maar dat viel heel goed mee en toen was het een beetje rustiger en pijnlozer voor me .De uren bleven duren en om 8 uur in de ochtend had ik enorme persweeen en dat was echt hels want ik mocht niet meepersen en de ruggeprik werkte dus niet op die persweeen.Ja dat doet echt zeer want je wil uit alle macht je baby eruitduwen dan en je kan niks als het ondergaan.Tegen kwart voor 10 kwam de arts en de harttonen van de baby daalde heel erg er zou worden overgegaan tot een keizersnede, geen half uur later was onze lieve zoon Sasha er maar hij huilde niet en ademde niet Toen was het echt wel paniek!!!! Ze hebben hem moeten helpen ademen en slijmen wegzuigen want hij had ook gepoept in het vruchtwater en had daar veel van binnengekregen.Ik kreeg hem slechts enkele seconden te zien en ze brachten hem naar de couveuse om bij te komen en om extra zuurstof te geven. Die dag voelde ik me zo verschrikkelijk omdat me stomme lijf me zo in de steek had gelaten dat ik niet op een gewone manier mijn schatje op de wereld kon zetten en door dat mijn lijf niet meewilde was het bijna slecht afgelopen met mijn zoontje.Ik was mama geworden en ik lag daar aan een infuus en blaassonde en kon me nauwelijks bewegen en ik zag mijn kind niet , echt ellendig is dat .Pas tegen 18 uur kreeg ik mijn zoontje in mijn armen en alles was prima met hem. De dag erna mocht hij al gewoon de hele tijd bij mij op de kamer blijven . Alles is goed afgelopen en nu ben ik een overgelukkige en trotste mams ps: laat je niet afschrikken door dit verhaal want ik zou het zo allemaal overdoen want de pijn vergeet je niet maar het is allemaal zo snel voorbij en ééns dat kleine ukje in je armen ligt kan je heel de wereld aan
Jeetje, wat jammer dat je zover bent gekomen en dan toch een keizersneden. Maar onthoud dat jij daar niks aan kunt doen he!! In ieder geval hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon!
Jammer dat je een keizersnede moest hebben. Maar jij kan daar verder niks aan doen. En je klintje is helemaal gezond, dus wat wil je nog meer! Geniet ervan!
Ik weet helaas uit ervaring hoe je je voelde daar op die ok-tafel terwijl ze met je kleintje bezig zijn. Wat een vreselijk moment. Gelukkig is alles goed gekomen met de kleine. Gefeliciteerd met jullie zoon en geniet van hem.
jammer dat je uiteindelijkeen keizersnede hebt moeten ondergaan... Maar gelukkig is nu alles goed met jou en je kleintje! Gefeliciteerd!!!
Jee meid wat een verhaal, gelukkig is alles goed gekomen met jullie!! Lekker genieten van jullie mannetje.
Van Harte Gefeliciteerd... Het is allemaal wat z'n bevalling... 21 April ben ik bevallen van onze zoon XAVI.. Na dertig uur was mijn kliene manneke er XXXX