Ik loop nu al een uur te huilen Ik trek het gewoon even niet Hele dagen thuis , 2 jonge kinderen Ik vind het vandaag gewoon even heel erg zwaar. Wat ik hiermee wil, geen idee maar moet het even kwijt Ik voel me zo waardeloos
Vangnet inschakelen, kids daarheen brengen (of iemand in huis van je netwerk die bij jou oppast) en even tijd voor jezelf pakken. Of ga er even uit met hun voor een frisse neus. Laat de lunch thuis bezorgen, heb je ook weer iets om naar uit te kijken Ik heb met 1 moeder de constructie om en om spelen. Kunnen zij een paar uur normaal werken en als ik kind daar breng heb ik iig 1 kind minder en tijdens slaapje van de jongste even 2 uur voor mijzelf. Heb ik ook iets om naar uit te kijken. Helaas was ik deze week t bokje en had ik 3 dagen achter elkaar een kind te spelen en dat merk ik wel vandaag juf mama was even minder eh pedagogisch bezig (Ik zit al ruim voor covid aan huis gebonden ivm beperking, t went zullen we maar zeggen maar nu de 5 jarige ook thuis zit en wel les moet krijgen elke dag is t minder fijn)
Herkenbaar hoor @SuperWokkel! Vandaag toevallig niet, maar ook ik heb echt baaldagen nu. Ik mis het gewoon zo dat ik (voor mijn gevoel) nooit meer alleen ben! En nu vangt mijn man meer op, omdat hij deze lockdown ook thuiswerkt. Vorige schoolsluiting moest hij nog wel naar zijn werk en zat ik dus 5 dagen per week met de kinderen thuis, zelf lesgeven, vragen van eigen kinderen beantwoorden, collega's helpen. ARGH! Ik sluit me aan bij de tips hierboven. Probeer of je iets kunt bedenken om naar uit te kijken en jezelf weer even rust geven. Al is het maar het vooruitzicht om bijvoorbeeld vanavond even lekker in bad te gaan ofzo
Ach ts, dikke knuffel voor jou! Het is ook gewoon kak en zwaar allemaal. Hier maak ik regelmatig speelafspraken met andere moeders. Als ze hier spelen, vermaken ze zich altijd wel en als ze uit spelen gaan, heb je even wat minder aan je hoofd.
Ik heb mezelf even een schop onder de kont gegeven want het is niet anders Vanavond als mijn man thuis is maar even wat tijd voor mezelf nemen. Nu maar glimlachen en door. Helaas is mijn vangnet niet zo groot en de mensen die ik heb zijn aan het werk.
Oh herkenbaar! Vorige week een aantal slechte dagen gehad, ook lekker veel gejankt Probeer idd even naar buiten te gaan, dat helpt hier vaak wel (ook voor mezelf), als het kan met een vriendje/vriendinnetje. Maak een lekkere lunch klaar (pannenkoeken?), zodat ze je even de meest fantastische moeder op aarde bent. En wat minder pedagogisch verantwoord bezig zijn is ook prima: net even wat langer een filmpje kijken. En kijk idd of je binnenkort even een dagje voor jezelf of samen met je man kunt plannen. Daar knapte ik ook echt van op!
Aaah knuffel voor jou! Het valt ook niet mee! En huilen mag en is alleen maar goed, even die emmer leeg. Mán, hier ook zo'n bruldag. En nu Ben ik moe, versleten, stuk. Vanavond slapen maar mijn emmertje is weer wat leger dus morgen gaat het vast beter! Beter loslaten Dan vasthouden, want van vasthouden krijg je stress....
Dikke knuffel voor je! Het is ook gewoon een rot tijd en het is allemaal ook niet makkelijk. En soms loopt je emmertje nou eenmaal even over. Echt tijd om bij te tanken is er ook niet. Even flink janken mag hoor! Denk dat we dat allemaal wel eens doen.
De digitale netflix oppas is trouwens ook heerlijk. En wat ik ook wel eens heb gedaan als ik echt erg zo klaar mee was en de emmer was al.overvol: kind broodje op de bank geven voor de tv en ikzelf heerlijk in stilte aan de eettafel. Als t niet gaat zoals het hoort, dan maar zoals het kan. Gewoon zelf even in alle rust eten kan was net ff die oppepper die ik nodig had.
Ik heb vandaag zo'n dag Ik heb 3 kinderen 1 5 en 7 Ik werk ook nog onregelmatig en ben vandaag helemaal gesloopt De jongste is ziek en de koorts wil niet zakken de oudste heeft geen zin in z'n huiswerk en is ook niet zichzelf en de middelste roept 1000x mama nog voor het ontbijt En m'n avondeten is een zak chips want ik heb geen energie om nu nog op te staan
Dikke knuffel voor jou! Je doet het goed! Het is soms loodzwaar. Ik heb er 3 thuis, waarvan 1 met autisme. Afgelopen weken ook meerdere dagen gehad waar ik echt verschrikkelijke chagrijnig was. Ik stond op het punt van een totale melddown. Tja mijn remedie per direct rust zoeken, hier alle digitale hulp middelen ingezet. De mini aan de borst ik op de luie stoel met thee en koekjes. Elke dag lekker naar buiten werkt ook erg goed. Vandaag ook heerlijk even uitgewaaid met de baby in de draagdoek lekker in een stevig tempo doorgelopen.ik voelde mijn energie weer stromen. ( Helaas wel aantal blaren opgelopen) Probeer goed voor jezelf te zorgen, pak ook tijd voor jezelf. En wees lief voor jezelf
Pff dikke knuffel, het klinkt erg zwaar. Hopelijk knappen je kinderen snel op. En dan mama roepen ken ik. Pff veel sterkte en zorg goed voor jezelf. Hopelijk heb je snel even tijd voor jezelf om een beetje op te laden.
Vanmiddag had ik dit gevoel ook even. Om me vervolgens weer schuldig te voelen tegenover mijn zoon. Nouja goed. Nergens op gebaseerd ook...ik heb vanavond een wijntje genomen en morgen weet een frisse start!
Zo en vandaag weer een k# dag. Thuisschool loopt voor geen meter, peuter knutselt iets te enthousiast overal lijm, kleine wil niet slapen. Plof je op de luie stoel kletsnat, heeft peuterlief even over geplast. Even vertrekken naar school voor thuiswerk op te halen. Iedereen klaar in de jassen zijn we peuterlief kwijt, verstopt onder bureau alles er onder geplast inclusief jas en schoenen. Ohhh echt!!! Veeg me maar op
Dit is een goede! Doe ik tegenwoordig wat vaker tussen de middag, zodat ik even een momentje rust heb en in alle rust kan eten.
Super veel respect voor jou , ik vind 2 al pittig laat staan 3 Kids. Ga zeker wat meer tijd voor mezelf nemen en proberen meer hulp te vragen. Maar dat vind ik soms wat lastig Voelt voor mij als falen
Ohhh herkenbaar hoor. Ik zat er ook doorheen. Gisteren ging het juist beter. Toen was mijn man thuis aan het werk en kon hij tussendoor wat helpen. Maar vandaag... pff jongste wordt zindelijk, hele wc onder de poep en zichzelf. De middelste van 5 is kattig, slaat haar broers, wil verven voor schoolopdracht en overal zit verf. Ipad kapotgemaakt, gejank de halve dag door. De oudste van 8 moppert, mist vrienden, heeft grote mond. Maar eigenlijk doet hij best wel braaf zijn schoolwerk al doet ie er de hele dag over en probeert hij een soort van vader uit te hangen ook uit goede bedoelingen om mij te helpen. Maar de andere 2 pikken dat dus niet.. Man komt thuis, baalt dat ie nog eten moet maken in de hectiek. En ik heb zo'n hoofdpijn en duizelig, ga het liefst liggen, heb nog zon last van corona-nasleep. Ik kon wel gillen...