Nee, ja, ik weet dat het een verklede meneer is. Dit gaat ook niet over de Zwarte Pieten-discussie. Ik tijfel of ik dit jaar veel moeite moet doen om mijn zoon van 4 een onzin-verhaal te laten slikken. Vorig jaar, zoon was 3, was de eerste bewuste Sint-viering. We zijn naar de intocht in het dorp geweest. En op mijn werk kwam Sint en zong mijn zoon 'Zwarte Piet ging uit fietsen'. Hij vond het maar een raar verhaal. "Waarom is Sinterklaas zo oud?" (Hij is heel lang gelden geboren.) "Waaron zit hij op een paard?" (Ehhh) "Waarom heeft hij een stok?" (Hij is een bisschop, bisschoppen zijn de herders van hun schaapjes, de gelovigen, symbolisch uiteraard, daarom heeft hij een symbolische herdersstaf - Nee natuurlijk heb ik dit niet gezegd) "Waarom is Piet zwart" (Hij komt door de schoorsteen) "Waarom geeft hij snoep aan de kinderen" (Omdat het feest is) "Waarom is Sinterklaas zo oud?" "..." Het punt is, het hele verhaal is ongeloofwaardig en zelfs een 3-jarge begrijpt dat hij bij de neus wordt genomen maar dat maakt het er niet begrijpelijker op. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om weer al die onzin te verkopen. Maar als ik zeg: Joh het is een spelletje, een meneer verkleedt zich als Sinterklaas, en andere mensen als Pieten en dan is het feest en eten we snoep en zingen we liedjes, dan ga ik mijn zoon niet populair maken op school. Zijn er andere ouders die hiermee zitten en die een oplossing hebben die de kool en de geit spaart?
Ik heb persoonlijk geen moeite met het 'onzin-verhaal'. Tenslotte is het gewoon een stukje geschiedenis dus niks onzinnigs aan, uiteraard is het wel een klein beetje geboetseerd tot het huidige sinterklaasfeest met daarbij een hoop fantasie Sommige mensen vinden het liegen tegen je kinderen, nou kom op wat een vreselijke leugen zeg dat er ineens een zak cadeaus voor de deur staat. Wat ik wel lastig vind is dat ik wel bijna zeker weet dat onze dochter waarschijnlijk niet heel lang meer in dit sprookje gaat geloven. Ze is nu 5 en zei laatst; sinterklaas is toch heel groot, die past toch helemaal niet door de schoorsteen? Heb gezegd dat de pieten dat ook doen en dat die dan de deur openmaken voor sinterklaas en dat geloofde ze toen wel, althans ze ging er niet op door. Maar het is gewoon zo'n kind wat logisch nadenkt en wat waarschijnlijk straks wel bedenkt dat wij gewoon die cadeaus kopen en dat sint en piet gewoon verkleed zijn. Tot die conclusie kwam ze namelijk afgelopen zomer ook bij Bas en Karlijn (horen bij Koos Konijn van Roompot) omdat dat 'gisteren waren het anderen mam dus die zijn verkleed'. Denk dat ze het sneller doorheeft dan leeftijdsgenootjes en de grote vraag bij haar is of ze het spel wel mee kan spelen. Geheimen bewaren kan ze namelijk totaal niet........dus daar ben ik dan wel een neetje bang voor dat ze bijvoorbeeld volgend jaar doorheeft hoe het zit maar nog niet zover dat ze echt kan begrijpen data dere kinderen het wel geloven.
Hier niet aan de orde, maar zoon van vriendin destijds was met 3 jaar ook al uit de droom. Het klopte niet, elke Sint en zag er weer anders uit. Hij geloofde er geen snars van. Zij heeft ervoor gekozen om hem toen te vertellen hoe het zat. En hij heeft het altijd leuk gevonden, maar nooit in het sprookje geloofd.
Hahahaha, ik las de topictitel, en ik wilde je al uit de droom gaan helpen, maar gelukkig weet je het grote geheim al
Ik geloofde zelf al snel niet in sinterklaas. Maar toch vond ik het altijd heel leuk en het had toch iets magisch. En daardoor ging ik er toch in mee en ‘geloofde’ ik tijdens de sintperiode een soort van. ook al wist ik wel dat het nep was. Ik zou er wel in meegaan totdat hij zelf echt zegt dat het nep is.
Eeh... gewoon omdat het leuk is? En traditie. Hoezo onzin? Superman bestaat toch ook echt? Die is supersterk. Heel oud zijn en door de schoorsteen kunnen is gewoon de superkracht van sint. En natuurlijk ziet hij er telkens anders uit, want hij kan nu eenmaal niet overal tegelijk zijn. Dus dat zijn allemaal hulpsinten. Oudste hier is ook een logische denker. En erg slim. Maar sinterklaas is magisch. Daar gelooft hij in. "Want papa durft echt niet op het dak" en "jullie gaan echt niet zoveel cadeaus voor ons kopen" Gebruikt dus zijn eigen logische denkwijze om te blijven geloven. Ik vind dit een heerlijke periode van verwachting en blije kinderen. Verpest dat nou niet door moeilijk denken.
Maar hoe pakte dat uit op school, met andere kinderen? Volgens mij kan een kind net als een volwassene genieten van het Sinterklaasfeest zonder echt te geloven dat Sinterklaas echt is, maar kinderen zijn minder goed in het geven van sociaal wenselijke antwoorden. "Mamma, waarom heeft die mevrouw zulke dikke billen?" "Sssst!!" Ik hoor al de discussie op het schoolplein als hij vast blijft houden dat Sint alleen maar verkleed is tegen andere kinderen die wel geloven.
zij heeft die afspraak heel goed kunnen maken met hem. Mondje dicht, samen cadeautjes kopen, ook voor z'n broertje. Is nooit een probleem geweest.
Een reactie op deze vragen zou kunnen zijn: 'Wat denk je zelf?' Dan weet je ook precies hoe hij erin staat
Er is een boek over het grote geheim van Sinterklaas. Daarin vertelt Sint 'zelf' hoe het zit. En wordt gelijk uitgelegd waarom het voor anderen nog geheim moet blijven. Je kind wordt echt meegenomen in het complot. Misschien is dat iets.
Die wilde ik ook zeggen. Zo weten ze hier nu dat het verklede mensen zijn maar ze geloven nog wel haha.
Dit lijken me niet meteen vragen van een kind dat denkt dat het onzin is, maar wel die van een typische kleuter die over alles vragen stelt. Niet?
Hier een 6-jarige die eigenlijk nooit echt in Sinterklaas geloofd heeft. Als ze d'r schoen gezet had, zei ze in bed: "Mama, vergeet je niet straks wat in m'n schoen te doen?" Ze gaat ook niet op in het verhaal, zoals ik bij andere kinderen wel eens zie. I.v.m. haar leeftijd bevestigen wij nog niet. Maar ontkennen het ook niet. Zoals hierboven genoemd, reageren wij bijv. ook met: "Wat denk jij?" Overigens hebben we dit jaar wel getwijfeld om het te vertellen, omdat het haar veel spanning geeft. Dat hele het hoort erbij, het is traditie, het is toch leuk, etc, dat geldt niet voor elk kind/elke situatie. Als het een kind bijv. te veel spanning geeft, is het niet leuk meer. En vind ik niet dat je kostte wat kost moet proberen om die traditie voort te zetten.
Hier werd het pas leuk toen ze wist hoe het zat (door vragen te stellen). Sindsdien kan ze super genieten van de traditie (die verandert er namelijk niet door) en heb ik die periode daadwerkelijk het blije kind wat je hoopt te hebben. Ze was toen 6 en bij mijn weten heeft ze nooit iets tegen anderen gezegd erover. Er waren op dat moment in haar klas ook al een paar andere kinderen die niet meer geloofden. De jongste is nu 5, maar ik weet wel dat ik niet moeilijk ga doen als ze dit jaar nog meer vragen dan vorig jaar gaat stellen. Ik zal vragen terug stellen, maar ga er echt geen verhaal om heen bedenken oid.
De oudste weet trouwens zelfs ieder jaar wat ze met pakjesavond krijgt en doet ook de cadeautjes in de schoen ed. Dat vindt ze prachtig en ze geniet er des te meer van. Dit jaar wilde ze voor het eerst niet alles weten, het cadeautje waarvan ik dacht dat ze het het leukst zou vinden, mocht ik als verrassing houden. Voor ons werkt dit uitstekend.
Onze kinderen hebben ook nooit echt geloofd. Sowieso hebben wij nooit verteld dat Sinterklaas cadeautjes koopt, omdat dat niet zo is. We hebben het altijd een beetje in het midden gelaten. Onze oudste 2 kinderen vroegen al jong: wie koopt die cadeautjes eigenlijk?' Dan vroegen we vaak:' Wat denk je?' En als ze het echt niet wisten, en het wel persé wilen weten, dan vertelden we:' We vieren die dag dat Sint Nicolaas jarig was, en daarom kopen wij een paar cadeautjes, zodat we een gezellige avond hebben met elkaar.' En dat was altijd prima. Ook nooit gedoe gehad met andere kinderen die wel geloofden, omdat we wel altijd vertelden dat er kinderen zijn die geloven dat sinterklaas de pakjes koopt. Ook daar hebben we nooit een oordeel aan gehangen. Daarom is het gewoon heel normaal voor onze kinderen allemaal. En stiekem vinden ze het toch altijd weer spannend, het Sinterklaasjournaal, sinterklaasintocht, cadeautjes krijgen.
Mijn kinderen zijn 4 en 9 en snappen niet dat ze "bij de neus genomen worden" hoor. Sowieso verzin ik zelf geen antwoorden op al die vragen maar zeg ik: o ja, hoe denk jij dat dat zit? En ze komen zelf met het mooiste verhaal. Zo heeft dochter 2 jaar terug besloten dat het echt onzin is dat sinterklaas zo'n oude man is, die is net zo oud als papa maar verkleed zich als een oude man omdat dat leuk voor het verhaal is. In de pieten gelooft ze tot nu toe heilig. Ze krijgt eerlijk antwoord als ze op de man af vraagt of het echt is. Tot op heden nog niet, maar ze is natuurlijk 9 dus vanaf volgende week als het weer gaat "leven" verwacht ik wel wat kritische blikken.
Onze dochter herkende vorig jaar haar juf toen ze als zwarte Piet langs kwam en tegen mij sprak. Ze was toen net 3, en ze vertelde het mee thuis pas. Nu zit ze qua fantasie zoveel verder dat ik dit jaar niet meer verwacht dat ze haar juf zou herkennen. En die vragen die je vorig jaar had kunnen daardoor nu ook wel erg zijn. Ik zou gewoon kijken wat er gebeurd en daarbij ook het Sinterklaas journaal kijken. Hier word namelijk ook veel in uitgelegd. Van hulpsint tot hoe ze binnen komen. Fijne sinterklaas periode!
Ik ben niet van plan om dochterlief voor te gaan liegen, ik ga mee met haar verhaal maar zal er tzt wel vragen over stellen aan haar als zij mij vragen erover zal stellen. Als zij mij zou vragen hoe iets kan, zal ik terug vragen wat zij dan zelf denkt. Als zij er al op deze manier eerder achterkomt dan andere kinderen zal ik haar wel duidelijk maken dat het een geheimpje is. Wil niet dat zij het gaat verpesten voor andere kinderen die wel geloven.