Momenteel ben ik in gesprek met een concurrent van mijn huidige werkgever. Zij hebben mij gevraagd om al mijn huidige arbeidsvoorwaarden op papier te zetten zodat ze een passende aanbieding kunnen doen. Nu is salaris best een dingetje. Ik krijg gewoon vrij weinig betaald vergeleken met anderen in een zelfde functie in de branche. Is ook een van de redenen waarom ik überhaupt in gesprek ben gegaan. Mijn man is van mening dat ik helemaal geen informatie moet geven. Hij zegt: als jij opgeeft wat je nu krijgt weet je zeker dat ze er 20, misschien 25% boven gaan zitten en that’s it. Meer gaat het sowieso niet worden. Als je het niet geeft gaan ze een schatting doen en weet je beter wat je waard bent, komt het wellicht hoger uit. Er stappen vaker mensen over en weer tussen de beide bedrijven dus ik weet zeker dat ze daar min of meer precies weten wat mijn huidige secundaire arbeidsvoorwaarden zijn en ze zullen ook een aardig idee hebben van salaris maar toch, ik weet het niet. Aan de ene kant denk ik: ik geef het gewoon op, 25% erbij daar ben ik blij mee. Aan de andere kant denk ik: misschien wordt er dan weer laag ingezet en blijf ik in hetzelfde schuitje zitten. Wat doen jullie? Wat is normaal? En waarom?
Ik ben het eens met je man. Ik zou dit eerst niet opgeven. Je geeft zelf aan dat ze waarschijnlijk al weten wat je salaris nu ongeveer is. Ze kunnen jou eerst een voorstel doen, en vanaf daar verder kijken of jij dit wat vind. Vaak is er best ruimte om te onderhandelen over je salaris. Als ze nou geen idee zouden hebben van je salaris dan had ik inderdaad zelf een voorstel gedaan
Ik zou het salaris niet opgeven. Gewoon aangeven dat je blanco wilt onderhandelen. Zij moeten maar aan de hand van jou en je kwaliteiten bepalen wat ze je waard vinden.
Ik zou het wel aangeven, maar daarbij duidelijk maken dat je daar niet tevreden mee bent. En als je genoeg onderhandelingsruimte hebt, ook aangeven waarmee je wel tevreden zou zijn. Het hangt natuurlijk een beetje van je positie af, maar als je denkt dat ze je graag willen hebben, valt er vast te onderhandelen.
Ik geef altijd aan wat ik wil gaan verdienen dan weten ze waar ze aan moeten bieden. Dat kan (maar hoeft niet) los staan van mijn huidige salaris.
Ik ben gevraagd maar het is een andere functie dan die ik nu heb. Inhoudelijk heb ik wel genoeg kennis. Ja, dat weet ik dus niet zo goed... Misschien ben ik te bescheiden.
Ik heb veel gereisd naar landen waar je alles moet onderhandelen en vroeg me altijd af of ik wel een goede deal had gesloten. Tot een verkoper tegen me zei: een goede prijs is waar ik het voor wil verkopen waar jij het voor wilt kopen. Dus kijk voor jezelf wat jij wilt verdienen. Als zij dat willen betalen je een goede deal gesloten. Maar kijk naar wat jij wilt verdienen, laat je niet gek maken door anderen die aan de zijlijn staan en roepen wat zij een goed salaris vinden. Als jij tevreden bent met het geld, het werk, de secundaire voorwaarden, de sfeer..... Dan is het toch goed?
Ik heb bij mijn afgelopen baanwisseling heel brutaal heel veel gevraagd, ik verdiende onder gemiddeld qua markt en ik ben 1000 euro hoger gaan zitten... uiteindelijk ben ik 900 euro hoger uitgekomen dan bij mijn vorige baan... kijk naar wat je waard zou zijn in de markt en waar je je comfortabel bij voelt om te vragen en ga daar nog 200 euro boven zitten... ik heb dit echt van mijn man geleerd...
Volgens mij is het belangrijk om eerst te bedenken met welke voorwaarden je akkoord zou / je tevreden zou zijn. Dat gaat soms verder dan alleen je salaris (ook vakantiedagen, werkdagen / -tijden of uren, mogelijkheden tot scholing / opleiding en perspectief tav salaris / doorgroeimogelijkheden ed kunnen van belang zijn). Dan kun je daarna je strategie (en eventuele ruimte) voor de onderhandeling en je argumenten tav die voorwaarden gaan bedenken (en aan de hand daarvan bepalen of je inzicht wilt geven in je huidige salaris). Als je weet wat je wilt en waarom je dat wilt / waard bent, dan ga je volgens mij ook sterker het gesprek in.
Ja want zij zeggen “we willen je een passend voorstel doen”. Dit is onzin want waarom kunnen ze niet een gewoon voorstel doen en wachten tot jij dit accepteert of aangeeft wat je wil verdienen. Die zin betekent eigenlijk: “geef jij je salaris op zodat we je straks niet teveel betalen in vergelijking met je huidige baan”
Dit idd. Precies mijn gedachte. En gezien je zegt dat er vaker personeel heen en weer gaat zullen ze vast globaal idd wel goed op de hoogte zijn van de voorwaarden. Zo zou ik het dus ook terugleggen. Dat je graag een blanco voorstel ontvangt, omdat ze al globaal de voorwaarden kennen.
Idd, ik zou antwoorden dat je liever van hun een voorstel ontvangt, zodat je zelf kunt bepalen of het voor jou passend is.
Als men mij benaderd vraag ik altijd om een salarisindicatie aan HUN. Zij komen naar mij toe, immers. Dus ik wil graag van HUN een opsomming van de arbeidsvoorwaarden en salaris. Als ik een carte blanche krijg, wil ik best een lijstje maken van wat ik wil, maar ik ga ze zeker niet zeggen wat mijn huidige voorwaarden en salaris zijn. Ik zou dan zeggen dat dat niet rekevant is, want daarvoor stap ik niet over. En assessments en IQ testen doe ik ook niet aan. Zeg ik ook altijd bij voorbaat. Heb daar zo'n grafhekel aan. Ze kunnen aan mijn cv en opleidingen/certificeringen ook zien wat mijn werk en denkniveau is.
Ik zou ook een tegen voorstel afwachten voordat je je eigen kaarten laat zien. Je kan natuurlijk wel aantal arbeidsvoorwaarden opschrijven waar je heel blij mee bent en graag ziet terugkomen. Maargoed ik heb er verder geen ervaringen mee in mijn werkgebied is conform Cao. (punt)
Zoals zij best wel aardig weten hoe mijn huidige voorwaarden eruit zien, heb ik andersom ook best een idee. Ik weet dat ze thuiswerken/ flexibele werktijden hebben, premievrij pensioen, 13e maand. Flexibel budget voor vakantiedagen, dat heb ik nu trouwens niet. Opleiding hebben we besproken. Dus eigenlijk het enige waar het om gaat is het getalletje salaris. Ik ga maar al mijn moed bij elkaar zoeken en hem bellen vandaag dat ik het niet wil geven. Ik vind dat ik dan wel de ballen moet hebben om dat over de telefoon te melden en niet lafjes terug mailen .
Goed idee! Wel zou ik aangeven dat je dit ook per mail zal sturen met een salaris wens of het verzoek voor een aanbod van hun kant. Misschien persoonlijk, maar ik heb het liefst alles zwart op wit.
Ze mogen het volgens mij geen eens vragen. Hoe dan ook hoef je het niet te geven. Ik zou dat ook zeker niet doen! Wat je wel op papier kan zetten is de arbeidsvoorwaarden die je zelf stelt. Dus niet waar je nu bij je huidige baan mee te maken hebt. Een brutaal mens heeft de halve wereld. En dit is niet eens brutaal.
Het niet zeggen zegt ook iets over jezelf. Feitelijk dat je niet over je heen laat lopen en dat je je zaakjes goed op orde hebt wat betreft het wel en niet delen van info. Ik zou ook nagaan wat je waard bent en een voorstel van hun kant laten komen zodat jij een tegenbod kan doen. Zeker als zij diegene zijn die jou willen hebben!