Dames, ik heb even jullie advies en hulp nodig. Ik zet m'n verhaal hier neer in de lounge omdat ik denk dat het een onderwerp is waar iedereen wel wat toe kan bijdragen, niet alleen de mama's die pas een baby op de wereld hebben gezet. Ik kan er ook erg weinig over terugvinden op internet dus alle input is welkom. Ik ben iets meer dan twee maanden geleden bevallen van mijn zoontje. Mijn zwangerschap en bevalling zijn niet helemaal zonder zorgen verlopen. Na iets meer dan zes maanden dreigde een vroeggeboorte en mocht ik ook niet meer intiem zijn (of uberhaupt klaarkomen), wat voor ons niet makkelijk was omdat wij best een actief seksleven hadden. Maar uiteraard gaat de gezondheid van onze baby voor. Bij de geboorte heb ik er uiteindelijk een baby van 4,5 kilo uitgeperst, zonder ruggeprik. Ik had wel een totaalruptuur, en mijn placenta moest achteraf in de OK manueel verwijderd worden. Veel ellende dus. De weken nadien voelde het aan alsof iemand mijn vagina als een boksbal had gebruikt. Na twee maanden ziet alles er (naar mijn gevoel) totaal niet meer uit als vroeger. Het voelt ook allemaal anders aan, alsof ik langs de buitenkant heel erg smal ben dichtgenaaid, en binnenin heel ruim ben. Ik heb intussen de 'go' gekregen om terug intiem te zijn, maar ik durf gewoon niet. Mijn zus vertelde me dat ze nadien nog maanden pijn heeft gehad en dat het nooit meer is geworden als vroeger, en ik ben daar best wel bang voor. Toch wil ik graag weer wat intimiteit tussen mij en mijn man. We hebben al maanden lang niet meer gevreeen, laat staan dat ik zelf ook nog wat heb gehad - maar ik weet niet goed hoe ik er weer moet aan beginnen. Uit angst voor de pijn, uit angst dat het anders zal aanvoelen, ook uit angst om mijn man toe te laten tot dat 'oorlogsgebied'. Hoe hebben jullie dat aangepakt? Stapje voor stapje alles weer ontdekt? Voelde het anders aan? Heeft er iemand tips? Hoe kan ik me over die drempel heen zetten? Er zijn boeken genoeg over de zwangerschap en bevalling, maar over hoe je verder moet met je seksleven is er weinig info te vinden. Wat kan ik verwachten?
Na de eerste was ik nadien weer hetzelfde als voorheen; de eerste maanden na de bevalling deed het mij wel te veel pijn en wij hebben toen gewacht tot 6m na de bevalling uiteindelijk eer er echt actie was. Bij de tweede heb ik ook dat gevoel dat er binnenkant meer ruimte is dan voorheen. Ik heb bij beide kinderen een "normale" bevalling gehad (2e was sterrenkijkertje en ingeleid maar geen keizersnede oid). Het is nog steeds wat gevoeliger (jongste is 5,5) maar geen echte issues in die zin.
Allereerst, je bent pas 2 maanden geleden bevallen. Volgens mij duurt het genezingsproces van een totaalruptuur minstens zolang? Daarnaast is er geen bepaalde tijd waarna je weer moet vrijen. Als het nog niet goed voelt voor jou dan moet je het niet doen. Zo simpel is het. Praat erover met je partner. Het lijkt alsof je deze angst en zorgen alleen draagt en antwoorden zoekt op het internet en bij je zus. Ik denk dat het antwoord bij jullie ligt, samen als stel.
Blij dat je je zorgen allemaal even neerschrijft. Ik denk dat velen onder ons met dezelfde vragen zitten, want zoals je zegt, het lijkt wel of dat allemaal bij iedereen direct goed komt. Maar dat is niet altijd zo. Wij zijn met vallen en opstaan weer voorzichtig beginnen vrijen na iets meer dan een maand, en eerlijk gezegd duurde het toch een paar weken eer ik geen pijn meer had. Het lijkt allemaal weer op de eerste keer dat je seks hebt. Het gaat stroef, pijnlijk, kortom, je moet weer alles opnieuw uitzoeken en uittesten hoe het wel goed aanvoelt. En ja, sommige dingen zitten krapper, andere dan weer net niet. Het is wat uitzoeken. Klaarkomen deed zelfs pijn de eerste keren. Maar het goede nieuws is dat alles weer in orde komt
Ik herinner me dat ik het op een dag voor het eerst weer eens "gezellig" maakte terwijl mijn man was gaan werken. Dat voelde ook helemaal anders dan normaal, met samentrekkingen zo hevig dat ik twee dagen nadien nog pijn had. Ik was zo bang nadien dat ik weken niet meer aan mezelf durfde komen. Maar alles komt inderdaad weer goed. Geduld!
Hoort dit niet bij ‘na de bevalling’? Er is geen wet voor hoe het allemaal weer moet zijn; meer een ontdekkingstocht tussen jou en je partner. Volgens mij is de sleutel hiervoor communicatie. Wat zegt je man hierover? Begrijpt hij jouw gevoel? Sowieso vind ik dat seks nooit leuk is zonder communicatie. Daar hoef je niet net bevallen voor te zijn. Wij hebben het er vaak over; ook tussen neus en lippen door. En daarbij hoef je niet te denken aan ‘geile’ praat aan de keukentafel, maar op die manier houden wij het luchtig. Ik heb zelf ‘op verzoek’ 2 keer een ks gehad dus over wat jou is gebeurd kan ik niet meepraten maar de eerste keer na een bevalling is altijd spannend. Net als dé eerste keer. Na m’n 2e ks keek ik er juist naar uit omdat ik wist hoe lief en voorzichtig mijn man zou zijn. Neem je tijd. Maak het niet groter dan het is, neem een wijntje. Het komt goed!
Dit had ik ook! De ene keer heel harde en diepe samentrekkingen, met spierpijn achteraf. En een andere keer heel zachtjes en nauwelijks voelbaar. Duurde een paar maanden eer het weer allemaal normaal aanvoelde.
Praat er vooral samen over. Je bent 2 maanden geleden bevallen, het is volkomen normaal dat je libido nog niet als vanouds is en je lichaam vreemd aanvoelt. Ik denk dat wij het beide keren na een maand of 3 weer eens geprobeerd hebben. Na de eerste hield ik pijnklachten, dat was heel vervelend en ik werd er een beetje moedeloos van. Maar na de 2e bevalling nergens meer last van, ik kon wel janken van blijdschap
Heb je alleen gevoeld of heb je ook met een spiegeltje zelf je onderkant bekeken? Ik had namelijk na mijn 2e bevalling hetzelfde gevoel (mijn eerste was een keizersnede), dat overal Littekenweefsel zat en anders aanvoelde. Mijn man zei dat het er echt niet zo anders uit zag als voorheen, dat hij dacht dat het vooral mijn angst was. Toen ben ik voorzichtig gaan kijken met een spiegeltje en bleek het idd reuze mee te vallen allemaal! Dat maakte de drempel om het toch te proberen zoveel lager. En omdat je hormonaal nog aan het ontzwangeren bent kun je wat droger zijn dan je gewend bent, dus kan je echt aanraden om de eerste keer lekker veel glijmiddel te gebruiken, maakt de kans dat het pijnlijk zal zijn een stuk kleiner en alles gaat wat makkelijker. En vooral, neem de tijd, bouw het heel rustig op. Je hoeft niet gelijk All the way
Na de eerste was ik echt bang, pas na 6 maanden durfde ik mijzelf aan te raken en te bekijken en daarop volgde seks, ik heb wel de eerste tijd veel pijn gehad. Bij de 2e ging het iets sneller, na 4 maanden seks, en de pijn was ook minder dan na de vorige bevalling. En na de 3e en meest heftige bevalling en ook daarna (baby 2 en halve week op de intensive care) hebben we toch na 9 weken seks gehad en volledig pijnloos. Maar inderdaad, het ziet er down under niet meer uit zoals voordat ik kinderen kreeg.
Bij de eerste bevalling een knip gehad, en daarmee ook redelijk wat hechtingen. Na 3 weken hebben we een poging gewaagd, maar was nog te pijnlijk. 3 weken later nog een keer geprobeerd en toen ging het goed. Wel met genoeg glijmiddel en zonder de druk van het moeten. Bij de tweede was het na 2 weken geloof ik al. Bij de derde een keizersnede gehad, en toen durfde ik pas na dik 2 maanden. Was best gevoelig nog, ivm wond/litteken. Grootste nadeel sinds de jongste is geboren: mijn onderbuik was een erogene zone. Door de keizersnede heb ik er helemaal geen gevoel meer in, en dat zal ook niet meer terugkomen (inmiddels 2 jaar geleden).
Inderdaad, goed praten met je man zoals al aangegeven. Helaas is het wel zo dat het bij veel vrouwen in het begin weer wennen is en even (flink) pijn doet. Ik heb echt gejankt van de pijn de eerste keer, en we zijn toen moeten stoppen. We hebben het van dan af weer stapje per stapje gedaan. Het vergt even wat kunst en vliegwerg om er terug van te kunnen genieten, maar uiteindelijk komt het wel goed. Mijn orgasme voelde ook helemaal anders aan trouwens, absoluut niet zo fijn meer.
Ik heb bij de eerste een keizersnede gehad 9 jaar geleden en mijn onderbuik is ook jaren gevoelloos geweest, maar het is uiteindelijk terug gekomen!! Na een jaar of 3/4 heel licht wat gevoel en dat is steeds beter geworden en inmiddels is het gevoel volledig terug gekeerd. Dus het kan echt nog
Ik herken heel veel dingen die hier al zijn geschreven. De eerste keer opnieuw vrijen na mijn bevalling vond ik zelfs pijnlijker dan mijn eerste keer sex, en na een orgasme kreeg ik buikkrampen. Er zijn toen geloof ik een paar weken overheen gegaan eer ik het terug durfde proberen. Hier mag wat mij betreft gerust wat meer aandacht naar uitgaan... ik heb lang gedacht dat ik een uitzondering was en me aanstelde.
Goed erover hebben. Voorzichtig proberen en bij ongemak stoppen. Hier duurde t ook lang. Weet niet precies hoe lang. Wel heb ik toen aangegeven dat ik niet klaar wou komen. Nu is t 7 wk geleden en ik kan er nog niet aan denken eerlijk gezegd. Had ook wel n graad 2 maar geen hechtingen dus voorzichtigheid is geboden hier.
Begrijp ik best. De eerste keer schrok ik me een ongeluk. Het voelde compleet anders aan, heel onaangenaam en pijnlijk!
Ik ook. Na ongeveer 2 jaar kwam het gevoel in m’n onderbuik weer terug na m’n eerste, dus ik heb nu goede hoop voor volgend jaar.
Ik heb jaren later ook bij een ander litteken nog gevoel terug gekregen, dus het zou echt nog wel kunnen komen.
Misschien geen goed advies, maar ik heb iig ook 2 grote kinderen gebaard, ik heb uiteindelijk eerst 2 glazen wijn gedronken om wat losser te komen. Toen het ijs gebroken was ging het goed.
Eens met al het bovenstaande! Ik vond het beide keren lijken op de allereerste keer sex: heel voorzichtig, beetje onhandig en emotioneel wel fijn maar lichamelijk gewoon niet zo lekker. Klaar komen voelde raar en vond ik ook veel lastiger. Vooral met je partner over praten, beetje humor erbij helpt ook. Maar echt, het wordt beter. Héél veel glijmiddel is een must! En niet doorgaan als iets pijn doet, anders ga je de volgende keer onbewust je spieren aanspannen omdat je pijn verwacht, waardoor het juist pijn doet en zo kom je in een negatieve spiraal terecht.