De bevalling komt steeds dichterbij, en ik weet niet wat ik wil. Ik was al niet van een strak bevalplan e.d. (als iets zich niet laat plannen, per slot van rekening..), maar ben inmiddels eigenlijk helemaal blanco. Ik ben wel goed geïnformeerd over de mogelijkheden in het ziekenhuis waar ik beval overigens. Zijn er meer vrouwen die maar gewoon hebben gekeken waar het schip strandt? Hoe pakte dat uit?
Ja voorgelicht ben ik! Ik kan vooral nu niet inschatten hoe ik me tegen die tijd voel, hoe zeer het ook alweer doet , hoe lang het duurt etc.. dus ik ben idd ook van het nemen zoals het komt.
Ik heb het ook over me heen laten komen. Ben bevallen in het ziekenhuis (in BE is dat vrij standaard). Heb mijn vertrouwen gesteld in het personeel daar en heb daar zeker geen spijt van. Ik hou enkel goede herinneringen over aan mijn bevalling.
Oh ja joh! Ik vond al die uitgedachte bevallingen echt een gedoe. Heb aangegeven; als ik om pijnbestrijding ga, dan wil ik dat. Als ons kind weg gehaald wordt dan gaat partner met hem mee en verder zie k het wel. Had wel duidelijk dat ik in het zh wilde bevallen, lekker dicht bij alles mocht het mis gaan. Dat is denk ik wel iets wat je helder moet hebben
Ik heb de eerste twee keer geen bevalplan hoeven maken, de derde keer wel op verzoek van de gynaecoloog, maar die heb ik kort gehouden. Want inderdaad: je weet toch niet hoe het loopt en “kijken waar het schip zal stranden” vond ik ook een prima instelling Wèl heb ik me na de eerste bevalling vooraf verdiept in methodes van pijnbestrijding en daar een plan A en een plan B voor bedacht. Ik ben alle drie de bevallingen ingegaan met de gedachte: liever geen pijnbestrijding, maar als ik er toch behoefte aan heb, dan wel. Voor de eerste bevalling had ik me alleen ingesteld op een ruggenprik, maar die bleek niet te kunnen door de vaart van de bevalling. Toen moest ik, midden in een weeënstorm, luisteren naar uitleg van de verloskundige over alternatieven en besluiten wat ik dan wel wilde. Dat was niet zo fijn De twee bevallingen erna geen gebruik gemaakt van pijnbestrijding, maar het was wel fijn vooraf een keuze gemaakt te hebben én een plan B (en zelfs plan C) te hebben. Dus dat zou ik je wel aanraden.
Hier ook. Mijn geboorte plan was 2 keer letterlijk: vertel me maar gewoon wat ik moet doen. Een bevalling kan je niet plannen en ik denk dat het juist gezond kan zijn er zo open mogelijk in te gaan. Als je van tevoren een beeld in je hoofd hebt en het verloopt ineens heel anders kan ook vervelend zijn. Je kan natuurlijk wel altijd dingen opschrijven over pijnbestrijding of gelijk aanleggen baby of wel of niet overal van op de hoogte gehouden worden.
Ik heb bij mijn beide bevallingen geen plan gemaakt. Gewoon go with the flow en ik laat het over me heen komen.
Ja, ik! Bij mijn 1e was het zo enorm hectisch met al het ziekenhuis personeelsleden in mijn kamer. Het enige dat ik wilde bij de 2e was rust en met rust gelaten worden. Mijn lichaam en dit fix ik wel even, was mijn instelling. Oké bij 4 cm kwam ik in een weeenstorm en heb ik de VK gesmeekt om een ruggenprik (die ik uit eindelijk niet eens kreeg, omdat ik in 20 min van 4 naar 10 cm ging) maar zowel VK als mijn man hebben netjes in een hoekje gestaan en hun mond gehouden en mij mijn ding laten doen! Ik kijk zo positief terug op de laatste bevalling! Just go with the flow, vertrouw op jouw lijf!
Ik ben ook zo eigenlijk. Ik heb bij geen van alle bevallingen een plan gemaakt met een hele lijst. Want inderdaad, een bevalling kun je niet plannen. En hoe weet je nu van te voren waar je op dat moment behoefte aan hebt? Dat kan bij elke bevalling toch ook weer anders zijn. Maar toch, hoe vaker ik beval, hoe meer 'wensen' er zijn. Dan gaat het niet om grote dingen, maar voor mij wel belangrijke. Zo is bij de tweede bevalling bijvoorbeeld, mijn dochter op mijn buik gelegd, maar ik kon haar gezichtje niet zien. Ik heb wel een paar keer gevraagd of iemand haar even anders neer wilde leggen (ik kreeg het zelf niet voor elkaar door infuus en houding) zodat ik haar gezichtje ook kon bewonderen. Maar daar werd geen gehoor aan gegeven, zodat het best lang duurde voor ik haar echt goed kon zien. Bij de volgende daar dus een opmerking over gemaakt en is er bewust aandacht aan gegeven. Echt heel fijn. En opmerking over gemaakt bedoel ik letterlijk. Tijdens het gesprek met de verloskundige over de bevalling. En zo heb ik straks toch best een aantal wensen denk ik.
Ik heb uiteindelijk in mijn eerste bevalplan neergezet: zolang het goed voelt, blijf ik thuis en anders ga ik naar het ziekenhuis. Uiteindelijk kwam er geen bevalling op gang dus met 42 weken ingeleid in het ziekenhuis. Had ik er dus voor niks zo lang over nagedacht.... Je weet toch niet wat er gebeurt.
Ik had geen bevalplan gemaakt, omdat ik het gewoon over me heen wilde laten komen en het toch in elke situatie anders gaat. Alleen gezegd dat alle medicatie waarschijnlijk zeer welkom is Het is uiteindelijk bij allebei spoedkeizersnedes geworden.
Ik ook hoor, scheelt je alleen maar frustratie als zaken anders lopen en maakt je veel flexibeler als je niet van te voren bedacht hebt hoe alles moet gaan. Ik heb alleen vooraf aangegeven dat ik graag een beetje met rust gelaten wilde worden. Daar heeft de vk zich netjes aan gehouden, tussen de controles door liet ze mij en mijn man alleen in onze bevalsuite en kwam ze alleen als wij haar opriepen, dat vond ik heel prettig en rustgevend.
Bij de eerste had ik het helemaal in gedachte: poliklinisch (want lekker dichtbij alles als het fout zou gaan) alles uitgedacht. Top. Alleen ging ik in 1,5 uur van 2 naar 10 cm ontsluiting en ben ik nooit in het ziekenhuis aangekomen en onverwacht thuisbevalling. En alle bezwaren die ik daarvoor daarover had vielen helemaal weg en het was fijn en ik heb me geen moment onveilig gevoeld. De tweede heb ik alles losgelaten al ging ik er dus wel vanuit dat ik thuis ging bevallen ivm snelheid en dat wilde ik ook wel. En dat is ook gebeurd. Nu zwanger van de derde. Ik ga uit van weer rappe thuisbevalling maar aan de andere kant had ik de laatste keer geen persweeen en was het randje of ik naar het ziekenhuis moest. Dus kan zo maar anders uitpakken.... ik ben team go with the flow!
Ja, ik. Het werd een bevalling van 3.5 uur, thuis en kon de douche niet meer uit. Dus dat. Hahaha wel door naar het zkh, totaalruptuur.... dat was wat minder.
Hier altijd keuzes kunnen maken maar toen ik zwanger was. Manman haha wat was het erg. Zh of thuis Borstvoeding of kunstvoeding En ga zo maar door. Uiteindelijk bij zoon 1 bij de 41 wkn controle, bijna geen vruchtwater meer en de volgende dag moeten komen voor een inleiding. Zoon was er binnen 6/7uurtjes. Hij is voor 15u geboren en heb hem snachts zeker 6u aangelegd gehad maar er kwam niks nou was er smorgens zo klaar mee, zoon had honger en dat zie en voel je als moeder dus een fles erin. Bij zoon 2, een iets vervroegde 41wkn controle en m'n bloeddruk was verhoogd dus werd weer een inleiding. Zoon was er binnen 3u. Infuus zat erin maar hebben ze niet eens hoger gezet m'n lijf deed hetzelf wel. Oja hij was er nog niet helemaal uit en hij krijste al en stopte pas toen hij een flesje kreeg, later voordat wij het zh uit waren begon hij weer en was fles nummer 2 een feit. Borstvoeding beide keren niet gegeven kwam niet opgang was zelfs in cupmaat niet groeit Verder ook geen bevalplan, heb gezegd alleen vriend is erbij en in het ergste geval zo een pompje. Maar goed dat vriend er alleen was en dan de verpleegkundige en verloskundige en geloof ik nog een leerling want beide bevallingen moesten zij maar 1 ding. Haha ik heb vaak gezegd doe je ding en praat niet, praat gewoon niet. Zo kon ik mij concentreren en waren ze er zo. Kon ook bij zoon precies zeggen hoever ik met m'n bevalling was en hoeveel cm ik had. Bij zoon 2 zou ik op za ingeleid worden omdat het zo druk was. Nou op vrij ochtend belde ze mij of ik die dag niet wilde dus was er binnen een uur en voor 13u is hij geboren. Heb toen ook gezegd je kan de volgende vast bellen dan hebben jullie het weekend het wat rustiger. Ik hou BTW ook helemaal niet van die poespas haha wat ik wel wist hoef geen clubjes, pufcursussen of een of andere begeleiding. En ook niet bevallen in een bad kruk of zitten op zo een bal, alsjeblieft doe normaal en k doe m'n ding wel Enige tip die echt goud was van m'n zus was, let op je ademhaling. En bij de 2e bevalling had ik natuurlijk zelf ervaring met de eerste. Dus wanneer het kon gelijk onder de warme douche gaan staan en bij de 2e gingen de weeën zo snel was bijna niet meer bij te houden hoe snel dat ineens ging.